Ο ζητιάνος

Σε ένα σταθμό για το μετρό
κοιτάζω ενα ζητιάνο
εχει το βλέμμα χαμηλά
και μία σκέψη κάνω

Tι να τόν εσπρωξε εκεί
με χέρι απλωμένο
δίχως καθόλου εγωισμό
σε ενα σταθμο στο τρένο

Ίσως αυτόν να τημωρεί
ίσως αυτό νομίζει
γιά εκείνη που αγάπησε
ίσως αυτό να αξιζει

Ίσως οι άνθρωποι οι σκληροί
που χάσανε τη μπέσα
του δείξαν πως στα στήθη τους
καρδιά δεν είχαν μέσα

κι' αφού δεν έγινε ληστής
μα ούτε και ρουφιάνος
προτίμησε καλύτερα
να γίνει ένας ζητιάνος

Όλοι ζητιάνοι είμαστε
σε κάποιον η σε κάτι
κάνουμε τόσες προσευχές
γιά μιά αγκαλιά μιά αγάπη.


idroxoos