Συνέντευξη Jorge

Α' Μέρος

Ο matador του MusicHeaven εκ βαθέων

Κατεύθυνση με την Shakti προς Παλλήνη στο ραντεβού με τον Jorge για την συνέντευξη. Επιτέλους τα καταφέραμε και τον στριμώξαμε σε μια άδειά του από το στρατό...

Αρχικά πήγαμε σε μια καφετέρια, αλλά λόγω θορύβου δεν γινόταν και o Jorge μας δέχθηκε στο πραγματικά ζεστό και φινετσάτο σπίτι του. Αφού ήρθαν τα κεράσματα και τον ευχαριστήσαμε για την φιλοξενία, και αφού δώρισε και στους δύο μπλουζάκια, καπελάκια και αυτοκόλλητα του MusicHeaven, αρχίσαμε την κουβέντα.

PhilipposM: Πώς προέκυψε το Jorge λοιπόν;
(Μας σηκώνει να δούμε έναν πίνακα με μια εικόνα ισπανού ταυρομάχου που έγραφε Jorge Egglezias)
Είχα πάει παλιά ένα ταξίδι. Στη Μαδρίτη. Εκεί συνάντησα έναν πλανόδιο που πούλαγε αφίσες, σαν αυτές τις παλιές που ανακοίνωναν επερχόμενες ταυρομαχίες. Αντί για το όνομα του ταυρομάχου, υπήρχε ένα κενό, όπου μπορούσες να βάλεις το δικό σου όνομα, να το έχεις σαν αναμνηστικό. Ο πλανόδιος βούταγε στη μελάνη κάποιες στάμπες-ψηφία και σχημάτιζε ένα-ένα τα γράμματα που του έλεγες. Ε, εγώ έγραψα την ισπανική εκδοχή του ονοματεπώνυμού μου. Όταν γύρισα, την αφίσα την μετέτρεψα σε πίνακα και όταν αργότερα έπρεπε να διαλέξω nickname για το MusicHeaven, μου 'ρθε στο μυαλό κατευθείαν ο πίνακας.

P: Πριν ξεκινήσουμε τις ερωτήσεις, να μιλήσουμε για το MusicHeaven. Πώς ξεκίνησε, πώς σου ήρθε η ιδέα, τι δουλειά έχεις κάνει, ποιοι σε υποστηρίζουνε, πώς βιώνει τελικά αυτό; Γιατί είναι ένα ζωντανό πράγμα. Πώς το κρατάς στη ζωή ειδικά τώρα που είσαι φαντάρος;
Από πού να ξεκινήσουμε;

Shakti: Από την πολύ αρχή
Μισό λεπτό τότε.
(Ο Jorge μας φέρνει ένα μπλε τετράδιο)
Η αρχή είναι αυτό το μπλε τετράδιο. Έπαιζα κιθάρα σ' ένα συγκρότημα παλιά, στους "Αδιάφθορους". Επρεπε με κάποιο τρόπο να γράφουμε κάπου τους στίχους και τα ακόρντα των τραγουδιών για να τα μελετάμε. Τότε το Internet δεν ήταν καθόλου διαδεδομένο κι έτσι έπρεπε εγώ, σαν ο πιο οργανωτικός στο γκρουπ, να ακούω το τραγούδι από την κασέτα, να γράφω τους στίχους και μετά να βγάζω τα ακκόρντα. Μετά από καιρό κατέληξα να έχω 4-5 τετράδια με πολλές παρτιτούρες. Όταν μετά πήγα φοιτητής στην Πάτρα και οι δικοί μου μου αγόρασαν έναν υπολογιστή, τότε είπα να τις οργανώσω λιγάκι, μετατρέποντάς τες σε ηλεκτρονική μορφή. Έτσι θα μπορούσα να τις μοιράζω σε φίλους και να φτιάχνω βιβλιαράκια, δεμένα όμορφα... Τότε όπως είπαμε, το Internet το χρησιμοποιούσαν ελάχιστοι, ενώ οι περισσότεροι ούτε καν το γνώριζαν. Ούτ' κι εγώ το ήξερα. Εντάξει, ήξερα ότι υπήρχε ένα μεγάλο δίκτυο, αλλά ως εκεί. Οι δυνατότητές του άλλωστε τότε ήταν μηδαμινές. Στην πορεία βέβαια, λόγω της σχολής που είχε άμεση σχέση με το αντικείμενο, βρέθηκα μπροστά του, στο τέλος του 1996. Τότε η σχολή έδωσε σ’ όλους τους πρωτοετείς φοιτητές 10 MB χώρο στον server της, για να πειραματιστούν με κάποιες τεχνολογίες και να φτιάξουν αν ήθελαν site. Εγώ ενθουσιάστηκα και μου καρφώθηκε η ιδέα να πάρω τις παρτιτούρες-οδηγούς που είχα φτιάξει στο σπίτι και να τις ανεβάσω στο site. Για να τις ανεβάσω έπρεπε να φτιάξω βέβαια και μία σελίδα εισαγωγική, να γράφει δυο-τρια πράγματα... Έτσι ξεκίνησε.

