Ποιος μπορεί

Ποιος μπορεί
τη σαγήνη του εύκολου πλούτου
και της γρήγορης φήμης το μαύλισμα
που αφειδώλευτα γύρω σκορπούν
τα μεγάλα κυκλώματα
των δυνάμεων του ζόφου,
να αρνηθεί
και μονάχος
και άδοξος,
ακατάπαυστα σκύβοντας
στο φτωχό εργαστήρι της άσκησης,
να χαράξει με στάλες αιμάτινες
τον μικρό της αξίας του κύκλο.

Ποιος μπορεί
στο κορμό, στα κλωνάρια
και στα φύλλα
του βαθύρριζου δέντρου της τέχνης του
με τους ώριμους καρπούς,
να δεχτεί τόσες πέτρες
από φαύλους, αγύρτες,
ποταπούς και ζηλόφθονους,
που το βράδυ
από σκέψη μεστός να ψελλίσει
“με χτύπησαν και σήμερα πάλι,
με χτύπησαν άρα υπάρχω”.