Πόσο θα θελες να ξέρεις την αλήθεια για ορισμένα πράγματα?Όσα περισσότερα γνωρίζεις λένε,τόσο λιγότερο ζείς...αλλά ο Ξύλινος ψεύτης μπορεί να ζεί αιώνια, κλειδωμένος μέσα στη νοητή φυλακή του ψεύδους που τον αποτελεί και τον περιβάλλει...
Είμαι σε αδιέξοδο και δεν ξέρω προς ποιά κατεύθυνση να πάω...ποιό μονοπάτι να ακολουθήσω...καλυμμένος με κουβέρτες ψεύδους, αναζητώ μια χαραμάδα φωτός αλήθειας,αλλά τα φανταχτερά χρώματα των φανταστικών παραδείσων με παρασέρνουν και με απορροφούν...σιγά σιγά γίνομαι κι εγώ μέρος τους...χάνω τη δική μου υπόσταση και πλέον δεν υπάρχω, παρά μόνο μέσα από τη στρεβλή δύναμη της πλάνης...
Μεθύστε με με ψέμματα...κρύψτε μου τον ήλιο, με τυφλώνει το φως του...κλειδώστε με σε ένα σκοτεινό δωμάτιο δίχως παράθυρα,κι εγκαταλείψτε με με εκεί μοναχό δίχως ρούχα...γυμνό σαν την αλήθεια...κι εγώ,έρμαιο των δαιμόνων μου,να ψηλαφώ κομοδίνα χωρίς ψυχή στο σκοτάδι και να πιστεύω ότι είναι άνθρωποι γεμάτοι στοργή κι αγάπη...δεν είμαι απο σάρκα τώρα πια..είμαι κι εγώ ένας ξύλινος ψεύτης...του οποίου η μύτη είναι πολύ υπερήφανη για να παραδεχτεί ότι ζεί μες το ψέμα....
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#29928 / 25.08.2020, 16:56 / Αναφορά Καλησπέρα, freddieKrueger. Γιατί τόση απόγνωση; Η ζωή δεν είναι ψέμα. Είναι αγώνας για επιβίωση, για να ανακαλύψουμε ξεχασμένες αλήθειες, που άλλοι προσπαθούν να κρύψουν. |