Συνέντευξη: Ο Γιώργος Ζήκας στο Radio MusicHeaven

Καλωσορίζουμε τον κ. Γιώργο Ζήκα, ένα Σαλονικιό τραγουδοποιό, ο οποίος τους μισούς μήνες ζει Θεσσαλονίκη, τους άλλους μισούς τους μοιράζεται στην Πάρο.

Κι εγώ Νίκο σ' ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί αυτά είναι σπάνιες ευκαιρίες κι εγώ να πω μερικά πράγματα. Και να μιλάμε στον ενικό καλύτερα…

Το κυριότερο είναι ότι έχω αγαπήσει τόσα κομμάτια και τραγούδια σου τα οποία με κάνουν να δυσκολεύομαι να σου μιλήσω στον ενικό αλλά από την άλλη με χαροποιούν ταυτόχρονα. Καλώς ήλθες στο "Wolf On Air". Ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή που μας κάνεις να είσαι εδώ σήμερα μαζί μας.

Θέλω να ξεκινήσουμε από την αρχή. Το 1985 έγινε ο πρώτος δίσκος με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Πριν όμως υπάρξει αυτό, τί έκανε ο Γιώργος ο Ζήκας; Πού ήτανε;

Κοίταξε, θα σου κάνω τώρα μια εισαγωγή, θα τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, δηλαδή, σαν ένα οδοιπορικό της ζωής μου. Εγώ γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το '49. Σταμάτησα το Γυμνάσιο στην Γ' Γυμνασίου και ασχολήθηκα με τη μόδα. Έγινα σχεδιαστής μόδας. Για χρόνια δούλεψα σε οίκους μόδας και ασχολήθηκα με αυτό το αντικείμενο. Μετά, πήγα φαντάρος, γύρισα. Εκεί, στο στρατό, άρχισα να ασχολούμαι λίγο με μικρογλυπτική.

Πάλι με τέχνη όμως από ό,τι βλέπω.

Έφτασα να κάνω κοσμήματα. Με όχημα το κόσμημα πήγα στο Παρίσι όπου εκεί ξανασυναντήθηκα με τη μόδα. Δούλεψα στα prêt a porter του Dior για ένα χρόνο. Μετά γύρισα στη Θεσσαλονίκη. Μετά από εκεί άρχισα να ασχολούμαι με επιχειρήσεις. Έκανα -από τα πρώτα μαγαζιά-, το '73 τη "Σβούρα". Μπαράκια δηλαδή. Τα πρώτα μπαράκια. Το '73 τη "Σβούρα", το ΄78 την "Ανατολή", το '80 το "Φλου". Μετά, όλο αυτό το διάστημα ζω σαν την Περσεφόνη. Δηλαδή, 6 μήνες στη Θεσσαλονίκη και 6 μήνες στις Κυκλάδες.

Ξεκίνησα από την Ίο όπου έκανα 6 καλοκαίρια, έχοντας επίσης μαγαζί με κοσμήματα. Στη Μύκονο επίσης είχα μαγαζί με κοσμήματα, στα Ματογιάννια. Και στην Πάρο επίσης. Και κάποια στιγμή, τελείως συμπτωματικά, χωρίς να… Η βασική μουσική που άκουγα εγώ, όπως και όλα τα παιδιά της εποχής μας, όπως και σήμερα, ήταν η ξένη μουσική, Rock and roll, Jazz, Blues, όλα αυτά. Ακόμα και ηλεκτρονική μουσική. Έχω μπει και σε αυτό το θέμα. Αλλά η μουσική ήταν ένα πράγμα που με τραβούσε από μικρό παιδί. Πάντοτε ήθελα. Βέβαια, ποτέ δεν ήθελα να γίνω επαγγελματίας μουσικός. Δε μου άρεσε. Δεν ήθελα να είμαι αυτός που θα γίνομαι πηγή χαράς και ευχαρίστησης για τον κόσμο. Περισσότερο μου άρεσε να χαίρομαι εγώ τους άλλους που παίζουνε κι εγώ να διασκεδάζω. Αυτό ήταν από την αρχή, το είχα και το ακολουθώ και τώρα. Γι' αυτό και δε βγαίνω, δεν παίζω, δεν κάνω συναυλίες, δεν πάω σε μαγαζιά. Μόνο όταν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος, μία παρουσία μιας καινούργιας δουλειάς, εκεί, έχει νόημα να πάω.

Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης - Αποκλεισμένος στη Σαλονίκη

03.31 - 07.09

Τα πρώτα μου τραγούδια ήταν τραγούδια τα οποία γίνανε χωρίς να έχω καμία σχέση εγώ με τη λαϊκή μουσική. Απλώς, ένας μπογιατζής που ήρθε να βάψει το σπίτι μου, ξέχασε ένα τζουραδάκι που είχε πάρει για το γιο του. Εγώ ήμουν σε μια κατάσταση καταθλιπτική εκείνη την περίοδο. Περνούσα μία φάση. Κι αυτό έγινε τώρα η αφορμή να με βγάλει από τη φάση που ήμουνα και να με βάλει λίγο σε έναν πιο δικό μου κόσμο, πιο εσωτερικό. Άρχισα να γράφω κάτι στιχάκια, να κάνω κάτι μελωδιούλες, χωρίς ακόμα να παίζω το όργανο, το μπουζούκι δηλαδή. Είχα πάρει κι ένα μπουζουκάκι σιγά σιγά και βγήκαν κάποια πράγματα.

Κάποια στιγμή, ο Διονύσης Σαββόπουλος, όταν είχε πεθάνει ο Πατσιφάς, ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη -γιατί είχανε ένα υποκατάστημα της ΛΥΡΑ εκεί και θέλανε να το αναβαθμίσουνε- και επειδή εγώ ασχολούμουν με πολλά τέτοια πράματα μου πρότεινε μήπως μπορώ να αναλάβω αυτό το μαγαζί. Αλλά εμένα μου ήταν ασύμφορο δηλαδή να γίνω αντιπρόσωπος της ΛΥΡΑ στη Θεσσαλονίκη. Δε με ενδιέφερε αυτό το πράγμα. Εκεί πάνω τώρα, κάποιος του σφύριξε, του είπε ότι, Ο Ζήκας κάνει και κάτι τραγούδια, και μου ζήτησε μία κασέτα. Του έδωσα αυτή την κασέτα και μετά από λίγο καιρό ξανασυναντηθήκαμε. Εγώ δεν περίμενα, έδωσα την κασέτα και λέω, Εντάξει τώρα, σιγά. Μου λέει, Αυτά τα τραγούδια είναι πολύ ωραία. Εγώ τότε δεν τραγουδούσα. Ήμουνα άτεχνος τελείως.

