αρχική > e-Περιοδικό > Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο

Genesis

Ενότητες

Εισαγωγή - Δισκογραφία

Albums με τον Gabriel

Albums χωρίς τον Gabriel

Συλλογές Live

Βιβλιογραφία Ακουστικά Βοηθήματα Πρόταση

Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
227 άρθρα στο MusicHeaven

Σχόλια

Τρίτη 08 Δεκ 2009

Εισαγωγή - Δισκογραφία

Υπήρξαν Peter-led αλλά και Peter-less. Αναμφίβολα, η Peter-led περίοδος, ήταν και η πλέον ενδιαφέρουσα.

Οι Βρετανοί Genesis ήταν μία prog Rock μπάντα με μοναδικό στυλ που έκαναν το πρώτο τους album στα μέσα του 1969 σε ηλικία 19 περίπου ετών. Στα καλύτερά τους, οι Genesis ήταν η επιτομή και η αφρόκρεμα του Progressive Rock και στάθηκαν ισάξια δίπλα στα "μαμμούθ" του είδους, παρ’ όλο που είχαν ένα πρόβλημα στην τσέπη.

Δείτε: Από τη μια μεριά, οι Genesis δεν είχαν ποτέ έναν καλό κιθαρίστα, αλλά και όταν τον βρήκαν στο πρόσωπο του Steve Hackett, σπάνια του έδωσαν την ευκαιρία να αφήσει τις νότες του πάνω στο βινύλλιο. Όσο δε για τα πλήκτρα, ο Tony Banks μπορεί να ήταν ταλαντούχος και σπουδασμένος, αλλά δίπλα σε μεγαθήρια όπως ο Keith Emerson ή ο Rick Wakeman, έπαιζε σαν …εξάχρονος! Αυτό όμως δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι τα πλήκτρα του ήταν στο κέντρο του ήχου της μπάντας και αυτό πολύ συχνά τους έβλαπτε.

Ο πολυτάλαντος Peter Gabriel από την άλλη μεριά, ήταν ο υπεύθυνος που έκανε τους Genesis μοναδικούς. Οι Genesis με τον Peter ήταν πολύ καλύτεροι από την ψυχρή –τελικά- τεχνική των Yes.

Όσο για τον Phillip Collins, ήταν καλός μεν σαν ντράμμερ, αλλά η παραίτηση του Gabriel του έστρωσε μία καριέρα από το πουθενά. Τα πράγματα με τον Collins έχουν ως εξής: Πήρε "προαγωγή" σε τραγουδιστή/τραγουδοποιό των Genesis, μόνο μετά από την παραίτηση του Peter Gabriel. Ειδ’ άλλως, θα ήταν απλά ο drummer. Παρέλαβε λοιπόν τους Genesis σαν prog Rock μπάντα και τους μετέτρεψε σε synth-Pop, συρρικνώνοντας την παρουσία του ταλαντούχου κιθαρίστα Steve Hackett με συνέπεια να τον οδηγήσει σε παραίτηση. Ειπώθηκε ότι μετά την αποχώρηση του Gabriel, οι Genesis επέλεξαν να γίνουν περισσότερο μουσικοί, παρά θεατρικοί. Μπορεί το 'Supper's Ready' και το Selling England να ήταν οι πιο θεατρικές τους στιγμές, αλλά κατά 99% η γοητεία τους βρίσκονταν στη μουσική. Και ρωτάω εγώ: Τι μου λέτε τώρα; Θέλετε δηλαδή να μου πείτε ότι μπορούσαν μετά την αποχώρηση του Peter να είναι ΚΑΙ θεατρικοί αλλά δεν το επέλεξαν; Και ποιος θα το έκανε αυτό; Βρείτε μου εσείς έναν από τους υπόλοιπους που θα μπορούσε. Οι Genesis αγαπητοί μου αναγκάστηκαν να δώσουν περισσότερο βάρος στη μουσική επειδή δεν είχαν άλλη επιλογή και στην ουσία ΔΕΝ έδωσαν περισσότερο. Όσο βάρος έδιναν επί εποχής Gabriel, το ίδιο βάρος έδωσαν και τώρα, γιατί πολύ απλά, ΔΕΝ μπορούσαν να δώσουν περισσότερο, γιατί τόσο είχαν. Αν θέλετε να πιστεύετε το αντίθετο, αυτό είναι δικό σας πρόβλημα. Το θέμα όμως είναι απλό. Οι Genesis με τον Gabriel είχαν την ικανότητα –λόγω Gabriel φυσικά- να τα συνδυάζουν και τα δύο. Η δε θεατρική σκηνική παρουσία του Peter, δεν λειτούργησε ποτέ εις βάρος της μουσικής. Όλα τα μέλη των Genesis είχαν σόλο καριέρες. Από όλους τους, ξεχωρίζει η καριέρα του Steve Hackett που ναι μεν δεν είχε μεγάλη επιτυχία, αλλά εξακολούθησε να πειραματίζεται και φυσικά ξεχωρίζει η καριέρα του Peter Gabriel, με την οποία θα ασχοληθώ ιδιαιτέρως. Τώρα, για να ασχοληθώ με τις καριέρες των Phil Collins, Tony Banks & Mike Rutherford, θα πρέπει να είμαι σχιζοφρενής και σας διαβεβαιώνω ότι δεν είμαι. Αν τώρα σας ενδιαφέρει τουλάχιστον η καριέρα του Phil, ψάξτε οπουδήποτε αλλού εκτός από τη δική μου μόνιμη στήλη στο περιοδικό μας.

