Οταν το Σαν με κοιτάς έγινε Σαν τ ακουμπάς για μια γελοία διαφήμιση....

απο την πλευρα του καταστηματος , σκεφτονται αντι να φτιαξουν ενα νεο τραγουδι που θα χρειαστει να κερδισει το κοινο , χρησιμοποιουν μια πετυχημενη συνταγη του παρελθοντος για να εχουν την 'παπαγαλικη' επιτυχια σιγουρη .(να κολλησει η μουσικη στο κοινο αμεσως ) 

Μιλαμε για το κοινο των νεοτερων γενεων που δεν εχει ακουσει το συγκεκριμενο τραγουδι , και ειναι και η κατηγορια που τους ενδιαφερει περισσοτερο .    

απο την πλευρα του συνθετη , εφοσον εχουν παρθει οι αδειες κτλ κτλ , υποθετω οτι ετσι γινεται , πιστευω οτι εκτος του οικονομικου το οποιο στις μερες μας ειναι σημαντικο ( αν π.χ ειναι σε αναγκη ο ανθρωπος ) σκεφτεται οτι ισως αυτο αποτελεσει σπιθα για μια δευτερη καριερα του τραγουδιου . 

Αν θυμαστε σε τηλεοπτικους διαγωνισμους , αναβιωθηκαν παλαιοτερα ξεχασμενα κομματια και εκαναν δευτερη καριερα . Οποτε ισως στο βαθος του μυαλου τους κατι τετοιο να υπαρχει σαν προοπτικη .    

Συμφωνω απολυτα με την αισθητικη των διαφημισεων της συγκεκριμενης αλυσιδας , οτι δεν ειναι καθολου καλογουστη δηλαδη .  

Ο καλλιτέχνης που σέβεται τα δημιουργήματά του δέν τα "ξεπουλάει" ακόμη κι'όταν βρίσκεται σε οικονομική ανάγκη.

Γι'αυτό άλλωστε θεωρείται καλλιτέχνης.

Και είναι άλλο πράγμα να κάνη "δεύτερη καριέρα" ένα τραγούδι αυτούσιο-με τον στίχο και την μουσική του δηλαδή-κι'άλλο να χρησιμοποιηθή μιά δεδομένη μουσική που συνδέθηκε μ'έναν συγκεκριμένο στίχο,γιά να "ξαναντύση" ένα (ηλίθιο και κακόγουστο,μάλιστα) διαφημιστικό slogan.

Διότι με την λογική αυτή,μπορώ κι'εγώ να πάρω την μουσική απ'το "Κόκκινο Φουστάνι",να γράψω έναν στίχο που να μιλά γιά τηγανητές πατάτες και άλλα εδέσματα και,αφού πάρω την άδεια απ'τους κληρονόμους τού Κουγιουμτζή,να δώσω αυτήν την εκδοχή ώς soundtrack γιά την διαφήμιση π.χ.μιάς ταβέρνας......

Γιώργο,πολλοί καλλιτέχνες βρέθηκαν σε οικονομική ανάγκη αλλά δέν "ξεπούλησαν" τα δημιουργήματά τους,ούτε τα εξευτέλισαν επιτρέποντας να χρησιμοποιηθούν αυτά σε κακόγουστες διαφημίσεις και με κακόγουστους στίχους.

Ναί,δέν μπορώ να ξέρω,όπως λές.Ξέρω όμως ότι μιά τέτοια πράξη θα αφαιρέση την εκτίμησή μου από τον καλλιτέχνη που την έκανε.

Σιγά τά ωά,θα μού πής.Σωστά,ο καλλιτέχνης δέν πρόκειται να πάθη κάτι επειδή εξέπεσε στην εκτίμησή μου.Αλλά ίσως δέν είμαι ο μόνος που θα αντιδράση έτσι.