Οι Αδιάφθοροι από συναυλία στις Σπέτσες (Σεπτέμβριος 1996). Από δεξιά: Γιώργος Ανθιμόπουλος, Δημήτρης Κανέλλος, Γιώργος Καυγάς, Jorge, Θανάσης Θάνος. Στο τραγούδι ο Γιώργος Ανθιμόπουλος.

P: Πώς το συντηρείς όλο αυτό, άσχετο το οικονομικό, χρονικά εννοώ, γιατί έχει πολλά πράγματα που μπορείς να βρεις.
Ασχολούμαι πολλές ώρες. Κυρίως προγραμματίζοντας. Μετά υπάρχει και η ανανέωση του περιεχομένου, η επικοινωνία με τους συνεργάτες και τα μέλη που ζητούν πληροφορίες ή βοήθεια... Και χίλια δυο άλλα. Βέβαια τα πρώτα χρόνια θυμάμαι ήταν πολύ πιο δύσκολη και χρονοβόρα η ανανέωσή του, γιατί όλα γίνονταν χωρίς σελίδες διαχείρισης, χειροκίνητα, ενώ πολλές σελίδες δεν ήταν δυναμικές. Μετά όμως, όσο άρχιζε να μεγαλώνει το site, προέκυψε η ανάγκη να αυτοματοποιηθούν κάποιες λειτουργίες ή να δημιουργηθούν σελίδες διαχείρισης. Όλα αυτά μου έκαναν τη ζωή πιο εύκολη. Κάποτε για παράδειγμα για να ανεβάσω ένα νέο άρθρο στο e-Περιοδικό έπρεπε να ασχοληθώ τουλάχιστον 20-30 λεπτά, γιατί έπρεπε να ανεβάσω τις φωτογραφίες με FTP, να γράψω τον κώδικα που θα εμφανίζει τη φωτογραφία, διάφορα τέτοια. Τώρα, το τεχνικό μέρος της δημοσίευσης ενός άρθρου σε 3-4 λεπτά το έχω τελειώσει, εκτός βέβαια και αν θέλει διορθώσεις στη σύνταξη, στη δομή ή την ορθογραφία. Τα περιθώρια βέβαια στενέψανε πολύ πριν πάω να υπηρετήσω. Τότε έπρεπε να δω πως θα δουλεύει το MusicHeaven χωρίς τη δική μου παρουσία. Έτσι προγραμμάτισα πολύ πάνω σε προβλήματα που υπήρχαν και επίσης δημιούργησα νέες φόρμες διαχείρισης για κάποιους φίλους που βοηθούν τώρα που λείπω. Παράλληλα είχα και την πρωινή μου δουλειά, αλλά και μια εταιρία υπηρεσιών Internet την οποία έχω ξεκινήσει, οπότε τότε είχε πέσει πολύ ξενύχτι. Ευτυχώς δε βλέπω τηλεόραση και η δουλειά μου είναι κοντά στο σπίτι, διαφορετικά...

