Θα σε ξαναδώ;

Ήταν καλοκαίρι που μπήκες στη ζωή μου, έβαψες το τοπίο στη γκρίζα διαδρομή μου. Μ’ έμαθες τις νύχτες μ’ όνειρα να στολίζω και τώρα σε ένα τέτοιο μονάχα πια ελπίζω.

Θα σε ξαναδώ; Άραγε που να ‘σαι… Σε ποιον ουρανό πετάς και δε θυμάσαι; Θα σε ξαναδώ; Έλα για ένα βράδυ, να δω ξανά τη φλόγα, κι ας ζήσω στο σκοτάδι.   Τώρα οι χειμώνες μου φαίνονται αιώνες, μόνη μου βουλιάζω …στις σκέψεις μου κουρνιάζω. Τώρα τα καλοκαίρια δεν έχουνε αστέρια, χίλιες ευχές να ρίξω, για να σε φέρουν πίσω.

Θα σε ξαναδώ; Άραγε που να ‘σαι… Σε ποιον ουρανό πετάς και δε θυμάσαι; Θα σε ξαναδώ; Έλα για ένα φεγγάρι, τη φλόγα να χαζέψω κι η στάχτη ας με πάρει.