Τώρα μιλάμε για ποια χρονολογία περίπου;

Το '83-'84, εκεί. Δε θυμάμαι ακριβώς...

Και μου λέει, Αυτά είναι ωραία. Να βρεθεί κάποιος να τα τραγουδήσει, να τα πει. Οι επαφές μου τότε δεν ήταν με λαϊκούς ανθρώπους. Εγώ ήμουν από άλλο ρεύμα. Κάναμε παρέα με το Λογαρίδη τότε και μου λέει ο Σταύρος, Γιατί να μην τα κάνω εγώ αυτά τα τραγούδια και να τα πω; Και έγινε αυτή η δουλειά. Συμμετείχε και η Ελευθερία Αρβανιτάκη, στα πρώτα της τραγούδια -αυτά είναι από τα πρώτα τραγούδια που τραγούδησε η Αρβανιτάκη- και βγήκε ο πρώτος δίσκος.

Ο δίσκος ήταν το "Με τα φεγγάρια χάνομαι".

"Με τα φεγγάρια χάνομαι" και κυκλοφόρησε το '85 από τη ΛΥΡΑ.

 

 

Μουσική: Ελευθερία Αρβανιτάκη - Στις άκρες απ' τα μάτια σου

09.37 - 12.03

 

 

Εγώ δεν είχα πάρει ακόμα χαμπάρι τι γίνεται μ' αυτό το πράγμα γιατί ήμουν έξω απ' όλο αυτό το σύστημα. Ζούσα μια άλλη ζωή, δεν είχα καμία σχέση. Ε, σιγά σιγά αυτό προχώρησε. Μετά, αυτό με ενθάρρυνε. Με έβαλαν να κάνω κι άλλα τραγούδια. Ήταν τότε διευθυντής ο Μαραβέλιας ο Κυριάκος ο οποίος μου 'δειξε εμπιστοσύνη και μου λέει, Πας καλά. Να κάνουμε κι άλλη μια δουλειά. Τότε, του πρότεινα την Ελένη την Τσαλιγοπούλου, μια τραγουδίστρια η οποία είχε έρθει από τη Νάουσα στη Θεσσαλονίκη και τραγουδούσε σε κάτι ρεμπετάδικα. Μου άρεσε πάρα πολύ η Ελενίτσα. Ήταν υπέροχη, εκείνο τον καιρό δηλαδή, όπως και τώρα, και πρότεινα και κάναμε μια δουλειά άλλου τύπου. Πάλι δεν είχε σχέση με λαϊκό άκουσμα αυτή η δουλειά. Συνεργάστηκα με το Γιώργο τον Πεντζίκη, ένα φίλο μου πάρα πολύ καλό ενορχηστρωτή και μουσικό, είχε και στούντιο και δουλέψαμε και βγήκε το "Σώπα κι άκουσε". Σε αυτή τη δουλειά συμμετέχει και ο Γιώργος ο Νταλάρας με 2 τραγούδια.

 

 

Μουσική: Ελένη Τσαλιγοπούλου - Σώπα κι άκουσε

13.13 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Να πω και μία καλησπέρα σε όσους είναι μέσα στο δωμάτιο επικοινωνίας, στην Ixthis, στη Mary_omikron, στο Tsipouraki μας την Έφη και στο Vert που τρώει τώρα, μόλις τελείωσε την εκπομπή του, αλλά και στον εξώστη, στο Dimitris1965, στο Ροζ πάνθηρα (ThePinkPanther) από Αμερική, στο Bouzos από Γαλλία, γεια σου Μπούζο. Καλησπέρα και στο Mayrosgatos, στο Θανάση τον Athanton-music και, την καλησπέρα μου και στους 8 ντροπαλούς επισκέπτες.

Σήμερα καλεσμένος μου εδώ στο "Wolf on Air" ο τραγουδοποιός Γιώργος Ζήκας.

- 17.47.

 

 

Το όργανο άρχισε να με πηγαίνει προς το λαϊκό μετά. Οι πρώτες μου δουλειές ήταν για την εποχή τους πάρα πολύ πρωτοποριακές, γιατί δε γινόταν τέτοια τραγούδια τότε. Ήταν και μια εποχή που η τεχνολογία είχε προχωρήσει πάρα πολύ και όλοι ψαχνόταν με τα μηχανήματα και είχε πολύ ψάξιμο αυτή η δουλειά, είχε πολύ ενδιαφέρον.

Μετά έκανα μια στροφή και έκανα τα πρώτα τραγούδια της Μαριώς. Η Μαριώ μπαίνει στη δισκογραφία με αυτά τα τραγούδια, με το "Σβήσ' τα όλα". Και είναι η πρώτη φορά που η Μαριώ τραγουδάει καινούργια τραγούδια, γιατί δεν είχε τραγουδήσει, τραγουδούσε ρεμπέτικα. Ε, από εκεί και πέρα τώρα τα πράγματα άρχισαν να τσουλάνε. Όταν μπαίνεις στο χώρο… Μου πρότεινε ο Γιώργος ο Νταλάρας να κάνουμε κάποια τραγούδια. Κάναμε…

Αυτό είναι το αξιοζήλευτο με σας. Το συνηθισμένο είναι να ψάχνει ένας συνθέτης να βρει τραγουδιστές. Με εσάς έγινε το εντελώς αντίθετο. Αν εξαιρέσουμε το Διονύση το Σαββόπουλο, που έκανε την αρχή, που άνοιξε την πόρτα, μετά ερχόντουσαν οι ερμηνευτές και ζητάγανε από εσάς τραγούδια.

Όλοι ψαχνόντουσαν τότε. Ήταν μια περίοδος που όλοι ψαχνόταν σε κάτι καινούργιο. Και από τότε ξεκίνησε για μένα το "νέο" λαϊκό τραγούδι. Εγώ θεωρώ ότι το λαϊκό τραγούδι δε θα τελειώσει ποτέ όπως υπήρχε από παλιά. Γιατί είναι από την αρχαιότητα. Τώρα το έχουνε βάλει ότι το "παλιό" είναι με τον Τσιτσάνη και το Βαμβακάρη και τα παραδοσιακά, αλλά, στην Ελλάδα έχουμε έναν Αρχίλοχο τον 7ο αιώνα που ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ρεμπέτες που έχει βγάλει η αρχαιότητα, ας πούμε. Αυτό το πράμα εξακολουθεί και σήμερα και θα διαιωνίζεται πιστεύω.

