Ήμασταν εκεί: Cabaret

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μία παραγωγή που δύσκολα βλέπεις στην Ελλάδα. Προσεγμένα κουστούμια, εντυπωσιακά σκηνικά, εξαιρετικές χορογραφίες κι οχρήστρα.

Σε πρώτη φάση, αυτό το οποίο με άφησε με το στόμα ανοιχτό, ήταν η σκηνογραφία. Πρωτότυπη κι ευρηματικότατη, αφού οι χώροι ήταν σε τρία εναλλασσόμενα επίπεδα. Η ενδυματολογία και το μακιγιάζ έδειχναν επαγγελματισμό, όπως και η ζωντανή ορχήστρα στο background. Οι χορευτές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και φαντάζομαι πόσο σκληρή δουλειά απαιτούσε το αποτέλεσμα! 

Από ερμηνείες τα μόνο που θα μπορούσα να σχολιάσω είναι αυτή της Τ. Τσανακλίδου ως Fräulein Schneider, του Δ. Λιγνάδη ως ο compere του έργου και του Γ. Νανούρη, ο οποίος υποστήριξε αρκετά καλά το ρόλο του Αμερικάνου συγγραφέα, που προσπαθεί να βρει την έμπνευσή του στο Βερολίνο του '30. Να σημειώσουμε πως ευχάριστη έκπληξη ήταν η φωνή της κας Τσανακλίδου, άρτια και καθόλου αλλοιωμένη από το χρόνο. Επίσης, αν για το Γ. Νανούρη πρέπει να πω πως ήταν ικανοποιητικά καλός, για τον compere μας τότε δίνω όλα τα χειροκροτήματα της βραδιάς. 

Τα τραγούδια και τα νούμερα του show ήταν καλοσχεδιασμένα και σε κάποια σημεία συγκινητικά. Στο τραγούδι-μονόλογο της Fräulein Schneider, σταμάτησε η ροή από το χειροκρότημα του κόσμου.

Αυτό που δεν ήταν ούτε ευχάριστο, μα και καθόλου συγκινητικό για εμένα ήταν η επιλογή της Μ. Ναυπλιώτου για το ρόλο της Sally Bowles. Δε θύμιζε καθόλου μια νέα γυναίκα, γεμάτη φιλοδοξίες, που κανένας δεν μπορεί να τη δαμάσει. Αντιθέτως, ήταν αρκετά υποτονική με κάποιες εξάρσεις ζωντάνιας. Και πολύ λυπάμαι γι' αυτό. Αυτό που δε γνώριζα, είναι το πόσο ωραία θα μπορούσε να ερμηνεύσει τα μουσικά κομμάτια του έργου, στα οποία ήταν καλή. Παρομοίως, για τη Ν. Μπουλέ (Fräulein Kost). Ναι, μεν δυναμική, φλογερή και θρασύς, αλλά κάπως υπερβολική. Αν και πρέπει να παραδεχτώ πως ήταν γοητευτικότατη. 

Τελευταίο ελάττωμα, ήταν η πλοκή που κάπως χάθηκε στην πορεία. Το πρώτο μέρος ήταν αρκετά περιγραφικό και ένας θεατής που δεν ήξερε και πολλά από πριν, αμφιβάλλω αν κατάλαβε την κεντρική ιδέα πριν περάσουμε στο δεύτερο μέρος. 

Ας αναφέρω πως θεατές από την μπροστινή μου σειρά έφυγαν εκνευρισμένοι πριν το διάλειμμα. Στο αίθριο, επίσης, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος πήρε το αφτί μου αρκετά αρνητικά σχόλια, μάλιστα η διπλανή μου αισθάνθηκε άμουση που δεν της άρεσε ένα έργο με τόσο καλές κριτικές, ενώ το αποκορύφωμα ήταν μια παρέα φοιτητών που έκανε το τσιγάρο κι έφυγε, διότι "δεν έβρισκε ενδιαφέρον". 

Με λίγα λόγια ήταν μια ενθουσιώδης, ακριβή και προσεγμένη εμφανισιακά παράσταση, που χώλαινε επί της ουσίας. Περίμενα περισσότερα, γιατί ήταν πολλά υποσχόμενη και μάλιστα, ίσως να έπεφτε σαν παραγωγή και πολλή για τα ελληνικά δεδομένα. Κρίμα, γιατί μια μέτρια προσπάθεια μοιάζει πιο άσχημη από ένα κακό αποτέλεσμα.