ελληνική μουσική
    315 online   ·  211.138 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο

    Δημιουργώντας ένα Υποθετικό Album των Beatles στη Δεκαετία του '70

    Δεν είναι ότι μεγαλώσαμε εμείς μαζί με τους Beatles, αλλά ότι μεγάλωσαν και οι Beatles μαζί με εμάς και όλο αυτό, ήταν σίγουρα μια γοητευτική περιπέτεια.

    Δημιουργώντας ένα Υποθετικό Album των Beatles στη Δεκαετία του

    Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
    227 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 26 Ιούν 2024

    Ήταν τεράστια η απώλεια στην οικογένεια των θαυμαστών των Beatles, όταν έγινε πλέον γνωστό και αναπόφευκτο ότι οι Fab Four δεν θα συνεργάζονταν πλέον μαζί. Η παγκόσμια αυτή οικογένεια, θα έπρεπε τώρα να παρακολουθήσει την μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη, να καταρρέει καθώς τελείωνε η δεκαετία του ’60, λόγω δημιουργικών διαφορών και φρικτών λογιστικών, επιχειρηματικών και νομικών συναλλαγών.  Αυτό, όμως, δεν σήμαινε ότι θα σταματούσαν σώνει και καλά να κάνουν μουσική, αλλά τι θα γινόταν αν το γκρουπ δεν διαλυόταν  και αποφάσιζε να συνεχίσει; Ήταν ξεκάθαρο ότι όλοι χρειάζονταν λίγο χρόνο ο ένας από τον άλλον, οπότε σε αυτό το εναλλακτικό χρονοδιάγραμμα, τι θα γινόταν αν αποφάσιζαν να αφιερώσουν χρόνο για να δουλέψουν με τον εαυτό τους, να επαναφορτίσουν τις μπαταρίες τους και να επιστρέψουν, ας πούμε, το 1973; Ο George Harrison είχε υποστηρίξει αυτή την ιδέα εκείνη την εποχή, λέγοντας ότι θα προτιμούσε να κάνει ένα album μόνος του και μετά να επιστρέψει ανανεωμένος. Δυστυχώς, αυτή η επανένωση δεν συνέβη ποτέ, και έμεινε σε μας, απλώς να ταξινομήσουμε αυτά τα πρώτα σόλο albums τους, όσο καλύτερα μπορούσαμε και ναι, το κάναμε αυτό. Μήπως είχαμε άλλη επιλογή; Δεν είχαμε. Αν όμως υποθέσουμε ότι η ιδέα του George είχε γίνει πραγματικότητα, κοιτάζοντας τα πρώτα σόλο albums τους, θα δούμε ότι όλοι τους (ναι, ακόμα και ο Ringo) μπορούσαν να έχουν ένα εξαιρετικό τραγούδι σε αυτό το υποθετικό album της επιστροφής. Δεν μπορούμε βέβαια να ξέρουμε αν το συγκρότημα θα είχε μείνει στη συνέχεια ενωμένο, αλλά θα ήταν ωραίο να είχε επιστρέψει η συντροφικότητα τουλάχιστον για λίγο στις παρακάτω μελωδίες.

    1. ‘Instant Karma

    Ο John Lennon ήταν αυτός που κυκλοφόρησε το πρώτο single, οπότε θα του δώσουμε το πρώτο κομμάτι στο album και συν το γεγονός ότι στο τραγούδι παίζει κιθάρα ο George Harrison, αυτό θα μπορούσε να είναι μια υπενθύμιση ή μια ελπίδα, ότι κάτι θα μπορούσε να σωθεί και ότι δεν ήταν όλα ερείπια.


    2. ‘
    Jet

    Για αυτούς που ισχυρίζονται ότι το μόνο που έκανε ο Paul McCartney ήταν να γράφει τα ελαφρά τραγούδια του γκρουπ, αυτό το νέο υποθετικό album, με αυτό το δεύτερο τραγούδι,   τους αποστομώνει. Ο Paul, είχε όντως την ερημική light πλευρά του, αλλά ένα τραγούδι όπως το "Jet", είναι το είδος του Rock ‘n’ roll που περίμεναν πολλοί από την εποχή του "Get Back" και του "Helter Skelter". Αυτό θα ήταν ένα τέλειο κομμάτι για εκείνον και τον Lennon να ρίξουν αυτές τις χαρακτηριστικές φωνητικές αρμονίες στο τραπέζι, ακόμη και να παίξουν με τη μελωδία αν ήθελαν. Πολλά είχαν αλλάξει βέβαια από τις μέρες της δεκαετίας του ’60, αλλά οι Beatles (όσο κι αν διαφωνούν μερικοί) είναι πρώτα από όλα ένα Rock συγκρότημα και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.


