Γνωριμία με τον σπουδαίο Yann Tiersen

Γράφει η hrysi
20 άρθρα στο MusicHeaven

Γεννήθηκε το 1970 στη Βρέστη της Βρετάνης , Βορειοδυτικά της Γαλλίας, σε έναν τόπο ο οποίος είναι πιο κοντά πολιτισμικά και μουσικά με την Ουαλία, την Ιρλανδία και τη Σκωτία παρά με τη Γαλλία.

 Άρχισε να μαθαίνει πιάνο στην ηλικία των τεσσάρων και βιολί στην ηλικία των έξι. Εξέλιξε την  κλασική του εκπαίδευση σε μουσικές ακαδημίες της  Rennes, Nantes και Boulogne . Στη συνέχεια, στα δεκατρία του χρόνια άλλαξε το πεπρωμένο του σπάζοντας το βιολί του. Αγόρασε μία ηλεκτρική κιθάρα και σχημάτισε ένα ροκ συγκρότημα.

Μετά από λίγα χρόνια όταν το συγκρότημά του διαλύθηκε άρχισε μόνος του πια να πειραματίζεται με τη μουσική. Το καλοκαίρι του 1993 και μέχρι το τέλος του, ο Yann Tiersen κλεισμένος στο σπίτι του είχε ηχογραφήσει  πάνω από 40 κομμάτια τα οποία θα αποτελούσαν  το μεγαλύτερο μέρος των δύο πρώτων του άλμπουμ. Έτσι λοιπόν το 1995 κυκλοφορεί το άλμπουμ La Valse Des Monstres . Ένα άλμπουμ καθαρά ορχηστρικό με παιχνιδιάρικο ήχο. 

1. Mouvement introductif  -  2:06
2. La Valse des monstres – 3:42
3.  Frida – 1:33
4. Quimper 94" – 2:53
5. Ballendaï – 2:13
6. "Comptine d'été n° 17"  – 2:12
7.  Cléo au trapèze – 2:06
8. La Valse des monstres – 2:08
9.  Le Banquet – 1:32
10.  Comptine d'été n° 17 – 2:32     
11.  Mouvement introductif .  – 5:37   
12.  La Rue – 1:22   
13.  Iwakichi  – 3:13  
14.  Hanako – 2:48     
15.  La Plaisanterie – 2:59  
16.  Le Compteur – 4:02       
17.  Mouvement introductif – 1:49

Σε αυτό το άλμπουμ, μουσικά όργανα όπως  πιάνο, βιολί, Clavecin, ακορντεόν, toy piano, μελόντικα, carillon,  charleston και τύμπανα  χρησιμοποιήθηκαν από τον ίδιο.

Έξι μήνες αργότερα το 1996  κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο Rue Des Cascades. Εδώ ακούμε δεκαοκτώ ορχηστρικά κομμάτια και για πρώτη φορά χρησιμοποιεί τη γλυκιά φωνή της Claire Picket στα τραγούδια Naomi και Rue des Cascades. Το δεύτερο τραγούδι θα χρησιμοποιηθεί  ένα χρόνο αργότερα  για τη βραβευμένη Γαλλική ταινία The Dreamlife of Angels. Θα γνωρίσει τη βραβευμένη ηθοποιό Natacha Régnier με την οποία θα παντρευτούν, θα αποκτήσουν μία κόρη και αργότερα θα χωρίσουν.

Εδώ ο Tiersen συνεχίζει τους πειραματισμούς του και χρησιμοποιεί σαν μουσικά όργανα μία γραφομηχανή, ένα μουσικό κουτί και ένα ρολόι τσέπης.  Ο François-Xavier Schweyer παίζει τσέλο και τα υπόλοιπα μουσικά όργανα (ακορντεόν,  βιολί,  μαντολίνο, καμπάνες,  τσέμπαλο, πιάνο, banjo, κιθάρα, μελόντικα, καστανίετες, toy piano και small pipe) τα παίζει ο ίδιος. 

Σε αυτό το άλμπουμ αναβλύζει και η ρομαντική πλευρά του Yann Tiersen. Φυσικά δε λείπει το παιχνιδιάρικο στοιχείο.

