αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

Αφωνη Κραυγή

Κάτι που γράφτηκε μια βροχερή μέρα σε κάτι άθλια θρανία. Για όλα τα παιδιά που θέλουν να πετάξουν με βρώμικα και ραγισμένα γυάλινα φτερά...

Γράφει η Βίκυ (astarth_18)
4 άρθρα στο MusicHeaven

Σχόλια

Τετάρτη 28 Δεκ 2005

ΑΦΩΝΗ ΚΡΑΥΓΗ

Νιώθεις μπερδεμένος και χάνεσαι
Στα ρούχα ενός παλιού εαυτού κλειδωμένος
Κατάκτηση αποτελεί πια το μυαλό σου
Σε απόχες για πεταλούδες από έναν άλλο καιρό

Μαύρο πέπλο σκεπάζει τα ματωμένα χέρια σου
Και αέρας ακούγεται , εμφανίζεται και το παίρνει μακριά
Και ο απόκρυφος πόθος σου
Κατακόκκινος ντύνεται και στο φως ξανά απομακρύνεται

Ορμά ξανά η νιότη σου μα η ψυχή γερνάει και αποφεύγει..
Φοβάται και κρύβεται και με λάσπη μαύρη αόρατη καλύπτεται..

Ο Χρόνος αποτέλεσμα προσπάθειας
Μα επηρεάζεται ο κόσμος της απάθειας
Και η αποκάλυψη αργεί να' ρθεί
Και το ψέμα μια ζωή στο μυαλό καραδοκεί, εκεί...

Τώρα πια κανείς δεν έχει μείνει
Στον κόσμο μοναχή η σκέψη αιωρείται
Πουθενά δε βρίσκει να σταθεί
Και κουρασμένη και γκρίζα αυτοαποκαλείται...

Από την ίδια

No_Music

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

grevenger

#4545 / 02.05.2006, 02:10 / Αναφορά
Πολύ διαφορετικό από το άλλο ποίημα που λεχεις δημοσιεύσει εδώ.

Σκληροί στίχοι, κυριευμένοι από την απογοήτευση. Τελικά δεν μπορείς να πετάξεις με ραγισμένα γυάλινα φτερά;

Το άλλο ποίημα σου μου αρέσει περισσότερο, αυτό όμως είναι πιο "επαναστατικό", όμως 00's επαναστατικό, χωρίς οργή (όπως υπήρχε στα 80's), αλλά θλίψη.

Αρκετά καλό. Το ταλέντο φένεται (νομίζω...) !

kamelia8

#13052 / 15.04.2008, 21:04 / Αναφορά
Μου άρεσε πάρα πολύ!!

Μπράβο!!