Η εξάλειψη στοιχίζει ακριβά

Παρείσακτος θα πεί..ξένος να νοιώθεις ανάμεσα στο πλήθος..Κι όταν ψάχνεις να μαζέψεις απο κάτω τήν περιφάνεια σου, να μην βρίσκεις ούτε ίχνος.. Να ξεχάσεις δικαιολογίες και εμπαιγμούς, αφοσιώσου αλτρουιστικός με εγωισμό, στον ρόλο της τιμής σου.. Με μια ποιητική επίπληξη δεν κερδίζονται τα λόγια, δεν φαίνονται οι πράξεις, στο φτασμένο σου ΄'είναι'' , στα διάσημα σαλόνια των ολίγων, στα λημέρια που συχνάζεις, ταβέρνα, καφενείο, σπίιτι.. Όσο ζυγώνεις, την εξάλειψη κρατάς απο το χέρι και σε σέρνει σαν παιδάκι, περιμένει να της δώσεις την καραμέλα που μασάς απο πέρυσι θυμάσε; Τι προσπαθείς να αποδείξεις φονιά; Το ξεπέρασα θα πείς, έμαθα εγώ να ειμαι υπεύθυνος,σιωπηλός, αυτάρκης φανφαρόνος! Και η μυρουδιά απο τα σκουπίδια μας εμπνέει..Σήκω σήμερα κι έβγα έξω να την βρείς, σε περιμένει η αισιοδοξία στην γωνία να σου πει καλημέρα..Πόσο παλιάτσος μπορεί να γίνει κάποιος.. Σε ένα ρολάκι που μόνο δικό του δεν ειναι, κι ουτε θα έπρεπε να του ανοίκει πια.. Τούτο θα σου πώ κι βάλτο καλα στήν γκλάβα σου. Δέν μαυρίζεις άλλο την μαυρίλα, εκτός αν νομίζεις πως βρίσκεσαι σε μια χώρα με φώς..οπότε όλα άσπρα για σένα.Ειδάλως θα ξεπέσεις σε μια θεση δημοσιου, η θα αναίβεις ψηλά τα σκαλιά, μέτρο, μέτρο, συλλαβή την συλλαβή, να ψελλίσεις δυο λόγια και σχόλασες.. Και η θρησκεία σου σκλαβιά είναι και τούτη η σκρόφα.Σε κρατά γερά απο τα αχαμνά σέρνοντας σε όπου βρεθούν κορόιδα και θύματα, να ρίξουν με το άγιο χέρι τους δυό ψίχουλα γιαγιούλες της Εκάλης, στο ιερό χωνευτήρι με τα λεφτά, να αυγατίσουν και να φάνε ψωμί οι χορτασμένοι ιερείς, στο όνομα της πίστης και της καλλής θέλησης.. Μα δεν μασάνε κουτόχορτο πιά ανόητα.Τώρα το ξεσκίζουν με τρόπο..Τουλάχιστον ξέρουμε και βλέπουμε ποιοί και πώς, δεν κρύβεται η σαπίλα απο τα ρουθούνια μας..Σας τιμά! Αν κάποιος πει ένα πασίγνωστο ''όχι'' ας παλέψει στο καναβάτσο με την συνείδηση του, κι οποιος απο τους δυό νικήσει, ας κάνει το έπαθλο δωρεά στούς φτωχούς..Μην το χει να το καμαρώνει στην βιβλιοθήκη του για να του θυμίζει μια ακόμη στημένη του νίκη..