Η ιστορία του ''Do Wah Diddy Diddy'' των Manfred Mann!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
230 άρθρα στο MusicHeaven

Το «Do Wah Diddy Diddy» περιλαμβάνεται στο δίσκο «The Manfred Mann Album», που κυκλοφόρησε το 1964.

Αυτό το Pop Rock τραγούδι γράφτηκε από το καλλιτεχνικό -αλλά και στη ζωή- ζευγάρι των Jeff Barry και Ellie Greenwich. Αφού παντρεύτηκαν το 1962, ο Barry και η Greenwich άρχισαν να συνεργάζονται αποκλειστικά ο ένας με τον άλλο. Η καριέρα τους απογειώθηκε όταν συνεργάστηκαν με τον Phil Spector. Οι πρώτες τους μεγάλες επιτυχίες ήρθαν με τραγούδια που ερμηνεύτηκαν από γυναικεία συγκροτήματα, όπως οι Chiffons, οι Crystals, οι Ronettes, οι Dixie Cups και οι Shangri-Las.

Η Greenwich και ο Barry είχαν την ικανότητα να βρίσκουν πιασάρικες φράσεις που κολλούσαν στο μυαλό του ακροατή. Το 1963, λοιπόν, το τραγούδι «Da Doo Ron Ron», που είχαν γράψει για τις Crystals, γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία και πλέον το ζευγάρι ψαχνόταν να αναδημιουργήσει τη χρυσή ασυναρτησία του τραγουδιού. Διαπίστωσαν όμως ότι το να γράψεις επί τούτου μία ανόητη φράση δεν ήταν κάτι εύκολο, καθώς έπρεπε να ακούγεται καλή και να τραγουδιέται καλά. Τελικά, κατέληξαν στο «Do Wah Diddy» και το παρουσίασαν ως άλλη μία επιτυχία για γυναικείο συγκρότημα.

Ένας άντρας συναντά μία ελκυστική γυναίκα που περπατούσε στο δρόμο, κι εκείνος της τραγουδάει και της χορεύει. Το «Do Wah Diddy» είναι βασικά η αποσταγμένη ουσία της μουσικής Rock ’n roll –ο ρυθμός και η μελωδία είναι το παν, ενώ οι στίχοι είναι ένα αφράτο μαλλί της γριάς.

Ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά (ως «Do-Wah-Diddy») το 1963 από τις Exciters, οι οποίες ένα χρόνο νωρίτερα είχαν γνωρίσει μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Tell Him». Όμως, αυτή η θηλυκή εκδοχή του «Do-Wah-Diddy» («There he was, just walking down the street…»), με παραγωγούς τους Jerry Leiber και Mike Stoller, έφτασε μόλις στο Νο 78 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών της κατηγορίας Pop.

Σίγουρα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των ιδιοτροπιών της μουσικής βιομηχανίας. Σε αντίθεση με το «Tell Him», το «Do Wah Diddy» ήταν μία αποτυχία παρά το γεγονός ότι η Brenda Reid έκανε το ίδιο έξυπνα και άγρια φωνητικά και οι δεύτερες φωνές ήταν επίσης λαμπρές. Η ενορχήστρωση ακουγόταν μια χαρά –και εκτός από τα συνήθη όργανα, έριξαν ορισμένα ταμπούρλα, καστανιέτες και καμπανάκια. Η μουσική ήταν εύκολο να χορευτεί και η μελωδία εξαιρετικά ελκυστική.

