Η ιστορία του ''Bye Bye Bye'' των NSYNC

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
230 άρθρα στο MusicHeaven

Το «Bye Bye Bye» περιλαμβάνεται στο τρίτο άλμπουμ των NSYNC, «No Strings Attached», που κυκλοφόρησε το 2000.

Πρόκειται για ένα Pop τραγούδι, δημιουργοί του οποίου είναι οι Kristian Lundin, Jake Schulze και Andreas Carlsson. Ο Carlsson έγραψε τους στίχους του τραγουδιού ενώ έκανε test drive στη Στοκχόλμη. Κι αυτό αφού τον άφησε η κοπέλα του για έναν άλλο άνδρα, τον οποίο τελικά παντρεύτηκε και με τον οποίο στη συνέχεια έκανε και παιδιά.

Οι στίχοι του Carlsson μιλάνε, όμως, για την επιθυμία ενός άνδρα να δώσει τέλος σε μία ρομαντική σχέση και περιγράφει τα αισθήματα που νιώθει καθώς θέλει ν’ αφήσει το κορίτσι που κάποτε αγαπούσε. Θα μπορούσε να ιδωθεί και ως ένα είδος απάντησης σε άλλα τραγούδια εκείνης της εποχής, τα οποία ερμήνευαν γυναίκες και είχαν ως στόχο τους άντρες. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το «No Scrubs» των TLC (1999) και το «It’s Not Right, But It’s OK» της Whitney Houston (1999). Έτσι, το τραγούδι αυτό παρουσιάζει και την άλλη όψη του νομίσματος: ότι μπορεί και οι άντρες να είναι τα θύματα μίας καταχρηστικής σχέσης και ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι εξίσου εγωίστριες με τους άντρες.

Ο Kristian Lundin είπε ότι το τραγούδι ήταν εντελώς καθοδηγούμενο από την παραγωγή και δημιουργήθηκε με ανεβασμένο το τύμπανο και το μπάσο. Το «Bye Bye Bye» έχει επιρροές από το τραγούδι των Destiny’s Child «Bills Bills Bills» (1998), καθώς οι παραγωγοί ήθελαν να δημιουργήσουν έναν παρόμοιο ήχο R&B. Η σύνθεση του τραγουδιού που επαναλαμβάνει τον τίτλο στην αρχή και το τέλος του ρεφρέν χρησιμοποιήθηκε ως βάση και για μελλοντικά τραγούδια, όπως το «Into You» (2016) και το «Touch It» (2016) της Ariana Grande.

Το «Bye Bye Bye» ξεκινά μ’ ένα κρεσέντο εγχόρδων και, αφού ο Justin Timberlake αυτοσχεδιάσει με ένρινο falsetto ένα «hey, hey», οδηγεί στην αρμονία του τίτλου και από τα πέντε μέλη. Η ενορχήστρωση αποτελούνταν από ηλεκτρονικά όργανα, που έδιναν ζωντάνια στο τραγούδι και υφή στα φωνητικά του συγκροτήματος -σε αντίθεση με το doo-wop των Backstreet Boys-, καθώς και σκληρά τύμπανα, με ταμπούρο και μπότα. 

Αρχικά το τραγούδι προοριζόταν να ηχογραφηθεί από το αγγλικό συγκρότημα Five, αλλά το απέρριψαν.
Andreas Carlsson: Στην πρώτη του εκδοχή είχε ρεφρέν Rap και οι Five δεν το ένιωσαν καθόλου αυτό το τραγούδι. Το μίσησαν. Ένας από τα παιδιά κάλεσε την ασφάλειά του κι έφυγε για το αεροδρόμιο. Αλλά αυτή ήταν φυσιολογική αντίδραση από συγκροτήματα που ηχογραφούσαν τότε τη μουσική μας. Δεν ήταν ενθουσιασμένοι με τα τραγούδια που γράφαμε επειδή η μουσική δεν ήταν «cool». Μπορεί τώρα να είναι cool γιατί ο κόσμος το θυμάται ως πολύ σημαντικό εκείνη την εποχή, αλλά τότε πολλά συγκροτήματα ήθελαν ν’ ακούγονται σαν τον Eminem ή να είναι cool στους φίλους τους. Οι Five ήθελαν να γίνουν συγκρότημα Rap, οπότε το «Bye Bye Bye» δεν τους καθόταν καλά.