Πιστεύω ότι το κυρίαρχο στοιχείο, τον πρώτο καιρό, ήταν ο στίχος μου, ο οποίος δεν εντασσόταν πάνω σε λαϊκές φόρμες και λαϊκά μοτίβα. Είχε μία ιδιαιτερότητα, άλλα τα λόγια του, άλλα τα αυτά και, φτάσαμε σε ένα σημείο να είναι δελεαστικό για τους τραγουδιστές. Και ο Γιώργος ο Νταλάρας -ο οποίος είναι από τους ανθρώπους που θεωρώ ότι ψαχνόταν, και τώρα μπορεί να ψάχνεται περισσότερο από όλους-, γνωριστήκαμε, του αρέσανε τα τραγούδια και κάναμε αυτά τα τραγούδια, τη συνεργασία.

Το "Καλώς τους".

Το "Καλώς τους", ναι.

Μετά ήρθε η πρόταση του Σταμάτη του Κραουνάκη να κάνουμε το "Γουστάρω", τα τραγούδια που τραγούδησε ο Κώστας ο Μακεδόνας. Θεωρώ ότι ήτανε κι αυτή μια πάρα πολύ αξιόλογη δουλειά…

Υπέροχα κομμάτια. Διαχρονικά.

Το χαρακτηριστικό με εμένα είναι ότι ποτέ δεν πήγα να προτείνω τραγούδια μου σε κανέναν. Θα μου πεις, γιατί; Λόγω του ότι ήμουν Θεσσαλονίκη. Η Αθήνα, ήταν ένα πέρασμά μου, δεν ήξερα και πολλούς ανθρώπους, ούτε και αυτοί με ξέρανε. Ήμουν και αντιφατικός, ήμουν και λίγο περίεργος για τους ανθρώπους που είχαν ήδη μπει μέσα σε αυτό το γκρουπ. Ε, κι εντάξει, δε θεωρώ ότι είχε δυσκολία, απλώς δεν ήμουνα μέσα σε αυτά. Και δε με ενδιέφερε και πολύ να σου πω, γιατί δεν το 'βλεπα ποτέ σαν δουλειά εγώ αυτό. Είχα τη ρήση του Πλάτωνα "ποίει μουσικήν και εργάζου". Δηλαδή να εργάζεσαι, να κάνεις τη δουλειά που κάνεις και κάνε μουσική για την ψυχή σου, ας πούμε. Κι αυτό κάνω και τώρα ακόμα. Δεν είναι τυχαίο, τώρα 25 χρόνια, είμαι σαν φαντομάς μέσα στο τραγούδι. Μπαίνω, βγαίνω, δε με ξέρει κανένας.

 

 

Μουσική: Γιώργος Νταλάρας - Πάμε γι' αλλού

21.37 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

Το "Πάμε για αλλού" είναι ένα τραγούδι που κι αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο προφητικό. Αυτό γράφτηκε την περίοδο που βγήκε η ελεύθερη ραδιοφωνία και τηλεόραση. Δηλαδή εκεί πια ψυλλιάστηκα, μια που λέμε για τα προφητικά, ότι τώρα πια τελείωσε, θα μπούμε σε μία οθόνη μέσα. Γι' αυτό και στο τέλος λέει "και όσα αγαπήσαμε ούτε τα συζητάνε, σκυμμένοι στις οθόνες τους το μέλλον τους κοιτάνε". Δηλαδή, είναι αυτό που ζούμε σήμερα. Τώρα είμαστε όλοι μέσα σε μία οθόνη, καλωδιωμένοι, ας πούμε, και καταθλιπτικοί.

 

Να καλωσορίσουμε στην παρέα μας και το Sfinakia, το Γιάννη, ο οποίος μας κάνει αναμετάδοση, όπως γνωρίζετε όλοι, κάθε Σάββατο από το sfinakiafm (www.sfinakiafm.com) και έτσι δεν στριμωχνόμαστε εδώ στο server.

- 24.23.

 

 

Μπορεί να ακούν το όνομά μου αλλά δεν έχουν γνωρίσει τη δουλειά μου…

Μα κι εσείς δεν εμφανίζεστε και πάρα πολύ συχνά, όπως το έχετε ήδη πει, αλλά και δεν αποσκοπείτε στην προβολή με το δυναμικό τρόπο.

Ναι, γιατί έχω κάνει άλλη επιλογή ζωής. Αυτό το πράγμα δεν το ζήλεψα. Τους τραγουδιστές, τις ορχήστρες, τα μαγαζιά, αυτό δεν το ζήλεψα. Ποτέ δεν το ζήλεψα γιατί εγώ γνώρισα καταξίωση πριν μπω στο τραγούδι. Και απ' τα κοσμήματα, και απ' τα μαγαζιά που έκανα, και απ' τη μόδα. Ήμουνα πάντοτε ένας άνθρωπος καλός ας το πούμε. Δεν ήμουν άριστος αλλά ήμουν καλός. Δεν έψαχνα να βρω κάτι να με καταξιώσει. Αυτό ήταν η πλάκα μου, όπως και τώρα είναι και το χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι έτσι. Και όποτε βγαίνω να παίξω δηλαδή το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά και εύκολα.

 

 

Μουσική: Κώστας Μακεδόνας - Μαργαριτάρια

25.17 - 28.14

Αυτό το σημαντικό που έχουν τα δικά σου τραγούδια, Γιώργο, είναι ότι, αν εξαιρέσω το δίσκο του Μακεδόνα με τα "Μαργαριτάρια" κλπ, που δείξανε αμέσως ότι τα κομμάτια αυτά θα μείνουνε, τα προγενέστερα, αρχικά δεν κάνανε το "ουάου" αλλά όμως στην πορεία του χρόνου αρχίσανε και κερδίζανε και κερδίζανε και κερδίζανε. Και, είδες; τώρα τα ακούς και νιώθεις ένα μεγαλείο ψυχής. Δεν είναι τα τραγούδια που κάνουν μπαμ και μετά ξεφουσκώνουν.

Ναι. Τα διαχρονικά τα τραγούδια είναι αυτά που όποτε και να τ' ακούσεις είναι σαν να είναι τωρινά. Αυτό είναι το διαχρονικό για μένα. Σαν να είναι τώρα. Μιλάνε για το τώρα.

Και που μιλάνε μέσα σου με τη μία.

Ναι.