Απογοητευμένοι και κατηγορώντας ξεκάθαρα τη δισκογραφική εταιρία United Artists για την κακή διαχείριση του τραγουδιού, ο Jeff Barry και η Ellie Greenwich ήταν διατεθειμένοι να κυκλοφορήσουν τη δική τους εκδοχή ως The Raindrops. Όταν οι Raindrops ξεκίνησαν να το ηχογραφούν, έμαθαν ότι τους πρόλαβαν οι Manfred Mann στην Αγγλία, κάτι που πλέον έκανε τη δική τους προσπάθεια χωρίς νόημα. Στην αρχή, η Greenwich ήταν αντίθετη στη διασκευή του τραγουδιού από αντρικό συγκρότημα όμως άλλαξε γνώμη γρήγορα: «Σκεφτήκαμε ότι με τη Βρετανική Εισβολή ίσως αυτό να είναι γούρι, και σίγουρα ήταν», είπε. Τελικά, η ηχογράφηση των Raindrops παρέμεινε ακυκλοφόρητη μέχρι το 1994!

Το τραγούδι, λοιπόν, είχε ήδη τραβήξει την προσοχή του βρετανικού συγκροτήματος Manfred Mann, οι οποίοι άρχισαν να το παίζουν στις συναυλίες τους. Ήταν ο τραγουδιστής τους, Paul Jones, που έπεσε πάνω στην ηχογράφηση των Exciters.
Paul Jones: Δουλεύαμε με τον δικό μας τρόπο μέσα από τη δισκοθήκη μου. Πάντα είχα κάτι που έπρεπε να κάνουμε. Μου άρεσε η εκδοχή των Exciters στο «Do Wah Diddy». Σπουδαίο τραγούδι και πολύ καλός ευφημισμός για τα σεξουαλικά τρυφερόλογα.

Δεδομένου ότι οι Beatles είχαν κάποια επιτυχία διασκευάζοντας τραγούδια από αμερικάνικα γυναικεία συγκροτήματα (όπως το «Boys» των Shirelles και το «Please Mr. Postman των Marvelettes»), οι Manfred Mann αποφάσισαν να το δοκιμάσουν κι εκείνοι –κίνηση που εκ των υστέρων αποδείχθηκε σοφή. Έτσι, στις 11 Ιουνίου του 1964, με παραγωγό τον John Burgess, ηχογράφησαν το «Do-Wah-Diddy», προσθέτοντας ένα επιπλέον «Diddy» αλλάζοντάς το σε «Do Wah Diddy Diddy».

Η τραχιά φωνή του Jones εξυπηρετούσε την αναμόρφωση του τραγουδιού δίνοντάς του μία ευδιάκριτη σύγχρονη προσωπικότητα, ενώ τόσο οι Manfred Mann όσο και η εταιρία κρατούσαν ανέπαφο τον αρχικό Pop ήχο τους.

Το «Do Wah Diddy Diddy» των Manfred Mann κυκλοφόρησε σε single στις 10 Ιουλίου του 1964 και ο αντίκτυπος ήταν άμεσος. Το τραγούδι αυτό εκσφενδόνισε τους Manfred Mann στο Νο 1 των Η.Π.Α. και της Μεγάλης Βρετανίας. Επίσης, έφτασε στο Νο 4 της Γερμανίας και της Νορβηγίας, στο Νο 6 της Ολλανδίας και στο Νο 8 του Βελγίου.

Συγκεκριμένα, στις 13 Αυγούστου του 1964 το «Do Wah Diddy Diddy» ανέβηκε στο Νο 1 της Μεγάλης Βρετανίας ρίχνοντας από την κορυφή το «A Hard Day’s Night» των Beatles. Στην Αμερική πήρε λίγο χρόνο παραπάνω. Στις 17 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς έριξε από την κορυφή το «Oh, Pretty Woman» του Roy Orbison και ανέβηκε στο Νο 1 των Η.Π.Α., τοποθετώντας τους Manfred Mann στις πρώτες γραμμές της «Βρετανικής Εισβολής». Αν και η Βρετανική Εισβολή θα ωοτοκούσε μερικούς από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς όλων των εποχών, οι απαρχές της περιελάμβανε πολλές διασκευές. Μεταξύ εκείνων, λοιπόν, που έκαναν την αρχική βουτιά με τραγούδι κάποιου άλλου, ήταν οι Manfred Mann που μετέτρεψαν το λάγνο «Do Wah Diddy Diddy» σε μία τεράστια παγκόσμια επιτυχία.
Manfred Mann: Δεν ξεκινήσαμε καθόλου σαν συγκρότημα του ύφους του «Do Wah Diddy Diddy».