Έτσι το τραγούδι κατέληξε στο αμερικανικό συγκρότημα των NSYNC προκειμένου να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ «No Strings Attached», το τρίτο άλμπουμ των NSYNC αλλά το πρώτο με την Jive Records. Οι NSYNC ισχυριζόμενοι ότι ο manager Lou Pearlman έπαιρνε σχεδόν όλα τους τα κέρδη, μήνυσαν τον Pearlman και την RCA και υπέγραψαν με την Jive Records. Το γεγονός οδήγησε στη φήμη ότι το τραγούδι «Bye Bye Bye» αναφέρεται στη διάλυση της επαγγελματικής τους σχέσης με τον Pearlman και την RCA, αν και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να το αποδεικνύει.

Το «Bye Bye Bye» ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 1999, με παραγωγούς τους Kristian Lundin και Jake Schulze, περνώντας από τρία διαφορετικά στούντιο: το Battery στη Νέα Υόρκη, το Cheiron στη Στοκχόλμη και το Cove City Sound στο Ορλάντο (Φλόριντα, Η.Π.Α.). Εκτός των δημιουργών του τραγουδιού, στην ηχογράφηση συμμετείχαν και οι: Michael Tucker (drum machine Roland TR-909), Casey LaPoint (άρπα), Esbjorn Ohrwall (κιθάρα).

Οι NSYNC παραδίδουν πλούσια Pop φωνητικά για να περιγράψουν την ανάγκη να αφήνει κανείς έναν καταδικασμένο δεσμό, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρό είναι να το κάνει. Βέβαια όλα αυτό εκφράζεται μέσα από έναν προκάτ, αλλά αποτελεσματικό, χορευτικό ρυθμό και με το πιο πιασάρικο ρεφρέν που τραγούδησαν ποτέ οι NSYNC. 

Το τραγούδι ακούστηκε για πρώτη φορά από τους NSYNC στα Radio Music Awards στις 28 Οκτωβρίου 1999 και στη συνέχεια την 1ηΔεκεμβρίου σε μία φιλανθρωπική συναυλία στη Νέα Υόρκη και, τις παραμονές των Χριστουγέννων, στο «Rosie O’Donnell Show».

Το «Bye Bye Bye» κυκλοφόρησε σε single στις 18 Ιανουαρίου του 2000 και ήταν το πρώτο single που βγήκε από το άλμπουμ «No Strings Attached», το οποίο κυκλοφόρησε δύο μήνες αργότερα. Μάλιστα η Jive Records φοβήθηκε ότι το single κυκλοφόρησε πολύ νωρίς σε σχέση με το άλμπουμ, γεγονός που έκανε τα στελέχη της να σκεφτούν να κυκλοφορήσουν και δεύτερο single προκειμένου να διατηρηθεί το ενδιαφέρον (τελικά το «No Strings Attached» έμεινε στην ιστορία ως το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις στις Η.Π.Α. τη δεκαετία του 2000).

Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε διάφορες εκδοχές (Original version, Instrumental, Teddy Riley’s Funk Remix, Teddy Riley’s Club Remix, Riprock ’n’ Alex G. Club Remix, Riprock ‘n’ Alex G. Club Radio Remix, Sal Dano’s Peak Hour Dub) και γνώρισε γενικά ευνοϊκές κριτικές. Την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του το πρόσθεσαν στο πρόγραμμά τους πάνω από 200 ραδιοφωνικοί σταθμοί στις Η.Π.Α., σπάζοντας το ρεκόρ που κατείχαν πριν οι ανταγωνιστές Backstreet Boys.

Το «Bye Bye Bye» έφτασε στο Νο 3 της Μεγάλης Βρετανίας και στο Νο 4 των Η.Π.Α. Επίσης έγινε Νο 1 στην Αυστραλία, τον Καναδά και τη Νέα Ζηλανδία, Νο 2 στην Ελλάδα, Νο 3 στη Νορβηγία και στη Σουηδία, Νο 4 στη Γερμανία, Ολλανδία και Ουγγαρία, Νο 7 στο Βέλγιο, Δανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία και Φινλανδία, Νο 9 στη Ρουμανία, Νο 12 στην Αυστρία, Νο 13 στη Νορβηγία, Νο 16 στην Ιρλανδία, Νο 29 στην Ισλανδία και Νο 46 στη Γαλλία.

