Γεράσιμος Λαβράνος: Η σιωπή είναι δημιουργία

Ο Γεράσιμος μπαίνει στον κινηματογράφο θεατής, βγαίνει νικητής, με το όνομά του και τους ήχους του, να γράφονται, με μεγάλα γράμματα στους τίτλους είκοσι πέντε περίπου ταινιών, αλλά και στο οπτικό ακουστικό μέρος της μαγνητοταινίας…

Γεράσιμος Λαβράνος.

Όσοι δεν ξέρετε το όνομα, κλείστε απλά τα μάτια κι ακούστε με τη φανταστική δύναμη της αναδρομής, θυμηθείτε ασπρόμαυρα…

Το χαριτωμένο συρτο-χοροπηδηχτό, Χάλι Γκάλι, της Αλίκης, στην ταινία Η Σοφερίνα…

Στο διαδίκτυο, όσοι δε θυμάστε, θα το βρείτε το φιλμ…

Ο χαριτωμένος μουσικός επενδυτής των κινηματογραφικών παραγωγών του ασπρόμαυρου κι όχι μόνο Ελληνικού ρεπερτορίου, προσπάθησε με μοναδικό τρόπο το καινούριο, το ξεχωριστό, το σπάνιο…

Ρυθμοί που έφερναν τον έξω συνόρων κόσμο, μέσα στις αίθουσες με τα φωτισμένα πανιά, με τις ανθρώπινες σκιές να παίρνουν σάρκα και οστά, από το γύρισμα της μπομπίνας στις μηχανές προβολής…

Ρυθμοί που λίκνιζαν τα σώματα, που ξεσήκωναν τα μυαλά, που αποτύπωναν οι μουσικοί, που μιμούνταν οι νεαρές κ’ οι νεαροί, που μεταφέρονταν στα πάρτι, στις λέσχες, στα μπαράκια, στις πίστες…

Από πολύ μικρός, στην ηλικία των εννέα (9)ετών, έχει ξεκινήσει τη μουσική του εκπαίδευση.

Ήδη στα έντεκά (11) του χρόνια, παίζει στη Φιλαρμονική Εταιρεία «Ν. Μάντζαρος», «κόρνο», που είναι και το επίσημο, βάσει σπουδών, όργανό του.

Υπήρξε μαθητής του Ιωσήφ Μπονέλλου.

Όλα έδειχναν πως ο φυσικός δρόμος του θα ήταν η κλασσική μουσική.

Η συνέχεια των σπουδών του και μέχρι την ηλικία των δεκαοχτώ (18) χρόνων του ακολούθησαν τα θεωρητικά μαθήματα για «κόρνο» και πιάνο.

Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας, συνέχισε τις σπουδές του αδιάλειπτα, στο Ωδείο Αθηνών.

Με την απόλυσή του από το στρατό, του γίνεται πρόταση για τη Λυρική Σκηνή και για τη Συμφωνική Ορχήστρα.

Εδώ μάλλον γίνεται ο χωρισμός…

Ακολουθεί τη τζαζ…

Ο λόγος ήταν η ελευθερία που αποζητούσε, προκειμένου τη φαντασία του να τη διοχετεύσει στην τέχνη αυτή, επιτρέποντας στον εαυτό του πειραματισμούς, αυτοσχεδιασμούς που κάθε άλλο η κλασική ενασχόλιση, θα του επέτρεπε να δημιουργήσει…

Το πιάνο του περίμενε την τελική του απόφαση, το δείξιμο για το που θα τραβούσαν το δρόμο τους…

Έτσι είχε να αντιμετωπίσει ως δίλλημα, το μεροκάματο, την τυποποίηση, το μαγγανοπήγαδο του βιοπορισμού, την κατά διαταγή και κατ’ ανάγκη άσκηση των μουσικών του σπουδών, ενώ, από την άλλη έμπαινε το ουσιώδες διαδραστικό φυσικό του ταλέντο, η ελεύθερη φύση του, η σκέψη χωρίς όρια, οι δυνατότητές του που δεν καλουπώνονταν, που δεν καλουπώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια που ενασχολείται μέχρις εκείνης της στιγμής ασταμάτητα, και αυτά τα χρόνια δεν ήταν λίγα.

 

Έτσι στην ηλικία των είκοσι (20) ετών, χωρίς ποτέ του να μετανιώσει, ακολούθησε τα θέλω του, τα μπορώ του, τα όνειρά του.

Όνειρα όμως που εκ καταγωγής, Έλληνας Υπήκοος με ιδιαίτερη πατρίδα του την Κέρκυρα, όπου και γεννήθηκε το 1935, δεν μπορούμε να πούμε πως τα ακούσματά του είναι αυτά της Jazz, της Soul, της Rhythm and Blouz ή όποιας αμερικανογέννητης ειδικής μουσικής ή όποιας άλλης ξεχωριστής ιδιόρρυθμης που να τον επηρέασε στα παιδικά ή στα εφηβικά του, από τις συνήθειες της οικογένειας ή αυτά του άμεσου στενού φιλικού περιβάλλοντος.

Η Ελευθερία όμως δε Φυλακίζεται.

Η Φαντασία επίσης δε Φυλακίζεται. (δάνειο από ποίηση Αλεξάνδρου Βλαχιώτη)

Έτσι ο μόλις είκοσι (20) κάτι ετών νεαρότατος Γεράσιμος Λαβράνος, κάνει δεύτερη θητεία, αληθινής πειθαρχίας τώρα πια, κοντά στον στρατηγό μουσικοσυνθέτη Γιώργο Μουζάκη.

Στην επαγγελματική του ύστερη, αλλά πρώιμη πορεία, τα πράγματα δεν ήσαν ρόδινα ούτε με ροδοπέταλα στρωμένοι οι δρόμοι…

Πρώτος σταθμός επαγγελματικής αποκατάστασης και προορισμού, η περιβόητη και διάσημη Τρούμπα.

Πιο κάτω εκείνη την εποχή δεν υπήρχε. Ούτε κ’ ύστερα υπήρξε πιο κάτω, για την Ελληνική πραγματικότητα…

Οι τέχνες στριμωγμένες στα πέριξ της Οδού Σωτήρος στον Πειραιά, εκεί στη ΙΙας Μεραρχίας (πρώης Αιγέος) κοντά στο λιμάνι, επάνω στο λιμάνι, μέσα από το λιμάνι…

 

Απο αριστερα. Κωστας Σειτανιδης, Γιωργος Εμιρζας, Δεσπω Διαμαντιδου, Μανος Χατζιδακις, Γερασιμος Λαβρανος. Καννες. Ποτε την κυριακη.