 J'y suis jamais allé - 1:35
Rue des cascades  - 4:02 (sung by Claire Pichet)    
Pas si simple - 1:54  
Comptine d'été n° 2 - 2:13
 Comptine d'été n° 3 - 1:53
Déjà loin - 2:53
 La Chambre- 1:48
Mouvement introductif - 2:22
 La Muette - 3:35
Naomi  - 4:06 (lyrics- Yann Tiersen, Allen Ginsberg sung by Claire PichetSoir de fête  - 2:54
Le Vieux en veut encore  - 1:44
 Toujours là - 1:10
C'était ici - 1:38
Prière n° 2   - 1:27
Comptine d'été n° 1 - 2:17 
La Fenêtre  - 2:50 
Prière n° 3  - 1:03
La Pièce vide - 1:42 
La Vie quotidienne - 7:36

Αποζητώντας την απομόνωση, παραμένει για δύο μήνες στο νησί Ushant της Γαλλίας, βλέποντας κάθε βράδυ από το παράθυρο του σπιτιού όπου νοίκιαζε, έναν από τους τρεις πιο διάσημους φάρους της Ευρώπης. Το φάρο Creach’h. Έτσι επηρεασμένος από το ιδιαίτερα φωτισμένο τοπίο, το 1998 ηχογραφεί το άλμπουμ Le Phare, το οποίο πούλησε πάνω από 160.000 αντίτυπα και τον καθιέρωσε ως τον πιο πρωτοποριακό και αυθεντικό καλλιτέχνη της γενιάς του. Σε αυτό το άλμπουμ τα παραδοσιακά ακούσματα του τόπου καταγωγής του είναι εμφανή. Το ακορντεόν παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα περισσότερα κομμάτια και για πρώτη φορά ακούμε τον ίδιο να τραγουδάει. Επιτυχημένο και αυτό το πείραμα όπως και οι καινούριοι ήχοι που προέρχονται αυτή τη φορά από κατσαρόλες και τροχούς ποδηλάτου. Σε αυτό το άλμπουμ το αίσθημα της νοσταλγίας μας συνεπαίρνει.

  La Phare - full album

[La Rupture - sung by Claire Pichet   Monochrome - sung by Dominique A  Le Bras de mer – written / sung by Dominique A   L'Effondrement – sung by Yann Tiersen]

Το 2001 το τέταρτο σε σειρά άλμπουμ  ‘’L’absente’’ μας δημιουργεί ξανά ρομαντικά συναισθήματα και  μελένια ακούσματα μέσα από πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες. Ο πειραματισμός συνεχίζεται και ο καινούριος ήχος είναι το δοχείο.

 L'absente - full album

[35-member Ensemble Orchestral Synaxis - διευθύνει ο Guillaume Bourgogne,  Γαλλικό Folk Rock γκρούπ Têtes Raides    τραγουδιστές: Dominique A, Lisa Germano, Neil Hannon, and Belgian actress Natacha Régnier,  ondes Martenot - Christine Ott και Christian Quermalet, Κιθάρα-  Marc Sens, Βιόλα -  Bertrand Lambert, Βιολονίστες - Yann Bisquay και Sophie  Naboulay, Σαξόφωνο - Grégoire Simon, ντραμς -  Sacha Toorop]

Ενώ ηχογραφούσε το τέταρτο άλμπουμ του, ο σκηνοθέτης Jean-Pierre Jeunet κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Amelie άκουσε ένα cd του  Yann Tiersen. Ενθουσιασμένος από την ποιότητα των κομματιών αγοράζει και τα τρία άλμπουμ του και αποφασίζει να συμπεριλάβει κάποια κομμάτια στην ταινία Amelie. Ένα τηλέφωνο ήταν η μοναδική επικοινωνία του με τον Tiersen και το πάντρεμα μίας μεγάλης επιτυχίας. Έτσι το 2001 τα κομμάτια  La Valse des monstres και Le Banquet από το πρώτο άλμπουμ, τα J'y suis jamais allé, Pas si simple και Soir de fête από το δεύτερο άλμπουμ, τα La Dispute, La Noyee και Sur le fil απο το τρίτο άλμπουμ αλλά και τα À quai και Les Jours tristes από το τέταρτο τέταρτο άλμπουμ που ετοίμαζε ο Tiersen, θα γίνονταν  παγκοσμίως γνωστά μέσα από το soundtrack της ταινίας  Amelie . Το La Valse d’Amelie το γράφει  με πέντε διαφορετικούς τρόπους και  με οκτώ νέες συνθέσεις, 23 από τα 27 κομμάτια του soundtrack τον έκαναν  παραλήπτη του βραβείου César για την καλύτερη μουσική που γράφτηκε για ταινία και του World Soundtrack Academy Award.