Το video-clip του «Bye Bye Bye» σκηνοθέτησε ο Wayne Isham και έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2000. Ο προϋπολογισμός του υπολογίστηκε σε 1.000.000 δολάρια και ο οποίος εγκρίθηκε για το συγκρότημα προκειμένου να κάνει αίσθηση στο MTV. Ο Isham σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων τα «Livin’ On A Prayer» (Bon Jovi), «So Emotional» (Whitney Houston), «Pour Some Sugar On Me» (Def Leppard), «Black Cat» (Janet Jackson), «Spending My Time» (Roxette), «You Are Not Alone» (Michael Jackson), «Miami» (Will Smith), «Try Again» (Aaliyah), «She Bangs» (Ricky Martin) και πολλά άλλα βίντεο για τους Styx, Howard Jones, Judas Priest, Pink Floyd, Whitesnake, Metallica, Journey, Britney Spears, Avril Lavigne, Enrique Iglesias κ.α.

Οι χορευτικές κινήσεις χορογραφήθηκαν από τον Darrin Henson. Το 1999, ο Henson ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει τη μουσική βιομηχανία όταν έχασε το MTV Video Music Award για το «Give It To You» του Jordan Knight, όμως τον πήρε τηλέφωνο ο μάνατζερ των NSYNC, Johnny Wright. Ο Henson πέταξε στο Las Vegas, όπου το συγκρότημα θα έπαιζε στα Billboard Music Awards κι έτσι ο Henson θα είχε τη δυνατότητα    ν’ ακούσει το κομμάτι. Στη συνέχεια, και για λίγες μέρες, οι NSYNC έκαναν πρόβες στο Alley Kat Studio στο Los Angeles, όπου ο Henson τους έδειξε κάποιες κινήσεις που δεν μπορούσαν ν’ αναπαραχθούν από άλλα συγκροτήματα, όπως τη «γροθιά της μαύρης δύναμης». 

Στο βίντεο, οι NSYNC είναι δεμένοι με ιμάντες ώστε να παρουσιάζονται ως μαριονέτες. Η χορογραφία εκτελέστηκε σ’ ένα μπλε καρδανικό δωμάτιο και είναι εμπνευσμένη τόσο από χορευτικά νούμερα του Gene Kelly της δεκαετίας του 1940 όσο και από το μουσικό βίντεο του «Dancing On The Ceiling» του Lionel Richie (σκηνοθεσίας και χορογραφίας Stanley Donen).

Στην πλοκή του βίντεο, τα μέλη των NSYNC είναι μαριονέτες που ελέγχονται από μία κακιά τύπισσα, την οποία υποδύεται το μοντέλο Kim Smith (η ίδια εμφανίζεται και στο «It’s Gonna Be Me» των NSYNC αλλά και στο «Wake Up Call» των Maroon 5). Προκειμένου να «παίξει» μαζί τους, η κοπέλα κόβει τα νήματα του Joey Fatone και του Chris Kirkpatrick, οι οποίοι πέφτουν στην οροφή ενός τρένου που κινείται με ταχύτητα. Στα γυρίσματα αυτής της σκηνής, και οι δύο έκαναν οι ίδιοι τα δικά τους ακροβατικά, καθώς πηδούσαν από το ένα βαγόνι στο άλλο, ενώ ένας χειριστής Steadicam χρειάστηκε ν’ αντικατασταθεί στη μέση της σκηνής αφού ένιωθε άβολα με τον κίνδυνο.

Η κοπέλα τούς κυνηγάει και αυτοί κρύβονται ανάμεσα στους επιβάτες καταφέρνοντας τελικά να ξεφύγουν. Στη συνέχεια η κοπέλα κόβει τα νήματα του Justin Timberlake, ο οποίος πέφτει σε μία αποθήκη, όπου εκείνη τον καταδιώκει με τα εκπαιδευμένα σκυλιά της, ώσπου ο Timberlake βγαίνει έξω στη βροχή.

