Φίλε μου, καταλαβαίνω πως θέλεις να ερωτευθείς. Πρέπει όμως να αναρωτηθείς το εξής: Μπορείς να ερωτευθείς;
Είσαι αρκετά ευτυχισμένος ώστε να ερωτευθείς;
Είσαι αρκετά ανεξάρτητος ώστε να μην απειλείσαι από την συντροφικότητα;
Είσαι αρκετά δυνατός ώστε να μπορείς να πληγώσεις κάποιον αλλά να μην το κάνεις;
Είσαι αρκετά γενναίος ώστε να μην φοβάσαι να δώσεις σε κάποιον τη δύναμη να σε πληγώσει;
Είσαι αρκετά τίμιος ώστε να μην ξεπουλήσεις την ευγένεια της ψυχής σου για λίγη ασφάλεια;
Είσαι αρκετά ελεύθερος ώστε να δεσμευτείς για πάντα;
Είσαι ή βαφτίζεις έρωτα την απελπισία σου;
Είσαι ή βαφτίζεις έρωτα την αδυναμία σου να ευτυχήσεις;
Είσαι ή βαφτίζεις έρωτα την εξάρτηση σου;
Και εσύ φίλη μου; Πολύ καιρό δεν κάθησες στη σκιά; Καταλαβαίνω πως κρύβεται η ψυχή σου γιατί θέλεις να την ανακαλύψουν, καταλαβαίνω πως μεταμφιέζεσαι ώστε αυτός που θα σε βρει να σε αξίζει πραγματικά. Αυτός όμως που θα σε βρει, θα βρει εσένα ή κάποιον άλλο τελικά; Θυμάσαι ποια είσαι ή κατάφερες να εξαπατήσεις και τον εαυτό σου ακόμα; Και τα δικά σου “θέλω” ανεκπλήρωτα είναι. Για πόσο ακόμα;
Για πόσο ακόμα θα αντιμετωπίζεις τον άνδρα σαν εχθρό που θέλει να σου πάρει κάτι;
Για πόσο ακόμα θα επιθυμείς να γίνεις το αντικείμενο του πόθου του;
Για πόσο ακόμα δεν θα αηδιάζεις όταν γίνεσαι αντικείμενο πόθου;
Για πόσο ακόμα θα προσπαθείς να ανεβάσεις την αξία σου μειώνοντας τη δική του;
Για πόσο ακόμα θα αισθάνεσαι κατώτερη;
Φίλοι μου, ο ένας τον άλλο με αγωνία ψάχνετε αλλά όταν βρεθείτε τι θα κάνετε;
Θα σας φοβήσει το ότι η αγωνία μεγαλώνει όταν υπάρχει ελπίδα ή θα σας δώσει ελπίδα το οτι υπάρχει πιθανότητα για ευτυχία;
Θα σας απογοητεύσει η σκέψη ότι μάλλον δεν ήσαστε έτοιμοι ή θα σας χαροποιήσει η γνώση ότι μπορείτε να ετοιμαστείτε παρέα;
Θα σας κλονίσουν οι δυσκολίες ή θα τις καλωσορίσετε επειδή μόνο με αυτές θα δυναμώσει η αγάπη σας;
Θα συνεχίσετε να ακούτε τους αρνητές της ζωής που ψιθυρίζουν ότι όλα τα ωραία τελειώνουν, ή επιτέλους θα αφήσετε την όμορφη καρδιά σας να αποφασίσει;