Άκης Περδίκης: Το Φρόνιμο Παιδί

Πολυπράγμων ο Άκης Περδίκης. Από τους πιο πολυάσχολους Έλληνες ντραμίστες, είναι και δημοσιογράφος, ήταν και ραδιοφωνικός παραγωγός στον Rock FM και αρθρογράφος για μουσική στα περιοδικά: "Ποπ & Ροκ", "Zoo", "Δίφωνο", "Athens Voice", και τελευταία στο "Soniκ". Πέρα από όλα αυτά, είναι και dj  στα μπαράκια της Αθήνας και της Σαντορίνης με την επωνυμία dj-metronomos.

"Το Φρόνιμο Παιδί", είναι το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Άκη Περδίκη και είναι ένας δίσκος ποικίλων διαθέσεων και αναφορών αφού τα τραγούδια προέρχονται από διάφορες στιγμές της ζωής του με κοινό γνώρισμα το ανεπαίσθητο και σαρκαστικό χιούμορ που υποβόσκει ακόμα και ….στα instrumentals!!!

Το άλμπουμ είναι βασισμένο στο ροκ, με ιδιαίτερο γνώρισμά του την πρωτοτυπία που προέρχεται από τη μεγάλη του προϋπηρεσία ως μουσικός (Σπυριδούλα, Φατμέ, Ηρακλής & Λερναία Ύδρα, Παύλος Σιδηρόπουλος, Μουσικές Ταξιαρχίες, Anabouboula) αλλά και τη μοιρασμένη μεταξύ Αθήνας & Νέας Υόρκης ζωή του.

Ο  Άκης Περδίκης –που είναι βασικά ντράμερ- τραγούδησε, έπαιξε τύμπανα ("απλούς και βασικούς ρυθμούς σα να με είχε προσλάβει κάποιος τραγουδιστής σε κάποιο session. Οι τραγουδιστές δεν θέλουν έναν Keith Moon πίσω από τα τύμπανα"), ακουστικές κιθάρες, λίγο ηλεκτρική και ανέθεσε τα πολύπλοκα μέρη σε "αληθινούς" κιθαρίστες όπως ο στενός του συνεργάτης Νίκος Στρατηγός, ο Μάνος Αναγνωστάκης με τον οποίο έχουν παίξει μαζί στους Ηχογλυκαιμία και ο Mark Bellgraph των Sky Saxon & the Seeds που πλέον έχει επιστρέψει στο Los Angeles.

Το άλμπουμ περιέχει όμως και ….θηλυκές ορμόνες. Είναι σημαντική η προσφορά της Μαρίας Π. στο μπάσο και στα φωνητικά, της Μαριλίζας στο τσέλο, της Effie B. στη φωνή, αλλά και η προσφορά άλλων κοριτσιών …έκπληξη. 

"Η μουσική είναι ο σκοπός μου και όπως όλοι ξέρουμε, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Το στιχάκι αυτό, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις του Άκη Περδίκη. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την ποικιλόμορφη πορεία του, γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι ένας μουσικός που αφοσιώνεται ολοκληρωτικά σε ότι αναλάβει και αυτό μας το βεβαιώνει και η πιο καλή του φίλη, μία Ludwig των 70’s που τον ακολουθεί πιστά όπου και να πάει.

Με λίγα λόγια, "Το Φρόνιμο Παιδί", είναι ένας δίσκος που φτιάχτηκε από έναν ντραμίστα, που δεν απευθύνεται όμως μόνο σε ντραμίστες. "Κάποια στιγμή, κουράστηκα να μελετάω μόνο ρυθμούς και –με τις ευλογίες του διπλανού γείτονα- το γύρισα στην κιθάρα. Υπήρχαν μέσα μου μελωδίες που ζητούσαν να βγουν έξω και χρειαζόμουν ένα μελωδικό όργανο. Με το που έμαθα τρία ακόρντα, έγραψα το πρώτο μου τραγούδι στα Αγγλικά, γιατί τότε ζούσα στη Νέα Υόρκη, έπαιζα με αγγλόφωνες μπάντες και σκεφτόμουν σχεδόν Αγγλικά."

