ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > Συνεντεύξεις

    Συνέντευξη: Νατάσσα Μποφίλιου & Εκατό Μικρές Ανάσες


    Την ώρα που πολλοί μετράνε μία μία τις ανάσες τους να δουν πόσες ακόμα αντέχουν και τις φυλάνε σαν ανεκτίμητο θησαυρό, τρία νέα παιδιά, η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος και ο Κώστας Τσίρκας προσφέρουν απλόχερα εκατό και άλλες τόσες σε ένα δίσκο, απόρροια προπάντων της φιλίας και του ταλέντου τους. Αθροιστικά η ηλικία τους δεν ξεπερνά τα 70 χρόνια, δημιουργικά όμως κάνουν το μεγάλο βήμα, προτείνουν και καταθέτουν τον εαυτό τους χωρίς τα βαρίδια του "πρέπει" και του "μη".

    Τα τελευταία χρόνια που οι συζητήσεις όλων των εμπλεκομένων με τη μουσική έγκεινται στο πως θα ανακαλυφτούν τέτοια νέα ταλέντα, που βρίσκονται, αν υπάρχουν, τα τρία αυτά παιδιά μοιάζει, κατά την γνώμη μου, να δηλώνουν με το έργο, τη σκέψη και τις τοποθετήσεις τους προς όλους αυτούς: "Θα ανακαλύψουμε και θα σας δείξουμε την "Αμερική" μόνο αν είστε πραγματικά διατεθειμένοι να την κατοικήσετε... Αλλιώς, αφήστε μας να την ψάχνουμε μονάχοι... Και κυρίως αφήστε μας να την απολαύσουμε, όταν τη βρούμε...". Και έτσι "κοιμούνται με το παράθυρο ανοικτό, να μετρηθούν με τη ζωή που έχει μείνει...". Με μια "ασπιρίνη" στο χέρι και με μια "Καζανμπλάνκα" στο όνειρο...
    Γράφει ο Σπύρος Αραβανής (spiroos)
    63 άρθρα στο MusicHeaven
    Δευτέρα 27 Νοέ 2006

    Τις θερμές μου ευχαριστίες στον Jorge για τη συμμετοχή, το κέρασμα, τις φωτογραφίες και κυρίως για την ανοικτή (και ανοιχτόμυαλη) αγκαλιά που προσφέρει με το MusicHeaven...
    spiroos: Γιατί "Δεύτερη ακρόαση" της Μικρή Άρκτου και όχι "Fame story", για παράδειγμα; Φωνητικά, εσύ Νατάσσα, θα έσκιζες και στα δύο εφόσον θεωρούνται αντικειμενικά ως προς τις κρίσεις τους, τουλάχιστον.
    Νατάσσα Μποφίλιου: Γιατί είναι τελείως διαφορετικό το δικό μου καλλιτεχνικό αίτημα, αλλά και των παιδιών. Είναι διαφορετική αισθητική, άλλη αίσθηση του γούστου και του οράματος που έχεις ως καλλιτέχνης. Δεν μπήκαμε ποτέ στη διαδικασία να το σκεφτούμε.

    S: Πως γνωριστήκατε μεταξύ σας;
    Ν. Μπ: Εγώ και ο Κώστας ήμασταν φίλοι από πριν, τον Γεράσιμο δεν τον ήξερα. Κάποια στιγμή χρειάστηκαν τραγουδίστρια για το demo που θα έστελναν στη "Δεύτερη Ακρόαση" και πήγα εγώ.

    S: Η ενασχόλησή σας με το τραγούδι είχε από την αρχή τεθεί μέσα σας σε επαγγελματική, ας το πούμε, βάση;
    Ν. Μπ: Το αγαπούσα πάρα πολύ, αλλά ήμουν φοβισμένη για το πώς θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία, δεν τολμούσα να παραδεχτώ ότι δεν θέλω τόσο πολύ τις "Πολιτικές Επιστήμες" που σπουδάζω, αλλά τη μουσική και το τραγούδι.
    Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Εγώ έγραφα από πιο πριν. Ο λόγος όμως που στείλαμε με τον Κώστα το demo είναι για να δούμε αν αυτό που κάνουμε έχει κάποιο λόγο, αν είμαστε καλοί, διαφορετικά να βρούμε κάτι άλλο που θα προσπαθούσαμε να ήμασταν καλοί.