P: Και οικονομικά;
Στα οικονομικά σε γενικές γραμμές τα πάμε καλά. Τα έξοδα βγαίνουν συνήθως από τις διαφημίσεις, με εξαίρεση κάποιους μήνες το καλοκαίρι. Ή κάποιες άλλες φορές όταν προκύπτουν έκτακτες υποχρεώσεις, όπως για παράδειγμα η κατοχύρωση του σήματος που έγινε πρόσφατα, η αγορά ενός εξελιγμένου συστήματος billing που πήραμε, η αγορά κάποιων software modules, η ενοικίαση νέου χώρου κλπ. Πάντως, παρά το οτι παλιότερα ως ένα σημείο έμπαινα "μέσα", πιστεύω πως για το χόμπυ σου μπορείς να δίνεις και 50 και 100 ευρώ το μήνα. Έτσι το έβλεπα και έτσι το βλέπω τις φορές που χρειάζονται χρήματα. Νομίζω ο καθένας το ίδιο θα έκανε.

S: Έχει δημιουργηθεί ένας πραγματικός παράδεισος στο MusicHeaven, δηλαδή εγώ έχω δει και ζήσει μαγικά πράγματα, εξαίρετα παιδιά, απίθανες φιλίες, πολύ ωραίες βραδιές με ζωντανή μουσική, έχει γίνει κάτι πολύ ωραίο, δεν ξέρω αν υπάρχουν σε άλλα sites αυτά τα πράγματα αλλά αυτό που συμβαίνει είναι εξαιρετικό. Είσαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα που έχεις δημιουργήσει απ’ αρχής εσύ, μέχρι αυτό που έχει γίνει τώρα με τα 45.000 μέλη και όλη αυτή η δημιουργική κίνηση, η μουσική, η φιλία, οι συναντήσεις, όλο αυτό το αποτέλεσμα;
Ασφαλώς και είμαι. Σίγουρα. Όσο περνάνε μάλιστα τα χρόνια βλέπω να πραγματώνεται ένα όνειρο. Κάποια στιγμή είχα κουραστεί με το πολύ "διαδικτυακό" του πράγματος, το οτι ήμουν ώρες κολλημένος σε μια οθόνη να βλέπω nicknames, να βλέπω διαρκώς νέα κείμενα και πληροφορίες. Για λίγο καιρό σταμάτησα να πολυασχολούμαι. Μου φαίνονταν όλα ίδια, κυρίως οι άνθρωποι πίσω από τα nicknames. Και είπα πως κάποια στιγμή πρέπει να γίνει πιο ανθρώπινο όλο αυτό, ώστε να αναδειχθούν οι άνθρωποι που υπάρχουν πίσω από τα nicknames και το αποτέλεσμα να είναι οι φιλίες, το ότι κάποιοι συνευρίσκονται μουσικά, το ότι βρισκόμαστε καλή ώρα εμείς σ’ αυτό το σπίτι και πίνουμε μπύρες έχοντας κάτι που μας ενώνει…

S: Και γίνεται και ταινία ξαφνικά, όπως η "Ζάχαρη Άχνη" του Audioslave. Γίνονται πολλά δημιουργικά πράγματα στο site…
P: Παρεμπιπτόντως αυτό το πράγμα με την ταινία, που καλή ώρα να βγει και να τη δούμε και να χαρούμε όλοι μαζί και να ξέρουμε ότι ήταν δημιούργημα ενός ανθρώπου από εμάς από εδώ μέσα, πρέπει να μας κάνει να ευαισθητοποιηθούμε πιο πολύ σ’ αυτή την κατεύθυνση της τέχνης. Δηλαδή πιστεύω ότι υπάρχουν κάλλιστα άνθρωποι μέσα στο site που μπορούν να βγάλουν άνετα ένα θεατρικό μιούζικαλ. Άνετα. Μιούζικαλ, όχι να κάνουμε ξέρω γω… Τσέχωφ. Πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να γράψουν και μουσική και στίχο και πεζό λόγο να κάνουν χορογραφίες και τα πάντα.
S: Σίγουρα υπάρχουν μεγάλα ταλέντα
Άμα γίνεται σοβαρή προσπάθεια, το site μπορεί να την στηρίξει…Απλά θα πρέπει να έχει σχέση με τη μουσική. Γιατί κατά καιρούς ακούγονται διάφορες προτάσεις, ενδιαφέρουσες μεν, αλλά έξω από την μουσική φύση του MusicHeaven δε.