Ας δούμε τι λέει και ο ίδιος για "Το Φρόνιμο Παιδί":

"Καθώς γράφω αυτές τις λέξεις, ο διαγωνισμός τραγουδιού του musicheaven βρίσκεται σε εξέλιξη... Βλέπω τη σύνθεσή μου, “Το Φρόνιμο Παιδί”, να έχει κολλήσει κάπου στη μέση της βαθμολογίας και συνειδητοποιώ ότι εκεί θα μείνει και πως είμαι πολύ ευχαριστημένος. Κάπως έτσι φανταζόμουν τα πράγματα όταν το έστειλα, αφού η μουσική μου μάλλον δεν στοχεύει σε ψηλές θέσεις, τη θεωρώ ολίγον τι εκκεντρική που απευθύνεται σε ιδιόμορφα αυτιά. Αν και το συγκεκριμένο είναι από τα λιγότερο εκκεντρικά του δίσκου.

Εξάλλου, δεν είμαι και ο τραγουδιστής με τη σούπερ φωνή, περισσότερο αφηγητής παρά τραγουδιστής. Σε όσους όμως άρεσε ο δίσκος (για κάποιο λόγο, περισσότερο στις κοπέλες!), άρεσαν η χροιά και οι στίχοι. Η αλήθεια είναι πως όταν ηχογράφησα το άλμπουμ, το καλοκαίρι του 2005, δεν είχα παίξει τα τραγούδια μου πιο έξω από το σαλόνι μου, με μια ακουστική κιθάρα, κι αυτό μάλλον αντανακλάται στις χαμηλόφωνες ερμηνείες μου. Κάποιο μέλος του musicheaven που πρόσεξε το “Φρόνιμο Παιδί”, έγραψε σ’ ένα post ότι πρόκειται για όμορφο τραγούδι αλλά ότι θα μπορούσε «το παλικάρι να βάλει περισσότερο συναίσθημα». Συμφωνώ. Υπάρχει αρκετή δόση ντροπαλοσύνης στη φωνή μου, από την άλλη όμως και μια ελκυστική αθωότητα – πιστεύω. Εξάλλου, δεν είμαι της άποψης ότι το ροκ πρέπει σώνει και καλά να κραυγάζει – όχι για τη δική μου φωνή τουλάχιστον. Όταν με ρωτούν «τι παίζεις?», συνήθως απαντώ «...ευγενικό ροκ». 

Στο μεταξύ – μετά την ηχογράφηση του άλμπουμ – έφτιαξα μια μπάντα (Η Φούστα Της Ρεβέκκας), κάναμε διάφορα λάιβ, και τα τραγούδια απόκτησαν μια διαφορετική μορφή, εξελίχθηκαν, απόκτησαν δική τους ζωή και περισσότερο ηλεκτρισμό, κι εγώ ξεθάρρεψα αρκετά πίσω από το μικρόφωνο. Αν τα ηχογραφούσα τώρα, σίγουρα θα ήμουν πιο πειστικός στη φωνή. Από την άλλη όμως, από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις. Ακόμα και οι Beatles δήλωναν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία κάποιου άλμπουμ ότι δεν μπορούσαν ν’ ακούσουν τον εαυτό τους και ότι θα ήθελαν να μπορούσαν να το ξαναγράψουν! Φυσικά, ο υπόλοιπος πληθυσμός του πλανήτη διαφωνούσε μαζί τους, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Σε γενικές γραμμές, είμαι πολύ ευχαριστημένος που σαν ντράμερ που είμαι, κατάφερα να ηχογραφήσω ένα ολόκληρο άλμπουμ, με τραγούδια με αρχή, μέση και τέλος, να παίξω κιθάρες και ντραμς, να κάνω την παραγωγή, κλπ, κλπ. Το επόμενο θα είναι καλύτερο.

Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω όσους/όσες μου έδωσαν έστω κι ένα βαθμό στη διάρκεια της ψηφοφορίας. Και αν απορείτε για ποιο λόγο έστειλα τραγούδι δισκογραφημένο στο διαγωνισμό, είναι γιατί ήθελα να πιάσω τον παλμό των μελών-ακροατών του musicheaven, να πάρω λίγο feedback για τη μουσική μου. Βλέπετε, ο δίσκος είναι σα να μην κυκλοφόρησε, διότι προτού καλά-καλά μπει στα δισκάδικα, η εταιρία διανομής φαλίρισε. Πρέπει να πρόλαβε να πούλησε κάπου 50 αντίτυπα. The luck of the Irish, που λένε και στην Αμερική! Αυτές τις μέρες βρίσκομαι σε διαπραγμάτευση με μια άλλη εταιρία διανομής κι ελπίζω κάποια στιγμή Το Φρόνιμο Παιδί να βγει από την αποθήκη και να ξαναβρεί το δρόμο του προς τα δισκάδικα. Ίδωμεν...

Άκης Περδίκης (aka djmetronomos), Αθήνα, 10/2/2010"

*** Δισκογραφία (Άκης Περδίκης στα τύμπανα):

1979: Strength of Materials (με Pavlo V, released in USA)
1982: Νάϋλον Ντέφια & Ψόφια Κέφια (με Σπυριδούλα)
1983: Statues in Motion (με Statues In Motion)
1984: Απόψε Φύγαμε (με Θοδωρή Μανίκα)
1985: Hardcore (με Μουσικές Ταξιαρχίες)
1991: Διαθέσεις (με Πάμε)
1992: Live at Rodon (με That’s Why)
1993: Divin’ (Συλλογή, με Impatients)
1994: Up & Out in Athens (με Marshall Plan Kids, released in USA)
1996: Φώτα του Ιλίγγου (με Σπύρο Σούκη)
1998: Λούνα Παρκ (με Νότη Μαυρουδή)
2004: Ανεμόπτερο (με Στέφανο Κορκολή)
2005: Ηχογλυκαιμία (με Ηχογλυκαιμία)

*** Το Φρόνιμο Παιδί (2005)



** Τα Τραγούδια:
1) Αόρατες Κουβέντες, 2) Το Φρόνιμο Παιδί, 3) Τραίνο Των Ονείρων, 4) Σήματα Μυστικά, 5) Ελπίζω Να Δεις, 6) Baby Song, 7) Η Διάγνωση, 8) Κάθε Μέρα, 9) Hey, Κύριε Αστυνόμε, 10) Μέχρι Να Πέσει Το Κουμπί, 11) Ανεμώνη, 12) Sad Basement, 13) Ασημένιες Αναμνήσεις, 14) Γυναίκα του Διαβόλου, 15) Αύριο, 16) Κραυγή Στην Εθνική (Έξοδος 16ΥΚ).

** Οι Μουσικοί:
* Άκης Περδίκης: Στίχοι (με λίγη βοήθεια από την Ελίνα Αφεντάκη σε μερικά τραγούδια), Μουσική, Τραγούδι, Αφήγηση, Χιούμορ, Ενορχηστρώσεις, Ακουστική Κιθάρα, Ηλεκτρική Κιθάρα, Τύμπανα, Μπάσο, E-Bow, Wah-Wah, Woodstock Chimes, Μεταλλόφωνο, Κρουστά, Μελώδικα, Samples, Τροφοδοσία, Υστεροφημία…
* Μαρία Π.: Μπάσο, Τύμπανα (7), Κλωστούλα, Φωνητικά.
* Ελίνα Αφεντάκη: Φωνή (4 & 9)
* Effie B.: Φωνητικά, Κραυγή (16)
* Μαριλίζα: Τσέλο
* Ντίνα: Η αιθέρια φωνή του Ασημένιες Αναμνήσεις.
* Νίκος Στρατηγός: Ηλεκτρικές Κιθάρες, Home-Made Slide.
* Mark Bellgraph: Ηλεκτρική Κιθάρα, Slide (14), Ηλεκτρική Κιθάρα & Μπάσο (1)
* Μάνος Αναγνωστάκης: Ηλεκτρική Κιθάρα, Ακουστική Κιθάρα, E-Bow, Slide, Εύκολο Πιάνο.
* Christina: Το Κορίτσι των Ονείρων.
* Κορίτσι στο Τηλέφωνο: Κορίτσι στο τηλέφωνο.

