Οι Γρίλιες και ο Μιχάλης Κλεάνθης

Ακούστε εδώ το τραγούδι Γρίλιες

Όταν πρόκειται να μιλήσω για μένα, νιώθω σα να στήνομαι να βγω φωτογραφία. Δεν ξέρω πώς να κοιτάξω το φακό, νιώθω αμήχανα… Όταν μου ζητάνε να πω όποιο τραγούδι θέλω εγώ, δεν ξέρω ποιο να διαλέξω.

Τώρα από πού να αρχίσω;

Εντάξει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τραγουδώ. Γραφώ τραγούδια από έφηβος και εξακολουθώ  γιατί δεν μπορώ  να τ’ αποφύγω.

Είμαι δάσκαλος φωνητικής και σαν μουσικός εργάζομαι από το 1989 ανελλιπώς. Εσπερίδες, Απανεμιά, Σταυρός του νότου. Τραγουδώ παίζοντας κιθάρα.

Τα τελευταία χρόνια έχω  την μουσική σκηνή "ΒΑΤΡΑΧΟΙ" στα Εξάρχεια. Μαζί με άλλους μουσικούς  προσπαθούμε να εκφράσουμε  τα "ανήσυχα πνεύματα".

Ο Μιχάλης Κλεάνθης με την κόρη του

Δισκογραφικά έχω μια προσωπική δουλειά με τίτλο  "στραγάλια στον κατήφορο" και μια  ως συνθέτης με τίτλο  "νύχτα γυμνή". Ανεπίσημα έχω ακόμη δυο κυκλοφορίες "ο Μιχάλης  Κλεάνθης τραγουδάει Μάνο Χατζιδάκι"  και  "μια βραδιά στους βατράχους".

Αυτά και πολλά είπα…

θέλω να ασχολούμαι με το "τώρα" και γι αυτό όταν μιλώ για το παρελθόν μου έρχεται μια φράση στο μυαλό:  "ξέρεις τι μέλλον έχω πίσω μου;"

Θυμάμαι ποσό με κούραζε να ακούω τους  μεγάλους να αναπολούν … Δεν το αντέχω. Επίσης δεν αντέχω την εμπορία των αναμνήσεων… Γραφώ τραγούδια που μιλούν  για το "τώρα".

Μοναδική εξαίρεση, οι "Γρίλιες".

Είναι ένα γρήγορο  σκανάρισμα  σε ό,τι έζησα. Ένα στεναρό παράπονο στη ζωή που ώρες – ώρες μας ξεγελά, μας εξαπατά και εμείς απλώς είμαστε για δυο πόντους έξω… πίσω απ τις γρίλιες.

Ένα demo έστειλα λοιπόν στο διαγωνισμό, ηχογραφημένο στο σπίτι του Γιάννη Κουτσουκέλη που έπαιξε κιθάρες, μπάσο, ντέφι, και ότι βρήκαμε εκεί γύρω. Δανειστήκαμε και μια δωδεκάχορδη απ’ τον Αντρέα και μαζί με τον Αντώνη Μοσχουτη (φυσαρμόνικα) κάναμε συλλογικά την ενορχήστρωση. Πήρα το project και ενώ  με την τεχνολογία δεν έχω και την καλύτερη σχέση, έκανα το μιξάρισα  στο pc μου.

Από την ηχογράφηση

Νιώθω λοιπόν ξαφνιασμένος που το τραγούδι μου βρήκε ανταπόκριση. Πήρα μηνύματα αγάπης από πάρα πολλούς φίλους και φίλες που ούτε καν γνωρίζω. Και ενώ δεν είχα σκοπό να δισκογραφίσω  τα τραγούδια μου, τώρα το σκέφτομαι…

Γιατί κακά τα ψέματα κάνω κάθε μέρα live που είναι αέρας και χάνεται. Για να μείνει κάτι πρέπει με ένα τρόπο να αποτυπωθεί και να εκτεθεί. Δεν γίνεται αλλιώς.