Ε, από εκεί και πέρα προκύπτουν κάποιες συμμετοχές που έκανα με τη Χριστιάνα, με την Αλκαίου, με την Αρβανιτάκη πάλι κάτι κάναμε, μέχρις ότου ήρθε η δουλειά που κάναμε με το Δημήτρη το Ζερβουδάκη που ήμασταν φίλοι από τη Θεσσαλονίκη. Ένας πάρα πολύ καλός τραγουδιστής, καταπληκτικός τραγουδιστής και καλό παιδί και κάναμε έναν πάρα πολύ ωραίο δίσκο. Θεωρώ ότι αυτός ο δίσκος ήτανε, μουσικά δηλαδή και ερμηνευτικά, πάρα πολύ καλός. Το "Μια ζωή στην ίδια τάξη".

 

 

Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης - Μια ζωή στην ίδια τάξη

29.39 - 33.20

 

 

Ε, από εκεί μετά βγήκε το "Πάμε Νότια" με τη Σοφία Παπάζογλου, τραγούδια που ήτανε γραμμένα από τις εμπειρίες μου στις θάλασσες, στα ταξίδια, με τα καΐκια, με τα νησιά, που είμαι χρόνια τώρα.

Βγαίνει από εκεί το πόσο είσαι ταξιδεμένος και γνωρίζεις από αυτά.

Ναι, κάτι βγαίνει, κάτι βγαίνει κι από εκεί.

 

 

Μουσική: Γιώργος Ζήκας - Πάμε Νότια

33.44 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Την καλησπέρα μου στον Kakoslykos, στον Aitherovamonas, στο Lykos88. Έχουμε μαζευτεί αρκετοί λύκοι, θα κάνουμε αγέλη…

Την καλησπέρα μου επίσης στους Enjoy2music αλλά και στο Mixalis-kleanthis που είναι εδώ μαζί μας στο δωμάτιο επικοινωνίας.

- 37.55.

Και να πούμε μια καλησπέρα στους φίλους ακροατές που συνδεθήκανε τώρα, που είναι online, είτε μας ακούνε από το sfinakiafm που μας κάνει, μην το ξεχνάμε, κάθε Σάββατο αναμετάδοση μέσα από το studio τους στη Washington, καλό μεσημέρι στους φίλους απόδημους, σε όλο τον ελληνισμό. Στην Αμερική έχουνε μεσημεράκι τώρα. Καλό απόγευμα στους φίλους ακροατές που προστεθήκατε τώρα μέσα από το MusicHeaven.

Σήμερα, καλεσμένος μου είναι ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός Γιώργος Ζήκας. Μαζί του ταξιδέψαμε μέχρι τώρα και έχουμε φτάσει στο 1998 που είχε βγει ο δίσκος "Πάμε νότια". Ένας δίσκος που έγινε μαζί με τη Σοφία Παπάζογλου.

Γιώργο, μετά τι έχουμε;

Μετά έρχεται μια συνεργασία με την Κατερίνα την Κούκα. Επίσης μια πάρα πολύ ωραία δουλειά. Θεωρούσα την Κατερίνα ότι είναι μία κατεξοχήν λαϊκή τραγουδίστρια. Δεν ήταν στο έντεχνο. Δεν την έβαλα ποτέ την Κατερίνα στο έντεχνο όπως ήταν π.χ. η Τσαλιγοπούλου ή η Αρβανιτάκη. Και είπε κάποια τραγούδια που βγήκανε με έναν πολύ ωραίο τρόπο. "Στο απέναντι το ρεύμα" είναι αυτή η δουλειά.

 

 

Μουσική: Κατερίνα Κούκα - Ανατροπή

39.16 - 42.34

 

 

Να ρωτήσω κάτι. Το "Κουρσάρα", που έχει γίνει τώρα με τη Γλυκερία, δεν το είχε πρωτοπεί η Κατερίνα Κούκα;

Το είπαμε μαζί με την Κούκα, οι δυο μας, στο "Στο απέναντι το ρεύμα", ναι.

 

 

Μουσική: Κατερίνα Κούκα-Γιώργος Ζήκας - Κουρσάρα

42.45 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Απλά είναι ο τίτλος διαφορετικός;

Όχι, "Κουρσάρα" ήταν και τότε.

Ναι, αλλά το "στο απέναντι το ρεύμα" είναι στίχος μέσα από το τραγούδι αυτό. Δανειστήκατε το στίχο…

Ναι, ναι. Ήταν ο γενικός τίτλος.

Καμιά φορά εγώ με το τραγούδι παθαίνω διάφορα γιατί είναι σαν μικρές προφητείες.

Δηλαδή, το τραγούδι αυτό γράφτηκε πριν από 10 χρόνια από τότε που το είπε η Κούκα.

Απίστευτο.

- 43.37.

 

 

Και μετά από 10 χρόνια από τότε που το είπε η Κούκα ξαναβγαίνει τώρα με τη Γλυκερία.

Και γίνεται και επιτυχία μεγάλη. Και τα λόγια είναι σήμερα λες και έχουνε γραφτεί χθες κι όχι πριν 10 χρόνια.

Ναι, ακριβώς. Μα αυτό δεν έλεγα; Ένα τραγούδι διαχρονικό είναι αυτό που το ακούς σήμερα και λες είναι τωρινό. Αυτό είναι το διαχρονικό τραγούδι.

Απίστευτο. Αυτό που λέει "Πορτογάλοι, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι σε συναλλαγή…"

Είναι το σήμερα, το σήμερα.

Πριν 10 χρόνια, πώς σου ήρθε αυτή η έμπνευση; Υπήρχε κάποιο τέτοιο δεδομένο, δε θυμάμαι κι εγώ τώρα χρονικά…

Κοίταξε, είναι κάποια πράγματα που τα βλέπεις και λες ότι αυτό το πράγμα δεν πάει άλλο. Θα κατεδαφιστεί. Δηλαδή δεν πάει. Ο κόσμος τώρα δεν μπορεί να το βλέπει αυτό. Εμείς ασχολούμαστε και με την τραγουδοποιία, που, το τραγούδι είναι πολύ μυστήρια τέχνη. Έρχεται από αλλού. Δηλαδή, μας φέρνει σε επαφή με άλλες δυνάμεις, ας πούμε, αν είμαστε ανοιχτοί και μπορούμε να τα βάλουμε αυτά τα πράγματα μέσα μας.

 

 

Μουσική: Γλυκερία - Κουρσάρα

44.40 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Γραμμένο το 1989 το τραγούδι αυτό. Είναι μία 20ετία γεμάτη κι όμως είναι τόσο σημερινό.

Κι αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο προφητικό.

- 46.25.

