Σχόλια

costaspanag:

Πολύ καλή και κατατοπιστική παρουσίαση ενός αγαπητού δημιουργού και ερμηνευτή που αγαπά και σέβεται το ρεμπέτικο και λαικό τραγούδι και το συνεχίζει.

costaspanag:

Ευχαριστούμε Ευαγγελία.

costaspanag:

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη / "μάθημα" ήθους, ποιότητας, πολιτισμού, αφύπνισης και ελπίδας. Από έναν αγαπητό, ταλαντούχο, σοβαρό και σεμνό καλλιτέχνη και ερμηνευτή.

Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στο ΜΗ, στον Γιάννη Deos και σε όλους όσους συνέβαλαν.

costaspanag:

Φαίδωνα συγχαρητήρια. Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το εκτενές άρθρο -συνέντευξη-βιογραφία για τον σημαντικό και αγαπημένο συνθέτη Γεράσιμο Λαβράνο.

Τί μου θύμισες!  Πολλά αγαπημένα τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και μια υπέροχη ορχηστρική διασκευή του, που με είχε ιδιαίτερα εντυπωσιάσει, όταν την άκουσα και την κατέγραψα σε μπομπινόφωνο από το ραδιόφωνο, αμέσως όταν κυκλοφόρησε.

Τη διασκευή του στο "Όσο αξίζεις εσύ", μεγάλη λαική επιτυχία του Μανώλη Αγγελόπουλου, σε στίχους και μουσική Απόστολου Καλδάρα.  Ήταν η εποχή της "Ινδοκρατίας" στο ελληνικό τραγούδι και ο μεγάλος λαικός συνθέτης Καλδάρας είχε ...διασκευάσει  Ινδικό τραγούδι, όπως μαθεύτηκε αργότερα.

Γεράσιμος Λαβράνος "Όσο αξίζεις εσύ" Ορχηστρική διασκευή (1964):

 "Όσο αξίζεις εσύ", Μανώλης Αγγελόπουλος, στίχοι & μουσική Απόστολος Καλδάρας (1963):

Duniavalon se duur, Iνδικό (1959):

costaspanag:

Ευχαριστώ, tzoylia1, χαίρομαι που βρίσκεις επίκαιρο το άρθρο.

Την εποχή, στην οποία αναφέρεται, το θέμα δεν είχε απασχολήσει ακόμα σοβαρά τους ειδικούς στη χώρα μας.

Θα χαρώ να διαβάσεις και να σχολιάσεις και το 2ο μέρος, όταν δημοσιευθεί.

costaspanag:

Άρθρο γραμμένο από ειδικό, πολύ κατανοητό και χρήσιμο όχι μόνο για όσους ασχολούνται με το τραγούδι, αλλά και για εμάς τους υπόλοιπους. Ευχαριστούμε και περιμένουμε συνέχεια.

costaspanag:

Ευχαριστώ αγαπητή Δέσπονα, Desmar, για το σχόλιο. Συγνώμη που αντί Β πάτησα κατά λάθος ΟΚ και το σχόλιο ήρθε ημιτελές.

Ιουλία, το Β' μέρος, με αποσπάσματα γενικού ενδιαφέροντος από το πλήρες κείμενο της εισήγησης, στάλθηκε ήδη προς δημοσίευση.

costaspanag:

Ευχαριστώ, αγαπητή Δ'εσποινα, Desmar,

costaspanag:

Xαίρομαι που "ανακάλυψες" το άρθρο και το βρήκες ενδιαφέρον. Όταν έβαλα χθες αυτό το σχόλιο - προσθήκη, δεν φανταζόμουν ότι θα το έβλεπε κανείς. Και όμως, το είδες εσύ και η Ναταλία - και ίσως και άλλοι. 

Συμφωνώ ότι έτσι χάνεται κάτι από το ακορντεόν. Εκτός από το πλεονέκτημα του φορητού, χάνεται και το πλεονέκτημα του οργάνου που μπορεί να παίζει μόνο του. Και κυρίως το μεγάλο πλεονέκτημα του ακουστικού οργάνου, διότι προστίθενται  ψεύτικοι, ηλεκτρονικοί ήχοι.

Πολύ περισσότερο με το ψηφιακό, ηλεκτρονικό "ακορντεόν", το οποίο δεν έχει καμμιά σχέση με το φυσικό, ακουστικό ακορντεόν. Δεν είναι παρά ένα φορητό (και "φορετό"!) συνθεσάιζερ. Γιατί να μην προτιμήσω σ'αυτή την περίπτωση ένα κανονικό συνθεσάιζερ, που δεν χρειάζεται να το φοράς;

Οι λύσεις αυτές εξυπηρετούν κάποιον που θέλει να βγάζει ευκολότερα μεροκάματο, όχι όμως κάποιον που εκτιμά τον φυσικό ήχο.

costaspanag:

Στηρίζοντας ένα μεγάλο ακορντεόν σε ένα στύλο, η ακορντεονίστρια απαλλάσσεται από το βάρος του και αποκτά ελευθερία κινήσεων ώστε να μπορεί να το συνοδεύει με αρμόνιο, χορεύοντας και τραγουδώντας, σαν άνθρωπος-ορχήστρα  (One woman show!). Βέβαια έτσι χάνεται ένα μεγάλο πλεονέκτημα του ακορντεόν: Παύει να είναι φορητό.

Βeatriz, Ισπανία: