Bat Out Of Hell - Meat Loaf

Το «Bat Out Of Hell» περιλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο του βαρύτονου heavy-Rock τραγουδιστή και ηθοποιού Meat Loaf, που κυκλοφόρησε το 1977.

Το τραγούδι είναι στην ουσία μία mini-opera, διάρκειας 9’48’’ (!), που έγραψε ο Αμερικανός παραγωγός, συνθέτης και πιανίστας James Richard Steinman, γνωστότερος ως Jim Steinman. Ο Steinman έχει γράψει όλες τις επιτυχίες του Meat Loaf, συμπεριλαμβανομένου και του «I’d Do Anything For Love (But I Won’t Do That)», αλλά και γνωστές επιτυχίες άλλων καλλιτεχνών όπως το «Making Love Out Of Nothing At All» των Air Supply και το υπέροχο «Total Eclipse Of The Heart» της Bonnie Tyler.

Ο Meat Loaf και ο Jim Steinman γνωρίστηκαν το 1973 όταν ο Steinman έγραφε τη μουσική για το μιούζικαλ «More Than You Deserve», το οποίο ανέβηκε στο Public Theater της Νέας Υόρκης το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς. Ανάμεσα στους ηθοποιούς ήταν και ο Marvin Lee Aday, γνωστός ως Meat Loaf. Από τότε γίνανε φίλοι και αχώριστοι συνεργάτες.
Στα τέλη του 1974 ο Meat Loaf αποφάσισε να εγκαταλείψει το θέατρο και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική. Ο Steinman είχε ήδη κάποια τραγούδια έτοιμα καθώς ετοίμαζε ένα μιούζικαλ με τίτλο «Neverland», βασισμένο στον «Peter Pan» του J.M.Barrie. Κατά τη διάρκεια αυτής της προετοιμασίας, ο Steinman και ο Meat Loaf θεώρησαν ότι τρία από αυτά τα τραγούδια ήταν εξαιρετικά και τότε άρχισαν να επεξεργάζονται την ιδέα να αποτελέσουν μέρος ενός δίσκου. Το ένα από αυτά τα τρία τραγούδια ήταν το «Bat Out Of Hell».

Ο Steinman εμπνεύστηκε το «Bat Out Of Hell» από την ταινία του Alfred Hitchcock «Ψυχώ» (Psycho, 1960) καθώς και από τραγούδια splatter platter*, όπως το «Leader Of The Pack» των Shangri-Las (1964) και το «Tell Laura I Love Her» του Ray Peterson (1960), το οποίο ήταν και το πρώτο single που είχε αγοράσει.

Επεξήγηση: *Splatter platter: είδος εφηβικής μπαλάντας που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής την περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Αυτού του είδους οι μπαλάντες αφηγούνταν τον πρόωρο θάνατο ενός νέου είτε από την άποψη του ίδιου του προσώπου που πέθαινε είτε από την άποψη κάποιου αγαπημένου του προσώπου.

Το «Bat Out Of Hell» γράφτηκε με σκοπό να γίνει το απόλυτο τραγούδι, ένας ροκ ύμνος, με θέμα το θάνατο από τροχαίο ατύχημα. Οι στίχοι του τραγουδιού μιλάνε για έναν τύπο που οδηγεί τόσο γρήγορα και εκστατικά τη μηχανή του που δεν μπορεί να δει μία λακκούβα ή ένα εμπόδιο παρά μόνο όταν είναι πια πολύ αργά. Ο αναβάτης πέφτει από τη μοτοσικλέτα του, η οποία γίνεται συντρίμμια, και ο ίδιος βλέπει τα σωθικά του να βγαίνουν από μέσα του: «And the last thing I see is my heart still beating, breaking out of my body and flying away, like a bat out of hell…» (και το τελευταίο πράγμα που βλέπω είναι η καρδιά μου ακόμα να χτυπά, να βγαίνει από το σώμα μου και να πετά μακριά, σαν νυχτερίδα από την κόλαση…). Η έκφραση «bat out of hell» είναι μεταφορική και σημαίνει «πολύ γρήγορα».

Όπως είπε και ο ίδιος ο Steinman:
- Αυτό που με συγκλονίζει σ’ αυτή τη μελοδραματική αφήγηση είναι που περιλαμβάνει ένα κατακλυσμικό γεγονός τόσο ταιριαστό με τον εφηβικό κόσμο και το Rock and roll όπως ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο ή τη μοτοσικλέτα.

Ο Steinman συνέθετε τα τραγούδια του με τον κλασικό τρόπο, δηλαδή βασιζόμενος περισσότερο στο πιάνο παρά στην κιθάρα. Αυτό που τον έλκυε περισσότερο στη ροκ μουσική, ήταν η αίσθηση της αγριότητας, της επανάστασης, αλλά και της απέραντης κλίμακάς της. Ο Steinman μπορούσε εύκολα να συγχωνεύσει αυτές τις αξίες με τους εφηβικούς πόθους και τις εμμονές του. Η επιθυμία του δεν ήταν απλά να γράψει τραγούδια, αλλά να δημιουργήσει έναν παράλληλο κόσμο στον οποίο θα μπορούσε να ζήσει ο ίδιος.
Ο Steinman δήλωσε σχετικά:
- Ποτέ δεν είδα την κλασική μουσική και το Rock ‘n’ roll ως διαφορετικά είδη. Μεγάλωσα προτιμώντας ακραία πράγματα στη μουσική, και ιδιαίτερα με γοτθικά χαρακτηριστικά. Δεν εκτιμούσα πολύ τα εκλεπτυσμένα είδη. Οι Dire Straits μπορεί να είναι καλοί, αλλά δεν κάνουν για μένα. Προτιμούσα τον William Blake** και τον Hieronymus Bosch***. Δεν έβλεπα το νόημα να γράφει κανείς τραγούδια με θέματα γύρω από τη συνηθισμένη, πραγματική ζωή.