    S: Πιστεύεις ότι θα κρινόσασταν από την ακρόαση;
    Γ. Ευαγ.: Θα παίρναμε την άποψη από έναν άνθρωπο που εμπιστευόμαστε την καλλιτεχνική του αξία, τον Παρασκευά Καρασούλο.
    Κώστας Τσίρκας: Και όλης, βέβαια, της επιτροπής.

    S: Έχετε σπουδάσει ή σπουδάζετε μουσική;
    Ν. Μπ: Από 5 χρονών σπουδάζω πιάνο, τώρα τελείωσα και το πτυχίο μου στο τραγούδι, κυρίως για να μάθω να διαχειρίζομαι τη φωνή μου ώστε να ανταπεξέρχομαι καλύτερα στις εμφανίσεις. Παλαιότερα, για παράδειγμα, έκανα δύο live και επειδή τα έδινα όλα, δεν μπορούσα να κάνω περισσότερα. Τώρα έχω μάθει να ελέγχω την κούρασή μου, τις ανάγκες μου.
    Κ.Τσ.: Εγώ έχω κάνει σπουδές στην κλασσική κιθάρα.

    S: Πρώτο κοινό σας δημιούργημα "Η Ασπιρίνη" με πάρα πολύ καλή αποδοχή από το ραδιοφωνικό κοινό και τους παραγωγούς. Τι συστατικά πιστεύετε ότι αυτή περιείχε και έκανε την επιτυχία;
    Γ. Ευαγ.: Την ειλικρίνειά του.
    Ν. Μπ.: Είναι το πιο αυθόρμητο πράγμα που έχουμε κάνει
    Κ. Τσ.: Ότι είναι χωρίς συνταγές, χωρίς τίποτα.

    S: Πως γράφτηκε;
    Κ.Τσ.: Κατά μία έννοια γράφτηκε τυχαία. Καθόμασταν ένα απόγευμα με τον Γεράσιμο στο μπαλκόνι, μου "πέταξε" τον πρώτο στίχο και σε μισή ώρα το είχαμε γράψει...Συνήθως μου δίνει στίχους του και τους μελοποιώ, στην "Ασπιρίνη" όμως υπήρξε ταυτόχρονη δημιουργία.

    S: "Πόσο να πιεις/ να δεις διπλά όσα και μόνα τους φοβίζουν". Οι στίχοι της "Ασπιρίνης" προτάσσουν τη μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας ως τα βασικά προβλήματα των σημερινών νέων και όχι την επαγγελματική ή οικονομική τους αποκατάσταση. Αυτά πιστεύετε οτι απασχολούν τελικά περισσότερο σήμερα;
    Γ. Ευαγ.: Σαφέστατα. Ο λόγος που έγραψα αυτούς τους στίχους είναι ότι θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλους τους ανθρώπους που δεν γνωριζόμαστε και για αυτό δεν μιλάμε και δεν επικοινωνούμε κι όμως είναι ξεκάθαρο ότι όλοι τα ίδια πράγματα ψάχνουμε και τα ίδια φοβόμαστε.



    S: Τι ναι αυτό που φοβίζει εσάς;
    Γ. Ευαγ.: Ότι έχουμε τόσα κοινά μεταξύ μας και δεν ξέρω για ποιο λόγο φοβόμαστε να τα ζητήσει ο ένας από τον άλλο και να τα δώσει.
    Ν. Μπ.: Και ότι έχουμε όλοι οι άνθρωποι μια ανασφάλεια σε όλους τους τομείς, υπάρχει μοναξιά.

    S: Η ραγδαία, όμως, ανάπτυξη των blogs στο διαδίκτυο, σήμερα, όπου ο καθένας εκφράζει τις δικές του ιδεές καθημερινά, διαβάζονται από άλλους, σχολιάζονται, δεν είναι λίγο οξύμωρο με βάση αυτά που λέτε περί μοναξιάς και έλλειψης επικοινωνίας;
    Κ. Τσ.: Όχι, γιατί νομίζω πως αυτή η έλλειψη επικοινωνίας και η μοναξιά οδήγησαν στο να δημιουργηθούν όλα αυτά τα blogs.
    Γ. Ευαγ.: Εγώ πιστεύω πως από είναι το πιο βαθιά ουσιαστικό και ποιητικό που έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια στο χώρο αυτό.

