Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Η δεκαετία του 70 θα περνούσε σαν μια από της πιο βαρετές στην ιστορία. Αν δεν ξεσπούσε το κίνημα του Punk.
Τώρα η δεκαετία θα αποτελέσει ορόσημο στην ιστορία. Μια άποψη που κυριαρχεί στους μουσικούς και όχι μόνο κύκλους.
Τι είναι λοιπόν η Punk μουσική ή αλλιώς το Punk κίνημα;
Αγγλία 1976. Στην πιο παλιά βιομηχανική δημοκρατία, τα έντονα προβλήματα του πληθωρισμού και της ανεργίας μεταξύ των νέων με μια ταυτόχρονη ανάπτυξη της αστυφιλίας, οδηγούν τους νέους σε έναν σκουπιδοτενεκέ απογοήτευσης. Η μουσική όπως πάντα αφουγκράζεται την κατάσταση. Η μουσική γενιά του '60 βρίσκεται σε τέλμα. Μεγάλα τραγούδια με παρατραβηγμένα σόλο, μεγάλες ανούσιες συναυλίες.
Το Punk ξεπετάχθηκε σαν μια αντίδραση σε όλο αυτό το σκηνικό. Η μουσική του είναι εύκολη να την νιώσεις και να την παρακολουθήσεις. Άγρια, σε έναν ρυθμό και τόνο που σε ξεκούφαινε, δεν χρειάζεται να τη μάθεις, τα τραγούδια ταιριάζουν με το πάθος της νεολαίας, μιλανε για της ουρές της ανέχειας, την έλλειψη αισθημάτων, την πλήξη, την απογοήτευση, κοροϊδεύουν αξίες που έπαυαν να έχουν νόημα και σημασία.
« ποιος φτιάχνει τους κανόνες, που κάνουν τους ανθρώπους να διαλέγουν;
Ποιος κρίνει αν οι τρόποι μας είναι σωστοί ;
Τα μέσα ενημέρωσης στο ρόλο του φύλακα είναι σκατα.
Η τηλεόραση σου λέει τι να σκέπτεσαι.»
Έχοντας της ρίζες του στο Garage Rock και με πρωτεργάτες συγκροτήματα όπως οι Sex Pistols, Clash, Jam και ως βάση της Pups, το νέο αυτό μουσικό κίνημα διαμόρφωσε με τον αντιδραστικό χαρακτήρα του στην συμπεριφορά, στο ντύσιμο και στη μουσική, ένα σημαντικό πολιτιστικό φαινόμενο, πρώτα στην Αγγλία και στην συνέχεια σε όλον τον κόσμο.
Μια ή δυο ηλεκτρικές κιθάρες, ένα ηλεκτρικό μπάσο, μια ντραμς, μια φωνή που δεν τραγουδούσε αλλά ούρλιαζε, Rock an roll , ρυθμός με διάρκεια 2 λεπτών, στίχοι αντιδραστικοί και σε κάποιες περιπτώσεις ανατρεπτικοί, Anarchy in the U.K, got save the Queen των Sex Pistols, Career Opportunities, Clash , Right to work, Chelsea’s .
Στην σκηνή η απόσταση με τους ακροατές είναι μηδαμινή, οι πρόβες γίνονται λίγο πριν το ξεκίνημα, χώρος μικρός, πριν τελειώσει η παράσταση τα μισά μουσικά όργανα είναι κατεστραμμένα, απολυτό χαος, ενώ τις πιο πολλές φορές οι συναυλίες δεν διαρκούν πάνω από μισή ώρα. Το πιο σημαντικό γνώρισμα του Punk είναι ότι τίποτα δεν είναι οριστικό και σκοπός του είναι η αλλαγή, η οποιαδήποτε αλλαγή.
Στο ίδιο μήκος φυσικά και το ντύσιμο. Η φτηνή παραμάνα σήμα κατατεθέν, στα ρούχα στο σώμα, παντού...
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #22051 / 04.03.2011, 16:14 / Αναφορά Οντως η πανκ ηταν μια αντιδραση στην κοινωνια πρωτα και μετα στη μουσικη. Σιγουρα η πανκ ειχε πολλα να πει και τα ειπε. Μαλιστα μερικες μπαντες του κινηματος εμειναν διαχονικες.. Η πανκ δεν πεθανε και δεν ηταν απλα μια μοδα οπως αλλα ειδη |
| #22052 / 04.03.2011, 19:18 Ευχαριστώ για το σχόλιο, και συμφωνώ ότι η πανκ δεν πέθανε. Το συγκεκριμένο άρθρο , το οποίο το χώρισα σε 3 μέρη (αν και ίσως θα ήταν καλυτέρα να το έστελνα σαν ενιαίο. ) Ασχολείται μόνο με την αρχή 1976-1977. :) :) |
| #22053 / 04.03.2011, 20:16 / Αναφορά Κρίμα που η μουσική αυτή δεν έχει τη θέση που της αξίζει... |
| #22054 / 05.03.2011, 06:44 / Αναφορά Πολύ καλό το κείμενο & η πρόθεσή του αλλά ...όχι και βαρετή η δεκαετία του '70 χωρίς το punk! |
| #22055 / 05.03.2011, 07:09 / Αναφορά Θέλω να πιστεύω πως η λέξη "βαρετή" αναφέρεται έμμεσα στο σλόγκαν "βαριέμαι" των punks της εποχής & όχι στη δημιουργικότητα & αξία των μουσικών των άλλων ειδών. Κατά τη γνώμη μου, το punk βοήθησε με την επιρροή του μάλλον την επόμενη δεκαετία ('80) να είναι λιγότερο βαρετή & πλαστική απ' ότι θα΄ταν αν δεν είχε προηγηθεί. |