P: Ασφαλώς. Εγώ θα προσπαθήσω να το πιέσω όσο μπορώ.
S: Μια καλή ιδέα είναι να ανοίξεις ένα topic…
P: Όχι, πρέπει να βγει, να τελειώσει η ταινία να προβληθεί και αργότερα. Δεν μπορώ να το κάνω πάνω στην ταινία αυτό, να με τρέχουνε.
S: Σωστά. Εντάξει
Για παράδειγμα, μια και μιλούσαμε για την ταινία, συζητήσαμε με τον Audioslave πως θα μπορούσε το site να στηρίξει την ταινία, μια και όλοι οι ηθοποιοί είναι μέλη του MusicHeaven. Η λύση που πρότεινα ήταν ο εντοπισμός μιας μουσικής προέκτασης αυτής της προσπάθειας. Πρότεινα λοιπόν να γίνει ένας διαγωνισμός σύνθεσης ανάμεσα στα μέλη. Και τα τραγούδια που θα διακρίνονταν να "έντυναν" την ταινία. Δηλαδή να μπει ένα τραγούδι τίτλων, ένα ενδιάμεσο και ένα τραγούδι επιλόγου. Και νομίζω έγινε αυτό. Κάποιος τελικά έγραψε τη μουσική, αλλά λόγω στρατού έχασα επεισόδια, δε θυμάμαι ποιός...

P: Ναι, έχει γραφτεί ήδη το soundtrack.
S: Έχεις όνειρο να το μεγαλώσεις ακόμα, να το αναβαθμίσεις, να του προσθέσεις πράγματα ή είσαι ευχαριστημένος μέχρι εδώ;
Προς το παρόν ευχαριστιέμαι το ταξίδι.

S: Όχι από φιλοδοξία ή ματαιοδοξία, απλά μέρα με τη μέρα γίνονται πράγματα καινούργια και θαυμάσια, μήπως έχεις ιδέες και απόψεις που θα’ θελες να τις πραγματοποιήσεις μέσα απ’ το MusicHeaven;
Ναι, υπάρχει κάτι. Να το πω;