    S: Δεν θα προτιμούσατε να βγείτε για ένα καφέ με ένα φίλο σας και να κουβεντιάσετε παρά να τα δείτε γραμμένα στο διαδικτυακό ημερολόγιό του;
    Γ. Ευαγ.: Όχι, γιατί στο blog λες πράγματα που θα τα διαβάσουν άνθρωποι που δεν θες να απευθυνθείς προσωπικά, θες μόνο να τα διαβάσουν.

    S: Δεν είναι λίγο αυτάρεσκο αυτό;
    Γ. Ευαγ.: Νομίζω ότι είναι όσο αυτάρεσκο όσο όταν θες να καταλάβει ένας άλλος το ποιος είσαι.
    Ν. Μπ.: Είναι, ναι, έμμεση επικοινωνία, "κρύβεσαι" πίσω από τον υπολογιστή, σου δίνει μεν μια ελευθερία αλλά δεν σε εκθέτει προσωπικά. Ωστόσο είναι προτιμότερο από τη σιωπή.

    S: "Τα παιδιά που συναντώ όταν θα βγω/έχουν παράπονα που μοιάζουν στα δικά μου" Αισθάνεστε και οι τρεις ότι εκπροσωπείτε μια γενιά; Αν, ναι, σας βαραίνει αυτό; Το λέω γιατί μοιάζει να προσπαθούν να σας ταυτίσουν με τη γενιά σας και νομίζω ότι αυτό, δημιουργικά, τουλάχιστον, μπορεί να γυρίσει αρνητικά σε εσάς, να σας στερήσει την ελευθερία.
    Γ. Ευαγ.: Θα θέλαμε να γίνει αυτό, να εκφράζαμε, δηλαδή, τη γενιά μας και χαιρόμαστε όταν μας το λένε. Είμαστε ελεύθεροι να εκφραστούμε.
    Ν.Μπ.: Εγώ δεν το έχω νιώσει ποτέ. Νομίζω ότι εκφράζουμε ανθρώπους που είναι πιο κοντά σε εμάς ανεξαρτήτου ηλικίας.



    S: Ποια ήταν η διαδικασία παραγωγής του δίσκου "Εκατό μικρές ανάσες";
    Κ. Τσ.: Μετά την ακρόαση η "Μικρή Άρκτος" κάλεσε όλους τους καλλιτέχνες που είχαν συμμετάσχει για να συζητήσουν για το υλικό. Εμείς είχαμε έτοιμο υλικό, γράφαμε με τον Γεράσιμο, ήδη, πολλά χρόνια και έτσι προχώρησε.

    S: Γιατί επιλέχτηκε αυτός ο τίτλος για τον δίσκο; Πέρα του ότι είναι στίχος που υπάρχει σε τραγούδι, θέλατε κάτι να εκφράσετε με αυτόν;
    Ν. Μπ.: Μας έκανε "κάτι" και στους τρεις από την πρώτη στιγμή. Δεν ξέρουμε ούτε αναρωτηθήκαμε ποτέ τι σημαίνει. Και τους τρεις μας άγγιζε το ίδιο. Πάντως νομίζω ότι εκφράζει την ανάγκη μας για αέρα.
    Γ. Ευαγ.: Πρακτικά και μόνο θα σου πω ότι όσες φορές ξεκίναγα να γράψω ένα τραγούδι, ήταν ο πρώτος στίχος που μου ερχόταν στο μυαλό, έχει μια πληρότητα.

    S: Ως ολοκληρωμένος δίσκος κι όχι ως κομμάτι μόνο, ποια ανταπόκριση έχει από δημοσιογράφους και περιοδικά; Σας δίνουν περιθώρια προβολής του;
    Γ. Ευαγ.: Πήρε πολύ καλές κριτικές, είμαστε πολύ χαρούμενοι που ήταν η πρώτη μας κατάθεση.
    Ν. Μπ: Είναι η πρώτη μας ταυτότητα, αυτό έκανα στα 22 μου χρόνια. Είμαστε περήφανοι για αυτόν

