Σαν σκιές μισές τους συναντούσα.,
για αγάπη μόνο τους μιλούσα.
Μάταιο στα αλήθεια, μα μεγάλο
να ζητάς αυτό και τίποτε άλλο...
Μα για πείτε μου και μένα αν αγάπησα κανένα,
αν γι΄ αυτούς δακρύζω ακόμα κι αν η μοναξιά έχει χρώμα.
Βράδια άπειρα είχα θυσιάσει,
μα το όνειρο ποιος να το φτάσει;
κι όσο πιο πολύ το πολεμούσαν,
την ψυχή μου δεν την ξεγελούσαν.
Μα για πείτε μου και μένα αν αγάπησα κανένα, αν γι΄ αυτούς δακρύζω ακόμα κι αν η μοναξιά έχει χρώμα.
Σαν σκιές μισές τους συναντούσα.,
για αγάπη μόνο τους μιλούσα.
Μάταιο στα αλήθεια, μα μεγάλο
να ζητάς αυτό και τίποτε άλλο...
Μα για πείτε μου και μένα αν αγάπησα κανένα,
αν γι΄ αυτούς δακρύζω ακόμα κι αν η μοναξιά έχει χρώμα.
Βράδια άπειρα είχα θυσιάσει,
μα το όνειρο ποιος να το φτάσει;
κι όσο πιο πολύ το πολεμούσαν,
την ψυχή μου δεν την ξεγελούσαν.
Μα για πείτε μου και μένα αν αγάπησα κανένα, αν γι΄ αυτούς δακρύζω ακόμα κι αν η μοναξιά έχει χρώμα.
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#18825 / 14.08.2009, 13:04 / Αναφορά ''Σαν σκιές μισές τους συναντούσα., για αγάπη μόνο τους μιλούσα. Μάταιο στα αλήθεια, μα μεγάλο να ζητάς αυτό και τίποτε άλλο...'' Τέλειο...Μπράβο σου!!!! |
#19058 / 18.10.2009, 14:30 / Αναφορά Όταν μια φθινοπωρινή ημέρα σαν και τούτη ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στο βασίλειο της μελαγχολίας στίχοι σαν τους δικούς σου σε παίρνουν απ'το χέρι και σε ξεναγούν... Σ'ευχαριστώ |