S: Άμα θέλεις. Μη νοιώθεις πως θα δεσμευτείς αν μας πεις κάτι που θέλεις να γίνει. Πες το απλά σαν ένα σου όνειρο.
Διστάζω λίγο, γιατί συνήθως ό,τι λέω, μετά το’ χω σαν βάρος, ξέρεις, ότι πρέπει ντε και καλά να το κάνω. Αλλά θα το αναφέρω απλά σαν ένα όνειρο, οκ. Αυτό λοιπόν που θα ήθελα να γίνει κάποια στιγμή, σε κάποια χρόνια, είναι να δημιουργηθούν κατά τόπους, κάποια "παραρτήματα" του site, κάποιες ας πούμε τοπικές ομάδες. Πραγματικές. Όχι διαδικτυακές. Για παράδειγμα, κάποια παιδιά στη Θεσσαλονίκη να ανήκουν στην ομάδα του MusicHeaven Θεσσαλονίκης, χωρίς συνδρομές, χωρίς τίποτα, μια άλλη ομάδα να είναι στην Κοζάνη, μια άλλη στο Ηράκλειο… Ήδη γίνεται αυτό, αλλά όχι οργανωμένα. Εγώ δεν τους έχω οργανώσει καθόλου, μόνοι τους κάνουν συναντήσεις και μουσικές βραδιές. Θα ήθελα όλο αυτό να γίνει λίγο πιο δομημένα, πιο οργανωμένα μέσα απ’ το site. Να μπουν κάποιοι μηχανισμοί που να βοηθούν την κάθε ομάδα να διοργανώνει μια φορά το χρόνο μια συνάντηση-συναυλία, όπου θα προσκαλεί συγκεκριμένα μέλη και ολόκληρες τοπικές ομάδες του MusicHeaven από την υπόλοιπη Ελλάδα. Θα τους φιλοξενεί, θα αναλαμβάνει δηλαδή το χώρο που θα κοιμηθούνε, θα βρίσκει ενδεχομένως χορηγούς για να τους νοικιάσει ένα μοτέλ και να τους μετακινεί ή ακόμα και κάποια μέλη της τοπικής ομάδας να φιλοξενουν στα σπίτια τους τα μέλη από τις φιλοξενούμενες ομάδες. Εκεί, για 5-10 μέρες θα γίνονται κάποια events, για παράδειγμα μια μουσική βραδιά που θα παίζουν τα μέλη. Παράλληλα οι φιλοξενούμενοι θα γνωρίσουν την πόλη, θα πιούν καφεδάκι και ουζάκι στα καλύτερα στέκια, θα πάνε και μια εκδρομή κάπου παραέξω, θα κάνουν πάρτυ, μπάνια αν είναι καλοκαίρι ή βραδιές μαγειρικής όπου κάθε μέλος θα μαγειρεύει κάτι από τον τόπο του... Και οποιαδήποτε άλλη ιδέα έχει να προτείνει η τοπική ομάδα που διοργανώνει το 10ήμερο.

P: Σημειώστε την μέρα και την ώρα. Σε δέκα χρόνια αυτό θα γίνει Woodstock. Και θα’ σαι εσύ ο φταίχτης!
Εντάξει, δεν ξέρω τώρα πως και αν θα γίνει... Είναι πολύ δύσκολο. Και αν τελικά τα καταφέρουμε, θα ήθελα μετά αυτό να γίνει και πανευρωπαϊκά. Αλλά θέλει πολύ αγώνα αυτό. Να μπορεί δηλαδή κάποια μουσική κοινότητα άλλης χώρας να καλεί μέλη του MusicHeaven πχ στο Παρίσι. Απαιτείται επικοινωνία με άλλες ευρωπαϊκές μουσικές κοινότητες, αλλά και οργάνωση, υπευθυνότητα, αλλά και χρήματα, μια και φιλοσοφία του MusicHeaven είναι τα έξοδα των εκδηλώσεων που πραγματοποιεί να προέρχονται όχι από τα μέλη, αλλά από χορηγούς ή διαφημιζόμενους. Εδώ θα ήθελα να αναφέρω έναν πανευρωπαϊκό σύλλογο που με έβαλε σ' αυτούς τους "μπελάδες" να θέλω να δημιουργηθεί κάτι παρόμοιο. Το B.E.S.T. (Board of European Students of Technology). Ο σύλλογος αυτός δεν είχε να κάνει με μουσική, είχε να κάνει με τεχνολογία κυρίως. Ήμουν μέλος για 3-4 χρόνια, ενώ είδα και αρκετές λεπτομέρειες της λειτουργίας του, τον ένα χρόνο που ήμουν στο Δ.Σ. της ομάδας της Πάτρας. Είδα πόσο ωραία μπορούν να περάσουμε τα χρόνια μας, συνδυάζοντας ένα αντικείμενο που μας αρέσει, με την ουσιαστική διασκέδαση, αλλά και τον τουρισμό.

