Συνέντευξη της Γλυκερίας στο MusicHeaven

Αισιόδοξη, καλοσυνάτη, χαμογελαστή, όπως ακριβώς τη βλέπουμε στη σκηνή. Μα πάνω απ’ όλα είναι η αύρα της! Είναι τόσο ζεστή κι ανθρώπινη που είναι αδύνατον να μην την αγαπήσεις. Αν, λοιπόν, τα παραπάνω λόγια σας φαίνονται υπερβολικά δεν έχετε παρά να διαβάσετε τη συνέντευξη που έδωσε η Γλυκερία στο MusicHeaven!

 

Έτυχε πρόσφατα για επαγγελματικούς λόγους να βρεθώ στο Άγιο Πνεύμα Σερρών. Σκεπτόμενος ότι γεννηθήκατε εκεί ομολογώ ότι αναρωτήθηκα πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μία τραγουδίστρια να κάνει μία τόσο μεγάλη καριέρα ξεκινώντας από ένα χωριό της επαρχίας. Αρκεί μόνο η καλή φωνή;

- Είναι κι οι συγκυρίες. Εγώ έζησα μέχρι τα 10 μου χρόνια στο χωριό. Μετά, λόγω οικογενειακών αναγκών, πήγαμε στην πιο κοντινή πόλη, μετά στην πιο μακρινή, και φτάσαμε στην Αθήνα όταν πια εγώ ξεκίναγα να τραγουδάω. Θέλω να πω πως είχα τις ευκαιρίες γιατί τα εφηβικά μου και τα νεανικά μου χρόνια τα έζησα μέσα σε πόλη. Πήρα μέρος σε διαγωνισμούς, βραβεύτηκα, γνώρισα τους κατάλληλους ανθρώπους, ξεκίνησα να δουλεύω επαγγελματικά, και μετά από 4 χρόνια έκανα τον πρώτο μου δίσκο με τον Απόστολο Καλδάρα. Ήρθαν όλα σε μια εποχή πολύ γλυκά, πολύ όμορφα, πολύ αβίαστα, τότε που ο νέος τραγουδιστής είχε περιθώρια να βγαίνει και να τραγουδάει και να μην είναι απλώς μια γλάστρα. Βέβαια σήμερα κάποιοι τραγουδιστές είναι γλάστρες για άλλους λόγους, γιατί δεν τραγουδάνε αλλά είναι όμορφα παιδιά και τους παρουσιάζουν ως μία ωραία εικόνα.

Όταν εσείς εμφανιστήκατε στο «Να η Ευκαιρία», η κριτική επιτροπή έψαχνε καλές φωνές. Αν υποθέσουμε ότι σήμερα το αντίστοιχο είναι οι εκπομπές τύπου Fame Story ή X-Factor, πιστεύετε ότι εξακολουθούν να ψάχνουν το ίδιο;

- Να σου πω τι βλέπω; Αυτές οι εκπομπές έκαναν έναν κύκλο, πήγανε εκεί που πήγανε, αλλά τώρα στο «X-Factor» παρατηρώ ότι πραγματικά –πέρα από τα διάφορα που συμβαίνουν για να έχουν τηλεθέαση- υπάρχουν καλές φωνές.

Το παρακολουθείτε δηλαδή;

- Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω χρόνο να το παρακολουθήσω. Το ‘χω δει δύο φορές και εντόπισα 2-3 παιδιά με πολύ καλές φωνές. Στην Ελλάδα υπάρχουν καλές φωνές. Απλά είναι ο τρόπος… Τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν λιγάκι βάναυσα για τα παιδιά. Δεν έχει συμβεί τίποτα με πολλούς από αυτούς που βραβεύτηκαν. Μόνο 2-3 κρατήσανε κάποιο επίπεδο, που το παλέψανε και το παλεύουνε. Θέλω να πω ότι δεν προωθήθηκαν όσο θα έπρεπε.

