Μέσα στου μυαλού τα λάθη

Σταματημένος σε ένα σοκάκι μιάς παλιας γειτονιάς
δίπλα από έναν γέροντα
δέν τον κοίταζα στα μάτια
μονάχα στύριζα τις κόρες τών ματιών μου
πάνω στο βλέμα μου
ήθελα να του μιλήσω
μα η σιωπή κυριαρχούσε
δέν δίστασα, προχώρησα
του λέω γέροντα η στάση σου μου θυμίζει κάτι
σάν τα πουλία που δέν έχουν πιά φτερά
σάν ήλιος που δέν δίνει φώς γιατί ήρθε το σκοτάδι
μα πώς;
ο γέροντας σάν σήκωσε το βλέμα του σε εμένα
μονάκριβο αγόρι μου δέν ξέρω τι να πώ
δέν πείραξα τον κόσμο μονάχα τον κοιτώ
ποτέ μου δέν τους άγγιξα ποτέ μα τον θεό
μα μέσα μου σάν σκέφτομαι το λάθος μου αυτό

Υ.Γ. Ο καθένας από εμάς νομίζει ότι έχει κάνει κάποιο μοιραίο λάθος στην ζωή του. Δέν είναι αυτό, είναι οι κάλπικες φαντασίες μας, είναι οι εξωπραγματικές σκέψεις μας, το λά8ος του μυαλού να ξεχωρίζει καταστάσεις με βάση την γαλήνη της ψυχής μας. Ακόμα κι άν έτσι είναι πρέπει να ανοίγουμε το μυαλό μας σε τέτοιες καταστάσεις. Η ψυχική γαλήνη καθορίζεται από την λογική του μυαλού.