    S: Τα ραδιόφωνα έδειξαν τη θέρμη, τον αγκάλιασαν ως δίσκο νέων παιδιών;
    Γ. Ευαγ.: Καταρχήν από επιλογή πρώτα πρώτα δεν στείλαμε ένα-δύο τραγούδια στα ραδιόφωνα, στείλαμε ολόκληρο τον δίσκο. Ο πρώτος που το πήρε ήταν ο Χρήστος ο Παπαμιχάλης, στον "Μελωδία" και έπαιξε ό,τι του άρεσε. Μάλιστα, την πρώτη μέρα που του πήγε, έπαιξε τραγούδι από αυτόν, χωρίς καν να το έχει ακούσει πρώτα, είπε απλά "θα βάλω το 1 track".
    Ν. Μποφ.: Ο Χρήστος μαζί με την Μαργαρίτα Μυτιληναίου και την Στέλλα Βλαχογιάννη στο Δεύτερο πρόγραμμα, ήταν οι πρώτοι που μας βοήθησαν, οι πρώτοι που μας έδωσαν το βάπτισμα. Χαίρομαι γιατί "βγήκαν" πολλά τραγούδια από τον δίσκο, οι παραγωγοί άλλοτε έπαιζαν, για παράδειγμα, την "Καζανμπλάνκα", άλλοτε ήθελαν να παίξουν το "Κρύψου", άλλες φορές τις "Γάτες" κ.α
    Γ. Ευαγ.: Πάντως πρέπει να πούμε ότι λείπουν οι παραγωγοί σήμερα. Λείπουν οι άνθρωποι που θα ακούσουν ένα δίσκο και θα επιλέξουν αυτό που τους αρέσει.



    S: Λείπουν οι άνθρωποι ή υπάρχουν, αλλά δεν τους αφήνουν να παίξουν τις προτιμήσεις τους;
    Γ. Ευαγ.: Ναι, αυτό εννοούμε, δεν τους αφήνουν να παίξουν.

    S: Ποια είναι τα ακούσματά σας;
    Ν. Μποφ.: Από ξένα μέχρι τελειωμένα λαϊκά...
    Κ. Τσ: Και πολιτικά, Λοίζος, Θεοδωράκης...
    Γ. Ευαγ: Είμαστε της επικοινωνίας. Ανακαλύπτει κάποιος κάτι παλιό ή καινούριο και αμέσως το λέει στους άλλους

    S: Πρόσφατα ολοκληρώθηκε ο κύκλος 6 συναυλιών σας σε ένα νέο μουσικό χώρο, στο Πάντειο. Τι έχει μείνει ως απόηχος αυτών;
    Ν. Μπ.: Πήγε πολύ καλά, ήταν τα πρώτα live που ουσιαστικά κάναμε, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του δίσκου.

    Jorge: Γιατί αργήσατε τόσο πολύ;
    Ν.Μπ.: Είναι δύσκολο να βρεις ένα χώρο που να θέλει να σε φιλοξενήσει.

    J.: Γιατί να μη θέλει να σας φιλοξενήσει;
    Ν.Μπ.: Δεν ρισκάρει κάποιος ένα σχήμα καινούριο, δεν αναλαμβάνει εύκολα. Ωστόσο το πρόγραμμα που κάναμε ήταν έτσι φτιαγμένο όχι για να αρέσει στον κόσμο, να είναι ψυχαγωγικό για να ξαναρθεί, αλλά για να μας γνωρίσει, να δει ποιοι είμαστε.

    S: Πολύ μεγάλη έκπληξη ήταν οι διασκευές σας σε γνωστά κομμάτια πχ "Ψυχές και σώματα", "Οι φίλοι μου σαλτάρουνε", "Δύο μέρες μόνο". Φωτίσατε με την ενορχήστρωση και την ερμηνεία και άλλες διαστάσεις των τραγουδιών. Σας αρέσει αυτό το παιχνίδι με τα τραγούδια;
    Ν.Μπ.: Ναι, πολύ. Πρέπει, όμως, να πούμε ότι και η μπάντα είναι δεμένη, οι μουσικοί παίζουν χρόνια μαζί και δουλέψαμε μαζί τους για τα τραγούδια, "πειράζοντάς" τα.

    J: Γεράσιμε εσύ συμμετέχεις στα live;
    Γ. Ευαγ.: Κάνω την επιμέλεια του προγράμματος. Εγώ "εξέθεσα" την Νατάσσα. Αν η Νατάσσα καταποντιζότανε τραγουδώντας τα πιο δύσκολα τραγούδια της Αλεξίου και της Γαλάνη, που βάλαμε, θα έφταιγα εγώ.. Φοβόταν στην αρχή και της είπα ότι πρέπει να αναμετρηθείς με όλα αυτά που φοβάσαι.
    Ν. Μπ.: Μέσα στα προγράμματα βάζουμε τραγούδια που αγαπάμε. Από Doors μέχρι Βέμπο... Είναι ρίσκο, θα λένε "τι κάνουνε αυτοί, τι παριστάνουν", αλλά αυτά είναι που μας αρέσουν.