Αυτά τα παιδιά θα έβρισκαν διέξοδο αν δεν υπήρχαν αυτές οι εκπομπές;

- Δεν ξέρω να σου το πω αυτό. Οι καιροί δεν είναι πολύ εύκολοι σήμερα. Πολλοί θέλουν να γίνουν τραγουδιστές και ηθοποιοί. Το θέαμα συνεπαίρνει κυρίως τα νέα παιδιά που νομίζουν ότι μέσα απ’ αυτό θα είναι προβεβλημένοι ή ότι θα κερδίσουν πολλά χρήματα. Αλλά, βέβαια, πολλά απ’ αυτά τα παιδιά αγαπούν και το τραγούδι. Ο καιρός θα δείξει…

Ρίχνοντας μια ματιά στους συνθέτες από το ρεπερτόριο που εντάξατε στο «Εκτός Προγράμματος – Best Of», βλέπουμε μεταξύ άλλων και όλους τους μεγάλους μας συνθέτες: Χρήστο Νικολόπουλο, Απόστολο Καλδάρα, Μάνο Χατζιδάκι, Σταύρο Ξαρχάκο, Βασίλη Τσιτσάνη κ.α. Θα έλεγα ότι έλαμπε δια της απουσίας του ο Μίκης Θεοδωράκης. Και τώρα κυκλοφόρησαν «Τα Θεμέλιά Μου Στα Βουνά», ένα διπλό CD με τραγούδια του Θεοδωράκη! Ήταν –ας πούμε- κάτι που χρωστούσατε στον εαυτό σας;

- Όχι, δεν έγινε επίτηδες αυτό. Ο δίσκος του Θεοδωράκη έγινε ως εξής: εγώ πήρα μέρος σε κάποιες συναυλίες με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» και τα τραγούδια που επέλεγα συνήθως να λέω σ’ αυτές τις συναυλίες, ήταν τραγούδια  που τα ‘χουνε τραγουδήσει κυρίως άντρες, όπως π.χ. ο Στέλιος Καζαντζίδης. Τ’ άκουσε ο Μίκης και του άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που τα έλεγα. Από κει ξεκίνησε η ιδέα και το βάλαμε στο μυαλό μας. Δηλαδή δεν έγινε κατόπιν σχεδίου, ότι δηλαδή έπρεπε τώρα να κάνω ένα δίσκο με τον Μίκη Θεοδωράκη. Και είναι πολύ ωραίο έτσι όπως έγινε.

Στο CD αυτό συμμετέχουν επίσης ο Πασχάλης Τερζής και ο Δημήτρης Μπάσης που είναι από τη Μακεδονία. Σκεφτόμουνα, λοιπόν, ότι τη δεκαετία του 1960 βγήκε ο Στράτος Διονυσίου από το νομό Σερρών, τη δεκαετία του 1970 ο Μανώλης Μητσιάς από τη Χαλκιδική, τη δεκαετία του 1980 εμφανιστήκατε εσείς, τη δεκαετία του 1990 η Κατερίνα Κούκα από τις Σέρρες, η Ελένη Τσαλιγοπούλου από την Ημαθία, ο Δημήτρης Μπάσης από το Κιλκίς. Τι συμβαίνει τελικά στη Μακεδονία και βγάζει τόσο καλούς τραγουδιστές;

- Και ο Πέτρος Γαϊτάνος είναι επίσης Μακεδόνας, από τη Δράμα, και η Μελίνα Ασλανίδου! Όλοι αυτοί είναι σπουδαίοι τραγουδιστές. Στη Μακεδονία οι άνθρωποι αγαπούν ιδιαίτερα την παράδοση κι ίσως, λόγω της γεωγραφικής θέσης, έχουν παραμείνει αγνοί και καλοί. Και κρατάνε σε υψηλό βαθμό όλα αυτά τα πράγματα, που μπορούν να διαμορφώσουν ένα χαρακτήρα, όπως είναι η παράδοση και η οικογένεια. Ας πούμε ο Μπάσης ήταν ψάλτης και ξέρει τη βυζαντινή μουσική. Ο Μητσιάς και ο Γαϊτάνος επίσης. Δεν είναι τυχαία αυτά τα πράγματα. Καλά, ο Διονυσίου ήταν μεγάλος και τρανός…