 

 

Καμιά φορά αυτά λειτουργούν και μέσα από το ασυνείδητο. Εγώ γράφω τραγούδια, παραδείγματος χάριν, χωρίς να συμφωνώ μαζί τους, αλλά λέω, αφού ήρθε αυτό, βγάλ' το. Και βγαίνει και με δικαιώνει μετά από χρόνια. Γιατί αυτό που είπε ο Γιώργος ο Νταλάρας, το "Στένεψε ο κόσμος, στένεψε, η μάχη έγινε σκληρή και θα σωθούνε λίγοι. Κι εσύ επιμένεις να μου λες για προκοπή και χίλια δυο παράλογα, για εξελίξεις στη Βουλή και πράσινα άλογα", αυτό πάλι είναι σημερινό τραγούδι.

 

 

Μουσική: Γιώργος Νταλάρας - Στένεψε ο κόσμος

47.09 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Και για να απαντήσω στο Μιχάλη τον Κλεάνθη (Mixalis-kleanthis), ο οποίος μου γράφει, "Νικόλα, αυτές τις δηλώσεις του κ. Ζήκα θα πρέπει να τις δούνε όλοι, επιμένω", να σου απαντήσω, Μιχάλη μου, ότι ήδη το Tsipouraki, η Έφη μας, προσφέρθηκε εθελοντικά να κάνει μία απομαγνητοφώνηση της εκπομπής για να τη δούμε όλοι στο περιοδικό αυτή τη συνέντευξη.

Ευχαριστώ όλους σας για τα σχόλια που γράφετε εδώ μέσα στο δωμάτιο επικοινωνίας. Βέβαια μπορείτε να γράψετε τα σχόλιά σας και στο μπλογκ ούτως ώστε να μπορέσει να τα δει και ο ίδιος ο Γιώργος ο Ζήκας.

- 50.05.

 

 

Πριν από 2 χρόνια πήρα την ευθύνη να κάνω μια δουλειά μόνος μου στην "Polytropon". Το "Είτε έχεις, είτε δεν έχεις". Ήταν τραγούδια που ήθελα να τα τω. Τραγούδια δηλαδή περσόνα, ας πούμε, που δεν ήταν για τραγουδιστές. Δεν τα λένε οι τραγουδιστές αυτά. Γιατί οι τραγουδιστές θέλουν να πούνε τραγούδια που να είναι μέσα στο ύφος τους.

Αυτός ήταν κι ο λόγος που γίνατε τραγουδιστής στο συγκεκριμένο δίσκο;

Τραγουδιστής δεν ξέρω αν έγινα αλλά έγινα ερμηνευτής των τραγουδιών μου, με την έννοια ότι έβαλα την ψυχή μου μέσα και τραγούδησα αυτά τα τραγούδια.

Αυτός ήταν ο λόγος που το κάνατε;

Αυτός ήταν ο λόγος που το έκανα.

Γιατί διάβασα ότι σας παρότρυναν, σας λέγανε να τραγουδήσετε κάτι.

Όχι, όχι, αυτό ακόμη δεν ήρθε κανένας να μου το πει, να τραγουδήσω. Πήρα την ευθύνη από μόνος μου.

 

Όσοι δεν το έχετε ακούσει, ακούστε το. Πολύ έξυπνο τραγούδι.

 

 

Μουσική: Γιώργος Ζήκας - Είτε έχεις, είτε δεν έχεις

50.54 - 54.44

 

 

Και φτάσαμε τώρα στα τελευταία τραγούδια, μετά από τόσο καιρό, που, κι αυτά γίνανε με αφορμή τους στίχους της Βάσως Αλλαγιάννη.

Εγώ μέχρι τότε, όλα τα τραγούδια μου, γύρω στα 200 τραγούδια που είχα γράψει, 180 πόσα ήτανε, ήτανε σε στίχους και μουσική δική μου. Δεν έπαιρνα… γιατί φοβόμουνα αυτή τη συνεργασία. Δηλαδή, όταν κάποιος σου δίνει ένα στίχο, είναι πολύ μεγάλη ευθύνη να τον κάνεις, γιατί μπορεί να το χαλάσεις. Και επειδή εγώ γράφω και στίχους και έχω την εμπειρία αυτή, να δίνω σε κάποιους στίχους και μετά να λέω, πω πω ρε παιδί μου, από άλλο ανέκδοτο είναι, δεν πιάστηκε το θέμα, είμαι πολύ επιφυλακτικός. Αλλά, με τη Βάσω την Αλλαγιάννη, επειδή είμαστε πολύ στο ίδιο κλίμα, πήρα την ευθύνη να φτιάξω αυτά τα τραγούδια που η ίδια μου έδωσε και κάναμε τον τελευταίο δίσκο τώρα, "Η αγάπη είναι ελεύθερη". Τον τελευταίο δίσκο που τραγουδάει η Γλυκερία.

 

 

Μουσική: Γλυκερία - Η αγάπη δεν είναι δεδομένη

55.51 - 59.41

 

 

Και συμμετέχουν μέσα και ο Μακεδόνας, και ο Χαραλαμπόπουλος ο ηθοποιός, και ο Σταρόβας. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά. Τη θεωρώ πάρα πολύ ωραία δουλειά και για μένα πάρα πολύ ιδιαίτερη γιατί ο στίχος είναι καθοριστικός στα τραγούδια. Εγώ μέσα σε αυτό το δίσκο τον τελευταίο έβγαλα ένα κλίμα και ένα ύφος που δεν το είχανε οι προηγούμενες δουλειές μου.

 

 

Μουσική: Γλυκερία-Μελίνα Ασλανίδου - Έρωτας μοιάζει η φιλία

01.00.02 - 01.03.38

 

 

Είναι καθαρά ερωτικά τραγούδια. Που, εγώ μπλέκω και κοινωνικά, μπλέκω και σκωπτικά, βάζω διάφορα πράγματα. Και φτάσαμε εδώ.

Να σας ρωτήσω. Συνήθως πως γεννιέται ένα τραγούδι του Γιώργου Ζήκα; Έρχεται πρώτα ο στίχος; η μελωδία;

Αυτό είναι ένα πράμα που έρχεται με πάρα πολλούς τρόπους, δεν υπάρχει ένας τρόπος. Νομίζω ότι δεν υπάρχει ένας τρόπος. Μπορεί κάποια στιγμή να παίζεις, να κάνεις ασκήσεις με το όργανο και να σου βγει μια φράση, να την κρατήσεις. Να πάει δηλαδή από τη μουσική και να αρχίσεις να βάζεις λόγια. Άλλες φορές έρχεται ο λόγος πριν. Συνήθως σε μένα γίνεται μαζί. Δηλαδή, πως; Εγώ, τα περισσότερά μου τραγούδια τα κάνω στις βόλτες μου. Η βόλτα είναι η μάνα της έμπνευσής μου. Επειδή περπατάω πάρα πολύ στη Θεσσαλονίκη -έχουμε μια υπέροχη παραλία και μπορεί να περπατάς μια ώρα-, και μπαίνω στις σκέψεις μου και χάνομαι. Και εκεί πέρα αρχίζω και ψιθυρίζω…

 

 

Μουσική: Γιώργος Ζήκας - Κόκκινη γραμμή

01.04.44 - 01.07.59

 

 

Δεν είναι βιωματικά τα τραγούδια αν και μιλάς σε πρώτο πρόσωπο σε κάποια.