    3. ‘
    Cold Turkey

    Ε ναι. Ο Lennon δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ ξεπερασμένος όταν επρόκειτο για Rock. Εξάλλου, αυτός είναι που πάλευε με νύχια και με δόντια για να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο όταν ο Brian Epstein έπαιρνε τα ηνία της μπάντας στα χέρια του. Και αν ο (συγκριτικά) ελαφρύς Macca μπορούσε να ροκάρει, τότε πόσο μάλλον ο Lennon. Το "Cold Turkey", ηχεί σχεδόν ως η σκοτεινή συνέχεια του "Lucy in the Sky With Diamonds". Το να ακούς τον Lennon να μιλάει για τις βλαβερές συνέπειες της στέρησης ηρωίνης καθώς φωνάζει από τον πόνο γίνεται πρωταρχικός πρόδρομος του Heavy Metal. Άκουσε τον Lennon εδώ πώς τελειώνει το τραγούδι και έλα πες μου.


    4. ‘
    Another Day

    Πολλά τραγούδια από την λίστα του Macca έτειναν να είναι σχεδόν υπερβολικά "ιδιότροπα" (έτσι τα αποκαλούσαν οι υπόλοιποι) για το καλό όμως της μπάντας τελικά. Όσο κι αν ο κόσμος αγαπούσε τα τραγούδια του Macca, δεν υπήρχε περίπτωση να συμφωνήσουν οι υπόλοιποι στο γκρουπ σε ένα τραγούδι με τίτλο "Little Lamb Dragonfly", παρόλο που ήταν ένα από τα κορυφαία κομμάτια του Red Rose Speedway. Το "Another Day" είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός επιτυχημένου single που ως μπάντα δεν το είχαν ποτέ. Στα παρασκήνια του Get Back, ακούγεται ο Paul να παίζει το τραγούδι, οπότε είναι σαφές ότι είχαν τουλάχιστον ακούσει τη μελωδία και θα μπορούσαν να το έχουν δουλέψει. Βασικά, είναι η ιστορία της "Eleanor Rigby" στη Νέα Υόρκη, όπως είπε ο ντράμερ Denny Seiwell, και δεδομένου ότι τώρα έχουν περάσει τόσα χρόνια, αυτό θα μπορούσε να είναι ο γοητευτικός καθρέφτης της μπάντας, στην περιπετειώδη περίοδο του ’60.


    5. ‘
    Love

    Ήταν λογικό ο χρόνος που περνούσε μετά τη διάλυση, να απαιτεί την αναζήτηση της ψυχής για τον καθέναν τους. Ο Lennon δεν αποκλείεται να είχε πάει ακόμη και σε πρωτογενή θεραπεία επιδιώκοντας έναν τρόπο για να χαλαρώσει το μυαλό του από τα φρικτά πράγματα που έκρυβε για μια ολόκληρη δεκαετία. Μόλις κυκλοφόρησε τελικά, το "Love" ήταν το είδος της όμορφης μπαλάντας που φαινόταν να ξεχύνεται από μέσα του. Εκτός από το ότι η Plastic Ono Band ήταν μια σπλαχνική αντίδραση στη διάλυση των Beatles, ο Lennon κάνει εδώ ένα βήμα για να μιλήσει για την αγάπη του για τη Yoko, γνωρίζοντας ότι όλα θα πάνε καλά και συνειδητοποιώντας τι είναι η αγάπη για κάποιον που του την είχαν αρνηθεί για πάρα πολλά χρόνια. Το "God" μπορεί να είναι ένα υπέροχο τραγούδι, αλλά αν αυτή ήταν μια σταθερή θέση λέγοντας ότι οι Beatles είχαν πια τελειώσει, το "Love" έλεγε ότι, παρά τα όλα όσα είχαν συμβεί, η αγάπη ήταν ακόμα το μόνο που χρειάζονταν.


