Γράφει το μέλος
melomenos1 άρθρα στο MusicHeaven
Μια φορά κι έναν καιρό
οι νεράιδες μπορούσαν κάποτε να μιλάνε με τους ανθρώπους
με τον καιρό όμως άρχισαν να μαθαίνουν και να καταλαβαίνουν και τα ζώα και τα πουλιά.
Ετσι με τα χρόνια τα μηνυματά τους σιγα σιγα περνούσαν μεγάλες αποστάσεις
και εξελίχθηκαν τόσο που επικοινωνούσαν πια χρησιμοποιώντας τον αέρα
με την μέθοδο των σκεπτόμενων εικόνων την γνωστή μας τηλεπάθεια!
Αυτό όμως έκανε τις νεράιδες να ξεχάσουν να χρησιμοποιούν την φωνή τους!
Ξέχασαν να μιλάνε με τους ανθρώπους!
Η βασίλισσά τους ήξερε ότι υπήρχε ένας παλιός νόμος
και ότι αν οι νεράιδες αν σταματούσουν να επικοινωνούν με τους ανθρώπους
θα χαθεί για πάντα από την γη η φυλή τους
Τότε η βασίλισσά τους αφού κατάλαβε τον κίνδυνο που εμφανίστηκε
κάλεσε τις πιο σοφές νεράιδες σε συγκέντρωση για να δούν το θα κάνουν
και τι πίεση θα ασκηθεί στις νεράιδες για να αρχίσουν να μιλάνε πάλι με τους ανθρώπους.
Ετσι άρχισαν να μαζεύουν στοιχεία
και να μελετάνε την θεραπεία για να ξαναεπικοινωνήσουν με την ανθρώπινη φυλή!
Εψαχναν για καιρό σημεία επαφής
αλλά κάθε φορά δεν μπορούσαν να βρούν συνδετικό κρίκο με τους ανθρώπους.
Απελπισμένες και απογοητευμένες που ο καιρός περνούσε
χωρίς να βρούν λύση όπως ήταν
σε μια συγκέντρωσή τους τα αίματα είχαν ανάψει
κι εκεί που οι φωνές είχαν ανέβει
πετάγετε στη μέση μια γριά-νεράιδα και με μια βροντερή φωνή ακούστικε να λέει:
- Δικαίωμα!!!
Κοκάλωσαν οι σοφές νεράιδες και δώσανε τον λόγο τους στην γριά-νεράιδα…
-Aκούστε με συντρόφησες,
στα χρόνια που έχω ζήσει οι μόνοι από τους ανθρώπους που μπορούν να μας δουν ποιοι είναι;
Ποιοι ήταν τόσο κοντά μας;
Η βασίλισσα τότε νομίζοντας ότι ξέρει την απάντηση μα και με έκδηλη την απορία της λέει:
- μα όλοι το ξέρουμε είναι οι αλαφροϊσκιωτοι!
Συμφώνησαν και οι υπόλοιπες νεράιδες!
-λάθος αρχοντησσά μου… της λέει η γριά-νεράιδα.
-…αλλά!!! Είπαν με μια φωνή οι νεράιδες
-οι τσιγγάνοι είναι!
Βουβαμάρα έπεσε όλες σκεφτόντουσαν και η γριά-νεράιδα συνέχισε
-οι τσιγγάνοι για θυμηθήτε δεν ήταν μια εποχή μέρος της φυλής των νεράιδων;
ήταν νεράιδες και ξωτικά που τους άρεσε να ταξιδεύουν από πόλη σε πόλη κι από χώρα σε χώρα,
αυτοί δεν ξελόγιαζαν τους ανθρώπους με τα τραγούδια και τους χορούς τους;
αυτοί δεν αποπλανούσαν με τα τσαλίμια τους όπου πήγαιναν;
Με τον χρόνια ξεχάσατε που αφομοιώθηκαν με τους ανθρώπους και αποφάσισαν να ζήσουν μαζί τους;
-δεν σε καταλαβαίνω είπε η βασίλισσα!
-Λοιπόν θα βρούμε τους τσιγγάνους και θα τους επαναφέρουμε στις τάξεις μας
και αυτοί θα γίνουν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των νεράιδων και των ανθρώπων!
Μείνανε όλες οι νεράιδες άφωνες!
Τότε μετά την απλή λύση που έδωσε η γριά-νεράιδα
όλες οι αιθέριες υπάρξεις ξεχύθηκαν με χορούς
και τραγούδια στις πηγές και στις λίμνες τους χαρούμενες πιά…
Η βασίλισσα των νεράιδων κουρασμένη που βρήκαν την λύση
και με ανακούφιση έδωσε εντολές να βρούν τους τσιγγάνους
και έτσι η φυλή των νεράιδων δεν θα χαθεί παρά μόνο
όταν η ανθρωπότητα θα έχει εξαφανιστεί από αυτήν την γη!