*** Line Up:

Peter Gabriel (13 Μαΐου 1950, Φωνή, Φλάουτο & Μπάσο Τύμπανο)

Mick (Michael) Rutherford (2 Οκτωβρίου 1950, Μπάσο, Ακουστική Κιθάρα & Φωνή)

Tony (Anthony) Banks (27 Μαρτίου 1950, Πλήκτρα)

Anthony Phillips (Σόλο Κιθάρα)

Chris Stewart (Τύμπανα)

*** Αντικαταστάσεις:

1968: - Stewart, + John Silver (Τύμπανα)

1969: - Silver, + John Mayhew (Τύμπανα)

1970: - Phillips, + Mick (Michael) Barnard (Κιθάρα)

1971: - Mayhew, + Phil (Phillip) Collins (31 Ιανουαρίου 1951, Τύμπανα), - Barnard, + Steve Hackett (12 Φεβρουαρίου 1950, Κιθάρα)

1975: - Gabriel + Phil (Phillip) Collins (Φωνή)

1976: + Bill Bruford (Τύμπανα)

1977: - Hackett, + Daryl Steurmer (Κιθάρα), - Bill Bruford, + Chester Thompson (Τύμπανα)

1996: - Collins, + Ray Wilson (Τύμπανα)

*** Δισκογραφία (Λίστα):

· 1969: From Genesis To Revelation

· 1970: Trespass

· 1971: Nursery Cryme

· 1972: Foxtrot

· 1973: Genesis Live

· 1973: Selling England By The Pound

· 1974: The Lamb Lies Down On Broadway

· 1976: A Trick Of The Tail

· 1977: Wind And Wuthering

· 1977: Seconds Out

· 1978: And Then There Were Three

· 1980: Duke

· 1981: Abacab

· 1982: Three Sides Live

· 1983: Genesis

· 1986: Invisible Touch

· 1991: We Can't Dance

· 1992: Live: The Way We Walk Volume One - The Shorts

· 1993: Live: The Way We Walk Volume Two - The Longs

· 1997: Calling All Stations

· 1998: Archive 1967-75

· 2000: Archive 1976-1992

Επόμενο: Albums με τον Gabriel

Από τον ίδιο

Από την ίδια στήλη

Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

musickaleidoscope

#19298 / 08.12.2009, 06:09 / Αναφορά
δεν ξερω γιατι αλλα θλιβομαι ...με το αρθρο και με την αποψη...ελα ρε μεγαλε ...ασχολησου με το δικο σου τιποτα και μετα με τους GENESIS ...και καθε συγκρότημα,...