  Amelie soundtrack

["Guilty" Composed by Gus Kahn and Richard A. Whiting - Harry Akst Performed by Al Bowlly  "Si Tu N'étais Pas Là" Composed by P. Bayle and G. Claret Performed by Fréhel (Marguerite Boulc'h) "Adagio for Strings" Composed by Samuel Barber   "The Child" by Alex Gopher]

Σε αρκετές συνεντεύξεις του αναφέρει πως όταν τον ρωτούν για  το soundrack της ταινίας Amelie η αντίδρασή του δεν είναι ευχάριστη. Πολλοί πιστεύουν πως η ταινία αυτή τον έκανε γνωστό, όμως είμαι σίγουρη πως σύμφωνα με την μουσική του πορεία θα γινόταν ούτως η άλλως γνωστός παγκόσμια (αν και ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός του).  Από αυτή την ταινία το ακορντεόν έγινε ευρύτερα γνωστό και το ηχόχρωμα του αγαπήθηκε παγκοσμίως από αρκετό κόσμο.

Μετά το soundtrack της Amelie ακολούθησαν το 2003 το soundtrack της πολυβραβευμένης ταινίας GoodΒye Lenin και το 2008  το soundtrack του ντοκιμαντέρ Tabarly το οποίο δούλεψε πέντε χρόνια και έχει αρκετά μινιμαλιστικό ήχο.

"Summer 78" (Instrumental) - 3:50
"Coma" - 1:19
"Childhood (1)" - 1:37
"From Prison to Hospital" - 1:28
"Mother" - 0:50
"Watching Lara" - 1:29
"Dishes" - 0:48 
"First Rendez-Vous" - 1:17 
"The Decant Session" - 0:47 
"Lara's Castle" - 1:48 
The Deutsch Mark Is Coming" - 1:11 
I Saw Daddy Today"  - 2:05 
"Birthday Preparations" - 2:31 
"Good Bye Lenin" - 4:58 
"Childhood (2)" - 1:45 
"Letters" - 1:21 
"Mother's Journey" - 1:29 
"Preparations for the Last TV Fake" - 3:08 
"Mother Will Die" - 3:10 
"Father Is Late" - 1:32 
"Father and Mother" - 2:54 
"Finding the Money" - 1:26 
"Summer 78" - 3:56 (Sung by Claire Pichet)

  Tabarly soundrack

[Tiersen - piano, violin, viola, cello, accordion, tubular bells, vibraphone, clarinet, bass clarinet, bassoon, oboe, flute, , toy piano, carillon Au Dessous du Volcan - Tiersen electric, acoustic and slide quitar, bass, marimba, electric piano,  violin, viola, cello, cymbal,drums – Marc Sens electric quitar – Christine Ott ondes Martenot] 

Το 2005 κυκλοφορεί το πέμπτο του άλμπουμ με τίτλο Les Retrouvailles. Ακούμε υπέροχες συνεργασίες, όπως ο ίδιος o  Tiersen παραδέχεται. Ο Dominique A. με τον οποίο έχει ξανασυνεργαστεί, ο Christophe Miossec, η Jane Birkin, ο Stuart A. Staples (των Tindersticks) και η Elizabeth Fraser (της οποίας θα ήθελε να γράψει ένα ολόκληρο άλμπουμ διότι λατρεύει τη φωνή της). Σε αυτό το άλμπουμ ο Tiersen έβαλε σε ένα πούλμαν τη μελαγχολία και την άφησε ελεύθερη να ταξιδεύει.