    S: Έχω την εντύπωση, Νατάσσα, ότι στη σκηνή αισθάνεσαι πιο άνετα από ό,τι στο δωμάτιο σου. Συμφωνείς;
    Ν. Μπ.: Χωρίς να έχω καμία σκηνική εμπειρία επειδή έχω πολύ μεγάλη αγάπη, νιώθω, ναι, ότι είναι ο φυσικός μου χώρος. Το τραγούδι για μένα είναι αυτό που πρέπει να βγάλω. Με βοήθησε πάρα πολύ και ο Γεράσιμος, που πήρε τη μαγιά που είχα εγώ σαν προσωπικότητα, είμαι παρορμητική και έντονη, και προσπάθησε να το κάνει πιο επαγγελματικό, καθώς σπουδάζει στο "Τμήμα Θεατρικών Σπουδών", έχει γνώση του θεάτρου και της σκηνικής παρουσίας.



    S: Φαντάζομαι ότι η Τάνια Τσανακλίδου είναι από τις αγαπημένες σου φωνές και παρουσίες..
    Ν. Μπ.: Ναι, αν και την έχω δει μόνο μια φορά...Μου αρέσει γιατί είναι ελεύθερη και είναι "γυναίκα". Ανεβαίνει ως "γυναίκα" στη σκηνή. Η Αλεξίου, η Γαλάνη είναι ερμηνεύτριες.
    Γ. Ευαγ.: Η Νατάσσα έχει ένα ταμπεραμέντο που πλησιάζει πολύ στην Τσανακλίδου και αυτό προσπαθούμε να "μαζέψουμε", λέγοντας της ότι έχει και αυτή σπουδάσει θέατρο.

    S: Νατάσσα, συμμετέχεις με 2 τραγούδια στο νέο cd-soundtrack του Σταμάτη Κραουνάκη για την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου "Πεθαίνοντας στην Αθήνα". Κώστα και Γεράσιμε, σας έχουν γίνει προτάσεις;
    Γ. Ευαγ.: Μας είχε προσεγγίσει με τον Κώστα, μια εταιρεία μεγάλη, αλλά φύγαμε τρέχοντας γιατί δεν μας άρεσε αυτό που μας ζητούσανε. Είχανε την νοοτροπία του "μπακάλη". Μας είπαν τη Δευτέρα φέρτε μας τραγούδια και δεν πήγαμε ποτέ. Δεν μας ενδιαφέρει. Έχουμε πάρει μια ελευθερία από την "Άρκτο", να είμαστε ο εαυτός μας.
    Κ. Τσ: Η "Άρκτος" δεν μας είπε ποτέ να κάνουμε κάτι για να πουλήσουμε, να φτιάξουμε τραγούδια για κάποιον τραγουδιστή που θέλουμε να βγάλουμε
    Ν. Μπ.: Όταν προετοιμάζαμε τον δίσκο, ο Παρασκευάς ήθελε να βάλουμε ένα τραγούδι, εμείς διαφωνούσαμε, θέλαμε να βάλουμε ένα άλλο και μας είπε: "Μην με σκοτίζετε, δικός σας είναι ο δίσκος", μας άφησε τελείως ελεύθερους. Άλλος παραγωγός δεν θα το έλεγε αυτό. Η τεράστια διαφορά του με τους άλλους παραγωγούς βρίσκεται στο ότι είναι ιδεολόγος. Είναι καλλιτέχνης που θέλει να φτιάξει μια γενιά ελεύθερων καλλιτεχνών.



    J: Μέχρι να τον γνωρίσετε, πιστεύατε ότι υπήρχε τέτοιος παραγωγός;
    Ν. Μπ.: Όχι, δεν γνωρίζαμε αν υπάρχουν...
    Γ. Ευαγ.: Ξέραμε όμως για τον Παρασκευά ότι είναι ιδεολόγος για αυτό και πήγαμε.
    Ν. Μπ.: Πράγματι τα παιδιά μου λέγανε ότι αξίζει αυτός να σου δώσει ένα βάπτισμα.