    6. ‘Don’t Let Me Wait Too Long’

    Ο  George Harrison, ήταν σίγουρα, το ήσυχο μέλος του γκρουπ -έτσι τον αποκαλούσαν- αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είχε κι αυτός πολλά αστέρια στο "οπλοστάσιό" του. Το "Don't Let Me Wait Too Long" είναι ένα από τα πιο straight-ahead τραγούδια όλης της καριέρας του και ναι, είναι ο ίδιος τραγουδοποιός που έγραψε το "Something".


    7. ‘Maybe I’m Amazed’

    Και καθώς η πρώτη πλευρά του βινυλίου υποθετικά θα τελείωνε, θα έπρεπε να τελειώσει έτσι όπως κλείνει το "I Want You (She’s So Heavy)" την πρώτη πλευρά του Abbey Road αφήνοντας τους ακροατές με τα σαγόνια χυμένα στο πάτωμα. Εδώ, θα χρειαζόταν ένα ερωτικό τραγούδι που θα ανανέωνε την ενέργεια για την δεύτερη πλευρά και το "Maybe I'm Amazed" λειτουργεί με τέτοιο τρόπο.


    8. ‘
    Mother

    Και αφού λοιπόν περάσαμε στη δεύτερη πλευρά του βινυλίου, διαπιστώνουμε ότι το  "Mother" του Lennon, είναι αρκετό για να ξυπνήσει τους πάντες. Αυτή η πρωταρχική θεραπεία ήταν βέβαιο ότι θα εξωτερίκευε μερικές ακατέργαστες πληγές. Τα συναισθήματα απαιτούν να γίνονται αισθητά, και το "Mother" είναι η πικρή επίγευση από όλη τη ζαχαρώδη γεύση της μελωδίας του "Love", αν υποθέσουμε ότι αυτό ήταν το κύριο πιάτο.

    Σε αντίθεση με το γλυκύτατο νεαρό αγόρι που τραγουδάει στο "Julia", ο Lennon είναι στο "Mother" απολύτως άγριος, επιπλήττοντας τους γονείς του, λέγοντάς τους πόσο λίγο τον νοιάζονταν και πόσο πληγωμένος ένιωθε τελικά ως αποτέλεσμα. Αν υπάρχει κάτι που καθόρισε τον Lennon σε όλη του την καριέρα, αυτό ήταν το να είναι βάναυσα ειλικρινής, και η μελωδία του "Mother" είναι ακριβώς το είδος της μελωδίας που θα μπορούσε να κάνει οποιονδήποτε να καταλάβει τα άγρια και σκληρά παιδικά του χρόνια.


    9. ‘
    Behind That Locked Door

    Το μεγαλύτερο μέρος της σόλο λίστας του George Harrison, επικεντρώθηκε στην εμπειρία κάποιου που σχετίζεται με τον Θεό. Αν και δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να πιστεύει κανείς κάπου, αυτού του είδους η φιλοσοφία θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί καλύτερα στο All Things Must Pass, παρά σε ένα album των Beatles. Οι Fab Four τραγουδούσαν για την αγάπη και αυτό ήταν ήδη ένα συναίσθημα που ο George το γνώριζε πολύ καλά. Το "Behind That Locked Door" το έγραψε όταν δούλευε με τον Bob Dylan, και θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι για έναν εραστή ή ένα τραγούδι για μια ανώτερη δύναμη. Πάντως, είτε έτσι, είτε αλλιώς, είναι γοητευτικότατο και είναι από τα πρώτα τραγούδια του George που έμαθα να παίζω.


    10. ‘It Don’t Come Easy’

    Ως ακροατές των Beatles, μπορούμε πολύ εύκολα να δεχτούμε ότι ένα, και μόνο ένα, τραγούδι του Ringo Starr, πληρεί  άνετα τις προϋποθέσεις για ένα album των Beatles, έστω και υποθετικό. Ο Ringo δεν ισχυρίστηκε άλλωστε ποτέ ότι ήταν μουσικός μάστορας όσον αφορά τη σύνθεση τραγουδιών όπως οι τρεις φίλοι του, και ότι έκανε, το έκανε πάντοτε με τη βοήθεια του George.