** Η Παραγωγή:
Άκης Περδίκης, Μάνος Αναγνωστάκης & Δημήτρης Κασιούρας (Φρόνιμα Παιδιά και οι τρεις τους).

** Το Σχόλιο:
Όλα τα κομμάτια είναι αξιόλογα, έχουν κάτι να πουν και προπαντός, ακούγονται. Σε κάποια από αυτά, ο Άκης είναι χαμηλόφωνος αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό προσδίδει στον σαρκασμό που αποπνέουν και με ένα δυνατό τραγούδισμα δεν θα υπήρχε αυτό το αποτέλεσμα. Άλλωστε, όπου "απαιτείται" δυνατό τραγούδισμα, ο Άκης τα καταφέρνει μια χαρά. Είναι βέβαια πολύ πιθανό, μία "επαγγελματική" φωνή να ανέβαζε το level των κομματιών, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψάχνουμε για δάφνες τύπου Robert Plant. Αυτό που εκτιμάται, που είναι σημαντικό και που μας ενδιαφέρει, είναι η Προσπάθεια, η Ειλικρίνεια,  η Αγάπη για αυτό που κάνει κανείς και η Κατάθεση Ψυχής. Αυτά όλα, βρίσκονται εδώ. Παίρνεις το άρωμά τους ήδη από το εξώφυλλο και το ένθετο του cd, μέχρι τα αυλάκια. Η Ειλικρίνειά του αφοπλίζει και το αποτέλεσμα είναι Αυθόρμητο, Αγνό, Ζεστό και Αληθινό. Ο δίσκος δεν έχει καμία σχέση με τα βιομηχανικά προϊόντα μιας χρήσεως που μας σερβίρουν οι δισκογραφικές εταιρίες. Το μοναδικό του -θα έλεγα- μειονέκτημα, είναι η δύσκολη εποχή που κυκλοφόρησε αφού το Ελληνόφωνο Rock βρίσκεται σε περίοδο "ισχνών αγελάδων".

Με την πρώτη ακρόαση, ξεχώρισα αυτόματα ένα κομμάτι. Με τη δεύτερη οι προτιμήσεις μου έγιναν τρεις και με την τρίτη οχτώ. Τελικά το άλμπουμ αυτό, μου αρέσει πάρα πολύ, γιατί ξεφεύγει από τις κλισαρισμένες στιχουργικές φόρμες που –όπως είπα και πριν- μας πλασάρουν κατά κόρον οι εταιρίες. Όσον αφορά δε στη μουσική, ο Άκης Περδίκης δεν θα μπορούσε να μη ροκάρει και το άλμπουμ ροκάρει αγνά και καθαρά -"ευγενικά" όπως ο ίδιος διευκρινίζει- χωρίς εμπορικές φανφάρες και υπερβολές.

Ξαναγυρίζοντας τώρα στα κομμάτια, δεν υποτιμώ κανένα. Γενικά πρόκειται για μια όμορφη δουλειά, που αποπνέει αγνότητα και πρέπει να παραδεχτούμε ότι τέτοιες δουλειές είναι σήμερα σπάνιες και μας λείπουν. Από την "ακουστική –όμως- γωνιά" του ακροατή, δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω το νοσταλγικό "Τραίνο των Ονείρων", το πολύ όμορφο "Ελπίζω Να Δεις", το "Ανεμώνη" που μου "έκατσε" με τη μία, το "Ασημένιες Αναμνήσεις", το "δυνατό" "Γυναίκα του Διαβόλου", το ευρηματικό "Έξοδος 16ΥΚ" και τα instrumentals "Αόρατες Κουβέντες" & "Sad Basement".

Είναι δύσκολο –λέει ο Άκης- να είσαι "Φρόνιμο Παιδί" σε έναν κόσμο γεμάτο πειρασμούς. "Το Φρόνιμο Παιδί" είναι όμως εδώ και οι …άτακτοι καιροί το καλοσωρίζουν.

Οι καιροί εντάξει, αλλά εμείς; Εμείς παρ΄όλο που δεν γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί το "Φρόνιμο Παιδί" και δεν ξέρουμε εάν έχει στο μέλλον πιθανότητες να πάψει να είναι "Φρόνιμο" και να …ατακτήσει, του ευχόμαστε καλό δρόμο και αναμένουμε τη συνέχειά του.

Μερικά κομμάτια από το άλμπουμ, μπορείτε να ακούσετε εδώ: www.myspace.com/akisperdikis