P: Και αυτό το συνονθύλευμα που λέγεται internet να αποκτήσει τουλάχιστον μια καλή ποιότητα και μια καλή γραμμή
Πιστεύω πως το site έχει προς το παρόν μια καλή παρουσία, σκοπός είναι να το κάνουμε λίγο πιο real-life…

P: Ήδη πάντως γίνονται συναντήσεις, και στη Θεσσαλονίκη διαβάζονται και στο Ηράκλειο, εγώ πιστεύω, να σου πω κάτι, εσύ που κακώς ή καλώς, κατά πως φαίνεται καλώς, είσαι η κεφαλή αυτού του site, ο εμπνευστής και ο δημιουργός του, καλή ώρα όταν θα τελειώσεις με τις υποχρεώσεις σου στη μαμά πατρίδα, καλό θα ήταν ένα διήμερο, ας πούμε να πεις, εγώ ανεβαίνω στη Θεσσαλονίκη και μαζευόμαστε την τάδε του μήνα δηλαδή να δώσεις πιο πολύ το έναυσμα και να γνωριστούνε μεταξύ τους ή μετά από δυο μήνες στο Ηράκλειο ή μετά από πέντε μήνες στα Γιάννενα.
Το έχουμε κάνει αυτό. Έχουμε περάσει πολύ ωραία στη Θεσσαλονίκη. Έχουμε ανέβει σε δυο συναντήσεις, και σε γενέθλια του site. Στην αρχή ήμασταν λίγοι, αλλά μετά μαζευόμασταν πάνω από τριάντα άτομα.

Η τούρτα των πρώτων γενεθλίων του MusicHeaven (Ιανουάριος 2004, Θεσσαλονίκη)

P: Δηλαδή μπορούμε την πίτα της χρονιάς να μην την κόψουμε στα 5/4, αλλά να ανεβούμε στη Θεσσαλονίκη και να την κόψουμε. Όσοι μπορούμε να πάρουμε
τα αυτοκίνητά μας και να πάμε.
Εννοείται αυτό. Δεν πειράζει να μην γίνει Αθήνα. Την τούρτα που έγραφε "ένας χρόνος MusicHeaven” δεν την είδα από κοντά, φωτογραφία μου στείλανε, μια και αυτό έγινε στη Θεσσαλονίκη.

P: Πότε έχει γενέθλια το site;
20 Γενάρη.

P: Φαντάσου φέτος ένα live, με μια δικτυακή σύνδεση τα γενέθλια στη Θεσσαλονίκη, η κοπή της πίτας στην Αθήνα και να γίνεται μια προβολή μέσ’ το μαγαζί που θα κλείσουμε για την κοπή της πίτας, πως κάνει ο Αρναούτογλου, αυτό το πράγμα, «γειά σας από Θεσσαλονίκη»
S: Μπορούν να γίνουν πολύ ωραία πράγματα. Εγώ βλέπω ότι εσύ Γιώργο είσαι πολύ δραστήριο και υπεύθυνο άτομο και μου έκανε πολύ εντύπωση από την αρχή ότι σε όλα τα topics με απορίες, με προβλήματα, με απαντήσεις που θέλαν τα παιδιά, πάντα ήσουν εκεί, σχεδόν στη στιγμή, μου έχει τύχει κι εμένα κάποιες φορές, εντάξει δεν λέω τώρα που υπηρετείς, αλλά… και τώρα!
Ξέρεις τι γίνεται; Με ενδιαφέρει πολύ, πέρα από το ότι μπορεί να είμαι κάπως ... ξεροκέφαλος, πέρα απ’ αυτό, με προβληματίζει πάρα πολύ το αν σ’ αρέσει κι’ εσένα το site που μπαίνεις. Και θέλω να μπω στο κεφάλι σου και να καταλάβω τα σημεία που δεν σου αρέσουν, γιατί συνήθως έχει δίκιο ο κόσμος όταν διαμαρτύρεται για κάτι που δεν του αρέσει.