Κατόπιν η κοπέλα κόβει τα νήματα του Lance Bass και του JC Chasez. Οι δυο τους πέφτουν μέσα σ’ ένα κόκκινο Dodge Viper RT/10 και φεύγουν με ταχύτητα ενώ τους καταδιώκει η κοπέλα με μία BMW Z3. Τελικά, μετά από μία σειρά επικίνδυνων ελιγμών, οι δύο άνδρες κάνουν ξαφνικά μία επιτόπια αναστροφή, όταν μία νταλίκα τούς έκλεισε τον δρόμο. Το αποτέλεσμα ήταν η κοπέλα ν’ αναγκαστεί να φρενάρει και οι δύο άνδρες να φύγουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η σκηνή καταδίωξης είναι εμπνευσμένη από την αγαπημένη ταινία του JC Chavez, «Ronin» (1998), οι συντελεστής της οποίας ήταν υπεύθυνοι για τον συντονισμό των ακροβατικών προσλήφθηκαν για να βοηθήσουν και στο γύρισμα του video clip. Τόσο η σκηνή του τρένου όσο και η σκηνή της καταδίωξης με αυτοκίνητα γυρίστηκαν στο Fillmore, California. 

Όλες οι σκηνές διανθίζονται με λήψεις του συγκροτήματος να χορεύει μέσα σ’ ένα περιστρεφόμενο κουτί με σταθερή κάμερα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεται σε διαφορετικά επίπεδα βαρύτητας. Ανάμεσα στις καταδιώξεις και την απόπειρα διαφυγής από το παρελθόν, τα ειδικά εφέ συντελούν σημαντικά στη δημιουργία αυτού του υποδειγματικού Pop video. Στην εκδοχή του βίντεο, η μουσική διακόπτεται για λίγο όταν ο Justin προσγειώνεται στην αποθήκη, όταν ο JC και ο Lance προσγειώνονται στο αυτοκίνητο και βάζουν ένα CD καθώς και στην επιτόπια αναστροφή προς το τέλος του βίντεο. Επίσης, το τελευταίο ρεφρέν ακούγεται δύο φορές. Το πρώτο δείχνει το συγκρότημα μέσα στο κουτί, ενώ το δεύτερο δείχνει τον JC και τον Lance να διαφεύγουν από την κοπέλα.

Στην εκπομπή του MTV «Making The Video» στις 24 Ιανουαρίου 2000, ο Justin Timberlake μιλώντας για την αντίδρασή του στο γύρισμα των δικών του σκηνών είπε ότι περνούσε πιο εύκολα συγκριτικά με τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, αλλά ήθελε να «φαίνεται καλός» όταν έτρεχε και όχι σαν «σπασίκλας».

Επί 54 ημέρες (οι 25 εκ των οποίων συνεχόμενες), το «Bye Bye Bye» ήταν το βίντεο με τις περισσότερες καθημερινές προβολές στο TRL, επίδοση που αποτελεί την τρίτη καλύτερη στην ιστορία της εκπομπής (προηγούνται τα «Shape Of My Heart» και «Larger Than Life» των Backstreet Boys).    
  
Το «Bye Bye Bye» κέρδισε το βραβείο του καλύτερου τραγουδιού της χρονιάς στα Radio Music Awards ενώ ήταν και υποψήφιο για δύο βραβεία Grammy, στις κατηγορίες Record Of The Year και Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocal. Το βίντεο κέρδισε 3 MTV Video Music Awards (τα περισσότερα που κέρδισε ένα βίντεο εκείνη τη χρονιά) στις κατηγορίες Καλύτερο Pop Βίντεο, Καλύτερη Χορογραφία σε Βίντεο και Επιλογή Θεατών, ενώ ήταν υποψήφιο και σε άλλες τρεις κατηγορίες. Το τραγούδι και το video-clip κέρδισαν επίσης ένα Teen Choice Award (Choice Single) κι ένα MuchMusic Video Music Award.

Για την εμφάνισή τους στα American Music Awards, οι NSYNC συνεργάστηκαν με τους αδερφούς Sid και Marty Krofft, γνωστοί ως παραγωγοί των παιδικών σειρών «Το Μαγικό Φλάουτο» (H.R. Pufnstuf) και «Η Χαμένη Ήπειρος» (Land Of The Lost), οι οποίοι σχεδίασαν μαριονέτες του συγκροτήματος ύψους 7,75 μέτρων. Οι αδερφοί Krofft μήνυσαν το συγκρότημα όταν συνειδητοποίησαν ότι φωτογραφίες από τις μαριονέτες χρησιμοποιήθηκαν χωρίς την άδεια τους ως αναμνηστικά του προγράμματος και ως πάσα για τα παρασκήνια. Όμως η υπόθεση απορρίφθηκε από το δικαστήριο.

Τον Απρίλιο του 2002 κυκλοφόρησε μία εκτέλεση από τους Further Seems Forever, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «Punk Goes Pop».