    S: Ποια είναι η άποψή σας γενικά για τη σύγχρονη δισκογραφία
    Ν. Μπ.: Έχω μιλήσει κατά καιρούς με διάφορους μεγάλους δημιουργούς που είναι χρόνια στο χώρο και τους ακούω να λένε ότι δεν τους απασχολεί πια το τι θα κάνουν, απλά να μπορέσουν να είναι επίκαιροι.
    Γ. Ευαγ.: Προσπαθούν οι μεγάλοι τραγουδιστές να προσεγγίσουν τη νέα γενιά αλλά δεν ξέρουν ποια νέα γενιά θέλουν και πρέπει να προσεγγίσουν. Πρέπει να καταλάβουν τι έχουν κάνει και ότι αναμετρώνται με την ιστορία τους. Δεν μπορούν να προσεγγίσουν τους πάντες με τον ίδιο τρόπο που τους προσεγγίζουν οι νεότεροι.
    Ν.Μπ: Προσέγγιση, οφείλουν να καταλάβουν πως δεν είναι μόνο η αγορά του δίσκου. Πρέπει να προσεγγίσεις τους νέους καλλιτεχνικά, να τους εκπαιδεύσεις. Αυτό το έχουν ξεχάσει.

    S: Ναι, αλλά ως πότε πια θα είναι αυτοί οι σταυροφόροι;
    Ν. Μπ.: Εμείς δεν τους περιμένουμε πια. Για αυτό και προσπαθούμε και θέλουμε να συνεργαζόμαστε με τους νέους. Μόνο έτσι προχωράμε, όπως έκαναν και αυτοί όταν ήταν στη θέση μας. Για παράδειγμα η Γαλάνη έκανε τα μεγάλα της σουξέ με τον Καρασούλο και τον Κορκολή, δυο νέα τότε παιδιά.

    S: Έχετε καινούρια τραγούδια; Να περιμένουμε καινούριο δίσκο;
    Κ.Τσ: Τραγούδια υπάρχουν, πάντα γράφουμε, αλλά για δίσκο καινούριο ακόμα δεν ξέρουμε. Δεν έχουμε βάλει χρονοδιάγραμμα. Πάντως είναι δύσκολο να το δούμε επαγγελματικά, τουλάχιστον τώρα.
    Ν. Μπ.: Επειδή είμαστε παρέα, δεν έχουμε το άγχος. Δεν νιώθω όμως χαλαρή για τη μουσική. Εγώ με τον Γεράσιμο και ένα νέο συνθέτη, τον Θέμη Καραμουρατίδη ετοιμάζουμε καινούρια τραγούδια. Στην Μικρή Άρκτο είμαστε μια ομάδα παιδιών που συνεργαζόμαστε και αλληλοσυμπληρωνόμαστε, αλλά προπάντων είμαστε φίλοι.

    S: Καινούριες εμφανίσεις;
    Γ. Ευαγ.: 1-2 Δεκεμβρίου, X-edra, Ελ. Βενιζέλου 35, Νέα Σμύρνη

    S: Τι θα θέλατε να αφιερώσετε στα μέλη του Musicheaven;


    (Φωτογραφίες, Artwork: Jorge)




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #6428   /   27.11.2006, 00:52   /   Αναφορά
    Καλή επιτυχία στα παιδιά... Είναι όμορφο να ξέρεις πως επιτέλους δημιουργοι και ερμηνευτές που αξίζουν βρίσκουν ανταπόκριση και στις δισκογραφικές εταιρείες και στα μέσα... Μακάρι το "άνοιγμα" αυτό να συνεχίζει να περιλαμβάνει πολλού πολλούς ακόμη που κρύβουν "διαμάντια" και βρίσκονται στην αφάνεια...

    Καλές επιτυχίες. Σπύρο ευχαριστούμε!
    #6429   /   27.11.2006, 10:37   /   Αναφορά
    Ότι καλύτερο στα παιδιά. Ελπίζω να σας δούμε και σε κάποιο live του musicheaven :-)

    Spiroos και jorge εξαιρετική δουλειά :-)
    Administrator
    #6430   /   27.11.2006, 11:05   /   Αναφορά
    Η πρώτη γνωριμία μου με τα παιδιά ήταν όταν ο Σπύρος μου τηλεφώνησε για να πάμε να ακούσουμε τη Νατάσσα στο Πάντειος Live. Μέχρι τότε ομολογώ πως ήξερα ελάχιστα για τα παιδιά, παρά το γεγονός πως είχα ήδη ακούσει τραγούδια τους. Ούτε φυσιογνωμικά τους γνώριζα. Μου αρέσει όμως να ακούω νέους δημιουργούς που είναι σχετικά άγνωστοι (από τότε που "ανακάλυψα" τους Ξένους Τόπους, την ψάχνω αρκετά).



