Σχόλια

gate: Ο θάνατος μόνο με την πένα πολεμάται ; Ίσως όχι. Έχεις όμως δίκιο, με την πένα πολεμάται...καλύτερα.
Με την πένα πολεμάς ακόμα και τα αήττητα κι έχεις μάλιστα και την πεποίθηση πως τα νικάς.
Κι έτσι νιώθω τώρα, διαβάζοντας τους στίχους σου. Με την δική σου πένα δεν πολεμάς μόνο το θάνατο, αλλά και την αυστηρή ματιά του αναγνώστη σε ένα ποίημα που δε φέρει τη σφραγίδα ονομαστού ποιητή.
Και την πολεμάς τόσο καλά, που δε θα διστάσω καθόλου να πω αυτό που άλλοι δύσκολα λένε για έργα, που δεν έχουν την υπογραφή ενός "αναγνωρισμένου" δήθεν δημιουργού...: ό,τι διάβασα σήμερα από 'σένα είναι εξαιρετικό

gate: Τς τς τς....τι κακός που είσαι ...
Καλά ξεκίνησες αλλά στην πορεία μας τα στράβωσες...
Δεν είπαμε ότι παντρέυτηκαν κι όλας...Κι αυτό το "καλά στέφανα", ως παρατσούκλι δε μου πάει καθόλου...!

gate: Jorge...δεν ξέρω αν το έχεις συνειδητοποιήσει, αλλά επιτελείς κοινωνικό έργο...άθελά σου....:)

gate: Έρη και Αντρέα...
εγώ, για λόγους που γνωρίζετε έχω ένα δικαίωμα παραπάνω να μιλώ γι' αυτή την παράξενη αλλά πανέμορφη σχέση που γεννήθηκε στην απόσταση και στον κρύο κόσμο των υπολογιστών κι έφτασε να καλύψει την απόσταση με τη δύναμη της αγάπης και να μετατρέψει τον κρύο κόσμο του υπολογιστή σε ζεστή φωλιά...Αυτό που ζείτε είναι υπέροχο και συγκινητικό. ¶λλά είναι ακόμα πιο συγκινητικό Έρη μου που κατάφερες ναμεταμορφώσεις τη σελίδα αυτή του κόσμου της απόστασης, απ' όπου διαβάζουμε τα λόγια σου, σε σελίδα από ένα τρυφερό κοριτσιστικο ημερολόγιο, το δικό σου ημερολόγιο.
Για τη ζεστασιά σου, την απλότητά σου και τον αυθορμητισμό, μα πάνω απ' όλα για την αγάπη...ένα μόνο θα σου πω: εύχομαι στην ψυχή σου να δίνεις πάντα αυτή τη χαρά: να μπορεί να πλημμυρίζει τόσο από ευτυχία, ώστε να ξεχειλίζει και να αγγίζει και τον άγνωστο για σένα κόσμο ..

gate: Ευχαριστώ πολύ patergreg. Έχω αντιγράψει ασφαλώς μόνο τα λόγια των πατέρων. Τα λοιπά είναι δική μου γραφή, με ιδέες βέβαια από όλα όσα μου έχουν πει οι δάσκαλοί μου.

gate: Έχω την εντύπωση πως ο istoxastis εκφράζεται με πολύ ζεστό τρόπο μέσα από τους στίχους του. Δεν ξέρω αν με τη μουσική θα μπορούσε καλύτερα, όπως πιστεύεις εσύ mariam αλλά αυτό που διακρίνω εγώ από τους στίχους του είναι ότι δεν αντιγράφει, δεν προσπαθεί να μιμηθεί, αλλά αφήνει ό,τι έχει μέσα του να βγει, όπως το νιώθει...από καρδιάς. Να, ποια είναι η αξία για μένα του τρόπου γραφής του.
Πιστεύω επίσης ότι έχει πολλές εικόνες στο μυαλό του που μπορεί να τις αποτυπώσει. Και όπως φαίνεται, έχει αγάπη σε αυτό που κάνει και επομένως κάθε τι νέο που θα δημιουργεί σίγουρα θα βρίσκει τον τρόπο να είναι ακόμα καλύτερο από τα προηγούμενα.
istoxasti....keep walking...