Με την Ελένη Τσαλιγοπούλου εκτός από το γεγονός ότι σας δένει η κοινή καταγωγή, παρατήρησα ότι έχετε κι άλλα κοινά στοιχεία. Έχετε επιρροές από το παραδοσιακό τραγούδι, το οποίο έχετε τιμήσει αμφότερες δισκογραφικά, αλλά και έχετε παντρευτεί συνθέτες και μάλιστα ο Γιώργος Ανδρέου -ο σύζυγος της Τσαλιγοπούλου- είναι και συμπατριώτης σας. Επιπλέον και οι δυο σας έχετε κάνει πολλές συνεργασίες με άλλους τραγουδιστές. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πως δεν έχετε ακόμα συνευρεθεί δισκογραφικά και πως η συνεύρεσή σας στη σκηνή άργησε τόσο πολύ…

- Το καλό πράγμα αργεί να γίνει! Και είναι πράγματι πολύ καλό! (γέλια) Στη δισκογραφία, τα ομόφυλα ντουέτα είναι πιο σπάνια από τα ετερόφυλα. Π.χ. λίγες φορές έχει γίνει άντρας με άντρα να τραγουδήσουνε μαζί. Έχουνε γίνει τέτοια ντουέτα αλλά είναι σπάνια. Δεν είναι εύκολα αυτά τα τραγούδια.

Λίγες μόνο μέρες μετά την πρεμιέρα του «Μες του Polis το Χαμάμ» έγινε το τραγικό περιστατικό με τον Αλέξη και τα επακόλουθα επεισόδια στην Αθήνα. Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να διασκεδάσει τον κόσμο όταν η ατμόσφαιρα είναι βαριά;

- Δεν είναι πολύ εύκολο αλλά, κοίταξε να δεις, είναι άλλο πράγμα το ένα, άλλο πράγμα το άλλο. Υπάρχει ένας κόσμος που έρχεται και σε τιμά και θέλει να δει ένα πρόγραμμα. Δεν μπορείς να μην τραγουδήσεις. Όπως και δεν πρέπει να φορτώνεις την ατμόσφαιρα. Αλλά σαν γεγονός ο καθένας το βάζει στο μυαλό του και το σκέφτεται μ’ έναν ορισμένο τρόπο. Είναι γεγονότα που πιστεύω ότι επηρέασαν όλους τους Έλληνες. Ο θάνατος αυτού του παιδιού μάς πλήγωσε όλους. Έτσι πιστεύω. Δεν νομίζω ότι υπήρξε άνθρωπος που έμεινε ψυχρός απέναντι σ’ αυτή τη δολοφονία. Συλλυπούμαι, βεβαίως, κι αυτόν τον άνθρωπο που έφτασε σ’ αυτή τη θέση. Δεν ξέρω τι οδήγησε το χέρι του κι έκανε αυτή την πράξη. Λυπούμαι γιατί η ζωή των δικών του είναι κατεστραμμένη από δω και πέρα αλλά βεβαίως είναι ένα παιδί νέο που έφυγε κι αυτό δεν αναπληρώνεται. Κι όσον αφορά τα γεγονότα που συνέβησαν με τις διαμαρτυρίες των νέων, είμαι αναφανδόν με τη νεολαία που βγήκε να διαμαρτυρηθεί, όχι μ’ αυτούς που τα σπάσανε, και θα είμαι όσες φορές και να το κάνει αυτό γιατί θα ‘χει απόλυτο δίκιο.

Κατά πόσο αυτά τα γεγονότα επηρέασαν την προσέλευση του κόσμου στο Polis;

- Ο κόσμος είχε ένα βάρος. Άλλοι φοβήθηκαν, άλλοι ήταν στεναχωρημένοι… Είναι γεγονότα που επηρεάζουν όλους μας. Δεν μπορείς να μείνεις αμέτοχος. Είμαστε στον 21ο αιώνα, έχουμε κατακτήσει τόσα πράγματα εμείς οι άνθρωποι και πρέπει να ζήσουμε με ειρήνη. Κι υπάρχουν κι αυτά τα παλιά μυαλά που δεν ξέρω τι προσπαθούν να καταφέρουν μέσα από σκοτωμούς, πολέμους και διεκδικήσεις ενώ θα έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλον, να προσπαθούμε να σώσουμε τη Γη μας, το οξυγόνο που αναπνέουμε και το νερό που πίνουμε για να καλυτερεύσουμε τη ζωή των ανθρώπων και κυρίως των παιδιών που έρχονται μετά από μας…