Μπορώ να "αιτιολογήσω" ώς γεγονός έναν δημιουργό που επειδή βρέθηκε σε οικονομική ανάγκη υποχρεώθηκε να δημιουργήση έργα κατώτερα τής πνευματικής του αξίας.Να αιτιολογήσω όμως,όχι να δικαιο-λογήσω (να τού δώσω δίκιο,δηλαδή),ούτε βεβαίως να συνεχίσω να τον αποδέχωμαι και να τον εκτιμώ ώς καλλιτέχνη.Υπάρχουν και άλλοι έντιμοι και ηθικοί τρόποι να λύση κάποιος δημιουργός τα οικονομικά του προβλήματα χωρίς να προδώση το καλλιτεχνικό του έργο.    

Εντάξει,δέν είπα κιόλας ότι έκλεψε ή ότι βίασε κανέναν ο άνθρωπος.

Απλώς μού "ξυνίζει" το ότι επέτρεψε σε κάποιους να εξευτελίσουν μιά ωραία μελωδ/ια που έχει συνδεθεί στην συνείδηση τού κόσμου με έναν εξ ίσου ωραίο στίχο,προκειμένου να "εξυπηρετήση" μιά κακόγουστη -έστω,κακόγουστη γιά το δικό μου αυτί (αυτό που λειτουργεί δηλαδή,γιατί το άλλο δέν.....)-διαφήμιση μιάς εταιρίας.

Και όπως είπα και πιό πάνω,δέν φταίω εγώ άν ο ίδιος δέν σέβεται το δημιούργημά του.Ο καθένας κάνει τίς επιλογές του στην ζωή.

Συμφωνώ και επαυξάνω-σταμάτησα να έχω συσκευή τηλεόρασης στο σπίτι εδώ κι'εφτά χρόνια.

Και όταν πέρυσι,λόγω τραυματισμού στο γόνατο,έμεινα ακινητοποιημένος στο κρεβάτι γιά περίπου ενάμιση μήνα και αναγκαστικά το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να βλέπω τηλεόραση,κατάλαβα πόσο σοφά είχα πράξει τότε που είχα δώσει την δική μου...

Εγώ αντίθετα δεν θεωρώ πως η λύση είναι να τα κλείσουμε όλα .

Το ζητούμενο θα πρέπει να είναι πως μπορούμε να έχουμε ενναλακτικές που να μην προσβάλουν την αισθητική μας και τη μουσική που φθάνει σε μας.Πως μπορεί δηλαδή το φως να περιορίσει το σκοτάδι.

 την δευτερη καριερα παντως που ανεφερα  , δεν εννοω την καριερα του διασκευασμενου ασματος για την διαφημιση  , αλλα μεσω της διασκευης αυτης κοσμος και ραδιοφωνα να 'θυμηθουν ' το αυθεντικο ασμα . Ετσι εγινε με καποιους διαγωνισμους τραγουδιστικους , που κομματια που παρουσιαστηκαν ,  παλια και ξεχασμενα εκαναν δευτερη καριερα με την αυθεντικη τους εκτελεση . Πιστευω αυτο ειναι το 'αισιοδοξο ' σεναριο στο μυαλο του συνθετη που αποδεχεται κατι τετοιο .Εκτος φυσικα και του οικονομικου . 

Ενα τραγούδι-όχι μουσικό κομμάτι αλλά τραγούδι-μένει στην συνείδηση τού κόσμου όχι μόνο εξ αιτίας τής μουσικής του,αλλά και εξ αιτίας τού στίχου του.

Αν η μελωδία ενός τραγουδιού χρησιμοποιηθή γιά να "ντύση" έναν άλλο στίχο-και μάλιστα ηλίθιο και/ή κακόγουστο,χάνει σημαντικό μέρος από την γοητεία της-αρκετός κόσμος αρνείται να αποδεχτή μιά μελωδία που "γελοιοποιήθηκε" κατ'αυτόν τον τρόπο.

Επομένως δέν τίθεται θέμα "δεύτερης καριέρας" τού συγκεκριμένου αρχικού τραγουδιού επειδή η μελωδία του χρησιμοποιήθηκε με άλλον στίχο σε μιά διαφήμιση.