S: Επίσης σε θεωρώ και ακριβοδίκαιο άτομο. Γι’ αυτό θα ήθελα να σε ρωτήσω αν πιστεύεις πως μπορεί να έχεις αδικήσει κάποιον ή να έχεις βιαστεί να κάνεις ban σε κάποιους ή νομίζεις πως ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα, καλώς έχει γίνει, και έτσι έπρεπε να γίνει.
Αυτά τα άτομα μπορούν να επανέλθουν. Έχω επαναφέρει αρκετούς που βγήκαν από ένα λάθος της στιγμής...

S: Δεν ήξερα ότι μπορούν να επανέλθουν
P: Κοίτα, δεν είναι δια βίου. Δεν μπορείς να αποκλείσεις κανέναν δια βίου βάσει καταστατικού
Μπορείς να αποκλείσεις δια βίου. Όχι βάσει καταστατικού, αλλά βάσει του κανονισμού.

S: Τον κανονισμό ποιος τον έκανε; Εσύ;
Ναι.

P: Πήρε και επικύρωση από το πρωτοδικείο;
Μα όχι... Δεν είναι σύλλογος, δεν υπάρχει καταστατικό…

S: Α, δηλαδή έχουν γίνει κάποιοι κανονισμοί μόνο για να λειτουργεί το site.
Έτσι. Τους οποίους αποδέχεσαι όταν μπεις.

P: Κι΄αν εσένα σου’ ρθει να κάνεις μια αλλαγή θα μας ξαναρωτήσεις;
Ναι, αν γίνει μια αλλαγή, θα πρέπει κανονικά να την ξανααποδεχθείς

S: Ωραία, νομίζω πως ήλθε η ώρα για τις ερωτήσεις των παιδιών. Θα στις διαβάσω...

Beatlus: Tι σημαίνει για τον ίδιο, σε προσωπικό επίπεδο το MusicHeaven;
Είναι μάλλον μια διέξοδος από τη ρουτίνα και το σύγχρονο τρόπο ζωής, που προσωπικά βρίσκω απάνθρωπο. Και ταυτόχρονα είναι ένα ταξίδι... Δεν έχει πίεση, δεν υπάρχουν "πρέπει". Με χαλαρώνει όλο αυτό, ενώ ταυτόχρονα μου καλύπτει και την ανάγκη για δημιουργία, την οποία έχω αρκετά έντονη. Με ενθουσιάζει η δημιουργία, όπως και όλους τους ανθρώπους πιστεύω. Και όλα αυτά συνδυάζονται με προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και την επικοινωνία με ανθρώπους που θαυμάζω και εκτιμώ. Και όλα τα παραπάνω πηγαίνουν παρέα με τη μουσική. Το MusicHeaven με έχει φέρει κοντά σε τραγούδια απίστευτα, που δυστυχώς δεν ακούγονται πουθενά. Αυτά τα προσθέτω στη συλλογή μου νιώθοντας πολύ χαρούμενος που γράφονται ακόμη τραγουδάρες.

Beatlus: Ποια η καλύτερή του και ποια η χειρότερή σου στιγμή στα χρόνια λειτουργίας του site;
Η χειρότερη ήταν σίγουρα τότε που χάσαμε την Πηγή Καφετζοπούλου, την AlienP. Οι καλύτερες είναι μάλλον δύο. Η μία ήταν πήρα την επιστολή από τον Χρόνη Αηδονίδη, δεν το περίμενα καθόλου. Είναι βέβαια και η αγάπη του για όλους μας και ο τρόπος που την έδειξε μέσα από τα live που κάναμε... Η δεύτερη καλύτερη στιγμή ήταν όταν διοργανώσαμε τις Νύχτες MusicHeaven, μια ωραία συναυλία με 3 σχήματα που αγαπήσαμε μέσα από το MusicHeaven: Τον Πάνο Ράπτη, τα Μακρινά Ξαδέρφια και τους Καθώς Πρέπει του Βασίλη Σαλταγιάννη. Υπήρξαν βέβαια και άλλες πολύ όμορφες στιγμές, για παράδειγμα όταν μετά τα live ανεβαίνουμε επάνω και τραγουδάμε. Και άλλες πολλές...

