Σαν φως μου σε κοινώνησα

Σαν φως μου σε κοινώνησα
μες τα νερά της Στύγας
σε λάτρεψα στα όρια
που λιώνει ο χρυσός,
γυμνή αυτοκρατόρισσα
ιέρεια της Σφίγγας
σε πόθησα με την ορμή
που πέφτει ο ποταμός.

Τα χείλη σου σαν κεραυνοί
με κόβουνε στην μέση
τα μάτια σου μου άνοιξαν
τις Πύλες του ουρανού,
φιλιά σου τόλμησα να πιω
για της ψυχής τη τέρψη
τις Θερμοπύλες πρόδωσα
του κορεσμένου νου.

Απαγωγή εις άτοπο
το στήθος σου Καιάδας
είσαι η φρουρά της ηδονής
η Πραιτοριανή,
το βλέμμα σου ξεδιάντροπο
του πόθου ανδριάντας
με στέλνει μελλοθάνατο
μες τη Καισαριανή.