Έχουμε έναν χρήστη στο MusicHeaven με όνομα glykerios81…

-   Γλυκέριος; Πάρα πολύ ωραίο όνομα! (γέλια)

Ο Glykerios81, λοιπόν, έγραψε τα εξής: «Κατ’ αρχήν της εύχομαι καλή χρονιά με επιτυχίες και κυρίως υγεία! Την ακούω και την αγαπώ πολλά χρόνια τώρα. Θα ήθελα να τη ρωτήσετε τόσα χρόνια που τραγουδά να μας πει την πιο άσχημη και πιο καλή στιγμή από την πορεία της. Τι τη στεναχώρησε και τι την έκανε πολύ χαρούμενη».

- Πραγματικά δεν με στεναχώρησε τίποτα, ειλικρινά το λέω αυτό. Δεν έχω κακές στιγμές, δηλαδή τόσο κακές που να σου αφήνουν απωθημένα, που να το κρατάς και να το κουβαλάς. Είχα τόσο καλή αντιμετώπιση, τόσο καλό φέρσιμο… Δεν ξέρω… Ίσως ήμουνα κι εγώ, λόγω χαρακτήρα, που ευνοούσε αυτή τη στάση των άλλων απέναντί μου. Πάντως δεν είχα άσχημες στιγμές. Μικροπροβλήματα,  διαδικαστικά, υπάρχουν πάντα. Σε κάθε δουλειά προκύπτουν μικροπροβλήματα, τα οποία, όμως, με καλή διάθεση και αγάπη λύνονται.

Καλές στιγμές;

- Άπειρες! Θυμάμαι σε περιοδεία στην Αμερική και σε περιοδεία στην Αυστραλία, έντονες στιγμές. Φορτισμένες με χαρά όμως. Γεμάτες χαρά και αγάπη. Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα στην Αυστραλία, ήταν κι η πρώτη φορά που είχα επαφή με τους ομογενείς, ήρθαν με τις σημαίες και κλαίγανε. Ήταν μια εικόνα που δεν την ξεχνάω. Όπως επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Los Angeles, σε μια συναυλία σ’ ένα θέατρο ήρθε ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος. Μετά το τέλος της συναυλίας, στα καμαρίνια, μου είπε ότι τον φέρανε τα παιδιά του γιατί ήταν 80 χρονών και ήθελε πριν πεθάνει να με δει. Από κει και πέρα υπάρχουν άπειρες στιγμές από εγγραφές στο στούντιο, όπως ας πούμε όταν γράφαμε το δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη «Τα Θεμέλιά Μου Στα Βουνά». Περάσαμε πολύ ωραίες στιγμές γιατί ήταν τραγούδια πολύ αγαπημένα και ήθελαν πολλές ώρες στο στούντιο. Μ’ άρεσε πολύ. Πρόβες, πλάκες, περιοδείες, γίνονται πολλά καλά.

Ο Glykerios επίσης ρωτάει πότε θα μας ετοιμάσετε καινούργια τραγούδια, ποιων δημιουργών και πως σκέφτεστε να είναι αυτά.

- Δεν το ξέρω αυτό. Άλλωστε μόλις πριν 3-4 μήνες κυκλοφόρησαν «Τα Θεμέλιά Μου Στα Βουνά», με τα λαϊκά του Μίκη Θεοδωράκη. Πάντως, επειδή κι εγώ προβληματίζομαι στο τι θα κάνω, δεν έχω καταλήξει ακόμα. Μάλλον θα είναι σύγχρονα τραγούδια.

Θα είναι πολυσυλλεκτικός ο δίσκος;

- Αυτό δεν το γνωρίζω. Μπορεί και όχι. Υπάρχει περίπτωση να είναι ενός συνθέτη αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμη. Μπορεί δηλαδή να είναι και πολυσυλλεκτικό.

Κι η τελευταία ερώτηση του Glykeriou: Η συναυλία που δώσατε τον περασμένο Σεπτέμβρη στο Μέγαρο Μουσικής με την Εστουδιαντίνα, θα κυκλοφορήσει σε CD; Και αν ναι, πότε;

- Θα κυκλοφορήσει. Πιστεύω μέχρι το Πάσχα θα έχει βγει, γιατί είναι σχεδόν έτοιμο. Απλά θέλει μια ειδική επεξεργασία από την ορχήστρα.