Το βιωματικό πάντα υπάρχει μέσα. Πάντα υπάρχει. Αλλά με την έννοια ότι βιωματικό είναι κι όταν συμμετέχεις σε μια κατάσταση και απλώς δεν είσαι εσύ ο πρωταγωνιστής, είναι κάποιος άλλος. Απλώς εσύ το παρακολουθείς και το καταγράφεις αυτό το πράγμα. Δηλαδή, οι φίλοι μου, ας πούμε, είναι πολλές φορές πηγή έμπνευσης για μένα. Και κάποιοι άλλοι άνθρωποι που…

Τα πάντα γύρω μας.

Τα πάντα. Ένας άνθρωπος δίπλα μπορεί να σου πει μια ιστορία κι εσύ να κάτσεις να γράψεις ένα τραγούδι.

 

 

Μουσική: Ελευθερία Αρβανιτάκη - Κύμα το κύμα

01.08.39 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Να πούμε και μια καλησπέρα στην Ερατώ μας (Ilio) που βλέπω στον εξώστη. Φιλιά, Ερατώ. Να καλησπερίσουμε και την Ερωφίλη (Ersi16) στο δωμάτιο επικοινωνίας.

- 01.13.42.

 

 

Το ελληνικό τραγούδι, σήμερα, πώς το βλέπετε; Πώς βαδίζει;

Ε, το ελληνικό τραγούδι σήμερα είναι κατευθυνόμενο. Δεν έχει εκείνη την ελευθερία που είχε τα πρώτα χρόνια που μπήκα εγώ μέσα στο τραγούδι. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κατευθυνόμενο, έχει γίνει πια… έχει αλλάξει όλο το σύστημα. Και η δισκογραφία και η τηλεόραση. Δεν έχουμε πρόσβαση. Έχουν πέσει πάρα πολλοί μανατζαραίοι μέσα σε αυτή την ιστορία οι οποίοι το ρυθμίζουν αναλόγως τα συμφέροντά τους περισσότερο. Το τραγούδι είναι θέμα σήμερα συμφέροντος και ενδιαφέροντος θα έλεγα. Δεν είναι επί της ουσίας. Εγώ απορώ, γιατί πέφτουν στα χέρια μου τραγούδια ανθρώπων, υπέροχα τραγούδια, και λέω, μα γιατί αυτά τα τραγούδια δεν βγαίνουν προς τα έξω; γιατί να ακούμε συνέχεια το ίδιο πράγμα και το ίδιο;

Υπάρχει ελπίδα;

Α, σίγουρα σίγουρα. Ελπίδα υπάρχει. Φυσικά υπάρχει. Πιστεύω ότι, άσχετα με αυτό που είπα πριν, αλλά υπάρχουν και καλά πράγματα. Δηλαδή πιστεύω ότι αν είναι ένα καλό τραγούδι, θα βρει διέξοδο. Γιατί ένα καλό τραγούδι όλοι το θέλουνε. Και ξέρουμε ποιο είναι ένα καλό τραγούδι. Όταν το ακούσουμε το αισθανόμαστε. Απλώς τώρα, καταρχάς έχει διαλυθεί η δισκογραφία. Η δισκογραφία δεν υπάρχει. Αυτό που ξέραμε πριν 5-10 χρόνια δηλαδή δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες. Δε γίνονται παραγωγές. Και όσες παραγωγές γίνονται είναι περισσότερο για να γίνουν τα τραγούδια…

Για να πουλήσει…

Ναι, ναι.

Ε, τώρα πια η προώθηση αρχίζει να γίνεται διαδικτυακά μέσω του internet.

Ναι, είναι μια άλλη ιστορία. Αυτή δεν την ξέρω. Δεν μπορώ να ξέρω το μέλλον αυτής της ιστορίας. Κατά εκεί θα πάει τα πράγμα και θα είναι κατευθυνόμενο. Στην ουσία πιστεύω ότι το πολεμάνε το τραγούδι. Το πολεμάει το ίδιο το κράτος. Το κράτος, οι ίδιοι οι υπουργοί πολιτισμού, αυτοί οι άνθρωποι που ασχολούνται δεν έχουν ιδέα από αυτό το πράγμα, τι σημαίνει τραγούδι. Το θεωρούνε ένα πράγμα ευτελές. Και δεν αναλογίζονται ότι αν έχουμε ένα πράγμα που μπορούμε να υπερηφανευτούμε, σαν τέχνη, στην Ελλάδα, είναι το τραγούδι. Ζωγράφους πια σπουδαίους δεν έχουμε, γλύπτες δεν έχουμε, πράγματα να βγαίνουν προς τα έξω δεν έχουμε. Αν κάτι βγαίνει προς τα έξω, έξω από τα σύνορα της Ελλάδας, είναι το τραγούδι και αυτό το πράγμα δεν το βοηθάνε.

 

 

Μουσική: Κώστας Μακεδόνας - Το μαγαζάκι

01.16 17 -

(Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού)

 

Την καλησπέρα μας και στην DJPapaki από το Sfinakiafm που μας κάνει την αναμετάδοση. Καλησπέρα και στην Ερατώ που μπήκε στο δωμάτιο επικοινωνίας. Επιτέλους ένα Σάββατο σε έχω εδώ.

Να κάνω και μια διόρθωση στα σποτάκια που ακούσαμε. Η εκπομπή της Ilio δεν είναι την Τετάρτη πια. Έχει μεταφερθεί Τρίτη 23.00 - 01.00.

 

Φτάσαμε στο τελευταίο μισαώρο της εκπομπής. Σήμερα, καλεσμένος ο Γιώργος Ζήκας, με πολλά από τα τραγούδια του να έχουνε βγει προφητικά τελικά, όπως αυτό που ακούμε.

- 01.20.35.

