ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Χάρτινα Καπέλα

    Κι όμως ναι, γράφω και στιχάκια...
    Γράφει το μέλος Γιώργος (faltsoo)
    3 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 24 Νοέ 2005

    Χάρτινα καπέλα

    Οι πόρτες όλες κλείσανε
    κι οι φόβοι ψάχνουν τρύπες
    Να βγουν να σεργιανήσουνε
    σαν άστεγοι τις νύχτες

    Kι εμείς που βολευτήκαμε
    με ηθικές αξίες
    αρρωστημένοι έντρομοι
    στρίβουμε τις γωνίες

    Πορτοκαλί μου όνειρο
    γλυκό σαν καραμέλα
    ήμουν παιδί και έπαιζα
    με χάρτινα καπέλα

    Οι φίλοι που τους χάσαμε
    σε μακρινά ταξίδια
    τα νιάτα τους γλεντήσανε
    με γκόμενες και ξίδια

    Τα χρόνια που περάσανε
    τα έχουμε χαρίσει
    και οι φόβοι όλοι οδηγούν
    σ' ενα κακό μεθύσι

    Πορτοκαλί μου όνειρο
    γλυκό σαν καραμέλα
    ήμουν παιδί και έπαιζα
    με χάρτινα καπέλα





    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #3438   /   24.11.2005, 12:42   /   Αναφορά
    Νατος! Μπράβο Γιώργο! Αντε και με μουσική!!!:-)
    #3439   /   24.11.2005, 12:43   /   Αναφορά
    Ομολογώ οτι με εξέπληξες. Το πρόβλημα είναι το ΠΩΣ - Γαμώ την τρέλλα μου -αποκωδικοποιείται η μοναξιά... Καταλαβαίνω πολύ καλά αυτά που λές,ίσως πιο πολύ απο κάθε αλλον. Θέλεις να σου φτιάξω μουσική πάνω στην μικρή σου εξομολόγηση;
    #3440   /   24.11.2005, 14:37   /   Αναφορά
    Μπράβο Γιώργο.Πολύ καλό και ταξιδιάρικο.Και αναρωτιέμαι.......

    μήπως πρέπει να γράφεις πιο συχνά????????????????
    ph
    #3441   /   24.11.2005, 17:17


    Μ΄άρεσει. Ρομαντική ατμόσφαιρα και σκληρές αλήθειες. Πολύ ωραία...

    #3442   /   24.11.2005, 17:37   /   Αναφορά
    Μ' άρεσε και πολύ μπορώ να πω. Διότι είναι διαφορετικό από τα άλλα που έχουμε διαβάσει κατά καιρούς .Και αυτό συμβαίνει επειδή ενώ είναι ρομαντικό υπάρχουν μέσα όλες οι αλήθειες και ας ακούγονται σκληρές
    #3443   /   24.11.2005, 18:31
    1.87

    ναι ψηλωσα 3 ποντους.

    σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια.

    και θα παρω το θαρρος ,να το βαλω να το ακουσετε στη σημερινη εκπομπη

    ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ στις 20.00 , γιατι εχει και μουσικη και ειναι ενα αρκετα καλοφτιαγμενο τραγουδακι.

    #3444   /   24.11.2005, 19:32   /   Αναφορά
    Πραγματικά, πολύ όμορφο τραγούδι !
    AT
    #3445   /   25.11.2005, 01:31   /   Αναφορά
    Κι εμένα μ' άρεζε.... 'τρελή μου παιδικότητα / με φρένο ωριμότητα / στην πείρα πως σπινιάρεις... ' ;-)))
    #3447   /   25.11.2005, 11:46   /   Αναφορά
    Pragmatika poly omorfo kommati George.



    (Sorry gia ta greeklish, alla kati egine edw kai exasa ta Ellinika....)



    Psaxnw na .....ta vrw!!!



    :-)
    #3448   /   25.11.2005, 11:49   /   Αναφορά
    Εμένα απλά με κόλλησε, το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα, χαμογελούσα, πικραινόμουν. Ειναι κάποιες φορές που διαβάζουμε κάτι και χώρις να το έχουμε ακούσει σε μελοποιημένη μορφή, νομίζουμε πως ήδη έχουμε να κάνουμε με ένα τραγούδι. Αυτό το ποιηματάκι προκαλεί απο μόνο του τη μελωδία. Σε όποιον ρυθμό τη θέλει ο καθένας ... Οχι μονο των οργάνων αλλά και της ψυχής μας. :)
    #3449   /   25.11.2005, 13:11
    ευχαριστω

    για τα καλα σχολια ...

    και να και ενας που χαμογελασε μ'αυτο το τραγουδακι , σωστος , γιατι μεσα απο τη πικρα μπορουμε και χαμογελαμε. αλλιως θα ημασταν απλως για δεσιμο.

    #3450   /   25.11.2005, 13:47
    Μόλις διάβασα για τα χάρτινα καπέλα που έφτιαχνες, μου 'ρθε στο μυαλό κάτι που είχα διαβάσει: " Τι κάνεις εκεί;" του λέω. "Τι να κάνω, μου λέει -ανησυχώ." Και μου 'δειξε ένα πλήθος πόρτες κλειστές...

    #3452   /   25.11.2005, 17:39
    μακαρι να χαμογελά αυτός που νοιώθει τη πίκρα faltsoo, αυτός που την κανει να βγει σε ενα τργούδι. Εμεις, που ακούμε, που διαβάζουμε, χαμογελάμε κάποιες φορές - αυτό το τοσο ιδιαίτερο χαμόγελο, του έχουμε δώσει και όνομα "μελαγχολικό", - πριν η μετά το δάκρυ, το σφίξιμο ... Σίγουρα γιατι χαιδεύει τις δικές μας χορδές, σίγουρα γιατι μας αγγίζει, αλλα ίσως γιατι ξέρουμε πως η πηγή .. ειναι μακρυά μας. Δεν ξέρω και δεν θα μάθω ποτέ με τόση ακρίβεια αυτό που προκαλεί τα τραγούδια και τους στίχους, ακόμα και αν το προσπαθούσα πάντα θα έπεφτα έξω, μου ειναι τελικά άγνωστο αλλά και τόσο οικείο. Με κάνει και νοιώθω τόσο έκθετος και τόσο ασφαλής. Και μου αρέσει. Να εισαι καλά ...

    ph
    #3451   /   25.11.2005, 17:24   /   Αναφορά


    Μου συνέβη για πρώτη φορά να θέλω να ξαναδιαβάσω κάτι που έχει δημοσιευτεί εδώ. Συμφωνώ επίσης πως έχουμε να κάνουμε με τραγούδι, έχει μουσικότητα το όλο πράγμα, που δεν την υπαγορεύει αποκλειστικά η ομοιοκαταληξία. Τέλος, επιστρέφοντας εδώ, θέλω να ξαναπώ πως είναι πολύ όμορφος στίχος. Μπράβο σου φάλτσο.
    #4611   /   12.05.2006, 23:19   /   Αναφορά
    καινούργιο είναι?

    κατι μου θυμίζει αυτό







    ... αντε και ΄μ'ένα δωδωνη παγωτο......
    #28861   /   30.08.2014, 11:43   /   Αναφορά

    Πολύ όμορφο, ρομαντικό, μεστό !!!


    Καλή συνέχεια !!!