kwstasagas

#19299 / 08.12.2009, 09:15

Εγώ, πάντως, θα διαφωνήσω με τον φίλο παραπάνω .... Χάρις στον Ορφέους, υπάρχουν στο περιοδικό του Music Heaven οι Genesis, οι Moody Blues, οι Troggs, ο Νηλ Γιανγκ και τόσοι άλλοι κορυφαίοι καλλιτέχνες από το χώρο του κλασικού ροκ ....

Έτσι, προσωπικά θα τού πω απο καρδιάς ένα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" που ξοδεύει τον πολύτιμο χρόνο του [όπως μου 'χει πει ο ίδιος "έχω κάνει πολλά ξενύχτια για να γράψω αυτά τα άρθρα"], που κάνει ... "επανεξέταση" της δισκοθήκης του, των γνώσεών του και των απόψεών του και ... μάς προσφέρει αυτά τα πολύ - πολύ ενδιαφέροντα κείμενα !!! Και κατά την άποψή μου .... έστω κι αν ένας 15χρονος ανακαλύψει χάρις σε αυτά τα άρθρα τους Moody Blues, τους Soft Machine, τους Allman Brothers κλπ, αρκεί για να θεωρηθούν "θησαυρός" για το ΜΗ ......

Το κείμενο για τους Genesis δεν το διάβασα ακόμη, αλλά .... μόνο που είδα τα εξώφυλλα του SELLING ENGLAND BY THE POUND και του TRESPASS, δίσκοι που με συντρόφευαν όταν ήμουν φοιτητής .... συγκινήθηκα [θυμάμαι .... είχα "αγγαρέψει" έναν συμφοιτητή μου, που ήξερε άριστα αγγλικά να μού μεταφράζει τους στίχους του Sellin' England .... Παρόλο που δεν ήξερα καλά Αγγλικά, τόσο πολύ με είχε μαγέψει ο πλούτος της αγγλικής γλώσσας που αναβλύζει από αυτόν το δίσκο .... όπως και η καταπληκτική άρθρωση και εκφραστικότητα του Gabriel ... ] .......

rollinngstone

#19307 / 08.12.2009, 18:36

Και εγώ με τη σειρά μου θα συμφωνήσω με τον kwstasagas και θα πω ότι χάρη στον Orfeus έχω γνωρίσει ένα σωρώ άγνωστες μπάντες, όπως τους Moody Blues, τους Procol Harum, τους Zombies και άλλους. Πραγματικά όλοι με έχουν γοητεύσει και ευχαριστώ τον Orfeus που γράφει τόσα ωραία και κατατοπιστικά άρθρα για διάφορους ( γνωστούς και άγνωστους ) καλλιτέχνες και πόσο μάλιστα όταν ξενυχτάει για να τα γράψει.

Orfeus

#19303 / 08.12.2009, 12:00

Σε ευχαριστώ κατ' αρχήν για το σχόλιο, αλλά την απάντηση θα τη βρεις στα σχόλια των υπολοίπων μελών του MusicHeaven και σε διάφορα άλλα sites & blogs που έχουν κάνει προσφιλές σπορ το copy & paste των άρθρων μου.

musickaleidoscope

#19326 / 09.12.2009, 22:48

καταρχήν να απολογηθώ για το πολύ επιθετικό μου ύφος , δεύτερον την ειλικρινή μου συγνώμη μιας και απο λάθος μου δεν διαπίστωσα οτι υπάρχει link που συνεχίζει το άρθρο ετσι σχολίασα αρνητικά θεωρώντας οτι το κείμενο ηταν αυτο που εμφανιζόταν στην αρχική σελιδα....(διαγράψτε το σχόλιο μου αν είναι εφικτό...)