Κάποιες διορθώσεις που κάνουν στο studio δηλαδή;

- Δεν ξέρω τι θα κάνουνε. Εγώ, πάντως, ήμουνα πολύ καλή! Δεν χρειάζονται τίποτα από μένα! (γέλια) Την είχε δει τη συναυλία ο Glykerios;

Μάλλον, ναι. Για να ρωτάει, φαντάζομαι πως την έχει δει.

- Ήταν τόσο αυθόρμητη και τόσο ωραία… Ήταν πραγματικά πολύ ωραία συναυλία.

Ο χρήστης beatlus αναφέρει ότι έχετε τραγουδήσει πολλά είδη και ρωτάει ποιο είναι αυτό που σας εκφράζει περισσότερο.

- Κοίταξε… Τ’ αγαπάω όλα γιατί θεωρώ ότι η μουσική είναι μουσική σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Αλλά λόγω παράδοσης, λόγω καταγωγής, αγαπώ ιδιαίτερα το παραδοσιακό μας τραγούδι και κατ’ επέκταση αγαπώ το λαϊκό και το ρεμπέτικο.

Στο σπίτι, δηλαδή, ακούτε αυτού του είδους τη μουσική;

- Ναι, ακούω παραδοσιακά, ακούω λαϊκά, ακούω και ξένα, κυρίως world music. Μ’ αρέσει αυτού του είδους η μουσική. Και τούρκικα ακούω και αραβικά, και μαροκινά, και από το Βιετνάμ (γέλια)… διάφορα δηλαδή.

Υπάρχει κάτι το οποίο νιώθετε πως λείπει από την καριέρα σας; Υπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο;

- Όχι, απωθημένα δεν έχω γιατί είμαι πολλά χρόνια στο χώρο και αν είχα κάποιο απωθημένο θα το είχα κάνει μέχρι τώρα. Γενικά δουλεύω πάρα πολύ με το ένστικτό μου.

Υπάρχει κάποιος συνθέτης με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε;

- Με πάρα πολλούς θα ήθελα να συνεργαστώ. Όμως δεν το θεωρώ απωθημένο γιατί είναι μερικά πράγματα που μπορεί να μη γίνουν ποτέ στη ζωή. Δεν θα το κουβαλάω βάρος αυτό. Ας πούμε εγώ δεν είχα την τύχη να βγω μια δεκαετία νωρίτερα, να προλάβω τον Μάνο Λοΐζο ή τις πρώτες εκτελέσεις του Θεοδωράκη. Αλλά όλα αυτά τα τραγούδια υπάρχουν για μας. Να, καλή ώρα, έγινε αυτός ο δίσκος –«Τα Θεμέλιά Μου Στα Βουνά»- με τα λαϊκά του Μίκη Θεοδωράκη. Γιατί όχι να μην γίνει και κάτι άλλο;

Κι άλλη μια ερώτηση από τον beatlus. Τι γνώμη έχετε για τους νέους δημιουργούς και τραγουδιστές; Ξεχωρίζετε κάποιους;

- Ναι, υπάρχουν αρκετοί. Από τις γυναίκες ξεχωρίζω τη Γιώτα Νέγκα. Μ’ αρέσει πάρα πολύ σαν τραγουδίστρια. Η φωνή της καλύπτει μια πιο ευρεία γκάμα από το λαϊκό τραγούδι. Μου αρέσουν τα εκφραστικά της μέσα, το χρώμα της φωνής της… Επίσης μ’ αρέσει πάρα πολύ η Μελίνα Ασλανίδου γιατί έχει ιδιαίτερη φωνή κι ωραίο χρώμα. Από τους άντρες δεν έχω ξεχωρίσει κάποιον ιδιαίτερα, υπάρχουν όμως πάρα πολλοί καλοί τραγουδιστές. Οι πιο πολλοί Έλληνες, πάντως, τραγουδάνε καλά.

Ο χρήστης Dalarofili ρωτάει ποιους δίσκους ξεχωρίσατε το 2008.