 

 

Η άποψη όλων αυτών των μανατζαραίων είναι ελληνικάνικη. Δεν είναι ελληνική. Το μισό τους μάτι είναι να μιμηθούνε τι γίνεται στη Δύση, ας πούμε, και να το προσαρμόσουμε εκεί, λες και θα πάμε στη Δύση. Δεν κοιτάνε ότι εμείς είμαστε μία άλλη κατάσταση εδώ. Έχουμε αυτόν τον πλούτο της μουσικής, που, δεν τον έχουν άλλοι. Και αντί να τον υποστηρίξουμε, να το βοηθήσουμε και να βγάλουμε τα δικά μας πράγματα, κοιτάζουμε όλα τα άλλα. Τυχαίο είναι δηλαδή ότι τώρα, σήμερα, όλη η νεολαία παίζει ποπ τραγούδια και δεν έχει καμία σχέση με το λαϊκό; Εγώ έχω τρία παιδιά. Κανένας από αυτούς δεν ασχολείται με τα λαϊκά τραγούδια. Και όχι μόνο αυτοί. Είναι όλη η νεολαία. Δηλαδή, δεν έχουν επαφή με αυτό το πράγμα. Ε, γι' αυτό ποιος φταίει; Κάποιος φταίει για αυτό το πράγμα. Αν φταίει. Αν πούμε ότι είναι σφάλμα. Πιστεύω ότι την Ελλάδα την τσεκουρεύουνε. Γιατί, άμα της κόψουνε τον πολιτισμό της, της κόψουνε τη μουσική, είναι πάρα πολύ εύκολο να την αλώσουνε. Να μας αλώσουνε γενικά σαν χώρα. Το θέμα, θεωρούν όλοι, ότι είναι το οικονομικό, με την κρίση. Αυτή είναι μεγάλη παγίδα. Είναι πολλά άλλα πράγματα. Αυτά που χάσαμε και πρέπει να ξαναβρούμε είναι η ουσία.

 

 

Θα το στείλω στο Tsipouraki αυτό που του αρέσει.

Μουσική: Νίκος Παπάζογλου - Δραπέτες

01.21.48 - 01.26.19

 

Όταν ο Γιώργος ο Ζήκας δεν γράφει τραγούδια, με τί ασχολείται;

Με τι ασχολούμαι; Ασχολούμαι με τους στοχασμούς μου, με τους λογισμούς μου, γράφω. Τώρα τελειώνω ένα μυθιστόρημα αυτό τον καιρό που μου έχει πάρει αρκετό χρόνο να το τελειώσω και, βασικά ασχολούμαι με το σπίτι μου στην Πάρο που είναι ένα σπίτι που το φτιάχνω μόνος μου εδώ και πολλά χρόνια.

 

 

Μουσική: Γιώργος Νταλάρας - Κληρώθηκα

01.26.52 - 01.30.29

 

 

Στο συρτάρι υπάρχουν πάντα τραγούδια;

Το συρτάρι είναι σαν μια ζυγαριά. Όσα τραγούδια έχουν βγει προς τα έξω, άλλα τόσα είναι μέσα στο συρτάρι. Αλλά το συρτάρι είναι μία πολύ μεγάλη υπόθεση. Το συρτάρι είναι σαν το κρασί που το βάζεις και θέλει χρόνο να φτιαχτεί. Δηλαδή πάντα όταν βγάζω τραγούδια μου απ' το συρτάρι και τα ξαναπιάνω, πάντα τα ξαναδουλεύω. Και είναι μια καλή άσκηση αυτή γιατί όσο περνά ο καιρός και εγώ ωριμάζω με αυτά. Και οι λέξεις είναι το κυρίαρχο θέμα στη στιχουργία μου. Πρέπει να κουμπώνουν οι λέξεις σωστά. Ένα "και" και ένα "να" αν δεν μπουν σωστά… Είναι κάποια που σκαλώνουν κάπου και τα αφήνω. Και γι' αυτό δεν τα βγάζω δηλαδή.

Υπήρξε ποτέ τραγούδι σου το οποίο να αλλάξει την ώρα που το γράφατε; Να το αλλάξεις, να πεις, όχι, εδώ θα κάνουμε αυτό, θα κάνουμε εκείνο, τελευταία στιγμή;

Συνήθως αυτά έρχονται ολόκληρα έτσι όπως μου 'ρχονται. Κι από αυτό είναι που προσπαθώ να κρατηθώ. Και γι' αυτό απομονώνομαι, σου λέω, σε βόλτες και όχι μέσα σ' ένα σπίτι. Γιατί, και ένα τηλέφωνο να χτυπήσει μπορεί να με στείλει αλλού όταν είμαι πάνω στη συρραφή… Νομίζω ότι έρχεται, συλλαμβάνεται η ιδέα και μετά η ιδέα από μόνη της δημιουργεί το μυθικό πρόσωπο του τραγουδιού, το οποίο είναι έξω από μένα. Δεν υπάρχει δηλαδή. Φτιάχνω μια φυσιογνωμία, φτιάχνω έναν ήρωα, ας πούμε, που, λέω, αυτός είναι ο ήρωας. Με παρασύρει αυτό, αυτός ο ήρωας των τραγουδιών μου, και όταν ψάχνω να βρω τον ερμηνευτή θέλω να κουμπώνει με τον ήρωα που έχω βάλει. Δεν πετυχαίνει πάντα γιατί είναι πολύ δύσκολο σε 10-12 τραγούδια να έχεις το ίδιο πρόσωπο. Αλλά και ένα 50% να πιάσω, το 51% να πιάσω, είμαι ευχαριστημένος.

 

 

Μουσική: Σοφία Παπάζογλου-Γιώργος Ζήκας - Άνθρωπος στη θάλασσα

01.32.32 - 01.36.58

 

 

Προκύπτει κάποια δουλειά που πρόκειται να εμφανιστείς τώρα, να ακούσουμε κάτι καινούργιο; Κανένα μαγαζί;