o-Zone

#19301 / 08.12.2009, 11:37 / Αναφορά
Πολύ αξιόλογη δουλειά Orfeus! Σε ευχαριστούμε που μας ταξιδεύεις έτσι όμορφα, στο ένδοξο παρελθόν αυτής της ιστορικής μπάντας. ;)

Orfeus

#19304 / 08.12.2009, 12:04 / Αναφορά
Δεν ξέρω γιατί η απάντησή μου μπήκε κάτω από το σχόλιο του Κώστα Άγα, αλλά αφορά στο μέλος musickaleidoscope.

rollinngstone

#19305 / 08.12.2009, 15:20 / Αναφορά
Άξιόλογο άρθρο κι αυτό. Εγώ προσωπικά τους Genesis ούτε που τους έχω ακούσει αλλά μου έδωσες να καταλάβω τι περίπου είναι. Έσω όμως μια απορία. Τον Phill Colins τι τον κατηγορείς συνέχεια; Όχι ότι τον ξέρω, απλά έχω την περιέργεια.

Orfeus

#19306 / 08.12.2009, 16:18

Η προσωπική μου γνώμη για τον Collins, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τον κατηγορώ.

O Phil Collins πήρε "προαγωγή" σε τραγουδιστή/τραγουδοποιό των Genesis, μόνο μετά από την παραίτηση του Peter Gabriel. Η προσφορά του στη μπάντα όσον αφορά στη δημιουργικότητα, ήταν μηδαμινή παρ’ όλο που της χάρισε τεράστια επιτυχία. Μία επιτυχία όμως, άκρως εμπορική που δεν είχε καμία σχέση με τα standards της "κληρονομιάς" που ξαφνικά παρέλαβε από το πουθενά και που ήταν πολύ βαριά για τους ώμους του. Δυστυχώς, το όνομά του συνδέθηκε τόσο πολύ με τους Genesis, ώστε σήμερα πάρα πολλοί να ξεχνούν -ή να μη συνδέουν καθόλου- το όνομα του Peter Gabriel με τη μπάντα.

Η σόλο καριέρα που έκανε o Collins, δεν με αφορά και ας έκανε ότι έκανε εκεί. Αυτά μπορούσε, αυτά έκανε, με γεια του με χαρά του.

Πέρα από όλα αυτά, θεωρώ πως είναι ένας από τους καλύτερους drummers ολόκληρης της rock μουσικής σκηνής και μάλιστα όχι απλά drummer, αλλά prog drummer.

bouzos

#19308 / 08.12.2009, 18:58

Htan drummer stous Brand X !!!

Merci Orfeus pou mas ta ksanà thimizis ,giati oso nàne pàne kati dekaeties !!! ;-)

Okocha

#19413 / 25.12.2009, 18:08

Δεν λεω να με ρωτας αλλα να σκεφτεσαι κ να "μελετας" λιγο, πριν γραψεις κατι... Εισαι σε ενα "μεσο" κ αυτα που "λες" επηρεαζουν τους ανθρωπους που τα διαβαζουν. Και εξηγω:

1) "στάθηκαν ισάξια δίπλα στα "μαμμούθ" του είδους..." Ποιους εννοεις; Μα οι Genesis ειναι ενα απο αυτα τα 3-4 "μαμουθ" στα οποια αναφερεσαι!

2) "αλλά δίπλα σε μεγαθήρια όπως ο Keith Emerson ή ο Rick Wakeman, έπαιζε σαν …εξάχρονος!" Σιγουρα o Wakeman κ ο Emerson ηταν οι κορυφαιοι αλλα οχι κ εξαχρονος ο Banks! Αν καποιοι ειναι μετα απο αυτους τους δυο, ενας απο αυτους στα σιγουρα ειναι ο Banks. Δεν σου αρεσει, δεκτο αλλα εχει διαφορα με το να λες οτι παιζει σαν εξαχρονος. Εχεις δει πολλα εξαχρονα να παιζουν τετοια σολο πληκτρα;;; Να σκεφτομαστε λιγο πριν αμολησουμε την εξυπναδα μας!!!

