Πρωταγωνιστές του Ονείρου

Όταν δεν ξέρεις τι πρέπει να πείς,
ασε την ψυχή σου να μιλήσει, και τα μάτια...

Θα προδώσουν τις σκέψεις σου, μην ανησυχείς,
κι ούτε θα κοπιάσεις, τους γρίφους να λύσεις της γλώσσας...

Πολλές φορές, μπορείς να εκφραστείς κι όλας,
με ένα πολύχρωμο μπουκέτο λουλούδια, έστω κι αγριολούλουδα...

Ασε τα λουλούδια να μιλήσουν, και τα μάτια,
αυτά τα υπέροχα καστανά σου μάτια, που ζωντανεύουν το όνειρο...

Οι πρωταγωνιστές, εμείς είμαστε μονάχοι,
και το σενάριο στο όνειρο, μοιάζει με ταινία φανταστική...

Εσύ κι εγώ, να γευτούμε μαζί την απόλαυση θέλουμε,
να γνωρίσουμε το πάθος, την λατρεία, και η επιθυμία μας αληθινή να γίνει...

Τι σημασία έχουν για μας τα χρόνια?
Τη ζωή μας τη φάγαμε, και είναι πολύ μικρή, όση έμεινε ακόμα...

Είναι η τελευταία μας ευκαιρία, να ζήσουμε,
και πράξη να κάνουμε, όσα με λαχτάρα ζητούσαμε απο μικρά παιδιά...

Γι’αυτό μην ανησυχείς για το σήμερα,
όταν δεν ξέρεις τι πρέπει να πείς, ασε την ψυχή σου να μιλήσει...

Ασε τον εαυτό σου ελεύθερο, να μιλήσει με τα μάτια,
εκείνα σε ξέρουν καλύτερα, δεν θα μπερδευτούν με γλωσσοδέτες...

Τον έρωτα, σαν δεν μπορείς να εκφράσεις με λέξεις,
αφήνεις το κορμί σου, να παραδωθεί στη μαγεία, να πλανάται σε όνειρο...

Κι όταν ξυπνήσεις, εμείς οι πρωταγωνιστές του ονείρου,
θα είμαστε και πρωταγωνιστές της ζωής, της δικής μας ζωής...