    Τη Νατάσσα την κατάλαβα όταν πριν από το Live ήρθε ευγενέστατη στο τραπέζι μας και μας εξήγησε πως υπήρχαν προβλήματα με τον ήχο. Λίγο πιο μετά, ο Σπύρος μού έδειξε μέσα στο πλήθος τον Κώστα. Τον Γεράσιμο δεν τον είδα εκείνο το βράδυ. Την ημέρα της συνέντευξης περάσαμε πολύ όμορφα, το Αθηναϊκό Καφενείο είχε χαμηλή μουσική, ιδανική για κουβεντούλα, τα παιδιά ήταν άνετα, χωρίς τουπέ, άμεσοι, ειλικρινείς, με απόψεις σημερινές, όχι μίζερες, και μου μετέφεραν το μήνυμα οτι εκεί στη Μικρή Άρκτο τελικά γίνεται κάτι θαυμαστό και ο Παρασκευάς Καρασούλος είναι τελικά ο τύπος του ιδανικού παραγωγού που θα θέλαμε όλοι μας, προκειμένου να ακούμε στα ραδιόφωνα τα όμορφα τραγούδια που ΥΠΑΡΧΟΥΝ, αλλά τα περισσότερα είτε μένουν σε συρτάρια, είτε τα ακούν οι φίλοι και οι συγγενείς. Μπράβο και στον Χρήστο Παπαμιχάλη που για μία ακόμη φορά βοηθά τέτοιες προσπάθειες.



    Σπύρο σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια στον πρόλογο, αλλά να προσθέσω πως η "αγκαλιά" στην οποία αναφέρεσαι έχει γίνει πλέον "αγκαλιές", μία από τις οποίες είναι η δική σου. Σ' ευχαριστούμε και φαντάζομαι θα τα πούμε στο Live των παιδιών στην X-Έδρα :)
    #6431   /   27.11.2006, 11:08   /   Αναφορά
    Σας ευχαριστούμε πολύ..Εξαίρετο το artwork του jorge...(που δεν έβαλε όμως τη φωτογραφία που είναι και αυτός...). Ο Γεράσιμος, όπως φαίνεται κι αν πατήσει καποιος το link με το όνομά του, είναι το μέλος μας, Ev-Ger.

    Administrator
    #6432   /   27.11.2006, 11:40   /   Αναφορά
    Τι δουλειά έχω εγώ καλέ στις φωτογραφίες; Επειδή ήπια ένα φραπεδάκι μαζί με εσένα που έκανες όλη τη δουλειά; :)



    Εδώ θα ήθελα να παραθέσω και ένα απόσπασμα από το blog του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, που νομίζω είναι συμπληρωματικό στη συνέντευξη: Στην εποχή του κλισέ
    #6433   /   27.11.2006, 13:26   /   Αναφορά
    Οταν άκουσα για πρώτη φορά την "Ασπιρίνη", υπήρξε κάτι που ολοκάθαρα σφηνώθηκε μέσα μου... πως ό,τι έφτανε εκείνη τη στιγμή στα αυτιά μου, εκφράζει τη γενιά μου. Οι στίχοι που τραγουδούσε η Μποφίλιου είναι ό,τι πολλές φορές έχουμε συζητήσει με φίλους ή προσωπικά έχω σκεφτεί από μόνος μου. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Εύχομαι τα παιδιά να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο, της ευθύτητας και της ειλικρίνειας. Κάνουν καλή δουλειά!
    #6437   /   27.11.2006, 21:59   /   Αναφορά
    πολύ φρέσκα συνέντευξη!!!!! Μπράβο παιδιά!!!!!







    Φιλιά!!!!!



    #6438   /   27.11.2006, 22:13   /   Αναφορά
    Πολύ ενδιαφέρουσα η συνέντευξη!!Να ευχηθώ με την σειρά μου καλή επιτυχία στα παιδια!

    Σπύρο σ'ευχαριστούμε για την συνεντευξη!!