3) "Ψυχρη τεχνικη των Yes"... Μαλλον τους εχεις ακουσει πολυ επιφανειακα! Εδω μιλαμε για τη μεγαλυτερη μπαντα (για πολυ μεγαλο αριθμο ανθρωπων που ακουνε prog). Βαζεις κ το "τελικα", λες κ προκειται οχι για προσωπικη αποψη αλλα για την αποφαση του μοναδικου ειδικου-αυθεντιας σε αυτο το ειδος της μουσικης!!!

4) Το κομματι για την "θεατρικοτητα" ειναι εντελως απο-προσανατολιστικο κ σε αρκετα σημεια λαθος.

5) "οι Genesis δεν είχαν ποτέ έναν καλό κιθαρίστα, αλλά και όταν τον βρήκαν στο πρόσωπο του Steve Hackett..." Τι εννοεις "ποτε";;; Στο πρωτο (που δεν θεωρειται καν Genesis) κ στο Trespass εχουν αλλο κιθαριστα. Στην κυρια περιοδο τους (Nursery, Foxtrot, Selling, Lamb) παιζει ο Hackett! Μετα, αφου εφυγε ο Gabriel (Trick κ Wind που θεωρουνται κ ειναι κατα την γνωμη μου prog) παλι παιζει ο Hackett! Μετα απο αυτα τα δυο εφυγε. Χωρις να ειμαι ειδικος στην πετεπειτα πορεια τους, δεν νομιζω οτι πηραν αλλο κιθαριστα, δεν τους χρειαζονταν καποιος αλλωστε. Αρα που "παει" το "ποτε" που λες;;;

6) Βλεπω οτι στεκεσαι στη κιθαριστικη απουσια του Hackett ή αν θες μικρη συμμετοχη στον ηχο των Genesis. Διαφωνω λιγο, λεγοντας οτι η κιθαρα στο prog δεν λειτουργει τοσο με τα σολο. Ειναι δυναμικη κ αναμειγνυεται σαν υγρο (κιθαρα) μεσα στο υγρο (γενικος ηχος-ηχος συγκροτηματος).

Τελος, δεν θεωρω αυτο το αρθρο ενδεικτικο κ "αξιο" παρουσιασης των Genesis. Αισθανομαι μια αυθεντια αναμεσα στις λεξεις τη στιγμη που θα μπορουσες καλλιστα να εκφραζεις την προσωπικη σου αποψη, τονιζοντας ομως οτι προκειται γι'αυτη, πραγμα το οποιο δεν κανεις!!!

Αυτα τα ολιγα...

Για περισσοτερα κ καλυτερη εμβαθυνση σε αυτη τη μπαντα διαβαστε απο εδω κλικαροντας στο καθε αλμπουμ:

http://www.progarchives.com/artist.asp?id=1

Orfeus

#20946 / 18.09.2010, 02:30

Τελος, δεν θεωρω αυτο το αρθρο ενδεικτικο κ "αξιο" παρουσιασης των Genesis. Αισθανομαι μια αυθεντια αναμεσα στις λεξεις τη στιγμη που θα μπορουσες καλλιστα να εκφραζεις την προσωπικη σου αποψη, τονιζοντας ομως οτι προκειται γι'αυτη, πραγμα το οποιο δεν κανεις!!!

Και ποιανού την άποψη νομίζεις ότι εκφράζω? Του Jorge ή της δισκογραφικής εταιρίας;

Λοιπόν άκουσε κάτι... Δεν γράφω για να σου αρέσω, ούτε για να μ' αγαπάς. Γράφω για μένα. Δεν πληρώνομαι για αυτό που κάνω και κατά συνέπεια, διατυπώνω την άποψή μου και δεν περνάω κάποια γραμμή. Γράφω για να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Όταν τελειώσω με το κείμενό μου και θεωρήσω ότι είναι έτοιμο, το στέλνω για δημοσίευση και γνωρίζω εκ των προτέρων ότι θα υπάρξουν και αντιρρησίες. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούν μαζί μου όσοι με διαβάζουν. Εάν αυτό που κάνω δεν το εκτιμάς, σου συνιστώ να μη με διαβάζεις. Είναι πολύ απλό.

