Ο Αλχημιστής

Έπειτα από μύριες ανασκαφές
σε λαγούμια και σε απόκρυφα ορυχεία,
έπειτα από αλλόκοτες οσμές
και ξεχειλίσματα του δάσους
σε στοιχειά και σε υπόκωφους θορύβους,
έπειτα από αμέτρητα μακροβούτια
σε φυλλωσιές και σε πυκνά δενδρύλλια,
ερπετό στους φλογοβόλους κορμούς,
κάστορας στα ανθισμένα κλαδιά,
σταυραϊτός στις χιονοβολημένες βουνοκορφές,
μελίσσι στους θερινούς αγέρηδες,
πότε μέρμηγκας και πότε λαγός
στο κρύο και αφιλόξενο γρασίδι,

Εκεί

Στο μικρό του εργαστήρι,
μες στις στοίβες από τα εργαλεία
και τις πολύχρωμες φιάλες
μες στις ντουζίνες από τα οργωμένα του βιβλία
και τα πεταμένα ολούθε
–στα παράθυρα, στο πάτωμα και στις οροφές –
μελανιασμένα σοφά χειρόγραφά του,
ο αλχημιστής
πέθανε
κατάμονος,
φτωχός
και βαθύτατα γερασμένος.