Χαμένο

---

Μια αγκαλιά μας ψιθυρίζει
μυστικά και παραπονεμένα
πως η μοίρα μπορεί να τα γυρίσει
και να σβήσει τα γραμμένα

Όσα δε φέρει η φαντασία
μια στιγμή θα σου φυλά
και όσα δε φιλοσοφήσεις
όλα αυτά θα επιθυμήσεις

Σαν φυλακτό που γέννησαν τα αστέρια
Που μου 'δωσε ο ουρανός στα χέρια
Για να ακούσω αυτά που νιώθω
Να δω όσα δεν άκουσα ποτέ μου
Και όσα δεν είδα να τ' αγγίξω
Δυο σταγόνες θάλασσα τότε να κυλήσουν
Στο χαρτί και ύστερα αυτό να καεί
Στο κόκκινο του χρώματος
Στο χρώμα του αίματος
Μ' αυτό να κάψω και να γράψω
Αυτά που δεν μπόρεσα να χαράξω
Στο νου και στη μιλιά
Που κραυγάζει το φως
Το φως που άκουσα ότι αγγίζεις με το βλέμμα

Να μη μετράς τους στίχους
μα να κοιτάς τους ήχους
όχι σ' όσα αυτοί σου τάζουν
μα στις λέξεις που αλλάζουν!