Επί τη ευκαιρία: μία μεγάλη, τεράστια, θα λέγαμε, τρόμπα νερού, από την οποία προμηθεύονταν νερό τα πάσης φύσεων εμπορικά πλοία και πλεούμενα αλλά και τα ατμόπλοια, βρισκότανε κοντά στο λιμάνι, επί της παραλιακής, στη συμβολή με την άνω αναφερόμενη οδό.

Όλα αυτά πριν από τον πόλεμο.

Αργότερα και στην προσπάθεια ανάπλασης του λιμανιού, των προβλητών, της πέριξ περιοχής, η τρόμπα αυτή αφαιρέθηκε και δυστυχώς όπως και τόσα άλλα σημεία αναφοράς καταστράφηκε.

Εκ παραφθοράς της λέξης, μεταλλάχτηκε από ΤΡΟΜΠΑ σε ΤΡΟΥΜΠΑ, όνομα πλέον που έμελλε να σηματοδοτήσει την περιοχή, την εποχή, την ηθική, την κοινωνία, τις κοινωνικές τάξεις, τις ανθρώπινες σχέσεις, τον οίκτο, τον πλούτο, τον ξεπεσμό, την ανέχεια, τις αρρώστιες, τους νταβαντζήδες, τις πόρνες, τα αγοράκια, τις αδερφές, το κονσομασιόν, τα μαχαιρώματα, τα χαρακώματα, τον καθωσπρεπισμό, τα λαδώματα, τις προαγωγές, τις προσαγωγές, τα ναρκωτικά, τους εμπόρους, τους χρήστες, το λαθρεμπόριο, τη λαθρομετανάστευση, την παραχάραξη, την παράνομη ποτοποιία, το τζόγο, τις εκτελέσεις, το γνήσιο, το ιμιτασιόν, την αλήθεια, το ψέμα, το δήθεν και το ίσιο, τη μουσική, το τραγούδι, τις αρτίστες, τα ψηλά μεροκάματα, τον αμερικάνικο στόλο, την εθνική ανεξαρτησία, την επικυριαρχία, τα αφροδίσια νοσήματα, τη μαριχουάνα, τους δραγουμάνους, το δολάριο…

Μετά τον πόλεμο, από την περιοχή του Αγίου Διονυσίου, τα μπουρδέλα που λειτουργούσαν εκεί, μεταφέρθηκαν στην Τρούμπα.

Τρεις κινηματογράφοι ήδη λειτουργούσαν εκεί:

 

«Φως», «Ηλύσια», «Ολύμπικ», όπου από τις 9:00 το πρωί παίζανε δύο έργα καθημερινά, ακατάλληλα κατά κανόνα (ο νόμος έλεγε από δεκατριών ή από δεκαοχτώ ετών, για να είναι κάποιο έργο ακατάλληλο, από την επιτροπή λογοκρισίας), είτε πολεμικά, αστυνομικά είτε ασέμνου περιεχομένου…

Δεν υπήρχε περίπτωση να είναι άνετη η διέλευση στην περιοχή μετά το ηλιοβασίλεμα.

Ένας κόσμος αλλόκοτος, βασίλευε και λειτουργούσε κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Λίγο μετά την κήρυξη της Δικτατορίας, στις 12 Σεπτεμβρίου 1967, ο Δήμαρχος του λευκού, ο ανηλεής κυνηγός των απορριμμάτων, απαγόρευσε παντελώς, κάθε λειτουργία όλων αυτών των νυχτομάγαζων, όλων των στεκιών, όλων των μπουρδέλων…

Κύριος λόγος όπως φαίνεται, δεν ήταν αυτή καθ’ αυτή η ηθική, αλλά η προσέλευση πλέον, λόγω του λιμένος, που έλαμπε αφού ανακαινίστηκε, των γραφείων και της εγκατάστασής τους εκεί, των ναυτιλιακών εταιρειών…

Που ποτέ δεν απομακρύνθηκαν όσα καράβια αύτανδρα κι αν έπνιξαν, όσο λαθρεμπόριο κι άσκησαν, όσους λαθροναυτικούς κι αν απασχόλησαν, όσους λαθρομετανάστες κι αν προμήθευσαν στην κατά τ’ άλλα πάμπτωχη χώρα μας…

Ένας νέος κόσμος τώρα πια, λίμναζε στο λιμάνι…

Εκείνος που κοπάδια έφευγε για μετανάστευση…

Εκείνος που άφηνε να του ποδοπατούν την αξιοπρέπεια με φρούδες υποσχέσεις, που του άρπαζαν μίζα προκειμένου να μπαρκάρει…

Του επαρχιώτη που δεν έβλεπε μέλλον, του νησιώτη που χανότανε στα σοκάκια της ανάλγητης πολιτείας κι εγκατέλειπε τις ιδιαίτερες πατρίδες του…

 

Σε αυτό το κλίμα που την περίοδο 1955 – 1968 βρισκότανε στη μεγαλύτερή του άνθιση ανάπτυξη, βρέθηκε ο Γεράσιμος να θητεύει…

Να φαντάζεται, να προσπαθεί, να επιβιώνει, να ονειρεύεται, να εργάζεται…

Εκεί από τα πρώτα σημάδια που άφηναν οι τελευταίες αχτίνες του ήλιου όταν έδυε, μέχρι τις πρώτες εκλάμψεις της αυγής, που μισοφώτιζαν τα κάτω κάτω σκαλοπάτια, των υπόγειων, των ημιυπόγειων, της βρωμιάς, βγήκε αλώβητος ο μαθητευόμενος φέρελπις, Μουσικοσυνθέτης, Γεράσιμος Λαβράνος.

Το ξέφρενο γκρουπ με το οποίο οι αυτοσχεδιασμοί άγγιζαν τις πιο τρελές σκέψεις και προσεγγίσεις, με τραγουδίστρια τη Νανά, είναι η συνέχεια του Δημιουργού…

Έτσι δημιουργεί το αύριο, με αμφισβητούμενη πρωτοπορία, δημιουργεί τη φαντασία, δημιουργεί αυτό που ονομάστηκε, “Soul Music”…

Όπου όμως ο κυριαρχικός ταλαντούχος συνθέτης, αφήνει ένα μοναδικό στίγμα, ξεχωριστό, αναγνωρίσιμο, μοναδικό…

 

Μπαίνει στον κινηματογράφο θεατής, βγαίνει νικητής με το όνομά του και τους ήχους του, να γράφονται, με μεγάλα γράμματα στους τίτλους είκοσι πέντε περίπου ταινιών, αλλά και στο οπτικό ακουστικό μέρος της μαγνητοταινίας…

 

Ο Γεράσιμος Λαυράνος, πλέον είναι γνωστός.