- Δεν έχω τρελαθεί ιδιαίτερα με κάποιον δίσκο. Για να σ’ αρέσει ένας δίσκος πρέπει να σ’ αρέσει συνολικά. Δεν γίνεται να σ’ αρέσει μόνο ένα τραγούδι… Κανένας δίσκος δεν ήταν, ας πούμε, «Ρεμπέτικο» ή «Μεγάλος Ερωτικός» ή «Επιφάνεια». Έτσι εννοώ εγώ έναν καλό δίσκο.

Ο χρήστης «Βροχή των αστεριών» ρωτάει για ποιο λόγο, αν και έχετε τραγουδήσει τόσο σπουδαία τραγούδια, δεν επιλέγετε να τα ερμηνεύσετε στις ζωντανές σας εμφανίσεις. Σκεφτόσαστε κάποια στιγμή να τα παρουσιάσετε σε ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα;

- Αυτή είναι μια πολύ καλή ιδέα. Το έχω σκεφτεί κι εγώ. Κι είναι γεγονός αυτό που εντοπίζει, αλλά σ’ ένα ζωντανό πρόγραμμα είναι πολλοί παράγοντες που πρέπει να λάβεις υπόψη σου. Δηλαδή πρέπει να γίνει ένα πρόγραμμα που να κυλάει. Δεν πρέπει να βαρύνεις τον κόσμο με τραγούδια που ίσως, αν δεν έχει αγοράσει το δίσκο, να μην τα ξέρει γιατί πιθανόν να μη μπορεί να δεχτεί πολλά από αυτά μαζεμένα. Προτείνεις κάθε φορά ένα-δύο, λες κι αυτά που έχουν κάνει επιτυχία, λες και κάποια άλλα. Εγώ λέω πάντα τραγούδια άλλων γιατί είναι κάποια τραγούδια που τ’ αγαπάω και θέλω να τα λέω.

Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον καλλιτέχνη με τόσο μεγάλη δισκογραφία να ξεχωρίζει τα τραγούδια που θα ερμηνεύσει σε μία ζωντανή εμφάνιση και κάποια άλλα να μένουν απ’ έξω;

- Είναι πολύ δύσκολο. Γι’ αυτό συνήθως, όταν είμαι μόνη μου και έχω πιο πολύ χρόνο, επιλέγω κάποια από τα πιο παλιά τραγούδια και κάνω ένα ποτ-πουρί για να κάνω μια αναφορά σ’ αυτά τα τραγούδια. Είναι δύσκολο να λες πολλά τραγούδια. Πόσα να πεις; Και δεν θέλω, ντε και καλά, να βγαίνω στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο και στο λαϊκό και να λέω μόνο δικά μου. Θεωρώ ότι υπάρχουν τόσο ωραία τραγούδια που έχουν ειπωθεί. Γιατί να μην τα στηρίξουμε;

Έχετε ζηλέψει τραγούδια συναδέλφων σας;

- Ναι, με την καλή έννοια φυσικά. Είναι πολλά αυτά τα τραγούδια. Από τα τελευταία, μ’ αρέσουν γενικά οι επιλογές της Χαρούλας Αλεξίου και κυρίως τα λαϊκά. Ένα που έχει πει του Αντώνη Βαρδή, μ’ αρέσει πολύ. Το «Θα ανάβω με τσιγάρα, θα σβήνω με ποτά». Επίσης, όταν πρωτάκουσα αυτό που έχει πει ο Τερζής «Για σένα τη Μεσόγειο θα κάψω», σκέφτηκα ότι είναι ένα πολύ ωραίο χασάπικο και ελληνικότατο λαϊκό τραγούδι. Βέβαια, είναι πολύ ενδεικτικά αυτά που λέω, γιατί δεν τα θυμάμαι όλα. Είναι πολλά.

Ποια τραγούδια σας πιστεύετε ότι θα μείνουν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές;

- Δεν μπορώ να το ξέρω αλλά, όπως δείχνει από αυτά που έχουνε ήδη μείνει, μάλλον είναι το «Μέχρι Να Βρούμε Ουρανό», το «Σε Μια Σχεδία», το «Ό,τι Και Να Γίνει Θυμήσου» καθώς και λαϊκά και ρεμπέτικα που έχω ξανατραγουδήσει, όπως τη «Γυφτοπούλα Στο Χαμάμ» και «Τα Λερωμένα Τ’ Άπλυτα». Πιστεύω όμως ότι όπως εμείς ανακαλύπτουμε τώρα κάποια τραγούδια, που δεν κάνανε επιτυχία στην εποχή τους, έτσι κι οι μελλοντικές γενιές μπορεί να βρούνε πολλά. Γιατί υπάρχει πολύ μεγάλο ρεπερτόριο όπου μπορεί ν’ ανακαλύψουνε τραγούδια και να τα παρουσιάσουν στον κόσμο και να γίνουν επιτυχίες. Ποιος ξέρει…

Η Γλυκερία

Τολμώ να πω πως ο χρόνος δεν σας έχει αγγίξει καθόλου. Πως καταφέρνετε και διατηρείστε πάντα τόσο φρέσκια και κεφάτη; Έχετε κάποιο μυστικό;

- Τίποτα. Αγάπη μόνο. Να κι εσένα που βλέπω χαμογελάς μια χαρά! Το χαμόγελό σου –αλήθεια το λέω- είναι ειλικρινές.

Είναι σερραϊκό!

- Αυτό ακριβώς! Το λέγαμε και προηγουμένως! Μόνο η αγάπη με διατηρεί. Αγαπώ πολύ τους ανθρώπους, αγαπώ πάρα πολύ αυτό που κάνω, να τραγουδάω και να προσφέρω. Έχω δεχτεί εκδηλώσεις ανθρώπων που λέγανε τι πήρανε από μένα όταν με ακούγανε να τραγουδώ, κι αυτό το πράγμα δεν πληρώνεται. Δηλαδή το να μπορείς μέσα από το τραγούδι να βοηθάς ανθρώπους, να τον πλησιάσεις έστω και μια στιγμή, και για ένα λεπτό να μπεις μέσα στην καρδιά του, αυτό σημαίνει ότι του δίνεις λύση σε κάποιες δύσκολες φάσεις της ζωής του.  Είναι πολύ σημαντικό να τραγουδάς και να μπορείς να πλησιάζεις και να μπαίνεις στις καρδιές των ανθρώπων. Νομίζω ότι είμαι μια πολύ τυχερή γυναίκα διότι μου έδωσε αυτή την προίκα ο Θεός και μπορώ να επικοινωνώ με τους ανθρώπους και να είμαι μέσα σ’ ένα χώρο που αγαπώ πολύ.

Αν δεν ήσασταν τραγουδίστρια, τι δουλειά θα κάνατε;

- Δεν ξέρω. Θα έκανα κάποιο επάγγελμα που θα είχε σχέση με τους ανθρώπους. Κάτι που θα είχε να κάνει με πολύ κόσμο. Μπορεί να ήμουνα μια δασκάλα, δεν ξέρω, πάντως σίγουρα θα είχα επαφή με τους ανθρώπους.

Πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο της η Γλυκερία; Διαβάζει βιβλία, βλέπει τηλεόραση ή κινηματογράφο;

- Απ’ όλα. Κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια όχι τόσο πολύ, αν και παλιά μου άρεσε. Αλλά τώρα κυρίως διαβάζω βιβλία και ασχολούμαι με το σπίτι. Μ’ αρέσει πολύ ν’ ασχολούμαι με τα κηπευτικά, να φτιάχνω γλαστρούλες…

Έχετε κήπο;

- Έχω έναν κήπο αλλά δεν έχει σημασία. Και στη βεράντα μια χαρά ευδοκιμούν οι γλάστρες.

Και στην τηλεόραση ευδοκιμούν οι γλάστρες αλλά αυτές δεν θέλουν πότισμα.

- (γέλια)

Πως είναι να συζείτε μ’ έναν άνθρωπο της μουσικής; (σ.σ. σύζυγός της είναι ο συνθέτης Στέλιος Φωτιάδης)

- Δεν είναι εύκολο, όπως και σε κάθε ζευγάρι.