 Les Retrouvailles studio album

["Kala" (Fraser, Tiersen)  (Sung by Elizabeth Fraser) "Plus d'hiver"  (Sung by Jane Birkin)   A Secret Place" (Staples, Tiersen) -  (Sung by Stuart A. Staples) "Le Jour de l'ouverture" (Ané, Miossec, Tiersen)  (Sung by Miossec and Dominique A)  "Mary"  (Sung by Elizabeth Fraser)]

Το 2010 γράφει κάτι μαγικό, το άλμπουμ Dust Lane. Στα δύο χρόνια της δημιουργίας των κομματιών, ο Tiersen χάνει τη μητέρα του και έναν πολύ καλό του φίλο. Όλη αυτή η συναισθηματική φόρτιση τον αφήνουν επιτέλους ελεύθερο  να μιλήσει και να εκφραστεί μέσα από τη μουσική του. Αφήνει στην άκρη το πιάνο διότι δεν τον εκφράζει πια και ενώ αρχίζει τη σύνθεση με ακουστική κιθάρα, μπουζούκι και μαντολίνο τελικά καταλήγει σε έναν ήχο πιο ηλεκτρονικό, πειραματικό και αντιδραστικό. Η αλήθεια του γεμίζει με χρώματα, σκοτεινά και έγχρωμα όχι όμως ουδέτερα.

 Dust Lane album

[Yann Tiersen – vocals, guitar, keyboards, toy piano, strings, bass, effects, chairs  Matt Elliott – vocals, whistle, guitar   Gaëlle Kerrien – vocals   Syd Matters – vocals   Dave Collingwood – drums]

Τώρα πια στα 42 του χρόνια δηλώνει πως τον αναζωογονεί περισσότερο να παίζει σύγχρονη ροκ παρά κλασική μουσική. Απεχθάνεται τον έλεγχο της σύνθεσης. Θέλει περισσότερο αυθορμητισμό στη σύνθεση της μουσικής του. Προσπαθεί να είναι αληθινός και να μην επηρεάζεται από τη μουσική του σήμερα. Μας λέει πως συνθέτες του 20ουαιώνα όπως οι Prokofiev, Stravinsky, ακόμα πιο μοντέρνοι συνθέτες όπως  ο John Cage, τον έχουν επηρεάσει στο λίγο παράδοξο αλλά σύγχρονο στυλ μουσικής. Ακούει ακόμα και πολλές μπάντες από την εποχή του 60 όπως Silver Apples, Electric Prumes και Fuck Buttons . Οι συνθέσεις του τώρα πια ξεκινούν με κιθάρα, διότι μία μικροσκοπική ιδέα γίνετε πιο εύκολα πειραματική και μπορεί πιο εύκολα να διαλέξει διαφορετικούς δρόμους.  Έτσι λοιπόν εξηγείτε ο διαφορετικός δρόμους του άλμπουμ Skyline (το έβδομο κατά σειρά). Εννιά αριστουργήματα τα οποία ζωντανεύουν μέσα από λυτρωτικές διαδρομές . Οι μελωδίες, οι ψίθυροι, οι κραυγές, οι λέξεις και ο ...ηλεκτρισμός είναι ίχνη του εαυτού μας που συνυπάρχουν, τελικά, ευχάριστα.

  In the shadow of the skyline

[Yann Tiersen –  toy piano,  bass,  guitar,  synthesizer,  vocals, drums, mellotron, accordion,piano, strings, glockenspiel, vibraphone, bouzouki,  mandolin, marimba     Dave Collingwood – drums on tracks: 1, 3 to 5, 7, and 8   Stéphane Bouvier – bass clarinet on track 1  Gaëlle Kerrien – vocals on track 4       Matt Elliott – vocals on track 5   Syd Matters – vocals on track 7   Lionel Laquerrière – vocals on track 8   Neil Turpin – vocals on track 8   Robin Allender – vocals on track 8  Stéphane Bouvier – vocals on track 8  Ólavur Jákupsson – vocals on track 8  Daniel James – vocals on track 9 Efterklang – vocals on track 9  Heather Woods – vocals on track 9  Peter Broderick – vocals on track 9]

Από το 1999 έως και σήμερα κάνει συνέχεια περιοδείες σε όλο τον κόσμο. Έτσι δημιούργησε τρία live άλμπουμ. Το 1999 το Black Session, το 2002 το C’etait ici και το 2006 το On tour. Στα live του είναι εξαιρετικός,  άλλωστε τον θυμόμαστε και από τις sold out επισκέψεις του στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Το κάθε του άλμπουμ είναι σαν  παιχνίδι που αλλάζει συνέχεια πίστα. Εύχομαι να συνεχίσει έτσι, να παίζει σε ένα μουσικό παιχνίδι χωρίς τελειωμό.