Πράγματι, οι Manfred Mann ξεκίνησαν ως ένα συγκρότημα που επικεντρώθηκε στην εμπνευσμένη Blues μουσική. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, αποτελούσαν μέρος ενός βρετανικού κινήματος αναβίωσης της Blues μουσικής που περιελάμβανε τους Rolling Stones και τους Yardbirds.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Manfred Mann ήταν το ενδιαφέρον τους για το πάντρεμα στοιχείων από την R&B με την Jazz. Επίσης, πολλοί από τους μουσικούς του συγκροτήματος ήταν πολύπλευροι –για παράδειγμα, ο κιθαρίστας Mike Vickers έπαιζε επίσης φλάουτο και alto σαξόφωνο.

Τα δύο πρώτα χρόνια, το συγκρότημα κέρδισε την αναγνώριση των κριτικών για την προσπάθειά του να συγχωνεύσει την R&B με την Jazz, αλλά αυτό δεν μεταφράστηκε σε εμπορική επιτυχία. Παρέμεινε, λοιπόν, στο περιθώριο της βρετανικής σκηνής μέχρι το 1964 όταν κυκλοφόρησαν τη διασκευή τους στο Pop τραγούδι των Exciters που μετονόμασαν σε «Do Wah Diddy Diddy».

Στη Μεγάλη Βρετανία είχαν εδραιωθεί με τις επιτυχίες «5-4-3-2-1» (Νο 5) και το «Hubble Bubble» (Νο 11) αλλά κανένα από αυτά δεν γνώρισε το μέγεθος της επιτυχίας του «Do Wah Diddy Diddy». Το τραγούδι αυτό άλλαξε το μουσικό προφίλ του συγκροτήματος για πάντα. Αυτή η διαφορά στο περιεχόμενο των singles και των album των Manfred Mann οδήγησε σε διάσπαση το κοινό του συγκροτήματος και σε περιστασιακή σύγχυση των ακροατών, οι οποίοι αγόρασαν τους δίσκους των Manfred Mann περιμένοντας ν’ ακούσουν τραγούδια όπως το αισιόδοξο και χαρούμενο «Do Wah Diddy Diddy» και, αντ’ αυτού, βρήκαν Blues και Jazz κομμάτια που αποτελούσαν την πλειοψηφία σε σχέση με τα Pop-Rock. Βέβαια, οι ακροατές που έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στο «Do Wah Diddy Diddy» μπορεί να αναγνώρισαν ασυνήθιστες πινελιές όπως τα drums που ακούγονται στα ρεφρέν. 

Πάντως, το «Do Wah Diddy Diddy» αποδείχθηκε γούρικο, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι η λέξη «Diddy» δεν συνδυάστηκε ποτέ με μία άλλη μεγάλη επιτυχία. Το 1955, ο Bo Diddley κυκλοφόρησε ένα τραγούδι με τίτλο «Diddy Wah Diddy», ενώ το 1963, ο Fats Domino έφτασε μόλις μέχρι το Νο 124 των Η.Π.Α. με το «Hum Diddy Doo». Τέλος, το 2001, όταν ο Puff Daddy άλλαξε το όνομά του σε P. Diddy, έφτασε στο Νο 19 της Μεγάλης Βρετανίας και στο Νο 66 των Η.Π.Α. με το τραγούδι «Diddy».

Το 1964, οι Manfred Mann έπαιξαν το «Do Wah Diddy Diddy» στο Ed Sullivan Show. Ήταν μία από αυτές τις εμφανίσεις που θυμούνται όλοι. Τα βασικά φωνητικά του Paul Jones ήταν εκπληκτικά. Στα πλήκτρα ο Manfred Mann, με τη λεπτή γενειάδα του και τα χοντρά μαύρα γυαλιά, έμοιαζε με beatnik της δεκαετίας του 1950. Η ενορχήστρωση ήταν πραγματικά αξέχαστη και όλα αυτά μαζί κάνουν μία κλασική Pop μελωδία.  
Στις 9 Δεκεμβρίου του 1964, οι Manfred Mann έπαιξαν το «Do Wah Diddy Diddy» στην τηλεοπτική εκπομπή του ABC «Shindig».