gate: Αντρέα, το άρθρο σου μας μεταφέρει στην ωραία Κρήτη, με τον καλύτερο τρόπο. Οι μαντινάδες είναι το "σήμα κατατεθέν" των κρητικών, όπως και οι ιδιωματισμοί της γλώσσας που φαίνονται μέσα από τους στίχους τους. Αυτό το άρθρο, προσωπικά θα το θεωρήσω, όπως και αρκετοί άλλοι νομίζω, ως μόνο την αρχή. Περιμένουμε από σένα, με τις μουσικές σου γνώσεις αλλά και τις ειδικές σου γνώσεις πάνω στην μουσική της Κρήτης, απ' όπου κατάγεσαι, να μας μεταφέρεις και με άλλα άρθρα, στην ιδιαίτερη μουσική αυτού του ιστορικού τόπου.
Σε ευχαριστούμε πολύ.

gate: Ενημερώθηκα μόλις ότι η εκπομπή που αναφέρω στο κείμενο, θα μεταδοθεί στη Εκκλησία της Ελλάδος (89,5), τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου στις 22:00 -00:00.

gate: Πιστεύω ότι η άποψη της Έφης είναι και η ουσία του θέματος.
Αν βέβαια κάτι είναι αυτό που "εντυπωσιάζει" στην προκειμένη περίπτωση και κάνει το εν λόγω θέμα άξιο λόγου, είναι ότι
- εφόσον η τέχνη δεχόμαστε ότι μπορεί καταρχήν να οριστεί ως συνώνυμο της ελεύθερης έκφρασης, μακριά από σκοπιμότητες και υπηρετικές συμπεριφορές, και
- εφόσον είναι δύσκολο να δεις ξέχωρα από την ιδιότητά του τον καλλιτέχνη, καθώς ο "τίτλος" του καλλιτέχνη δεν είναι ένα επάγγελμα, κάτι δηλαδή το οποίο αποτελεί πρόσθετη ιδιότητα στην προσωπικότητα του ανθρώπου, αλλά εισχωρεί πιο βαθιά ή καλύτερα πηγάζει από την προσωπικότητα του ανθρώπου
ξαφνιάζει ίσως όταν οι εκφραστές της τέχνης, οι καλλιτέχες, επιλέγουν να υπηρετήσουν τις κατευθύνσεις ενός κόμματος. Γιατί όπως και να το κάνουμε, το πόστο του βουλευτή δεν έχει και τόση ελευθερία όσο νομίζουμε. Θα σταθμίσει πολύ σοβαρά ο βουλευτής να εκφράσει τις προσωπικές του απόψεις, όταν αυτές προσκρούουν στη γενική γραμμή του κόμματος. Μόνο ελάχιστοι το έχουν κάνει αυτό, ασφαλώς πληρώνοντας το κόστος. Είναι "λογικό" (ή ίσως αναμενόμενο) ένας καλλιτέχνης που εισβάλλει στο χώρο της πολιτικής, υπό τις οδηγίες και κατευθύνσεις ενός κόμματος, να προτιμά, εφόσον θέλει να παραμείνει, τις υποχωρήσεις, ακόμα κι αν αυτές μπορεί να στοιχίζουν στην πολιτιστική δράση που θα όφειλε να έχει, με την ιδιότητά του

gate: Μόλις διάβασα αυτά που γράφεις Jorge.. (μόλις πριν από λίγο) η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάρω τον κ. Χρόνη να του τα μεταφέρω. Ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στο παραδοσιακό τραγούδι και έχει δώσει μεγάλο αγώνα για να ανδείξει την αξία του, ξέρει να εκτιμά αυτές τις κριτικές και η χαρά του και η ικανοποίησή του γι' αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, κυρίως όταν οι κριτικές αυτές βγαίνουν από το στόμα της νέας γενιάς. Μεταφέρω εδώ τα πρώτα λόγια του, όταν άκουσε αυτά που έγραψες αλλά και όσα έγραψαν τα υπόλοιπά παιδιά:
"Αυτό θέλω κι εγώ. Να προσελκύσω τα νέα παιδιά. Δε λέω να σταματήσουν να ακούνε τη μουσική που θέλουν, αλλά ας ακούσουν κι εμάς..."

Γιώργο κι εμείς σε ευχαριστούμε που βοηθάς πολύ σημαντικά, ώστε να έρθει η μουσική αυτή πιο κοντά στον κόσμο. Όχι μόνο μέσω του site "μας" (εννοώ όλων όσων ασχολούμαστε με αυτό και το αγαπάμε), το οποίο είχες την πολύ όμορφη ιδέα να δημιουργήσεις αλλά και μέσω της προθυμίας σου και της όρεξης που έδειξες να αναλάβεις την κατασκευή της ιστοσελίδας του κ. Αηδονίδη, την οποία σε λίγο καιρό πιστεύω ότι οι φίλοι μας θα μπορούν να επισκέπτονται