Ένας κόσμος αντιθέσεων

Αν πόνεσες θε να χαρείς κι αν γέλασες θα κλάψεις
Ψηλά κι αν πας θα ζαλιστείς κι αν κάτω θα σκοντάψεις.
Κεντρί και μέλι ανταμωτά στη μέλισσα ταιριάζουν
Και μες το χάος το σκοτεινό τ’αστέρια λημεριάζουν.
Απ’την κοπριά τριανταφυλλιά κι από το ρόδο αγκάθι
Κι από τη γνώση θάνατος κι η γνώση από τα πάθη.
Απ΄το φαρμάκι γιατρικό κι αρρώστια από το μέλι
Κι όποιος δε νιώσει τη σκλαβιά τη λευτεριά δε θέλει.
Και στον ξερόβραχο πηγή και βρίζα στο σιτάρι,
Στον ¶γιο κι ένα κρίμα του, στον κλέφτη και μια χάρη.
Στην ασκημιά και μια ομορφιά, σοφία στο χηνάρι
Και στο παγώνι τ’όμορφο κακόπλαστο ποδάρι.
Λιγοψυχιά στο γίγαντα, παληκαριά στο γέρο
Κι αν ξέρεις συ σοφό τρελό, τρελό σοφό εγώ ξέρω.
Κι αν ειν’ο νους που κυβερνά, μα κι καρδιά προστάζει
Κι ο θύτης με το θύμα του το δίκιο του μοιράζει