 

Φιλμογραφία:

Shotgun – Ο Θόδωρος και το δίκανο – Ντίνος Δημόπουλος (1962)

Αγώνας Χωρίς Τέλος – Σκρούμπελος Παντελής (1979)

Ζητείται Ψεύτης - Liar Wanted - Γιάννης Δαλιανίδης (1961)

Η Αθήνα Τη Νύχτα – Athens by Night – παραγωγή Κλέαρχος Κονιτσιώτης (1962)

Η Σοφερίνα - The Woman Driver - Αλέκος Σακελλάριος (1964) – Το τελευταίο ψέμα θεατρικό Γεωργίου Ρούσσου

Νύχτα Γάμου - Wedding Night -  Γιάννης Δαλιανίδης (1967)

Ο Ατσίδας - The Wise Guy - Γιάννης Δαλιανίδης (1962)

Ο Δήμος από τα Τρίκαλα - Dimos from Trikala (1962)

Ο Θόδωρος και το Δίκανο - Thodoros and the Double-Barrel – Ντίνος Δημόπουλος (1962)

Ο Καλός μας Αγγελος - Our Good Angel (1961)

Ο Σκληρός Ανδρας - Γιάννης Δαλιανίδης (1961)

Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης - Αλέκος Σακελλάριος (1963)

Όχι – No – Ντίμης Δαδήρας (1969)

Το Κορίτσι και το Άλογο - Love on a Horse - Βαγγέλης Σερντάρης (1973)

Το Τυχερό Πανταλόνι - The Lucky Trousers - Πάνος Γλυκοφρύδης (1963)

 

θεατρικά

(«Ενα κουτό κορίτσι» με την Τζένη Καρέζη

 

σημείωση: Νύχτα Γάμου, με το φοβερό Soul clip από την "Αθηναία" (τέλη του '67), τα go go girls, την Τζόαν και την Μπάρμπαρα, με τον Γεράσιμο Λαβράνο στην τρομπέτα και την ορχήστρα του, Κώστας, Γεράσιμος, Νίκος, Χάρης, Γιώργος, Καρλς, την Τσικίτα Γκόρντον από την Τζαμάικα και τον Φράνκυ Σκιν τον Αμερικανό, Τόνι Πινέλλι που χάθηκε στο μοντάζ...

 

Ξεκινώντας λοιπόν δίπλα στο Γιώργο Μουζάκη, έχοντας την τρούμπα ως παρελθόν, παράγει και το πρώτο του τραγούδι σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη, το “Χέρι-χέρι”, που το 1961 το έγραψε σε δίσκο με το Σώτο Παναγόπουλο.

Το ίδιο κομμάτι έκανε θραύση, αφού το επέλεξαν και το επιλέγουν ακόμα πάρα πολλοί καταξιωμένοι τραγουδιστές προκειμένου να το ερμηνεύσουν.

Με διαβατήριο το δίσκο και Χέρι Χέρι με το τραγούδι του αναχωρεί για το εξωτερικό, όπου βρίσκουν ανταπόκριση οι προσπάθειές του…

Ο εθνικός τροβαδούρος της Γαλλίας κατά τον Φρανσουά Μιτεράν, ο Λουί Μαριανό, ερμηνεύει και αυτός το Χέρι Χέρι…

Βλέποντας την έξω κατάσταση για τη διασκέδαση, παρακολουθώντας την κίνηση, τις συνήθειες, τις πρωτοπορείες και τους πρωτοπόρους όλων των κλάδων και ειδών, φέρνει μαζί του και την ιδέα των go-go girls στην Ελλάδα, στην «Αθηναία», που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά πανέμορφες κοριτσίστικες υπάρξεις, που ανεβασμένες στο μπαρ ή στα τραπέζια του μαγαζιού, χόρευαν λικνιστικά, δίνοντας κάποια μορφή σωματοποίησης του άυλου της μουσικής Soul και Jazz, αλλά μέχρις εκεί… δεν έκαναν άσεμνα ούτε στριπτίζ… μόνο χόρευαν…

Η ιδέα; Και η υλοποίησή της; του ανήκουν…

 

Δηλώνει παράπονα για τη Δήμητρα Γαλάνη. «Η Δήμητρα Γαλάνη πρώτη φορά ήρθε στο σπίτι μου με τον πατέρα της. Διέκρινα το ταλέντο της και της έδωσα το τραγούδι «Αργά μες στη νύχτα», ωστόσο ποτέ δεν είπε ένα “ευχαριστώ”. (εδώ ο Γεράσιμος ζήτησε να μη γραφεί τίποτα άλλο, παρά να της ευχηθεί καλή συνέχεια). Δεν έχω σχέση μαζί της. Της έδωσα το «Άνοιξε φτερά», αλλά δεν είπε όμως “ευχαριστώ”.

Το ίδιο κομμάτι είπε στη Βραζιλία η Μαρινέλλα, την οποία πήρα το ’68 από κέντρο στις Τζιτζιφιές όπου εμφανιζόταν. Στη Μαρινέλλα διέκρινα μια μουσικότητα κι έτσι την ίδια χρονιά την πήγα στο Φεστιβάλ της Βραζιλίας στο III Festival International Da Cancao Popular Rio. Ήμουν υπεύθυνος για την Ελλάδα και μπορούσα να επιλέξω άλλες τραγουδίστριες, όπως τη Τζένη Βάνου της οποίας είμαι και ο καλλιτεχνικός νονός (το πραγματικό της όνομα είναι Ευγενία Βραχνού), τη Νάνα Μούσχουρη, τη Βίκυ Λέανδρος. Αισθάνθηκα όμως ότι έπρεπε να στηρίξω τη Μαρινέλλα. Πήγε στη Βραζιλία και θριάμβευσε, αλλά ποτέ της δεν ανέφερε ότι χάρη σε μένα βρέθηκε εκεί. Πάντως, δεν μπορώ την κακομοιριά. Διαγράφω όσους αποπνέουν αρνητισμό και προχωρώ».