Okocha

#21208 / 20.11.2010, 10:45

1) Το γνωριζω οτι εκφραζεις την δικη σου αποψη. Αλλο πραγμα λεω. Και αυτο που λεω ειναι οτι εκφραζεις μια αυθεντια στο κειμενο λες και υπαρχει μονο αυτο και τελος.

2) Γραφεις για σενα αλλα αν δεν διαβαζει κανενας τα κειμενα σου δεν εχουν καμια αξια και κανενα σκοπο. Αποκτουν αξια οταν π.χ. τα διαβασει ενας νεος 15 χρονων και βαλει να ακουσει Genesis. Αλλιως θα τα κραταουσες στο συρταρι σου. Υπο αυτη τη λογικη και εφοσον τα δημοσιευεις σε ενα μεσο πρεπει να δεχεσαι την (δημιουργικη) κριτικη. Ουτε σε ξερω, ουτε εχω κατι μαζι σου. Στο σχολιο μου εκφραζω τις ενστασεις μου για καποια λαθη ή ανακριβειες που περιεχει το κειμενο. Υπο κανονικες συνθηκες, θα επρεπε να το δεχεσαι και να το εκτιμας (ενα κριτικο σχολιο μπροστα σε 30 σκετα "Μπραβο"). Αυτο ειναι που θα σε βαλει σε σκεψεις και δημιουργικη κριτικη του ιδιου σου του εαυτου και αυτη, νομιζω, ειναι μια διαδικασια προοδου. Αντ'αυτου μου λες να μην σε διαβαζω...

Okocha

#21209 / 20.11.2010, 10:55

Και κατι ακομα. Οι Genesis ειναι οι Genesis. Ο Gabriel ειναι ο Gabriel. Μπορει ο Gabriel να ηταν ενα μεγαλο κομματι των Genesis (και οχι μονο το 1/5, αναλογικα με τα μελη) αλλα σε καμια περιπτωση οι Genesis δεν ηταν ο Gabriel. Αυτο το αποδεικνυουν οι δυο πολυ καλοι δισκοι που εκαναν αφοτου εφυγε.

Okocha

#21263 / 02.12.2010, 22:35

* Σχετικα με Hackett κ Gabriel:

Νομιζω οτι στα Nursery, Foxtrot και Selling England ο Hackett ειναι μοναδικος και αποδεικνυει ποσο μεγαλος κιθαριστας ειναι. Υπαρχουν καποιοι που μιλανε για υποβαθμιση του Hackett απο τα αλλα μελη και κυριως απο την "κλικα".

Για αυτους που δεν ξερουν: ο Gabriel και ο Hackett ηταν παντα ξεχωριστες οντοτητες μεσα στους Genesis. Απο την αλλη, χωρις την αδεια του Banks δεν γινοταν τιποτα μεσα στη μπαντα. Ο Rutherford ηταν παντα μετριοπαθης και ο Collins δεν ενδιαφεροταν για τις "αρχηγιες" και το πανω χερι. Ετσι, (κατα καποιο τροπο) λειτουργουσαν τρεις "δυναμεις" μεσα στους Genesis. Ο Gabriel, o Hackett και η τριαδα με πυρηνα τον Banks. Ο Gabriel λογω της φυσης και του χαρακτηρα του δεν θα μπορουσε ποτε να ειναι ο κινητηρας του γκρουπ (ελπιζω να γινομαι κατανοητος). Τον ρολο αυτο τον επαιζε ο Banks. Οπως λες, Ορφεα, αυτο φαινεται και απο το γεγονος οτι τα πληκτρα ειναι το κεντρο του ηχου των Genesis.

