Ενα στιχοποίημα για τους φίλους μας τους αλήτες...
γενικώς...
Γράφει το μέλος
delcristo15 άρθρα στο MusicHeaven
Σε πουκάμισο μαύρο στενό
κουβαλάς το κορμί σου κι απόψε...
(Ο σουγιάς μες στην τσέπη
περιμένει ζεστός...)
Θαμώνας σε βρώμικα μπάρ
το ποτό σου το παίζεις στα ζάρια...
(Και φίλος κανένας
δε σου είναι πιστός...)
Μάγκας κι αλήτης κι απόκληρος
του καλού μας του κόσμου σκουπίδι...
(Δεν ακούει τη φωνή σου
κανένας θεός...)
Ποτέ δεν ξημερώνει για τα μάτια σου
μόνο σε πόρνες δίνεις τα φιλιά σου
πάνω σου η νύχτα βάζει τα σημάδια της
κι όταν μεθάς θές να τινάξεις τα μυαλά σου...