Φίλε Stoyo καλησπέρα...δεκτές οι παρατηρήσεις σου και θα προσπαθήσω να απαντήσω έτσι ώστε να μηνν ξεφύγω πολύ απόι το θέμα.
1)Οι καλοί μουσικοί οφείλουν να προσαρμόζουν κιθάρες,πλήκτρα κτλ στις ανάγκες της φωνής και όχι η φωνή να πατά εκεί που είναι ''βολικότερα'' για τους οργανοπαίχτες ή εκεί που ''είναι το κομμάτι γραμμένο στην παρτιτούρα''
Εν μέρει συμφωνώ πως οι πρόβες μπορεί να έχουν γίνει σε συγκρκειμμένο τόνο και να είναι δύσκολη η αλλαγη,όμως το να είσαι μουσικός σημαίνει πως θα πρεπει να κάνεις καμμια φορα εξτρα προβες για να βγει μια παρασταση.
Η φωνη δεν οφείλει να προσαρμοστει στις απαιτησεις των οργανων γιατι απλα ειναι πιο ευαλωτη και πιο ευκολο να παθει ζημια.Αρα οι λοιποι οργανοπαιχτες οφείλουν σα σωστοί μουσικοί να παίξουν τα κομμάτια 1,5 η 2 τόνοςυ πχ κάτω.
2)Φίλε μου με όλο το σεβασμό,αλλά η έκταση την οποία δουλεύεις στο τραγούδι και αυτην προσπαθεις αν διευρυνεις ειναι η ΑΣΦΑΛΗΣ εκταση.Αυτη εχει τη δυνατοτητα αν τη σεβαστεις να διευρυνθει πολυ και να φτασει στις πολυ καλες φωνες εως και τις 3 οκταβες.
Η εκταση που δεν ειναι ασφαλης θα πρεπει να αποφευγεται.Η ανοδος της φωνης προς τα πανω θα πρεπει να γινει ημιτονιο ημιτονιο ωστε παντα να ειναι ασφαλης.
Αν αυτο ενας δασκαλος δεν μπορει να το κατανοησει,τοτε καλυτερα οπως γραφω να εγκαταλειφθει.
Αν ο μαθητης δεν μπορει να το καταλάβει,καλυτερα να εγκαταλειψει το τραγουδι γενικα η απλα τη σκηνη προσκαιρα εως ωτου φτασει στ σημειο να εχει ασφαλγ εκταση πχ 2 οκταβες.
Ο ρόλος του δασκαλου ειναι να σου διδαξει καποιες τεχνικες.Αν ομως δεις πως πχ ο λαιμος σου ποναει η πως η φωνη σου δεν παει ανετα εκει που πρεπει να παει παρα τις ''προτροπες''του δασκαλου τοτε να εισαι σιγουρος πως κατι δε παει καλα.
Προσωπικη μου πειρα απο δασκαλους ειναι πως μπορεις να παρεις απο αυτους πολυτιμες γνωσεις.Οχι ομως και να τους ακους τυφλα.
Απο δασκαλους φωνητικης η εμπειρια μου
-απο εκεινον εμαθα σωστη τοποθετηση και μερικες φοβερες ασκησεις για την αναπνοη και στηιρξη της φωνης.
Ως εκει ομως.Ο τυπος με ανεβαζε στο θεο τονικα υποστηριζοντας πως εχω τις νοτες.Ναι,τις ειχα.Αλλα οχι ανετα.Στις χηογραφησεις η φωνη ακουγοταν καπως και ο λαιμος μου ενοιωθε καπως.Σταματησα να τον ακουω.
Κραστησα οτι καλο μου ειχε δωσει και γεια σας.
Συνεχισα με μερακι μονος μου.
Κι αυτο το μερακι αποδιδει και γινομαι ολο και καλυτερος.
Εχω 2 οκταβες ανετη εκταση φωνης.Εκει που αλλοι ξεφωνιζουν ενα F4 για μενα ειναι μια ανετη διαδικασια ξεκουρασης και απολαυσης.
Γιατι?Γιατι εκατσα και εψαξα σε βαθος.ερευνησα.Διαπιστωσα πως το σωμα μου μπορει να παραγει ηχο.Που ειναι τα ορια της ανετης φωνης του.
Κι εκει εκατσα και δουλεψα.
Το τραγουδι ειναι προσωπικη υποθεση.Θεμα αντιληψης θα λεγα πιο πολυ.
Δεν ειναι σαν να λεμε ''θελω κουρεμα θα παω στον κουρεα,θελω σερβις στ αυτοκινητο θα παω στην αντιπορωπεια,θελω να ψωνισω θα παω λαικη'' ''θελω να μαθω τραγουδι,θα παω σε δασκαλο''
ΔΕΝ ειναι ετσι.
Τα ξεφωνητα κιαι τα γρεζια απαιτουν να εχει καποιος πολυ καλη τεχνικη συμφωνω.Ομως αυτη η τεχνικη δεν μαθαινεται απο τον ενα μηνα στον αλλο μονο και μονο επειδη καποιος θα σου δειξει πως να το κανεις.
Ειναι αποτέλεσμα μιας πολυχρονης προσπαθειας σταδιακης βελτιωσης και εκγυμνασης του φωνητικου σου οργανου.
Αυτα φιλε μου.
Σαφως και διαφωνεις με οσα γραφω και ησουν σαφης σε οτι εγραψες.Ομως εγω ακολουθω ενα αλλο δρομο και βιωνω εμπρακτα τα οφελη του.
Κι ετσι συμ,βουλευω και τους συμφορουμιτες μου.
Καλη χρονια