Τον Μάιο του 2005 το ελληνικό συγκρότημα 4play κυκλοφόρησε μία ικανοποιητική εκτέλεση με τίτλο «Μ’ Αγαπάει (Bye-Bye-Bye)», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Αν Θέλεις Μπορείς». Η εκτέλεση των 4play παρουσιάστηκε και στα Mad Video Music Awards 2006.

Το «Bye Bye Bye» ακούγεται στην ταινία «Για Πάντα Φίλες» (Crossroads, 2002), ενώ στην ταινία «The Broken Hearts Gallery» υπάρχει αναφορά στο τραγούδι. Επίσης, ακούστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Scrubs» (Νοέμβριος 2006, στη σκηνή που ακούγεται το ringtone του Dr Chris Turk και όλοι στο νοσοκομείο χορεύουν) ενώ συμπεριλήφθηκε και στο παιχνίδι SingStar Dance.

Κατά ειρωνικό τρόπο, το «Bye Bye Bye» αποτελεί κάτι σαν το τέλος μίας εποχής για τα μουσικά δρώμενα, καθώς σύντομα τα boy bands θα έχαναν την αίγλη τους ενώ οι ίδιοι οι NSYNC θα διαλύονταν το 2002 μετά από την κυκλοφορία ενός ακόμη άλμπουμ.

Παράλληλα, όμως, το «Bye Bye Bye» καταδεικνύει ότι ενώ οι τάσεις πάνε κι έρχονται, ένα μεταδοτικό κομμάτι της Pop μπορεί ακόμα να διεγείρει τη μνήμη του ακροατή με την παραμικρή πρόκληση. Αρκεί και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι το ρεφρέν («It ain’t no lie / Baby, bye bye bye») μπορεί να κολλήσει στον εγκέφαλο για ώρες, αν όχι για μέρες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το «Bye Bye Bye» στο Νο 17 των πιο ενοχλητικών τραγουδιών όλων των εποχών. Ωστόσο, μία άλλη έκδοση του περιοδικού το κατέταξε ως το έκτο καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών από boy band. Στο ίδιο πνεύμα, το Billboard το κατέταξε στο Νο 12 των 100 καλύτερων τραγουδιών από boy band γράφοντας ότι ήταν ένας από τους πιο καθοριστικούς ύμνους χωρισμού στην ιστορία της Pop. Επίσης, το αμερικανικό περιοδικό Complex το κατέταξε ως το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών από boy band. Σε ψηφοφορία της εκπομπής «U Choose 40» του νεοζηλανδέζικου τηλεοπτικού καναλιού C4, το «Bye Bye Bye» ψηφίστηκε ως το καλύτερο τραγούδι από boyband/girlband ενώ το καναδέζικο τηλεοπτικό κανάλι MuchMusic κατέταξε το video του τραγουδιού στο Νο 60 των 100 καλύτερων video-clips.

Οι στίχοι:

(Hey, Hey) Bye, Bye, Bye
Bye, Bye..., Bye, Bye...
Oh, Oh.

I'm doin' this tonight,
you’re probably gonna start a fight.
I know this can't be right.
Hey baby come on,
I loved you endlessly,
when you weren't there for me.
So now it's time to leave and make it alone
I know that I can't take no more
it ain't no lie
I wanna see you out that door
Baby, bye, bye, bye...
Bye, Bye

Don't wanna be a fool for you
Just another player in your game for two
You may hate me but it ain't no lie,
Baby, bye, bye, bye...
Bye, Bye
Don't really wanna make it tough,
I just wanna tell you that I had enough.
It might sound crazy but it ain't no lie,
Baby, bye, bye, bye

(Oh, Oh) Just hit me with the truth,
Now, girl you're more than welcome to.
So give me one good reason,
Baby come on
I live for you and me,
And now I really come to see,
that life would be much better once you're gone.

I know that I can't take no more…
(Chorus)

I'm giving up I know for sure
I don't wanna be the reason for your love no more
Bye, Bye
I'm checkin' out, I'm signin' off
Don't wanna be the loser and I've had enough

Don't wanna be your fool in this game for two
So I'm leavin' you behind
Bye, bye, bye...

I don't wanna make it tough (wanna make it tough)
But I had enough
And it ain't no lie (Bye, bye baby...)
Bye, Bye

(Chorus)