ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Δύο στο κρύο [Ν.]

    Λόγια πλανημένα στον αέρα
    Στους ωκεανούς στα κύματα τα αιθέρια
    Μια ζωή στο πριν και το μετά εγκλωβισμένοι
    Σέρνοντας πίσω μας ξένες βαλίτσες
    Ξένοι στο βλέμμα μας
    Ξένοι μέσα στο άγγιγμα του ανέμου
    Γράφει το μέλος vasiloukos
    3 άρθρα στο MusicHeaven
    Τρίτη 07 Νοέ 2006
    Σκοντάφτω σε χαμόγελα
    Ποτέ δεν ζήτησα τη θάλασσα
    Μου αρκούσε το μικρό ποτάμι
    Ένα παράθυρο ουρανό
    Ούτε καν τον ήλιο

    Κι ο χρόνος ορκίζεται στο πέρασμά του
    Να σαρώσει τα ίχνη που γλυκά κι αθόρυβα
    ζωγράφισες με την ανάσα σου
    Θεέ μου, φέρτε μου ένα ζωγράφο
    Δε θυμάμαι πια την όψη σου
    Σκούριασε περιμένοντας τη χθεσινή μέρα
    Που ποτέ δεν ήρθε

    Θάφτηκαν τα γράμματα οι λέξεις τα νοήματα
    Που πήγαν τα όνειρα;
    Απόγευμα στην άδεια πιλοτή
    Κι ούτε ένα αυτοκίνητο
    Στο κόκκινο ορίζοντα μιαν άγρια θλίψη
    Κι ο ανελέητος παφλασμός των κυμάτων
    Μια παραλία στο βυθό λεηλατημένη

    Χριστέ μου θα χαθούμε και κανείς ποτέ δε θα κοιτάξει πίσω
    Θα γκρεμίσουν τα λίγα τετραγωνικά του μεσημεριού
    Τα δάκρυα μας που ασβεστώσαν την κουπαστή
    Θα σβήσουν
    Τα παγκάκια τα δέντρα τα βήματα
    Όλα

    Θα μας βρουν πλάι πλάι
    Θα χουμε γεράσει
    Τα χέρια μας θα μοιάζουν με θλιβερά ψηφιδωτά
    Όλα θα ‘ναι αλλιώς
    Εκτός από τα μάτια μας που θα ‘ναι ίδια
    όπως τότε

    Θα σε κοιτάζω με το ίδιο πάθος
    Κι ενώ θα θέλουμε να έρθουμε πιο κοντά
    Δε θα μπορούμε
    Θα ναι η απόσταση μικρή μα ένας δρόμος απέραντος
    ένα χάος
    θα μας χωρίζει
    Τότε στο τελευταίο μου βλέμμα
    Θα δεις το πρόσωπό σου
    Και ψίθυροι μικροί μόλις που θα ηχούν
    Σαν τον τίναγμα μιας πεταλούδας
    Ψίθυροι που θα βροντήξουν βίαια τη ψυχή σου
    Κάτω απ’ τα δέντρα
    Κι από κει στις θάλασσες και τα μικρά λιμάνια

    Βουτηγμένη απρόσμενα σ’ όλα αυτά που δε σταμάτησαν
    Στα τραίνα που χάθηκαν στο γυρισμό
    Στα πλοία που δε βρήκαν τόπο ν’ αράξουν
    Στους ανθρώπους που το ‘ριξαν στο φευγιό
    Με τη πρώτο φύσημα του ανέμου
    Στις στάχτες που σκορπίσαν στις τέσσερις πλευρές του ορίζοντα
    Στο ξερόχωμα και τα ψηλά στάχυα που φύτρωσαν μετά τη μπόρα
    Στα πονηρά βλέμματα και τους πικρούς καημούς

    Κι έπειτα θα με δεις σαν άλλωτε βρεγμένο
    Κι η φωνή μου θ’ απλώσει σαν απαλό τρεμούλιασμα της λίμνης
    Θα καλύψει τα δέντρα τα παγκάκια τις θάλασσες
    Θα χαϊδέψει γλυκά τους μεγάλους βράχους
    Τα ψάρια τα κοχύλια τα φύκια

    Αγάπη μου, που ποτέ δε σε κράτησα
    Αγάπη μου, που ποτέ δε σε φίλησα
    Αγάπη μου, που ποτέ δε σ’ είχα
    Αγάπη μου…



    Σε είδα χθες στο μπαρ με το μεγάλο σου τον έρωτα
    Μεγάλωσες.





    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #6126   /   07.11.2006, 12:00   /   Αναφορά
    Κουμπαρούλη όσες φορές κι αν το διαβάσω με συγκινεί...
    #6128   /   07.11.2006, 13:19   /   Αναφορά
    το διάβασα και το ξαναδιάβασα..... ένας κόμπος η καρδιά......

    και ενα μακρόσυρτο αααααααααχ



    τέλειο!!!!!!
    #6131   /   07.11.2006, 17:17
    Πολύ ευαίσθητο! Πολύ όμορφο! Συγχαρητήρια!

    #6132   /   07.11.2006, 18:06   /   Αναφορά
    Παιδιά να στε καλά, εύχομαι να κρατάτε τις αγάπες σας σφιχτά....
    #6134   /   07.11.2006, 20:59
    vasiloukos ευχομαι να μην χασεις ποτε την αγαπη σου, οποια κι αν ειναι αυτη...Εισαι απλα υπεροχος.

    #6133   /   07.11.2006, 20:12   /   Αναφορά
    Όμορφη η εικόνα σου φίλε "vasilouko"

    Κάπωε έτσι είναι ο δρόμος που μου αρέσει κι εμένα.
    #6135   /   07.11.2006, 21:38   /   Αναφορά
    Ταπεινά υποκλίνομαι....

    #6151   /   08.11.2006, 21:04   /   Αναφορά
    para poli oraio to poiima sou . sugxartiria
    #6187   /   10.11.2006, 17:29   /   Αναφορά
    Είναι πραγματικά καταπληκτικό! Συγχαρητήρια!!
    #6312   /   17.11.2006, 03:02   /   Αναφορά
    ενα συχαρητηρια,ενα μπραβο ειναι λιγοο για τα λογια που καταθετει η ψυχη σου.ειλικρινα νομιζω πως εχει μια ροη χωρις ροη,μια αφηγηση χωρις αφηγηση,μια μαγεια περα για περα μαγευτικη....με συγκλονησε

    #6320   /   17.11.2006, 15:23
    Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς....

    #13220   /   21.04.2008, 11:58   /   Αναφορά
    Υπέροχοι συνδυασμοί λέξεων, εικόνων, συναισθημάτων... Το απόλαυσα πραγματικά! Συγχαρητήρια!!!