    :)
    #6440   /   28.11.2006, 00:00   /   Αναφορά
    Να ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου (εκ μέρους και της Νατάσσας και του Κώστα) αρχικά τα παιδιά για την πολύ ωραία συζήτηση, την παρουσίαση, τον κόπο (και την υπομονή) της απομαγνητοφώνησης και κυρίως για τη φιλοξενία στον αγαπημένο μας μουσικό παράδεισο.



    Παίδες ευχαριστούμε για τα καλά λόγια, σας περιμένουμε στα επόμενα και τα καλύτερα είναι στο δρόμο...
    #6441   /   28.11.2006, 01:49   /   Αναφορά
    Είχα την τύχη ν' ακούσω τραγούδια τους.

    Πολύ καλή επιτυχία κι από μένα!

    Τέτοιους καλλιτέχνες (....και παραγωγούς) τους έχει ανάγκη η ελληνική μουσική (μέσα στο χάος που επικρατεί).

    :)



    Και φυσικά πολύ καλή δουλειά spiroos και jorge.

    (Νομίζω πως λέω τα αυτονόητα!)

    #6442   /   28.11.2006, 03:06   /   Αναφορά
    Toulaxiston ekato anases mas kataferate na ginoun dikes sas! Na ste panta kala... Perimenoume panta ti sigkinisi pou iposxetai kathe tragoudi sas, kathe lexi, kathe mousiki, kathe anasa pano sti skini. Ta lampera sas xamogela giortazoume gia na moirasoume mazi tis diskoles stigmes mas. Tha ta leme... otan sas tragoudame:)
    #6444   /   28.11.2006, 12:07   /   Αναφορά
    Eυχαριστούμε πάρα πολύ για την πολύ πολύ ωραία και φρέσκια συνέντευξη. Tέτοιες προσπάθειες πρέπει να προβάλλονται. Kαλή τύχη στα παιδιά και από' μένα.
    #6445   /   28.11.2006, 17:27   /   Αναφορά
    Στίχοι που μας εκφράζουν, μουσική που μας κάνει να αισθανόμαστε πιο χρήσιμοι στον εαυτό μας, ερμηνία που μας σηκώνει από τον δερμάτινο καναπέ και μας κάνει να νιώθουμε ζωντανοί.



    Να' στε καλά παιδιά.
    #6448   /   28.11.2006, 21:10   /   Αναφορά
    Πάρα πολύ όμορφα.

    Μπράβο στον Σπύρο και στα παιδιά για την ενδιαφέρουσα συζήτηση.



    Jorge τελευταία μου αρέσει πάρα πολύ το artwork σου.



    :-)
    #6462   /   29.11.2006, 19:04   /   Αναφορά
    Σχόλιο στην αφιέρωση της Νατασσας : μην αδιαφορήσεις για ¨τη νέα εποχή" και¨"τα νέα δεδομένα". Η κάθε μικρή μας αδιαφορία και η κάθε μικρή μας πράξη ή παράλειψη, επιτρέπει στους άπληστους να απομυζούν και στους μέτριους να διαχειρίζονται το παρόν και το μέλλον μας.



    Όσο για τις Πολιτικές Επιστήμες, σε καμμιά 10αρια χρόνια θα τις επανεκτιμήσεις πιστεύω, μιλώντας από εμπειρία όχι από διδακτική διάθεση...



    φιλικά και καλοπροαίρετα...
    #9553   /   22.09.2007, 23:52   /   Αναφορά
    Νατάσα : φωνάρα & καλό παιδί ! προσωπικά δεν την ξέρω πάρα πολύ καλά, αλλά ξέρω την αδελφή της, τη Νελύ, που ΄μαστε φίλες και στην ίδια σχολή, στη "ΒΕΑΚΗ", και η οποία την αγαπάει πολύ και συνέχεια μας μιλάει για τη Νατάσα ! Μπράβο για τη συνέντευξη spiroos !
    #14382   /   06.06.2008, 13:26   /   Αναφορά
    niiiiiiiiiiiiice!!!!!!και πολυ ωραιες οι φωτο κ οι υπογραφες των παιδιων!!!¨)
    #22322   /   07.04.2011, 18:44   /   Αναφορά
    Καλή επιτυχία να έχουν τα παιδιά στην ζωή τους και εύχομαι ότι επιθυμούν να τους γίνουν πραγματικότητα μέσα από την καρδιά μου!