 

«Πολύ καλή μου φίλη -εδώ και δεκαετίες- είναι η Νάνα Μούσχουρη. (η λατρεμένη μου όπως την αποκαλεί). Θεωρούν ότι έχει δώσει τα πάντα, όμως έχει δείξει το 30% των δυνατοτήτων της. Πιτσιρίκα ερμήνευε κομμάτια της Εlla Fidgerald! Τραγούδησε το δικό μου “Απόγευμα της Κυριακής” στα γαλλικά και το έκανε πανευρωπαϊκή επιτυχία. Της έδωσα την ιδέα να τραγουδήσει ελληνικό ethnic -να ερμηνεύσει δηλαδή, παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια σε διεθνές στιλ-, με άκουσε κι έτσι έβαλε τη σφραγίδα της στην παγκόσμια μουσική».

 

Εκλεγμένο μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου επί Διοικήσεως Ευάγγελου Κατσάμπα…

O γκουρού της Soul, Γεράσιμος Λαυράνος, ήταν αυτός που φόρεσε κελεμπία στον Ντέμη Ρούσσο, ο οποίος, όταν συναντηθήκανε, πνιγότανε μέσα στο μπλε κουστουμάκι του. Μία επίσκεψη στον Τσεκλένη και ο Ρούσσος άλλαξε από τότε λουκ…

Λονδίνο, Αμερική, Άμστερνταμ… Θρίαμβος…

«Florida Park», το παριζιάνικο «Hilton»… Θρίαμβος…

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παρακολουθώντας την πορεία του, τον βοηθούσε όπου και όπως… (Για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή είχε πει πως αυτός παράγει πολιτική… γι αυτό δεν είναι μίζερος)…

Ως μη αχάριστος, θα είναι που αργότερα, θα πολιτευτεί με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2000 και του 2004, έχοντας ως κύριο άλλοθι, την καταστροφική πολιτική του Σημίτη και το ξεπούλημα και το διασυρμό της Ελλάδας…

 

Όταν δολοφονήθηκε ο  Τζον Κένεντι, παρουσίαζε πρόγραμμα με την ορχήστρα του στο “Hilton”. Ένιωσε σαν να πυροβολήθηκε ο ίδιος αφού δηλώνει ομοϊδεάτης και συμπορευόμενος της πολιτικής του…

Αρνήθηκε πρόταση του Μάνου Λοϊζου, και δεν ανέλαβε τις διεθνείς σχέσεις της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας, λόγω της παγκόσμιας δραστηριότητάς του. Προβάλλει για αιτιολογία, το γεγονός, πως δεν ήθελε να καπελώνεται από σωματεία…

Το 1964 αρνήθηκε θέση στην ΕΔΑ….

Κρατάει σχέσεις με άτομα πρόσωπα και ηγέτες από όλο το πολιτικό φάσμα της Ελλάδας, τις οποίες ονομάζει άριστες

Πρότεινε στο Νίκο Αντύπα της Phillips, για καριέρα εκτός Ελλάδας, τους  Ντέμη Ρούσσο και Φίλιππο Νικολάου.

Για το κλασικό πλέον Χάλι Γκάλι, τις τόσες του επανεκτελέσεις, δηλώνει πως προτιμάει αυτή που κατέγραψε η Αλέξια στα “Κλασικά” της BMG, το ’93.

Θεωρεί ξεχωριστή τη διάκριση που ήρθε από το περιοδικό «Jazz and Jazz» 2007 που τον συμπεριέλαβε στους κορυφαίους του «exotica mood, έχοντας δε την τιμή να έρθει στο χώρο μου τότε, και να μου το ανακοινώσει, ένοιωσα πως μπροστά μου βρισκότανε ένας έφηβος, που κρατούσε το πολυπόθητο ραβασάκι με το Ο.Κ. της συγκατάθεσης από την αγαπημένη του.

Με τον Γεράσιμο Λαυράνο, γνωριστήκαμε 29 Σεπτέμβρη του 2006, στο Χώρο του ΘΕΣΠΙΣ art Kafe, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, στην Ομόνοια, κατά τη διοργάνωση «Παρασκευές και ταξιδεύουμε με την Jazz»… που αργότερα έγιναν «Πέμπτες με Jazz και Ethnic»… την έναρξη είχε κάνει ο πολύ καλός μας, φίλος και μουσικός, Γιάννης Φλώρος + Jazz Quartet, ακολουθώντας πολλοί ταλαντούχοι της Σκηνής Soul, Jazz, Rhythm & Blouz, Swing, Ethnic… όλοι Έλληνες… Μία προσπάθεια που αγκαλιάστηκε παρ’ όλο το ιδιόρρυθμο της περιοχής… Υπεύθυνος της Διοργάνωσης ο Φαίδων Αλκίνοος…

(θλιβερή ανάμνηση: την πρώτη βραδιά στις 29/09/2006 ο Γιάννης ο Φλώρος έχοντας ξεκινήσει τη βραδιά του, πληροφορήθηκε, όπως όλοι μας άλλωστε, από τηλεφώνου, το χαμό του φίλου μας, Μιχάλη Γρηγορίου, μέλος του Άλεκτον… αμέσως μετά, από κοινού, με τα μάτια και μόνο, αποφασίστηκε η ακύρωση της Βραδιάς… ο χώρος κατάμεστος, όλοι γνωστοί του και φίλοι του, σαν η βραδιά να είχε οριστεί προκειμένου να το μάθουν όλοι μαζί.

Οι απλοί τρόποι του Γεράσιμου Λαβράνου, η βαθειά του προσγείωση, η ατέλειωτη αγάπη του για το πιάνο τη μουσική το τραγούδι, μας έφερε κοντά.

Πολλά βράδια μας έσπρωξαν μέχρι το πρωί, χωρίς καν να καταλάβουμε, τους κύκλους των ωροδεικτών.

Ο Γεράσιμος έφεγγε, όταν πλησίαζε η ώρα, να πάρει το πιάνο στα χέρια του.

Κυριολεκτώ.

Έπαιζε έχοντας το Petrof στα χέρια του και όχι πάνω στα πλήκτρα μόνο.

Οι μελωδίες του ταξίδευαν σε χώρες, σε ώρες, σε στιγμές, σε φίλους, σε παρελθόντα ταξίδια, σε μελλοντικά ορχηστρικά σχέδια με διακόσια όργανα, σε μοντέρνες ενορχηστρώσεις, σε σχέδια που ένα είχαν να δηλώσουν… Υπάρχω… Είμαι ο Γεράσιμος και Υπάρχω… Ακούστε με… ή μάλλον… αφήστε με, να ακούσω κι αυτό, που μόλις τώρα σκέφτηκα να παίξω.