| #22057 / 05.03.2011, 10:18 Καλημέρα . Ναι όντως η πρόταση με την οποία ξεκινά το άρθρο είναι λόγια του Μαλκομ Μακλάρεν , και αφορά την γνώμη του, όπως και αρκετών ακόμη συντελεστών του κινήματος του πανκ ως προς τα μουσικά δεδομένα της περιόδου. Φυσικά και προσωπικά δεν αμφισβητώ την δημιουργικότητα σε άλλα μουσικά είδη , αλλά πιστεύω όμως ότι το πανκ έδωσε μια άλλη διάσταση στο χώρο της ροκ μουσικής για το υπόλοιπο μισό της δεκαετίας. Και φυσικά όπως σωστά αναφέρεις επηρέασε κατά πολύ την δεκαετία του 80. ευχαριστώ για το σχόλιο σου :) :) |
| #22061 / 06.03.2011, 15:54 / Αναφορά Συγχαρητήρια για το άρθρο, μικρό αλλά περιεκτικό. Επιτρέψτε μου να παραθέσω και το link για το The Filth & The Fury, documentary για τους Sex Pistols (μια που τους είδα στη φωτό :D) και αρκετά κατατοπιστικό για το punk κίνημα..http://www.imdb.com/title/tt0236216/ |
| #22213 / 21.03.2011, 13:10 / Αναφορά "Η δεκαετία του 70 θα περνούσε σαν μια από της πιο βαρετές στην ιστορία. Αν δεν ξεσπούσε το κίνημα του punk." Τα λόγια του McLaren είναι αυτά που είναι γιατί ήταν ένας πολύ καλός διαφημιστής και μάνατζερ και έπρεπε να υποστηρίξει το προϊόν που ήθελε να πουλήσει στην πεινασμένη για "αντίδραση" νεολαία της εποχής, το punk, όπως και έκανε. Σύμφωνα με αυτήν τη λογική είναι εντάξει. Διαβαζοντάς τα, όμως, μετά απο χρόνια κατανοεί κανείς απόλυτα τι μπαρούφες έλεγε (αν δεν το είχε καταλάβει νωρίτερα). 1) Η δεκαετία του 1970 είναι μία απο τις δύο-τρείς πιο ενδιαφέρουσες του 20ου αιώνα. Απο όποια άποψη και αν το πάρεις. Πολιτική, σκέψη, διανόηση, κοινωνικά κινήματα, πολιτισμός, μουσική, κινηματογράφος, λογοτεχνία, αθλητισμός, τεχνολογία, μόδα κτλ. Δεν χρειαζόταν την punk για να γίνει. Ήταν ήδη. 2) Ξεχνάς να αναφέρεις την πολιτική κατάσταση στην Βρετανία με τους Συντηρητικούς, τη Θάτσερ κτλ. Κύριος λόγος επικράτησης της punk. 3) Αναφέρω ότι στο πρώτο μισό της δεκαετίας κυριαρχεί η progressive rock, η οποία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την punk. Πολύ καλοί μουσικοί - άσχετοι "μουσικοί", πολύπλοκη - απλή μουσική, μεγάλα - 2λεπτα κομμάτια, ονειρικός κόσμος - πραγματικότητα, πειραματισμός και σόλο - παράδοση και verse-chorus-verse, διανόηση και εκλεπτυνση - "καφρίλα" και σπασίματα, χρώμα - απουσία χρώματος (μαύρο) κτλ. Ο διάδοχος του prog, το punk, έπρεπε να "σκοτώσει" πρώτα τον πατέρα του για να μπορέσει να στηριχθεί στα πόδια του. Η φυσιολογική ροή των πραγμάτων δηλαδή. Το θέμα για μένα βρίσκεται στο πως ο McLaren μαζί με μερικούς άλλους ειδικούς του marketing κατάφεραν: α) να το "πουλήσουν" σε τόσο μεγάλη κλίμακα και να το καταστήσουν παγκόσμιά μόδα β) να καθιερώσουν, μια για πάντα (;), το marketing στη μουσική βιομηχανία. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και θα τα βλέπουμε για καιρό. |
| #22222 / 21.03.2011, 16:32 / Αναφορά Το μάρκετινγκ δεν το ανακάλυψε ο Μακ λάρεν . είδη είχε εισχωρήσει στην μουσική ροκ από τα τέλη της δεκαετίας του 50 την εποχή του ροκ εν ρολ. Όπως και να το δει κάποιος το πανκ σηματοδότησε μια νέα εποχή στο ροκ και αυτό φάνηκε και επιβεβαιώθηκε στη δεκαετία του 80. |
| #22223 / 21.03.2011, 20:37 Μα δεν είπα ότι το ανακάλυψε. Λέω: "Το θέμα για μένα βρίσκεται στο πως ο McLaren μαζί με μερικούς άλλους ειδικούς του marketing κατάφεραν: α) να το "πουλήσουν" σε τόσο μεγάλη κλίμακα και να το καταστήσουν παγκόσμιά μόδα β) να καθιερώσουν, μια για πάντα (;), το marketing στη μουσική βιομηχανία. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και θα τα βλέπουμε για καιρό." Το marketing υπήρχε αλλά ποτέ άλλοτε οι μηχανισμοί του δεν λειτούργησαν τόσο καλά και μαζικά για την προώθηση μιας μουσικής. |
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Björk: Fossora 
Ο Τόνυ Κονταξάκης αφηγείται τις ιστορίες των τραγουδιών του
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;
