Ένα ταξίδι μιάς μονάχα μέρας

Γράφει ο γιαννης (taksidiwths)
3 άρθρα στο MusicHeaven

Στο πέρασμα του τα δέντρα τεντώνονται,ανοίγουν τα μάτια και προσπαθούν να τραγουδήσουν.
Κάθε μικρό φύλλο κάθε πόρος αφουγκράζεται την μελωδία που είναι σαν μια συγχορδία απο κελαρυστά γέλια,χαρούμενες φωνές,ιάχες θριάμβου και ερωτευμένες κραυγές.
Τα ζωντανα δινουν παρασταση στο στρωμενο για την περισταση γαλαζιο χαλι που εχουν υφανει οι νοτες,οι ρεουσες εκ των καθαριων χεριων του μικρου ταξιδιωτη.
Φωτείνες ηλιαχτίδες τον στεφανώνουν καθώς ο αέρας τον σηκώνει απαλά λικνίζοντας το σώμα του μέσα σ'ενα παχουλό και αφράτο σύννεφο.
Ένα σύννεφο φτιαγμένο με τα λουλούδια και τα αγκάθια της ψυχής,νοτισμένο απο την επιτακτίκη ανάγκη μιας εξομολόγησης,διανθισμένομε χρυσόσκονη και μύρο.
Και έτσι όπως όλη η πλάση αναγεννιέται,η νύχτα βιάζεται να σκεπάσει με το αραχνοϋφαντο πέπλο της τον κόσμο για να έχει και εκείνη την ευκαιρία να ενωθεί με το όνειρο.
Τα άστρα της λυτρωμένα από τη δεσμωτική σιωπή,παύουν τον ρόλο τους,αυτόν της συμβιβαστικής αδρανοποιημένης φωτοχυσίας και συνταράσσουν την ηρεμία της γής απ'άκρη σε άκρη.
Το έδαφος τρέμει,ραγίζει και ξεχειλίζουν τα υπόγεια της γής μια δύναμη κρυμμένη,σκόπιμα φυλαγμένη.
Είναι η στιγμή που ο ταξιδιώτης κάνοντας μια χορευτική στροφή με σφιγμένες τις γροθιές του,πλέκει παρέα με τις νότες του τη φορεσιά της ελευθερίας που είναι κόκκινη και κίτρινη και άσπρη.
Αυτή η φορεσιά ειναι το θείο δώρο του ταξιδιού.
Το μέσο για να εξυψωθεί ο μικρός μας στα ύψη και βουτώντας στα άδυτα της υπαρξής του να κινήσει ουρανό και γή προς την αληθινή και πηγαία δηιμιουργία.


Καλή σου αρχή ταξιδιώτη!
Εύχομαι μέσα από την περιπλάνηση στα μονοπάτια της μουσικής να βρείς τους θησαυρούς και τα παλάτια...