Ο έφηβος με το περιοδικό στα χέρια, μου είπε: τώρα είμαι στην καλύτερή μου στιγμή, στην καλύτερή μου φάση.

Αλλά θα επανέλθω στα προσωπικά αργότερα.

Μέσα από το περιοδικό είδε το όνομά του και το χαιρότανε δίπλα σε μυθικά ονόματα, όπως του Λες Μπάξτερ και του Ντην Μάρτιν.

Την ίδια εποχή που ο Σώτος Παναγόπουλος ηχογραφούσε το Χέρι Χέρι, στην αγορά έκανε πάταγο η Μαντουμπάλα, σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική του Θεόδωρου Δερβενιώτη και την αξεπέραστη ερμηνεία του Στέλιου Καζαντζίδη.

Η Ορχήστρα του Γεράσιμου Λαυράνου: Καρλς (σαξόφωνο, τραγούδι), Κώστας (κιθάρα), Γεράσιμος (κόρνο, τρομπέτα, πιάνο), Νίκος (ντραμς), Χάρης (κοντραμπάσο, κιθάρα), Γιώργος (κρουστά, βαρύτονο σαξόφωνο)

Διαβάζοντας, ακούγοντας, γράφοντας… έτσι κάλυπτε τον ελεύθερο χρόνο του.

Στην Αθηναία έμεινε από το Χειμώνα του 1967 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 1968. Η μουσική αυτή φωλιά βρισκότανε στην Οδό Πανεπιστημίου, λίγο πριν φτάσουμε, εκεί, που τώρα βρίσκεται η Αγροτική Τράπεζα.

Υπήρχε και καλοκαιρινή Αθηναία στον Ιππόδρομο Φαλήρου.

Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Μαδρίτη, Άμστερνταμ, Βισμπάντεν, Ζυρίχη, Γενεύη, Μόναχο, Στοκχόλμη, Οστάνδη πόλεις σταθμοί, όπου ο θρίαμβος του ανήκε… μέχρι το 1967 αυτά…

Όχι !!! η Μοντέρνα μουσική δεν κέρδισε οπαδούς, κάνοντας το Λαϊκό Τραγούδι να χάσει έδαφος… Το Λαϊκό τραγούδι ο Έλληνας δεν το εγκαταλείπει… απλώς κέρδισε οπαδούς η Μοντέρνα Μουσική.

Μ’ αρέσει πάντα να καινοτομώ και να μην αντιγράφω…

Οι νεαροί Έλληνες είναι πολύ πιο σοβαροί από τους αντίστοιχους των άλλων χωρών, μάλιστα με πολύ λιγότερα ελαττώματα…

Τρεις φορές έφθασα στο γάμο, αλλά ο κίνδυνος πέρασε…

Την ίδια εποχή ενώ ο Γεράσιμος Λαυράνος δήλωνε πως έχουμε πολλούς και καλούς συνθέτες, η Jazz Σκηνή εκπροσωπείτο (ή εν δυνάμει) από ονόματα όπως:

Γιώργος Θεοδοσιάδης, Λούκας, Μίμης Πλέσσας, Μικέλης, Λεβ, Ρήνας, Ορτέγκας, Καλλίρης, Αδελφοί Θεοδωρίδη, Αδελφοί Λαυράνου, Γιώργος Χατζηνάσιος, Ιγκόρ, Νίσσος, κ,ά.π. στις φωνές μπορούσαν να δημιουργήσουν οι: Ρένα Βλαχοπούλου, Ζωή Κουρούκλη, Γιώργος Πάντζας…

Την ίδια εποχή: Η δισεβδομαδιαία επιθεώρηση Down Beet διενεργούσα τον 32ο Διαγωνισμό Ετήσιο Διαγωνισμό των Αναγνωστών της, είχε θέσει στις υποψηφιότητες τις εξής κατηγορίες: Τζάζμαν του έτους, βραβείο δημοτικότητας, τρομπετίστας, τρομπονίστας, άλτο σαξοφωνίστας, τενόρο σαξοφωνίστας, βαρύτονο σαξοφωνίστας, κλαρινετίστας, φλαουτίστας, βιμπραφωνίστας, οργανίστας, πιανίστας, κιθαρίστας, μπασίστας, ντράμερ, ενορχηστρωτής, συνθέτης, τραγουδιστής, τραγουδίστρια, μεγάλη ορχήστρα τζαζ, κάμπο (2 – 8 όργανα), ροκ γκρουπ, δίσκος του έτους…

Για τον Νίκο Λαυράνο και τον Γιώργο Λαυράνο ήταν πάντα, είναι ακόμα περήφανος. Τα αδέρφια του. Για τον Νίκο έλεγε πως είναι φοβερός περκασσιονίστας…

Πολύ ωραίες οι συνθέσεις τους και θαυμάσιες οι εκτελέσεις τους. Μα τώρα πέρασε ο καιρός του μπητ… είπε για τους Beatles. Συνεχίζοντας, η μοντέρνα μουσική αντιγράφεται εύκολα, η τζαζ όμως είναι αίσθημα και δεν μπορεί να αντιγραφεί αν δεν είναι μέσα στο αίμα σου…

Είναι η εποχή των πνευστών… το σόουλ χρειάζεται πνευστά…

Το κομμάτι» Όλοι Έχουμε Ανάγκη», ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της Soul Music, ο Γεράσιμος Λαυράνος, το είχε συνθέσει επάνω στο μοντέρνο ρυθμό του go go Dance, που έκανε ολόκληρη την Ευρώπη να έχει ξετρελαθεί…

Η τζαμαϊκανή Τσικίτα Γκόρντον στο Wish Someone would care μία μεγάλη επιτυχία της εποχής, έδινε τον καλύτερο εαυτό της, εκτός από τη γενικότερη πληθωρική παρουσία της…

 

Η τζαμαϊκανή Τσικίτα Γκόρντον αντικαταστάθηκε από τον Ντέμη Ρούσσο όταν έφυγε για την Γερμανία προκειμένου να κάνει εκεί την επιχείρησή της…

 

Η Τζόαν και η Μπάρμπαρα, τα Α-go go girls σκανδάλιζαν τόσο γλυκά με τα σούπερ μίνι τους…

Κάθε συζήτηση ή επαφή με τον Γεράσιμο, έχει να κάνει μόνο με τα μελλοντικά του σχέδια…

Εθελοντής κατατάσσεται στην Πολεμική Αεροπορία κι έτσι φτάνει στην Αθήνα το 1954

Τζίμης Μακούλης, η Άντζελα Ζήλεια, ξεκίνησαν με δικά του κομμάτια…

Τα «Athens by Night», «Day Break» βρίσκονται πλέον στο δίσκο «Soul of Greece» της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ουάσινγκτον «101 strings»… άλλη συγκίνηση αυτή…

Βραβείο Νικόλαος Μάντζαρος…

Βραβείο συνολικής προσφοράς στο Βεάκειο από το Δήμο Πειραιά και Νήσων,

Τιμητική διάκριση από τους Φαίακες της Θεσσαλονίκης

Τιμητική διάκριση από τους ανθρώπους του θεάτρου της Ρένας Βλαχοπούλου στην Κέρκυρα

 

Δεν δισκογραφεί συχνά, λέγοντας πως «οι μεγάλες παύσεις είναι αναγκαίες» προσθέτοντας: η σιωπή είναι δημιουργία τη ρήση αυτή του Μπετόβεν.

