Πάνω στα έπιπλα, λευκά σεντόνια, έχω ρίξει
Έτσι κι αλλιώς το σπίτι μας, δεν πρόκειται να ανοίξει
Και όπως τα βράδια κάθομαι μόνος στην πολυθρόνα
Κοιτάζω γύρω το λευκό τοπίο του χειμώνα
Σε αυτό το σπίτι ζήσαμε
Στιγμές ευτυχισμένες
Την ώρα που χωρίσαμε
κοιτούν μαρμαρωμένες
Ώρες πολλές ακούγοντας, μια μουσική να παίζει
φωτογραφίες μας παλιές, απλώνω στο τραπέζι
κι όταν θα πρέπει το πρωί, να βάλω μία τάξη
το κάνω αργά, ελπίζοντας, πως κάτι θα αλλάξει
Παν Καρτσωνάκης
http://www.photografies.8m.com