Beatlus: Έχεις σκεφτεί στο μέλλον να ασχοληθείς περισσότερο με τη μουσική, όπως το να συμμετάσχεις ενεργά σε σχήμα;
Θα το ήθελα, αρκεί να είναι κάτι ενδιαφέρον και οργανωμένο.

Ydrargyros: Η πατάτα στον μουσακά πάει πάνω ή κάτω από τις μελιτζάνες;
(γέλια) Εχμμμμ.. Πάνω νομίζω!

Fantasma: Πότε απολύεσαι;
Στις 7 Μαΐου.

ariadni0909: Αν σε φέρουμε στο αμήν θα παραιτηθείς;
(γέλια) Όχι!

antreas_dr: Σου αρέσουν τα μπιφτέκια; Και αν ναι, γεμιστά ή σκέτα;
Μ’ αρέσουν, κυρίως τα γεμιστά!

antreas_dr: Πες μας ποιοι είναι οι 5 πιο αγαπημένοι σου δίσκοι (cd)
Δεν είμαι σταθερός σ' αυτά, αλλάζω γνώμη συχνά. Αν πάντως κρίνω βάσει της διαχρονικότητας που έχουν οι αγαπημένοι μου δίσκοι στα αυτιά τα δικά μου και μόνο, αλλά και από το ποσοστο των καλών τραγουδιών σε κάθε δίσκο, θα διάλεγα καταρχήν το New Jersey των Bon Jovi, που ακούω από τα 10 μου. Ένας άλλος είναι τα Ζεστά Ποτά των Κατσιμιχαίων, όπου όλα τα τραγούδια είναι διαμάντια... Τον εκτίμησα βέβαια αρκετά χρόνια αφότου βγήκε, μια και τότε δεν άκουγα σε μεγάλο βαθμό ελληνική μουσική... Θα διάλεγα επίσης και το διπλό live του Αλκίνοου, μια και ήταν η δουλειά που μ' έκανε να στραφώ περισσότερο στη μουσική του και να τον ψάξω. Ως τότε με κούραζε ο λυρισμός του και θεωρούσα τους δίσκους του λίγο "άδειους" ενορχηστρωτικά. Σοκ είχα πάθει και από το Κάτι Να Γυαλίζει του Βασίλη Καζούλλη... Θυμάμαι 2 συνεχόμενα καλοκαίρια στο Ξυλόκαστρο, στην παραλία, να τα περνάω με την κασέτα του... Να πω επίσης και μια πρόσφατη ανεξάρτητη παραγωγή, στην οποία ξεχωρίζω τα 10 από τα 11 τραγούδια, πράγμα δύσκολο για μένα. Είναι το CD Ξένοι Τόποι, με σύνθεση και ερμηνεία Πάνου Ράπτη και στίχους Γιάννη Ζαρκαδούλα.

P: Τι μουσική ακούς;
Ακούω αρκετά είδη, όμως πάντα αυτό που ψάχνω είναι η μελωδία... Ξεκίνησα παλιά ν΄ακούω ροκ μπαλάντες, μετά πέρασα από heavy, hard rock... Πρώτη Γυμνασίου αγόρασα ηλεκτρική κιθάρα, μαύρη με κάτι κεραυνούς και μάθαινα solo των Ιron Μaiden και των Metallica. Κάποτε κόλλησα με Manowar ...και με Scorpions βέβαια που είναι η μεγάλη μου αγάπη... Ταυτόχρονα άκουγα και Βασίλη Παπακωνσταντίνου... Και disco... Μου άρεσαν πολύ επίσης και τα παλιά ιταλικά και γαλλικά τραγούδια. Κάποια στιγμή βέβαια, γύρω στα 16 μου, άρχισα να ακούω πολύ ελληνικά έντεχνα, λόγω κυρίως του σχήματος που είχαμε...