Εξαγνισμός

Φόρεσε το κόκκινο
Στο διάφανο φιλι
Βάλε σκιά μάτια
Της καθημερινότητας άρνησης
Γέμισε τις παλάμες σου με δάκρυα
Ή βροχή
Και περίμενε
Ανήμερα της γιορτής
Να ρθώ
Εξαγνισμένος
Με πάσα μεγαλοπρέπεια
Να βαφτιστώ
Εις το όνομα
Της άγιας και ομοούσιας και αδιάστατης
επιθυμίας