Ωστόσο, το ζήτημα παρέμενε: γιατί η εκτέλεση των Exciters δεν γνώρισε επιτυχία ενώ αυτή των Manfred Mann εκτοξεύτηκε στο Νο 1 των Η.Π.Α., της Μεγάλης Βρετανίας και του Καναδά; Σίγουρα το μυστικό δεν ήταν η πρόσθεση ενός ακόμα «Diddy» στον τίτλο του τραγουδιού. Υποθέτει, λοιπόν, κανείς ότι είναι ένα από αυτά τα μυστήρια που δεν πρόκειται να λυθούν ποτέ.

Η Ellie Greenwich, αν και ήταν στην ευχάριστη θέση να βλέπει το τραγούδι της να απολαμβάνει τέτοια διαδεδομένη προσοχή, αργότερα εξέφρασε την επιφύλαξή της για την εκτέλεση των Manfred Mann. Η ίδια ποτέ δεν αφέθηκε στην απόλαυση της δόξας ενός καλλιτέχνη που ηχογραφούσε.

Ακόμα και η φήμη που τη συνέδεε με το παρασκήνιο του «Do Wah Diddy Diddy» τελικά εξαφανίστηκε, καθώς τα δημοφιλή συγκροτήματα, που ωρίμαζαν γρήγορα, κατέφευγαν όλο και λιγότερο σε εξωτερικούς δημιουργούς. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, οι τραγουδιστές-τραγουδοποιοί θα κυριαρχούσαν πλήρως στους πίνακες επιτυχιών.

Οι Manfred Mann ήταν βέβαια μέρος αυτής της επανάστασης –αν και, κατά ειρωνεία, οι δύο μεγαλύτερες μετέπειτα επιτυχίες τους ήταν και πάλι γραμμένες από άλλους. Το 1967, μία εκτέλεση του «Quinn The Eskimo (Mighty Quinn)», που έγραψε ο Bob Dylan, ανέβηκε στην κορυφή των βρετανικών charts και έφτασε στο Νο 10 των Η.Π.Α. Αργότερα, το 1976, πήγαν το «Blinded By The Light» του Bruce Springsteen στο Νο 1, αφού το συγκρότημα άλλαξε το όνομά του σε Manfred Mann’s Earth Band. 

Μία άλλη ιδιορρυθμία στην ιστορία των Manfred Mann ήταν η ουσιαστική απουσία τους από την Αμερική, εκτός από μία περιοδεία τριών εβδομάδων στα τέλη του 1964, παρά το γεγονός ότι τέσσερα τραγούδια τους μπήκαν στα αμερικάνικα charts (συμπεριλαμβανομένου και του Νο 1 «Do Wah Diddy Diddy») την περίοδο 1964-1966. Το συγκρότημα βρήκε την Αμερική, με τις τεράστιες αποστάσεις της καθώς και την απόστασή της από την Αγγλία, πολύ κουραστική για να συνάψουν συμφωνίες εκεί σε σχέση με τα χρήματα που προσφέρονταν, κι έτσι επικεντρώθηκαν στην Ευρώπη. Άνοιξαν αρκετές σημαντικές πόρτες κάνοντας περιοδείες σε χώρες του ανατολικού μπλοκ, όπως την Τσεχοσλοβακία, σε μία εποχή όπου το αμερικανικό και το δυτικοευρωπαϊκό Rock & roll θεωρούνταν συνήθως έκφραση της καπιταλιστικής παρακμής.