    11. ‘Imagine’

    Μέρος του προβλήματος σε ένα φανταστικό album των Beatles, θα ήταν να επικεντρωθεί στα τραγούδια που έκαναν τη σόλο καριέρα τους υπέροχη. Γιατί βλέπεις, περνώντας τα χρόνια και αναπτύσσοντας ο καθένας τη δική του προσωπικότητα, πιθανότατα να μην ήθελε να παίξει στα "ιδιότροπα" τραγούδια του Macca, όπως επίσης και στα ηθικοπλαστικά τραγούδια/κηρύγματα του George. Ο δε Lennon μπορούσε όποτε ήθελε, να συμβιβάζεται ή να μην συμβιβάζεται με τις όποιες απαιτήσεις της παραγωγής.  Το "Imagine" τώρα, είναι το είδος του τραγουδιού που καταφέρνει να είναι πολιτικό και παγκόσμιο ταυτόχρονα. Η απογυμνωμένη του παραγωγή μπορεί να είναι αυτό που το κάνει υπέροχο, αλλά μπορείς να το φανταστείς με τις σωστές γραμμές της κιθάρας του George και με τις σωστές φωνητικές τους αρμονίες όπως έκαναν στο "Because";  


    12. ‘The Back Seat of My Car’

    Δεδομένου ότι o Paul είχε δεχτεί πως ήταν ο υπαίτιος της διάλυσης του γκρουπ, δεν έκανε τίποτα για να ισοφαρίσει τους πρώην bandmates του, οι οποίοι (αναμφίβολα) έκαναν πιο σημαντικά μουσικά πράγματα τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια μετά τη διάλυση. Παρόλο που ο Lennon είχε παραδεχτεί ότι του άρεσαν μερικά κομμάτια όπως το "Uncle Albert/Admiral Halsey", το "Back Seat of My Car" αξίζε πολύ περισσότερο να έχει την κατάλληλη μεταχείριση των Beatles, με όλες αυτές τις αρμονίες που περιέχει. Παρ’ όλα αυτά, λίγο πριν πέσει η αυλαία, υπάρχει ένα ακόμη κομμάτι για να ολοκληρώσεις τη λίστα.


    13. ‘All Things Must Pass’

    Είναι οδυνηρό να μην βάλεις περισσότερα τραγούδια του George σε μια λίστα όπως αυτή. Το "All Things Must Pass" θα μπορούσε άνετα να είχε συμπεριληφθεί ως αντάξιο κομμάτι των Beatles, αλλά το ήθος του δίσκου που επικεντρώνεται γύρω από τις απογοητευτικές εμπειρίες του Harrison μέσα στο γκρουπ, μάλλον δεν θα ήταν η καλύτερη κίνηση. Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τραγούδι χρησιμεύει ως δήλωση προς τους θαυμαστές ότι η κληρονομιά των Beatles θα εξαφανιστεί, είναι ταυτόχρονα και ένας τρόπος για να θυμούνται οι άνθρωποι ότι η Beatlemania δεν προοριζόταν να διαρκέσει για πάντα.

    Τα "Isn't It A Pity" και "Wah-Wah" μπορεί στην πραγματικότητα να είναι καλύτερα τραγούδια, αλλά αν έφτιαχνες ένα album που θα προοριζόταν να είναι ένα reunion των μεγαλύτερων μουσικών μυαλών του 20ου αιώνα, το "All Things Must Pass" θα έπρεπε να το βάλεις οπωσδήποτε μέσα, επειδή αφήνει τα πάντα στον αέρα. Θα μείνουν μαζί; Δεν το ξέρουμε. Ίσως ναι, ίσως όχι.

     
    Αυτό που τελικά ξέρουμε αγαπητέ μου αναγνώστη, δεν είναι μόνο ότι μεγαλώσαμε εμείς μαζί με τους Beatles, αλλά ότι μεγάλωσαν και οι Beatles μαζί με εμάς και όλο αυτό, ήταν σίγουρα μια γοητευτική περιπέτεια. Σου μιλώ ειλικρινά!

    Ευχαριστώ για την ανάγνωση…


    Tags
    Μουσικά Είδη:Heavy MetalMetalRockΚαλλιτέχνες:George HarrisonJohn LennonPaul McCartneyBob DylanΜουσικά Όργανα:κιθάρα



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε