ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Ό,τι αφήνεις πίσω

    Έχω έτοιμη την πρώτη μου ποιητική συλλογή και θέλω πρώτα να την μοιραστώ μαζί σας. Περιμένω και σχόλια...
    Γράφει το μέλος Ιωάννης Λαζάρου (hall)
    2 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 27 Φεβ 2008
    Συχνά οι επισκέπτες ξεχνούν πράγματα…

    Κάποιοι καπέλα, κάποιοι πανωφόρια, κάποιοι κάποιο δαχτυλίδι…
    Αυτοί είναι απλά ξεχασιάρηδες ή επιδιώκουν επόμενη επίσκεψη στο σπίτι εκείνο. Οι λόγοι διάφοροι. Ίσως τους άρεσε η οικοδέσποινα…

    Άλλοι πάλι αφήνουν τα αμαρτήματά και τα όνειρα τους,
    Κι άλλοι τη βαριά σκιά και τους πόνους τους.
    Αυτοί αναζητούν ανθρώπινη επαφή με σκοπό να απαλύνουν την πληγωμένη τους ψυχή. Για λίγο μόνο. Ίσως η αιώνια λύτρωση επιτευχθεί με την απελευθέρωση απ’ τα δεσμά της σάρκας…Μπορεί και όχι. Το πιθανότερο…
    Και τότε φεύγεις αφήνοντας τα κόκαλα και τα υπάρχοντά σου εδώ…
    Έτσι, όσο περισσότερα μαζεύεις τόσο περισσότερα αφήνεις. Και φεύγεις με μοναδική συντροφιά τα αμαρτήματα και τη βαριά σκιά σου για να περιδιαβείς στ’ αγνώστου τα σκιερά μονοπάτια…

    Όλα τα σπίτια έχουν μνήμη…
    Όσο περισσότερα φέρνεις τόσο περισσότερα μπορεί να ξεχάσεις… Κι αυτά στοιχειώνουν…

    Οι τόποι έχουν ιστορία…
    Οι άνθρωποί τους φεύγουν, μα αυτή έχει ήδη γραφτεί… Και οι τόποι στοιχειώνουν από αυτήν…

    Η ζωή έχει μνήμη… Μα δε στοιχειώνεται… Συνεχίζεται στο
    πρόσωπο μιας νέας ύπαρξης…

    Από το ίδιο μέλος



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #12107   /   27.02.2008, 17:26   /   Αναφορά
    " Η ζωή έχει μνήμη… Μα δε στοιχειώνεται… Συνεχίζεται στο

    πρόσωπο μιας νέας ύπαρξης…"

    Όλα όσα έγραψες μου φάνηκαν εξαιρετικά, αλλά αυτό το τελευταίο ήταν κορυφαίο!
    #12179   /   03.03.2008, 21:15
    Keep on rocking... Είμαι ευγνώμων.

    #12310   /   09.03.2008, 20:44
    Πολύ βαθύ κ αληθινό! Καλή συνέχεια!

    #12311   /   09.03.2008, 20:45
    Πολύ βαθύ κ αληθινό! Καλή συνέχεια!

    #12109   /   27.02.2008, 20:24   /   Αναφορά
    Πολύ ωραίο!!!!!
    #12175   /   03.03.2008, 21:00
    Σε ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε!

    #12112   /   27.02.2008, 22:54   /   Αναφορά
    Θα συμφωνήσω με τον Χρήστο...

    Και θα συμπληρώσω πως έκανες πολύ καλά που μοιράστηκες μαζί μας αυτό το δημιούργημά σου!!!!

    Πανέμορφο!!!!!!!
    #12155   /   02.03.2008, 01:47   /   Αναφορά
    Πολύ όμορφο!Ιδιαίτερα οι δυο τελευταίοι στίχοι,θα συμφωνήσω με τα παιδιά.Αφήνει ένα παράθυρο να μπεί το φως,κλείνει αισιόδοξα.
    #12160   /   02.03.2008, 12:15   /   Αναφορά
    θα συμφωνησω με τους προλαλησαντες οσον αφορα στους δυο τελευταιους στιχους!
    #12181   /   03.03.2008, 23:32   /   Αναφορά
    Μου άρεσε πολύ!!!!!!!!
    #12200   /   05.03.2008, 11:07
    Πολύ όμορφο το ξεδίπλωμα της

    σκέψης σου ...μου άρεσε και μένα

    πολύ :-)

    #12214   /   05.03.2008, 23:31   /   Αναφορά
    Ξέρεις να γράφεις! Μπράβο!
    #12280   /   09.03.2008, 00:05   /   Αναφορά
    Ε, λοιπόν, αυτό το ποίημα κάθε φορά που το διαβάζει κανείς πρέπει να αισθάνεται πλουσιότερος.

    Σε μια πρώτη ανάγνωση μου άρεσε το τέλος. Μετά αποκαλύφθηκε ολόκληρη η θέα. Τίποτε δεν πάει χαμένο εδώ. Έχεις πιάσει ένα φοβερό εσωτερικό ρυθμό…δε μπορώ να το εξηγήσω…και μετά έρχονται οι τρεις τελευταίες στροφές, τακ, τακ, τακ…τρία βέλη στην ψυχή. Μιλάμε για ένα «κοσμογονικό» ποίημα !! Συγχαρητήρια, Γιάννη.



    #21413   /   30.12.2010, 21:03   /   Αναφορά
    Δεν έχω λόγια για το ποιήμα σου είναι απλά εξαιρετικό και πραγματικά τόσο βαθυστόχαστο και φιλοσοφημένο σαν να έχεις ανακαλύψει τη φύση του κάθε ανθρώπου μα και της ίδιας της φύσης. Είναι απλά χρυσωρυχείο αυτογνωσίας. Θερμά Συγχαρητήρια!!!!!!! Θα σκίσει η συλλογή σου....