(Ο Μπετόβεν έλεγε πως «η σιωπή είναι Δημιουργία», μου είπε στις 17/08/2012, στο Νοσοκομείο Σωτηρία που τον επισκέφθηκα… Η σιωπή όμως, συνέχισε, όχι το σταμάτημα… όλο και κάτι πρέπει να δημιουργούμε, όλο και κάτι πρέπει να κάνουμε…)

 

Ως αρχή του θέτει το

«Παθολόγοι του εαυτού μας είμαστε εμείς οι ίδιοι».

 

Έχει πέντε αδέρφια, όλοι τους είναι μουσικοί… Θεμιστοκλής (ο μεγάλος μας, εκλιπών), Γεράσιμος, Νίκος, Ελένη, Γιώργος (ο μικρότερος)…

Αιτία της Jazz κλίσης του θεωρεί τις παρτιτούρες που βρέθηκαν στο σπίτι του δασκάλου του Σπύρου Μεταλληνού, από κομμάτια του Γκέρσουιν και του Κόουλ Πόρτερ. Έτσι άρχισε να παίζει στο πιάνο τις πρώτες του τζαζ αρμονίες.

Μετά το στρατό, έπαιξαν κι άλλες προτάσεις επαγγελματικής αποκατάστασης, όπως για πιανίστας στη Σοφία Βέμπο σε παραστάσεις του εξωτερικού, πιανίστας στο κλαμπ Μπλε Αλεπού και η Ορχήστρα του Γιώργου Μουζάκη….

Με το Γιώργο Μουζάκη το 1955 την Άνοιξη, με το «Βασίλισσα Φρειδερίκη» ταξιδεύουν για τη Νέα Υόρκη, ο σκοπός ήταν να παίξουν στην επιστροφή… από Νέα Υόρκη προς Πειραιά.

Το πρώτο τραγούδι που έγραψα είναι το: «Ζεις Βαθειά Στα Όνειρά Μου».

 

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

στις 45 στροφές (επιλογή)

1. Amen twist/ Le grand depart [Barclay, 1961]

(Bob Azzam et son Orchestre, το “Le grand depart” είναι σύνθεση του Λαβράνου)

2. Ένα βότσαλο χαμένο/ Το απόγευμα της Κυριακής [Polydor, 1963] (Τζίμης Μακούλης) 3. Espanola/ Atardecer de un domingo [Polydor 1963] (Los Espanoles)

4. Η Σωφερίνα, O.S.T. [δύο 45άρια, 1964] 5. Rebeta Nova no 1 [Polydor, 1964]

6. Rebeta Nova no 2 [Polydor, 1965]

7. Μια νύχτα έκλαψα/ Χαράματα [Parlophone, 1964] (Καίτη Μπελίντα)

8. Doint(sic) the jenka/ Kangaroo yanka [Philips, 1965]

9. Ειν’ η ζωή πολύ μικρή/ Δεν αγαπώ [Philips, 1965] (Γιάννης Βογιατζής/ Λίτσα Σακελλαρίου)

10. Στον κήπο το φεγγάρι/ Ο δρόμος μας [Lyra 1105, 1965](Σούλα Μπιρμπίλη)

Περίπου 40 singles στις εταιρίες Fidelity, Decca, Monte Carlo, Odeon/ Parlophone, Philips, Lyra/Zodiac, Columbia. Τραγουδούν οι Σώτος Παναγόπουλος, Γιοβάννα, Τρίο Καντσόνε, Γιάνννης Βογιατζής, Τζίμης Μακούλης, Καίτη Μπελίντα, Ρένα Βλαχοπούλου, Μαίρη Μοντ, Αλέκα Κανελλίδου, Βίκυ Μοσχολιού, Σούλα Μπιρμπίλη, Γιώργος Μούτσιος, Γιώργος Γερολυμάτος (την επιτυχία «Που το πας»), Καίτη Χωματά, Πόπη Αστεριάδη, Τρίο Μπελκάντο, Σταμάτης Κόκκοτας, Άννα Φόνσου, Δήμητρα Γαλάνη, Αλίκη Βουγιουκλάκη κ.ά.

στις 33 στροφές (επιλογή)

1. Χορέψτε Με Το Γεράσιμο Λαβράνο Και Την Ορχήστρα Του [Polydor, 1964 ή και '65]

2. Various Artists – Soul of Greece [USA. Alshire, 196;]

(περιέχει συνθέσεις των Λαβράνου, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη κ.ά. ερμηνευμένες από την 101 Strings Orchestra)

3. Ένα Βράδυ Στην Αθήνα [USA. Alshire, 196;]

(παίζει η Ορχήστρα συνθέσεις των Λαβράνου, Ξαρχάκου, Χατζιδάκι κ.ά.)