Αν η μελωδία τού "Σάν με κοιτάς" είχε χρησιμοποιηθεί ώς instrumental,θα ήταν άλλη περίπτωση,γιατί εκεί πλέον δέν παρεμβαίνει ο κακόγουστος στίχος ώστε να "ξυνίση" στον ακροατή.Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν αρκετά.

Και νέα έκδοση του κομματιού με κέρατα- κυριολεκτικά...

Η κατηφόρα δεν έχει όρια, το αυτοκίνητο βρίσκεται σε απότομη κατηφόρα και χωρίς φρένα και στο βάθος βαθύ χαντάκι...

Πονάνε τα αυτιά μας και τα μυαλά μας από την ραδιοφωνική μόλυνση/ηχορύπανση...

Το διαφημιστικό σποτάκι θυμίζει παρωδία διαφήμισης, σαν τις πολύ πετυχημένες παρωδίες που κατά διαστήματα έχουμε δει σε ταινίες (π.χ. αυτη του σαπουνιού gamay σε παλιά ταινία του Χάρρυ Κλυνν, η -νομίζω στην ίδια ταινία- αυτή με το γάλα που μεγαλώνει -μεγαλώνει τα βυζιά... Μόνο που εκείνες ήταν καλόγουστες και έβγαζαν και γέλιο ενώ αυτή είναι κακόγουστη και στην αρχή την περνάς για παρωδία στην ραδιοφωνική ελληνοφρένεια ή στην εκπομπή "ότι νά 'ναι" ...

Να του δώσουμε βραβείο βατόμουρου για την χειρότερη διαφήμιση της χρονιάς;

Για όσους δεν θυμούνται παλιές δόξες της συγκεκριμένης εταιρείας που έχει γράψει ιστορία στον τομέα της -ηθικά- συζητήσιμης και της κακόγουστης διαφήμισης υπάρχει ένα καλό θεματάκι εδώ

[ τροποποιήθηκε από τον/την optiras, 09-12-2014 12:50 ]

Αναρωτιέμαι τελικώς ποιοί είναι πιό βλάκες..

Οι υπεύθυνοι τού καταστήματος,που αγνοούν όλον αυτόν τον θόρυβο με τίς κακόγουστες διαφημίσεις που χρησιμοποιούν (και επιμένουν,παρ'όλες τίς διαμαρτυρίες γονέων και κηδεμόνων);

Οι υπεύθυνοι τής διαφημιστικής εταιρίας που παράγουν αυτές τίς κακόγουστες διαφημίσεις (και επιμένουν,παρ'όλες τίς διαμαρτυρίες γονέων και κηδεμόνων);

Η μήπως και οι δύο μαζί;

Όντως είναι απορίας άξιο...

Δυστυχώς στην ελλάδα είναι πολύ συχνό φαινόμενο η υποτίμηση του πελάτη και των μηνυμάτων που δείχνουν πως κάτι κάνουμε λάθος... Ακόμα, είναι πολύ σπάνιο να παραδεχτεί κάποιος ότι έκανε λάθος και αυτό τον εγκλωβίζει στην λανθασμένη συμπεριφορά που διαιωνίζεται και η κατάσταση χειροτερεύει και δεν διορθώνεται από την σωρεία λαθών που ακολουθούν... 

Τέλος στο μαύρο χάλι... Τέλος στον σαδισμό της εταιρείας... Όχι ότι το καινούριο είναι καλό... Αλλά υποφέρεται-μεταξύ μας συνεχίζω μόλις το ακούω να αλλάζω σταθμό...

Τουλάχιστον οι "υπεύθυνοι" έδειξαν μιά κάποια ανταπόκριση στήν οργή τού κοινού.Κάτι είναι κι'αυτό...

ΥΓ.Ποιό τραγούδι "κακοποίησαν" αυτήν την φορά;Το "ένα πρωινό" τού ιδίου Σπανού;Η μήπως τίποτε από Carmina Burana;(ικανούς τους έχω να κάνανε και κάτι τέτοιο...).