Όσο για τα άλλα τραγούδια του διαγωνισμού έχω να πω πως αρκετά μου άρεσαν. Αλλά στην καρδιά μου έχω  το "ριζιμιό". Ισα που μπήκε στην εικοσάδα. Αυτό με απογοήτευσε λίγο. Σημειωτέον ότι ούτε που ξέρω τα παιδιά που το έγραψαν και δεν είμαι του είδους. Μα… εικοστό πρώτο;

Εγώ προτιμώ να ακούω Χατζιδάκι και ροκ. Το αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι jethro tull  και αγαπώ τον  Zappa. Με βρίσκετε διχασμένη  προσωπικότητα ; ΕΙΜΑΙ!

Μ’ αρέσουν αντιφατικά πράγματα, ακούω Freddie Mercury και  Bocelli, τις μπαλάντες της οδού Αθηνάς και τα μπλουζ του πρίγκιπα. Κάποιος φίλος έγραψε για τις Γρίλιες, μέσα στα άλλα ότι είναι φεστιβαλικό 80ς και έχει δίκιο. Η παιδική μου ηλικία εκεί τοποθετείται. Πώς να μη βγει 6/8 ένα τέτοιο τραγούδι; Πώς να αποφύγω  το "μελό" όταν θυμάμαι τους παιδικούς μου φόβους;

Δεν είμαι τόσο  δυνατός, ακόμα, ώστε να μπορώ να αποφύγω τα βιώματα μου. Ίσως και να μην το θέλω αρκετά.

Η μουσική δεν είναι επάγγελμα. Οι φιλοδοξίες ας υπάρχουν, αλλά μέχρι εκεί  που δεν αλλοιώνουν τον έρωτα.

Σας ευχαριστώ και πάλι  και σας  χαρίζω (σε όλους μας) ένα απόσπασμα από τις σκέψεις για το τραγούδι, του Μανού Χατζιδάκι το 1971 στη Νέα Υόρκη. (Για μένα είναι το ευαγγέλιο του τραγουδοποιού).

Το τραγούδι,είναι έργο,συμπυκνωμένο σε δυο τρεις φράσεις  μουσικές και μια απόλυτη αξία λεπτομερειών  που το συνθέτουν.Απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά αποτελούν οι στίχοι πάνω στους οποίους θα χτιστεί το τραγούδι  και που οφείλουν να περιέχουν με σαφήνεια την ποιητική ιδέα, πρέπει να αποκαλύπτεται  με την πρώτη μελωδική φράση του τραγουδιού, ή με την βασική, ενώ ο ρυθμός της συνοδείας οφείλει να ζωγραφίζει το κλίμα, την ατμόσφαιρα του τραγουδιού. Να ποιες είναι οι βασικές  προϋποθέσεις  ενός λαϊκού ή έντεχνου τραγουδιού. (Το έντεχνο καθορίζεται από το είδος των λεπτομερειών  που επιστρατεύονται  για να ολοκληρώσουν  μια πιο περίτεχνη και όχι απλή, ποιητική ιδέα).

... χρειάζεται μια καθημερινή άσκηση στη χρήση λεπτομερειών, ώστε να μπορεί την ώρα που συνθέτει ο δημιουργός να απομονώνει τα στοιχεία εκείνα που του χρειάζονται και όχι   εκείνα που του έρχονται εύκολα ή τον βολεύουν.

Τέλος  να επιτυγχάνεται  ένα σφιχτοδεμένο  αποτέλεσμα, έτσι που σαν να ακούς τους στίχους  να φαντάζεσαι αμέσως τη μουσική τους, ή πάλι σαν να ακούς τη μελωδία να σου έρχονται στο νου αυτόματα οι στίχοι που περιέχονται σ αυτήν. Και το  αποτέλεσμα από την ένωση αυτή των στίχων και της μουσικής στη μορφή του τραγουδιού, να δημιουργεί σ αυτόν που το ακούει μια στιγμή ανεπανάληπτη που τον αποκαλύπτει ή τον σφραγίζει οριστικά.

Αυτή πρέπει να είναι η καταγωγή και η μοίρα ενός λαϊκού τραγουδιού.
Του αληθινού λαϊκού τραγουδιού

Μάνος Χατζιδάκις,   Ν.Υόρκη  1971

Ακούστε εδώ το τραγούδι Γρίλιες