Άσχετα με το αν είναι κάποιος ερασιτέχνης ή επαγγελματίας στιχουργός, εάν είναι Καλός Στιχουργός, δεν χρειάζεται βιβλία. Δεν χρειάζεται κανένα βιβλίο. Τι να το κάνει; Τι να μάθει; Μέτρο; Ρυθμό; Ρίμα; Αφού τα έχει στην τσέπη αυτά.
Αυτά πρέπει να τα μάθει ο "άσχετος", αλλά πάλι... εάν είναι άσχετος και το θέμα "δεν το 'χει", πώς θα τα κατανοήσει για να τα μάθει; Τι θα του προσφέρει το βιβλίο αφού "δεν το' χει";
Και επειδή μιλήσαμε για ανορθόγραφους: Κανένα συγχωροχάρτι στους ανορθόγραφους. + _
-----------------
[ τροποποιήθηκε από τον/την Orfeus, 21-09-2013 09:37 ]
ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΦΥΣΙΚΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΕΤΣΙ ΘΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΩ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ.-
Παιδιά θα σας πω την δική μου ταπεινή γνώμη, μέσα απο συζητήσεις που είχα με στιχουργούς και απο την εμπειρία μου διαβάζοντας ποίηση και στίχους. Ναι μεν μια έμπνευση αποτυπόνεται ευκολότερα, απ' την άλλη όμως το να διαβάζεις δίνει όλα τα εφόδια. Γι αρχή εγώ προσωπικά ελάχιστα γράφω εμπνεύσεις, έχω μια λέξη, μια πρόταση, έναν τίτλο και μ' αυτό χτίζω. Το να διαβάζεις σε βάζει αυτομάτος στον τρόπο σκέψης του εκάστοτε στιχουργού-ποιητή, έτσι λίνεται το μυαλό απο μόνο του και βγαίνει στο χαρτί. Έχω διαβάσει τα άπαντα του Μάνου Ελευθερίου, του Λευτέρη Παπαδόπυλου και ακόμη μπαίνω και διαβάζω στίχους του Αλκαίου που είναι κι ο αγαπημένος μου. Κάθε πηγή λοιπόν είναι βοήθεια, έμπνευση και τεχνική για να γίνετε κάποιος καλύτερος. Ελπίζω να βοήθησα.
ο στίχος είναι έμπνευση , συναισθηματική έκρηξη , δίψα για ζωή και δημιουργία , λεξιλόγιο , χάρισμα σύνθεσης και τακτοποίησης στον εγκεφαλικό χώρο ιδεών , είναι ζωγραφική των αισθήσεων , γλυπτική των πόθων , μουσική των λόγων , είναι ποτάμι χωρίς τερματισμό , είναι λίμνη της δικαίωσης , θρίαμβος της εκδίκησης , είναι μυσταγωγία της εξομολόγησης και ιεροτελεστία της πολιτικής και ερωτικής εξύψωσης και αποκαθήλωσης .
Αντίζηλος του στίχου είναι η φθήνεια η κακογουστιά το τερατούργημα , είναι η άθλια αποδοχή και εμπορική εκμετάλευση της γελοίας πένας που ξεδιπλώνει τη γύμνιά της σε τραγούδια της αποχέτευσης .....καημένε καλέ στίχε πού κατάντησες!!!!!!έσβησες!!!
Το μέλος panosant στις 23.06.2014, 22:13 έγραψε...
ο στιχος ειναι δακρυ που γυρισε στα ματια, η χαμογελο που κρυφτικε πισω απο τα χειλη αυτο να προσπαθησεις να κανεις λεξεις
Ωραια αναφορά στο στίχο φίλε μου
Θα συμπλήρωνα αν μκου επέτρεπες πως ο στίχος είναι δάκρυ που έγινε μελάνι κι έγραψε και χαμόγελο που βγήκε απ τα χείλη και έγινε φιλί λέξεων σε μια κόλλα χαρτί...
