Τα τελευταια λογια, κοιτωντας την στα γεματα ζωη ματια της,λιγες μολις στιγμες πριν τα παντα γινουν σκοταδι...
Μείνε μαζί μου λίγο ακόμη
το χέρι κράτα μου σφιχτά
μικρή μου σου ζητώ συγγνώμη
αν δε σ αγάπαγα αρκετά
Των ματιών σου το φως φοβάμαι
πως δεν θα ξαναντικρύσω,
αιώνιο ύπνο σαν κοιμάμαι
Μου ρχεται Θεέ μου να δακρύσω...
Μπορείς να διακρίνεις ομορφιά
πίσω απο το θαμπό ουρανό?
η αγάπη μου ,τη δική σου συννεφιά
θα διαλύσει σαν τον κεραυνό...
Γι αυτό για μένα να μην κλαίς
δάκρυ να μην κυλήσει
μόνο μια χάρη κάνε μου αν θες
πριν το κερί μου σβήσει
Τα χέρια κράτα μου σφιχτά
κάτω απ τα κρύα σεντόνια
και μέσα στη ζεστή σου την καρδιά
χάρισέ μου ζωή αιώνια
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#18295 / 19.04.2009, 14:23 / Αναφορά πολυ ομορφο....... μπραβο!!! ελπιζω τουλαχιστον με καποιο τροπο να το δει... |
#18297 / 19.04.2009, 16:55 / Αναφορά Μ' άρεσε πολύ! Ο τίλος, ο έμμετρος στίχος, η αυστηρή ομοιοκαταληξία, η απλότητα που όμως δίνει πολλή έκφραση... Μπράβο! |