Έχουν υπηρετήσει την πατρίδα στα σύνορα
της Αττικής
Τώρα, μας κυβερνάνε (έχουν κληρονομήσει την Ελλάδα από τους μπαμπάδες τους)
Έχουν προγούλια και κοιλιές
Θα μας σώσουν από τη φτώχεια και την ανέχεια
Μεγάλωσαν στη χλιδή
Ο μπαμπάς, η μαμά, η νταντά και η κουβερνάντα τους τα είχαν όλα έτοιμα.
Παρ’ όλα αυτά καταλαβαίνουν τον αδύναμο (γι’ αυτόν αγωνίζονται βέβαια),
Το άγχος του να πληρώσει το νοίκι.
Είναι τόσο φιλάνθρωποι που μπορεί κάποια φορά να του πετάξουν ένα ξεροκόμματο.
Εν τω μεταξύ αν δε του αρέσει και το περιφρονήσει,
Να ‘τος θα πούνε, εμείς προσπαθούμε, ιδρώνουμε για το λαό και αυτός αχάριστος, κλωτσάει τις ευκαιρίες….
- Δεν καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο κάνετε απεργίες, για ποιο λόγο κάνετε καταλήψεις, για ποιο λόγο κάνετε πορείες; Η Ελλάδα δε γυρίζει πίσω! Το τρένο της προόδου έχει μόνο μια κατεύθυνση. Μην προσπαθείτε να το εμποδίσετε, θα πάθετε κανένα κακό.
Υπάρχει, όμως, πραγματικά κάποιο πρόβλημα;
Εγώ πάντως χθες που περνούσα με τη λιμουζίνα μου από το κέντρο της Αθήνας όλα καλά τα είδα, μέσα από τα φιμέ μου τα τζάμια. Ο κλιματισμός για λίγο χάλασε, αλλά … όλα καλά. Είχε και λίγη κίνηση, ε ίσως εισηγηθούμε την προμήθεια ελικοπτέρων για τη Βουλή.
Αλλά στ’ αλήθεια δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα!
Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, τον καλύτερο ήλιο έχουμε, κανένα πρόβλημα δεν έχουμε, μόνο μη φωνάζετε τόσο πολύ, μην κάνετε άλλες πορείες, χαλάτε το μεσημεριανό μας ύπνο!
Εν τω μεταξύ κάποιοι απ’ αυτούς έχουν διαβάσει πολύ στη ζωή τους. Έχουν διαβάσει κι εκείνον τον Ricardo. Ωραίος τύπος: έλεγε – μια από τις θεμελιώδεις αρχές της κεφαλαιοκρατίας – ο εργάτης πρέπει να αμείβεται τόσο όσο του αρκεί για να επιβιώσει.
Θεός ο Ricardo!
- Τι τα σπουδάσαμε τα οικονομικά, να σκίσουμε τα πτυχία μας, για να χορτάσει ο λαός, να πηγαίνει διακοπές το καλοκαίρι, να ξοδεύει ένα σωρό λεφτά; Οι διακοπές στο χωριό το Πάσχα δεν του φτάνουν; Κι αν δεν του φτάνουν ας πάρει κανένα δάνειο, πως θα ζήσουν οι καημένες οι τράπεζες;
Σ’ άλλες χώρες οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα.
Άντε, αχάριστοι!