Σε ό,τι αφορά τους δημιουργούς του τραγουδιού, δυστυχώς ο γάμος του Barry και της Greenwich δεν κατάφερε να επιβιώσει από την ένταση της μουσικής βιομηχανίας. Χώρισαν στα μέσα της δεκαετίας του 1960, αν και συνέχισαν να συνεργάζονται στο γράψιμο τραγουδιών για κανα-δυο χρόνια αργότερα. Όταν η Greenwich ανακάλυψε τον τραγουδοποιό Neil Diamond, ο Jeff και η Ellie έγραψαν και έκαναν την παραγωγή, αλλά και φωνητικά, σε μερικά τραγούδια του Diamond.

Άλλες εκτελέσεις

• The Typhoons (Ιούλιος 1964, στο single «Tobacco Road»).
• Roy’s Boys (Δεκέμβριος 1964, σε single).
• Wolfgang Frey (1964, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Do Wah Diddy» σε single).
• Karl & the Islanders (1964, σε single).
• Joe Loss and His Orchestra (1964, ορχηστρική εκτέλεση ως μέρος του «Shake Medley»).
• Andrew Oldham Orchestra & Chorus (1964, στο δίσκο «16 Hip Hits & The Andrew Oldham Orchestra & Chorus).
• Sheila (1964, γαλλική εκτέλεση με τίτλο «Vous Les Copains, Je Ne Vous Oublierai Jamais»).
• Richard Gotainer (1964, στα γαλλικά με τίτλο «Vous Les Copains»).
• Peppino Di Capri (1964, σε single).
• Tony Roman (1964, με τίτλο «Do Wha Diddy»).
• Jan & Dean (Ιανουάριος 1965, στο δίσκο «Command Performance»).
• The Boomerangs (1965, στο δίσκο «Beat Beat Beat»).
• Los Mustang (1965, στο δίσκο «Chao, Chao»).
• Reparata And The Delrons (1965, στο δίσκο «Whenever A Teenager Cries»).
• Herbie Mann (1967, στο δίσκο «Impressions Of The Middle East»).
• Andrew Gold (1976, στο δίσκο «What’s Wrong With This Picture?»).
• The Hounds (1979, στο δίσκο «Puttin’ On The Dog»).
• Muppets (1979, στο δίσκο «Jim Henson’s Muppet Show Music Album»).
• Silicon Teens (Σεπτέμβριος 1980, στο δίσκο «Music For Parties»).
• Showaddywaddy (Δεκέμβριος 1980, στο δίσκο «Bright Lights»).
• A La Carte (1980, σε single).
• Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich (1982, σε single, με παραγωγό τον Miki Dalton).
• The Dolly Dots (1982, σε single).
• Black Lace (1984, στο δίσκο «Get Up And Dance»).
• Patrick Cassidy and Guys (1985, στο δίσκο «Leader Of The Pack»).
• The Fools (1985, με τίτλο «Do Wah Diddy» στο δίσκο «World Dance Party»).
• 2 Live Crew (Αύγουστος 1988, παρωδία στο δίσκο «Move Somethin’»).
• Barry Palmer (1988, σε single).
• The Macc Labs (1989, ως παρωδία με τίτλο «Manfred Macc» στο δίσκο «The Macc Labs… And Drinking Partners»).
• Neil Diamond, Mary’s Danish (Οκτώβριος 1993, στο άλμπουμ «Up On The Floor – Songs From The Brill Building»).
• The Moffatts (1995, στο άλμπουμ «It’s A Wonderful World»).
• Fun Factory (Οκτώβριος 1995, ως «Do Wah Diddy» στο άλμπουμ «Fun-Tastic»).
• The Blue Melons (1996, ηλεκτρονική euro house χορευτική Reggae εκτέλεση, σε single).
• Murry Lachlan Young (Σεπτέμβριος 1997, στο άλμπουμ «Come Again»).
• Mr. Al (1997, στο άλμπουμ «Kids Wanna Rock»).
• Shinhwa (1998).
• Party Animals (Μάιος 2000, στο άλμπουμ «Party Animals).
• DJ Ötzi (2001, ως «Do Wah Diddy» σε single).
• Riders In The Sky (Αύγουστος 2002, στο άλμπουμ «Monsters, Inc. Scream Factory Favorites»).
• På Slaget 12 (2002, στο άλμπουμ «Let’s Dance»).
• The Soca Boys (2002, ως «Do Wah Diddy» στο άλμπουμ «Eurodisco 2002»).
• Barbados (2003, στο άλμπουμ «Rewind»).
• Vanessa Paradis (Φεβρουάριος 2010, γαλλική εκτέλεση με τίτλο «Vous Les Copains, Je Ne Vous Oublierai Jamais» στο άλμπουμ «Thelma, Louise Et Chantal – Bande Originale»).
• Bobby Of The Teemates (2010, στο άλμπουμ «Sixty Five Live»).
• Kramer (Σεπτέμβριος 2012, στο άλμπουμ «The Brill Building»).