Σας λέει, ας πούμε, «μην πεις αυτό το τραγούδι, δεν σου ταιριάζει»;

- Όχι, μετά από τόσα χρόνια υπάρχει συνεννόηση και συζητιούνται αυτά τα πράγματα. Είναι πολύ φυσικό να πει ο άλλος τη γνώμη του αλλά αν εμένα κάτι μ’ αρέσει θα το κάνω. Αν σε κάτι έχω αμφιβολία θα πάρω οπωσδήποτε μια γνώμη. Δεν είμαι τόσο εγωίστρια πια. Ή μάλλον… δεν είμαι εγωίστρια! (γέλια)

Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας μετά από 20 χρόνια;

- Εύχομαι να έχω δύο-τρία εγγονάκια και μακάρι να έχω και δισέγγονα γιατί έχω ένα γιο 28 ετών που θα μπορούσε να παντρευτεί, αλλά τα παιδιά δεν παντρεύονται πια τόσο νέοι…

Εκ μέρους του MusicHeaven σας ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι να πραγματοποιηθούν όλες οι ευχές σας. Καλή χρονιά!

- Καλή χρονιά και σε σας! Σας ευχαριστώ πολύ!

Κάπου εδώ τελείωσε κι η συνέντευξη. Θα ήθελα, σαφώς, να κάνω κι άλλες ερωτήσεις αλλά ο χρόνος μας πίεζε. Στο περιθώριο της συνέντευξης, όταν της έδωσα να μου υπογράψει το CD «Τα Θεμέλιά Μου Στα Βουνά», μου είπε πόσο περήφανη νιώθει γι’ αυτή τη δουλειά. Αντί επιλόγου, λοιπόν, θα αντιγράψω ένα απόσπασμα από τα λόγια που ο μεγάλος Λευτέρης Παπαδόπουλος έγραψε για την ερμηνεία της Γλυκερίας σ’ αυτό το CD. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε:

- Υπάρχει ένα τραγούδι του Μίκη που μου καίει την καρδιά. Έχει στίχους του Μιχάλη Κακογιάννη και το άκουσα για πρώτη φορά λίγο μετά το γκρέμισμα της χούντας. Τίτλος «Άπονες Εξουσίες». Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης. Συγκλονίστηκα! Τις «Άπονες Εξουσίες» τις ξανάκουσα για δεύτερη φορά, σε μια τηλεοπτική εκπομπή για τον Μίκη Θεοδωράκη. Αυτή τη φορά τραγουδούσε η Γλυκερία. Και το τραγούδι της σπαραγμός! Τηλεφώνησα αμέσως στον άντρα της τραγουδίστριας. Στον συνθέτη Στέλιο Φωτιάδη. Του περιέγραψα όσα ένοιωσα. Λίγες μέρες αργότερα, έλεγα τα ίδια πράγματα, πιο φλογισμένος πια, στην ίδια την Γλυκερία.

Και ένα μεσημέρι με κάλεσε ο Μίκης στο σπίτι του, για ν’ ακούσουμε μαζί ολόκληρο τον δίσκο… Έμεινα μαγεμένος! Συγκινημένος, ο μέγας Μίκης, αναφωνούσε κάθε τόσο «η φωνή της είναι σπαρακτική!». Τι σπουδαία τραγουδίστρια είναι αυτή η γυναίκα. Σε κάποιο τραγούδι, δεν θυμάμαι ακριβώς, γύρισα και είπα στον Μίκη, ότι ξεπερνάει τις καλύτερες, τις οριακές στιγμές της καταπληκτικής Βίκυς Μοσχολιού.

Το τραγούδι της Γλυκερίας έχει πάθος, αλλά και μια κοριτσίστικη δροσιά και μιαν αυθεντική λαϊκότητα που σε καθηλώνουν! Ξέρεις τι σημαίνει να την συγκρίνεις με τον Καζαντζίδη στις «Άπονες Εξουσίες» και να την βρίσκεις καλύτερη; Ποτέ δεν άκουσα την Γλυκερία τόσο ώριμη, τόσο βαθειά ποτισμένη από την μουσική και τον λόγο, τόσο μεγάλη τραγουδίστρια όσο αυτή τη φορά! (Λευτέρης Παπαδόπουλος, 24 Μαΐου 2008).