4. Σ’ Αγαπώ [Pa-ni-var P.A 5066, 1972]

(LP της Τζένης Βάνου, περιέχει 5 τραγούδια του Γερ. Λαβράνου, ανάμεσά τους το Jazz-blues «Τι με κυττάς» και το «Ο άνθρωπός μου», με τα manic κρεσέντα της Τζένης και το οργιαστικό break της ορχήστρας)

5. Αν Μ’Αγαπούσες [Pa-ni-var P.A 5108, 1976]

(LP της Τζένης Βάνου, περιέχει 7 τραγούδια του Γερ. Λαβράνου, ανάμεσα και το slow Jazzy-blues "Η βροχή ήρθε πάλι")

6. H Σωφερίνα, O.S.T. [10ιντσο LP, His Master’s Voice, 2005] (και CD)

στο εξωτερικό (επιλογή)

1. Luis Mariano: Chante Pour les Mamans (Maman la plus belle du monde, Mamma/ Je t’aime redis moi je t’aime, Quand on aime) [EP, FR. La Voix de Son Maitre, 1960] 2. Jacqueline Boyer – Cou couche panier, Quand on aime/ Pour un grand amour, Frederic [EP, FR. Columbia, 1961]

3. Bob Azzam – Un petit grain de sable, Le grand depart/ Amen twist, Vieni vieni [EP, FR. Barclay, 1961] 4. Betty Curtis – Chariot (Sul mio carro)/ La tua gioventu (Le grand depart) [IT. CGD, 1962;]

5. Los Espanoles – Entertainment a la Espanoles [LP, GER. Polydor, 1962;]

6. Nana Mouskouri – Quatre Soleil... [LP, CAN. Fontana, 1965] (περιέχει το “La pluie ce soir joue sur la mer”)

Soundtracks (επιλογή)

 

 

Τραγούδια, συνθέσεις, διασκευές, ενορχηστρώσεις

Στη δισκογραφία εμφανίζεται ως:

Γ. Λαυράνος, Γερ Λαυράνος, Γεράσιμος Λαυράνος, G. Lavranos, Ger. Lavranos, Gerasimos Lavranos, Gerassimos Lavranos, Lavranos, Gl. Lavranos, επίσης και ως επίθετο με την ορθογραφία Λαβράνος…

 

1967 BABY YOU'RE WHAT I NEED... by GUIDONE , DORIA GUETSI

composed by Γεράσιμου Λαβράνου,Κώστα Σεϊτανίδη

Athens By Night

Greek Lounge

Day Break

 

Αιθέριο λουλούδι

Άμα θες να φύγεις, φύγε

Αν θες να 'ρθεις

Άννα Μαρία

Άνοιξε φτερά

Απόγευμα της Κυριακής

Αργά μες στη νύχτα

Βράδιασε, βράδιασε

Γαλάζια Πέτρα

Για πάντα μαζί

Δεν θέλω να θυμάμαι

Δε θα μάθεις ποτέ

Έλα

Ένα βότσαλο χαμένο

Ζεις βαθιά στα όνειρά μου - (το πρώτο τραγούδι που έγραψε)

Θάλασσα πλατειά

Θαλασσοπούλια

Θεέ μου γιατί

Κάποιον αγαπάς

Κάποτε μοιάζαμε τραγούδι

Καράβια φεύγουνε

Λίγο λίγο θα με συνηθήσεις

Μακριά οι ελπίδες φύγαν

Μαντολίνο

Μαρί Μαρί

Μόνο εσύ

Μπολερό

Μπορεί

Μπόσα Νόβα της Τζένης

Ξημερώνει

Ο καημός

Όλα περνούν στη ζωή

Όλοι έχουμε ανάγκη

Όσο αξίζεις εσύ

Παραμυθένια ζωγραφιά

 

Πόσο εγώ σε σκέφτομαι

Πότε από ’δω πότε από ’κει

Πρώτο χελιδόνι - Βραβείο στίχου, φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσ/κης: Γιώργος Οικονομίδης, ερμηνεία: Ρένα Βλαχοπούλου – Γιάννης Βογιατζής

Ρεγγίνα Twist

Σ' αγαπώ

Σπίτι παλιό

Στον κήπο το φεγγάρι - επίσημη συμμετοχή φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσ/κης 1965, Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου, Ερμηνεύτρια: Σούλα Μπιρμπίλη

Ταγκό μποζούκι

Τ' απόγευμα της Κυριακής

Το ’πες και το ’κανες

Το τιμόνι

Το φεγγαράκι

Φεύγω

Χάλι Γκάλι

Χέρι Χέρι – (το πρώτο τραγούδι στη δισκογραφία)

Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου χρόνια πολλά

Χωρίς εξήγηση

 

Στους LP δίσκους του: «Χορέψτε με τον Γερ. Λαβράνο» (1965), «Σ’ αγαπώ» (1972, συμμετοχή). Το 1993 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Παιδί μου», που μεταξύ άλλων περιέχει 7 τραγούδια του.

 

Jazz & Τζαζ τεύχος 169.

1.- Blue Birds, The / Ο Γεράσιμος Λαβράνος Και Η Ορχήστρα Του - Julie / Corfu Jenka (7", Promo)

Οι Δίσκοι Του ROL

2.- Αλίκη Βουγιουκλάκη , Μουσική Γεράσιμος Λαβράνος - Η Σωφερίνα(CD, Album)

His Master's Voice, EMI Soundtracks 2006

3.- Život Je Tako Kratak (Ine I Zoi Poly Mikri) (as G. Lavranos) Vasilija Radojčić - Život Je Tako Kratak

PGP RTB 1966

4.- Pou To Pas (as Gerassimos Lavranos)

Various - Sirtaki And Hassapiko (Instrumental)(CD, Comp) Minerva Records, Eros Music, Lyra, Legend Recordings, Music-Box 2008

5.- Love For Sale (as Γ. Λαβράνος)

Various - Ήχοι Του Χειμώνα - 30 Ζωντανές Ηχογραφήσεις (4xLP, Comp) Η Πόρτα Που Ανοίγει 1988

6.- Που Το Πας, Που Το Πας (as Γ. Λαβράνος)

Δημ. Κοντολάζος - Ο Ταρζάν / Που Το Πας, Που Το Πας (7", Single) Minos (2) 1973

7.- Corfu Jenka (as Γ. Λαβράνος)

Blue Birds, The / Ο Γεράσιμος Λαβράνος Και Η Ορχήστρα Του - Julie / Corfu Jenka(7", Promo) Οι Δίσκοι Του ROL

 8.- Το Πρώτο Χελιδόνι (as Γερ. Λαβράνος)

Ρένα Βλαχοπούλου - Ρένα Βλαχοπούλου (LP, Comp) Philips 1989

9.- Που Το Πας; (as Γερ. Λαβράνος) and 2 more…

Γιώργος Γερολυμάτος - Που Το Πας; / Μακριά Οι Ελπίδες Φύγαν (7", Single) Zodiac (5) 1972

10.-  La Pluie Ce Soir Joue Sur La Mer (as L- Lavranos)

Nana Mouskouri - Quatre Soleils (LP, Mono) Fontana 1965

11.- Le Grand Départ (as Lavranos)

Bob Azzam Et Son Orchestre - Un Petit Grain De Sable / Le Grand Départ / Amen Twist / Vieni Vieni Barclay 1961

12.- La Tua Gioventù (Le Grand Depart) (as Lavranos)