Το «Do Wah Diddy Diddy», ως μέρος της αμερικανικής Pop κουλτούρας, βρήκε το δρόμο του σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα. Συγκεκριμένα, ακούγεται στις ταινίες «Δύο Τρελοί… Τρελοί Κομάντος!» (Stripes, 1981, σε μία σκηνή όπου ο Bill Murray και ο Harold Ramis το τραγουδάνε ενώ παρελαύνουν προκαλώντας και τους άλλους στρατιώτες να συμμετάσχουν), «Το Κορίτσι Μου» (My Girl, 1991) και «Τρελές Ιστορίες Του Λος Άντζελες» (L.A. Story, 1991) καθώς και στο ντοκιμαντέρ «Παρανοϊκή Αγάπη» (Crazy Love, 2007).

Το τραγούδι ακούστηκε επίσης στις τηλεοπτικές σειρές «Full House», «Αυτός, Αυτή Και Τα Μυστήρια» (Moonlighting, 1987), «Beverly Hills, 90210» (1990) «Heartbeat» (1993), «Tohuwabohu» (1997 και 1998), «Monarch Of The Glen» (2004), «Atop The Fourth Wall» (2010) και «Endeavour» (2012) ενώ χρησιμοποιήθηκε και σε διαφήμιση του παγωτού Status. Επίσης, συμπεριλήφθηκε στο video game Singstar Popworld.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός Radio Gold κατέταξε το τραγούδι στο Νο 26 των 40 καλύτερων τραγουδιών της δεκαετίας του 1960.

DO WAH Diddy Diddy – Manfred Mann

There she was just a-walkin' down the street,
singin' "Do wah Diddy Diddy dum Diddy do"
Snappin' her fingers and shufflin' her feet,
singin' "Do wah Diddy Diddy dum Diddy do"

She looked good (looked good), she looked fine (looked fine)
She looked good, she looked fine and I nearly lost my mind

Before I knew it she was walkin' next to me,
singin' "Do wah Diddy Diddy dum Diddy do"
Holdin' my hand just as natural as can be,
singin' "Do wah Diddy Diddy dum Diddy do"

We walked on (walked on) to my door (my door)
We walked on to my door, then we kissed a little more

Whoa-oh, I knew we was falling in love
Yes I did, and so I told her all the things I'd been dreamin' of

Now we're together nearly every single day,
singin' "Do wah Diddy Diddy dum Diddy do"
A-we're so happy and that's how we're gonna stay,
singin' "Do wah Diddy Diddy dum Diddy do"

Well, I'm hers (I'm hers), she's mine (she's mine)
I'm hers, she's mine, wedding bells are gonna chime

Whoa-oh, I knew we was falling in love
Yes I did, and so I told her all the things I'd been dreamin' of

Now we're together nearly every single day…
Well, I'm hers (I'm hers), she's mine (she's mine)…

Whoa-oh-oh-oh, oh yeah
Do wah Diddy Diddy dum Diddy do, we'll sing it
Do wah Diddy Diddy dum Diddy do, oh yeah, oh, oh yeah
Do wah Diddy Diddy dum Diddy do