Θα πάρεις την πρώτη είδηση. Χθες είχαμε επαφή με το "Γυάλινο", ένα μαγαζί στη Συγγρού, και αποφασίσαμε να κάνουμε κάποιες Δευτέρες, μετά την Καθαρά Δευτέρα. Τις Δευτέρες, μέχρι το Πάσχα, θα τις καλύψω εγώ κάνοντας μία αναδρομή στα τραγούδια μου. Θα συμμετέχουνε πάρα πολλοί τραγουδιστές, γύρω στους 15-16 τραγουδιστές, οι οποίοι και έχουν τραγουδήσει τραγούδια μου, αλλά και σε μία προσπάθεια να κάνω και δεύτερες εκτελέσεις, θα 'ρθούνε και κάποιοι τραγουδιστές οι οποίοι θα τραγουδήσουν συγκεκριμένα τραγούδια. Θα δώσουμε μία φρεσκάδα στα τραγούδια γιατί καλό είναι να τα ανανεώνουμε. Θα είμαστε μία εφταμελής ορχήστρα. Μια καλή ορχήστρα δηλαδή και κάθε μέρα θα παρουσιάζονται 3-4 διαφορετικοί ερμηνευτές. Μπορώ να σου πω και κάποια ονόματα από αυτούς. Θα είναι η Γλυκερία, η Πίτσα Παπαδοπούλου, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Βασίλης Λέκκας, η Λένα Αλκαίου, η Γιώτα Νέγκα, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Σταύρος Λογαρίδης, η Αγγελική Λεμονή μια ηθοποιός-τραγουδίστρια που ερμηνεύει πολύ καλά τα τραγούδια μου. Σίγουρα τώρα θα μου έχουν διαφύγει κάποιοι… Η Λιζέτα Καλημέρη, η Μελίνα Ασλανίδου. Και θα έχουν αυτές οι βραδιές σίγουρα και κάποιους ανθρώπους οι οποίοι θα έρθουνε φιλικά χωρίς να ανακοινωθεί το όνομά τους. Γενικώς θα είναι ελεύθερες οι βραδιές και πιστεύω να 'ρθει και ο κόσμος αυτός που έχει ένα ενδιαφέρον γι' αυτό το είδος τραγουδιού, το οποίο είναι ένα εναλλακτικό είδος τραγουδιού. Δηλαδή έχει απ' όλα τα στυλ μέσα. Έχει και τζαζέ κομμάτια, και μπολέρο, και τσατσά, και λάτιν, και ζεϊμπέκικα, και χασάπικα, και παραδοσιακά…

Ποικιλία μεγάλη.

Μία ποικιλία. Και θα έχει ενδιαφέρον. Πιστεύω θα έχει ενδιαφέρον.

 

 

Μουσική: Σταύρος Λογαρίδης - Από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι

01.39.42 - 01.42.55

 

 

Οπότε οι Δευτέρες του Μάρτη θα είναι ταξίδι στα τραγούδια του Γιώργου Ζήκα.

Μετά την Καθαρά Δευτέρα, ναι.

Πολύ ωραία, ενδιαφέρον αυτό. Στο "Γυάλινο μουσικό θέατρο", στη Συγγρού.

Στο "Γυάλινο μουσικό θέατρο", ναι. Ένας πολύ ωραίος χώρος, πάρα πολύ ωραίος χώρος.

Θα βρεθούμε κι εμείς εκεί μία από αυτές τις Δευτέρες και θα καταγράψουμε το γεγονός και θα τα ξαναπούμε κι από εκεί.

Ωραία, ωραία.

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, Γιώργο Ζήκα. Είναι μεγαλύτερη τιμή από ότι θα ήτανε γιατί είναι η αλήθεια ότι δε συνηθίζεις να δίνεις συνεντεύξεις. Κι αυτό μας τιμά δυο φορές περισσότερο. Σ' ευχαριστούμε, και εμείς στο MusicHeaven, και εγώ προσωπικά σαν Νίκος.

Κι εγώ θέλω να σε ευχαριστήσω, Νίκο, για το ενδιαφέρον σου. Και εμένα με τιμά αυτό το ενδιαφέρον. Και να ευχηθώ στο Musicheaven να προχωρήσει με το ρυθμό που πηγαίνει και ακόμη καλύτερα, μιας και η εποχή επιβάλλει τέτοιου τύπου επικοινωνίες. Τώρα τελευταία αυτά τα πράγματα νομίζω ότι θα αντικαταστήσουνε τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα και όλα αυτά. Καλή επιτυχία σου εύχομαι. Και να είμαστε καλά στην υγεία μας βασικά και όλα τα άλλα λύνονται.

Και θα τα ξαναπούμε το Μάρτη τώρα, κοντή γιορτή.

Θα τα ξαναπούμε. Να ευχαριστήσω και τους ακροατές του σταθμού σου. Αυτά.

Σ' ευχαριστώ πολύ.

 

Πριν ευχαριστήσω όλους εσάς, έναν έναν, να ευχαριστήσω πρώτα απ' όλα το Tsipouraki, η οποία είπαμε, σας το είπα και πιο νωρίς αλλά αν κάποιοι δεν το ακούσανε, προσφέρθηκε εθελοντικά να κάνει απομαγνητοφώνηση της συγκεκριμένης συνέντευξης του κ. Γιώργου Ζήκα κι έτσι να μπει η συνέντευξη αυτή, η πολύ ενδιαφέρουσα, με πολύ ενδιαφέροντα πράγματα μέσα, και στο περιοδικό μας εδώ.

Ευχαριστώ τη Gianna-dep, το Χάρη τον Αρώνη (AR-ON) ο οποίος έρχεται αμέσως μετά, όπως ακούσατε ήδη, με την υπέροχη εκπομπή "Σαββατόβραδο. Ε, και;", τη Latika, την Ilio, το ThePinkPanther από Αμερική, το Tsipouraki μας την Έφη, τον AbubaTheAlien, το Dimitris1965, την Alkyoni, κάποιους ντροπαλούς επισκέπτες οι οποίοι ήταν πάρα πολλοί σήμερα και δε νομίζω να ήταν δικοί μου, τους έχω στείλει στο Sfinakia εγώ. Κι ευχαριστώ την DJPapaki και το Γιάννη βέβαια το Sfinakia που μας κάνουν την αναμετάδοση από το Sfinakiafm από την Washington, την Ersi16 την Ερωφίλη μας. Ευχαριστώ πολύ το Geiaxara, την Ερατούλα μας την Ilio, την Ixthis τη Σοφία, τη Μαιρούλα μας τη Mary_omikron. Βέβαια το Mixalis-Kleanthis και να του πω καλή δουλειά γιατί πάει στους "Βατράχους" τώρα, έχει live. Επίσης τον Athanton-Music που είδα πιο νωρίς, τώρα δεν τον βλέπω, ίσως να έχει πάει στους επισκέπτες τους ντροπαλούς και τον Vert. Να 'στε καλά, να περνάτε καλά, καλό Σαββατόβραδο και, αν, είπαμε, δεν έχετε να κάνετε κάτι, μείνετε. "Σαββατόβραδο. Ε, και;" Χάρης Αρώνης. Καλό βράδυ. Εμείς μπαίνουμε σε μια κουρσάρα και πάμε για την εκπομπάρα του Χάρη Αρώνη.

 

Μουσική: Γλυκερία - Κουρσάρα

01.46.45 - 01.50.57

 

Η απομαγνητοφώνηση εγινε απο το μελος Tsipouraki.