Betty Curtis - Chariot (7") CGD 1963

13.-  Wenn Du Auch Gehst (Quelqu'un Sans Toi) (as N. Lavranos)

Nana Mouskouri - Lieder, Die Man Nie Vergisst (Cass, Comp) Philips, Bertelsmann Club

14.-  Sirtaki  (LP) Somerset 1965

 

Artist:Various Artist

Title Of Album: Greek Lounge

Year Of Release: 2007

 

VA - Greek Lounge - Dance With Gerassimos Lavranos And His Orchestra [Jazz & Tzaz] (2007)

 

1. Regina Twist (G. Lavranos)

2. Square Sea (M. Hadjidakis)

3. De Tha Mathis Pote (G. Lavranos)

4. Bosa Nova Of Tzenis (G. Lavranos)

5. Tagko Bouzouki (G. Lavranos)

6. Dawn (M. Hadjidakis)

7. Blue Stone (G. Lavranos)

8. Mandolin (M. Hadjidakis)

9. Can (G. Lavranos)

10. The Kaimos (M. Theodorakis)

11. Anna-Maria (J. Lavranos)

12. No Explanation (G. Lavranos)

13. While You Axizeis (Ap Kaldaras)

14. To'pes And To'kanes (S. Makridakis)

15. Ama Thes Na Figis, Fige (Ap Kaldaras)

16. Ligo Ligo Tha Me Synithiseis (Ap Kaldaras)

 

1978 Athens by Night [Γιώργος Λαβράνος]

 1997 Η σωφερίνα

2007 Greek Lounge : Dance with Gerassimos Lavranos and his Orchestra Corfu Jenka

Athens by Night

Dismal Life

Wandering Bird

Daybreak

Life Is Short

Lemon Man

Never on Sunday

Manos Hadjidakis / Billy Towne

A Bed for Two

Sorrow in Every Port

I Leave You Now

The Lost Pebble

One Night I Cried

 

1. Ρεγγίνα Twist Λαβράνος Γεράσιμος 2:37

2. Θάλασσα πλατεία Χατζιδάκις Μάνος 3:24

3. Δε θα μάθεις ποτέ Λαβράνος Γεράσιμος 2:50

4. Μπόσα νόβα της Τζένης Λαβράνος Γεράσιμος 2:28

5. Ταγκό μπουζούκι Λαβράνος Γεράσιμος 2:18

6. Ξημερώνει Χατζιδάκις Μάνος 3:15

7. Γαλάζια πέτρα Λαβράνος Γεράσιμος 2:51

8. Μαντολίνο Χατζιδάκις Μάνος 3:28

9. Μπορεί Λαβράνος Γεράσιμος 3:10

10. Ο καημός Θεοδωράκης Μίκης 2:22

11. Άννα Μαρία Λαβράνος Γεράσιμος 3:02

12. Χωρίς εξήγηση Λαβράνος Γεράσιμος 2:39

13. Όσο αξίζεις εσύ Καλδάρας Απόστολος 2:16

14. Το 'πες και το 'κανες Μακρυδάκης Στέλιος 2:35

15. Άμα θες να φύγεις φύγε Καλδάρας Απόστολος 2:40

16. Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις Καλδάρας Απόστολος 2:43

 

Εκπομπή 55η

Αφιέρωμα στον συνθέτη Γεράσιμο Λαβράνο ( Gerassimos Lavranos )

Η εκπομπή μεταδόθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2010

Μία Μουσική Εκπομπή Του Ραδιοφωνικού Σταθμού Της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου που επιμελείται ο Νεκτάριος Ραυτόπουλος

Κάθε Πέμπτη,  στις 18.00 το απόγευμα, θα ακούτε πλέον την εκπομπή "Μουσική πανδαισία", που επιμελείται ένας από τους σπάνιους ήρωες της ζωής, ο Νεκτάριος Ραυτόπουλος, που από δεκαετίας είναι καθηλωμένος στο κρεββάτι με ανυπέρβλητα κινητικά προβλήματα, αναπνευστική συσκευή και που μπορεί μόνον να κινεί το ένα του δάχτυλο. Η εκπομπή του Νεκτάριου περιέχει πολλά είδη μουσικής ελληνικής και ξένης, περιλαμβάνει αφιερώματα σε Έλληνες και ξένους συνθέτες και τραγουδιστές, καθώς και ορχηστρική μουσική. Το e-mail της εκπομπής του Νεκτάριου, μέσω του οποίου μπορείτε να επικοινωνείτε απ' ευθείας μαζί του είναι το pan92fm@gmail.com. Ο Νεκτάριος όμως έχει φτιάξει και blog στο οποίο είναι αποθηκευμένες όλες του οι εκπομπές, που καλό είναι να επισκευθείτε και που βρίσκεται στην διεύθυνση

http://mousikipandesia.blogspot.com

Με τον Γεράσιμο χωρίσαμε εκείνη την ημέρα του Καλοκαιριού με πολλές πολλές ευχές κι ελπίδες, την επόμενη φορά να είναι Όρθιος. (η υγεία του είναι κάπως...)

Η πάστα μου δεν έχει μέσα της τα στοιχεία της επιμονής, έτσι άφησα τον Γεράσιμο στην ησυχία του, συνομιλώντας όμως με τα αδέρφια του, τον Γιώργο που διατηρεί το υπέροχο οικογενειακό τους «Στα Πέριξ» Μουσικό Μεζεδοπωλείο επί της Οδού Αγίας Λαύρας στον αριθμό 18 Άνω Πατήσια.

Συνομιλώ επίσης με τον εν ενεργεία μουσικό αδερφό Νίκο Λαυράνο, που μένει μόνιμα στην Κέρκυρα, ο οποίος λόγω ιεραρχίας, είναι και αυτός που φροντίζει για την σελίδα τους, τη σελίδα του Γεράσιμου, εμπλουτίζοντάς την διαρκώς με νέο υλικό. Μαζεύεται δε, νέο υλικό και από μένα, οπότε θα επανέλθω και πάλι με νεότερα στοιχεία.

Να ευχαριστήσω τα αδέρφια, μα πάνω απ’ όλα να ευχαριστήσω τον Γεράσιμο που με την υπομονή του, μετά την πολύωρη ανάγνωση του κειμένου, μου έδωσε την συγκατάθεσή του, τις διορθώσεις του, την έγκρισή του για αυτή την εργασία, την ιδιότυπη αυτή συνέντευξη.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΕΡΑΣΙΜΕ !!!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ – ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ !!!