Μεταξυ Gabriel και Banks υπηρχε μια "συμφωνια με τα ματια" ωστε να μην μπλεκεται ο ενας στα ποδια του αλλου. Ο B. αφηνε χωρο στον G. : α) για τα θεατρικα του και κυριως β) στους δισκους ενω ο G. αποσυρθηκε απο τις αποφασεις αφηνοντας μονο τον Banks. Ετσι, ο Hackett μπορουσε να εχει τον ρολο του ως τριτη συνιστωσα (καποιοι λενε οτι ηταν πολυ περιορισμενος και μαλλον συμφωνω σε αρκετα σημεια). Απο το Lamb (οπου ο Gabriel ηταν ηδη με το ενα ποδι εκτος) και επειτα, οι ισορροπιες διαταρασσονται και ο Hackett χανει τον οποιο λογο ειχε (στο Lamb ειναι σε μεγαλο μερος απων -ως κιθαρα- και στα Trick κ W&W η "τριαδα" προσπαθει οσο μπορει να μειωσει τη συμμετοχη και τα credits του).

Αυτα που λεω προερχονται απο εγκυρες πηγες (κοινως, "γνωστες" της μπαντας), συνεντευξεις των μουσικων και φυσικα την εμπειρια μου. Προσπαθησα να τα γραψω οσο το δυνατον πιο κατανοητα και σωστα γιατι -ας μην ξεχναμε- οτι μιλαμε για ανθρωπινες σχεσεις, προσωπικοτητες κτλ τα οποια δεν χωρανε σε καλουπια ή ταμπελες. Και προφανως ειναι μονο μια οπτικη (απο τα πολλες που ενδεχομενως υπαρχουν).

* Σχετικα με Banks:

Ορφεα, θα μπορουσα να καταλαβω αυτο που λες απο την αποψη οτι οι δυο πρωτοι ειναι -αυτο που πολλοι λενε- "βιρτουοζοι" ενω αντιθετα ο Banks ειναι το ακριβως αντιθετο. (Επι)μενει στην ουσια. Μεσα στους κορυφαιους παντως, για μενα, πρεπει να θεωρειται και ο Hugh Banton των VDGG.

* Δυο σημεια που θα ηθελα να υπογραμμισω:

1) Το Lamb σε καμια περιπτωση δεν ειναι του Gabriel, οπως λεγεται.

2) Η αλλαγη κατευθυνσης σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να χρεωνεται στον Collins. Οπως ειπα και πριν, τιποτα δεν γινοταν χωρις την συγκαταθεση του Banks (και την αποδοχη του Rutherford). O Ορφεας εχει επισημανει και τους στιχους στους οποιους, ουσιαστικα, απολογουνται γι'αυτο.

* interp05interp06:

1) Πρεπει να μιλας γι'αυτο: http://www.progarchives.com/album.asp?id=22695 . Κυκλοφορει στα δικτυα..

2) Δεν νομιζω οτι εχει καποια σημασια ή προσθετει κατι στον Gabriel το γεγονος οτι επαιζε καποιο διαφορετικο ειδος φλαουτου (για το οποιο αμφιβαλλω, εκτος και αν εχεις συγκεκριμενες πηγες να το τεκμηριωνουν).

3) Το Tapping και Sweep-picking του Hackett σιγουρα δεν ειναι δικες του εφευρεσεις και ακομα πιο σιγουρα το "Moonlit" δεν ειναι απο τα πρωτα τραγουδια στα οποια χρησιμοποιηθηκαν. Αν δεν κανω λαθος προερχεται απο μια αντιστοιχη τεχνικη, στο βιολι, που χρησιμοποιουσε ο Παγκανινι και το λατρευαν ορισμενοι τζατιστες και μπλουζιστες το '50 κ '60. Συγκεκριμενα ο Hackett πρεπει να το ειδε απο τον Peter Green. Ειναι αληθεια, ομως, οτι το τελειοποιησε στο "Selling england by the pound".

Χαιρομαι πολυ για την ανταλλαγη αποψεων. Σημαινει οτι υπαρχουν ακομα ανθρωποι που νοιαζονται γι'αυτη τη μουσικη.