Επεξήγηση:
**William Blake (1757-1827): Άγγλος ποιητής, ζωγράφος και χαράκτης. Σφοδρός αντίπαλος του σχολικού ορθολογισμού, αμφισβήτησε τις αξίες της εποχής του τόσο μέσα από την ποιητική του έκφραση όσο και με το ζωγραφικό του έργο. Ο κόσμος του Blake ήταν εξόχως εσωτερικός, μερικές φορές παράδοξος ή ανισσόροπος (συνδιαλεγόταν με πνεύματα, ζωγράφιζε το φάντασμα μιας μύγας) κι άλλοτε ικανός να οργανώνει ένα ολόκληρο σύστημα προσωπικών συμβόλων σε «κάτι άλλο», ποίημα ή χαρακτικό, το οποίο να ενδιαφέρει και να μιλά σε όλους. 
***Hieronymus Bosch (1450-1516): Ολλανδός ζωγράφος που χρησιμοποίησε ανορθόδοξους κώδικες εικονογράφησης, κάνοντας μια βουτιά στην άβυσσο του ανθρώπινου υποσυνείδητου. Στην εποχή του θεωρήθηκε ένας «επινοητής τεράτων και χιμαιρικών οπτασιών».

Οι Steinman και Meat Loaf συνάντησαν απέραντες δυσκολίες προκειμένου να βρουν κάποιον που να αναλάβει την παραγωγή. Γυρίσανε όλες σχεδόν τις δισκογραφικές εταιρίες παίζοντας το τραγούδι ζωντανά, με τον Steinman στο πιάνο και τον Meat Loaf να τραγουδά. Όλοι τούς απορρίψανε. Μάλιστα ο πολύς Clive Davis (πρόεδρος της Columbia και ιδρυτής της Arista Records) υποστήριξε ότι «οι ηθοποιοί δεν φτιάχνουνε δίσκους!» δείχνοντας σαφώς τον Meat Loaf. Ο Davis δεν περιορίστηκε μόνο στον Meat Loaf αλλά έστρεψε τα βέλη του και στον Steinman. Αμφισβητώντας τις ικανότητές του να γράψει μουσική και τις γνώσεις του για τη ροκ, ο Davis απευθύνθηκε στον Steinman λέγοντάς του:
- Ξέρεις πώς να γράψεις ένα τραγούδι; Έχεις ιδέα από γράψιμο; Αν θες να κάνεις δίσκους, τότε πάει έτσι: A, B, C, B, C, C. Δεν ξέρω τι προσπαθείς να κάνεις. Εσύ το πας A, D, F, G, B, D, C! Δεν ξέρεις να γράψεις τραγούδια! Έχεις ακούσει ποτέ Pop μουσική; Έχεις ακούσει ποτέ Rock and roll; Όταν φύγεις από δω, καλά θα κάνεις να πας ν’ αγοράσεις κανένα δίσκο!

Αν και ο Steinman γέλασε ειρωνικά με τις προσβολές του Clive Davis, ο Meat Loaf όταν κατέβηκε στο δρόμο φώναξε δυνατά:
- Άντε γ… Clive!
Στην πραγματικότητα ο Steinman ήξερε κάθε δίσκο που έβγαινε στην αγορά και ήταν αυτό που λέμε «κινητή μουσική εγκυκλοπαίδεια». Οι ιδέες του όμως δεν έβρισκαν απήχηση στους συντηρητικούς δισκογραφικούς κύκλους.
Οι προσπάθειες των δύο φίλων σώθηκαν από τον 28χρονο Αμερικανό μουσικό και παραγωγό Todd Rundgren, τον οποίο ο Steinman περιέγραψε ως τη μόνη γνήσια μεγαλοφυΐα με την οποία έχει συνεργαστεί ποτέ. Όταν ο Rundgren άκουσε το «Bat Out Of Hell», έπεσε στο πάτωμα από τα γέλια (!) και τελικά αποφάσισε να αναλάβει την παραγωγή! Η ηχογράφηση άρχισε το 1976 στα Bearsville Studios, κοντά στο Woodstock, κι αφού χρειάστηκε ο Steinman και ο Meat Loaf να πουν ψέματα στον Rundgren ότι τάχα είχαν ήδη συμφωνήσει με την RCA για την κυκλοφορία του «Bat Out Of Hell»…

Οι μουσικοί που πλαισίωσαν τον Meat Loaf ήταν οι Utopia, ένα συγκρότημα του Progressive Rock του οποίου ιδρυτής ήταν ο Todd Rundgren.
Στη φωτογραφία, ο πρώτος αριστερά είναι ο παραγωγός και κιθαρίστας Todd Rundgren. Δεύτερος από αριστερά είναι ο σαξοφωνίστας Willie Wilcox και δίπλα του ο Kasim Sulton, ο οποίος έπαιξε μπάσο (αργότερα συνεργάστηκε με τους Hall and Oates, Blue Oyster Cult, Patti Smith, Joan Jett κ.α.). Τελευταίος δεξιά είναι ο Roger Powell που έπαιξε synthesizer (αργότερα συνεργάστηκε και με τον David Bowie ενώ σήμερα είναι στέλεχος της Apple Computer).
Εκτός από τους παραπάνω, συμμετείχαν και άλλοι δύο σπουδαίοι μουσικοί: ο Roy Bittan στο πιάνο και ο Max Weinberg στα drums, αμφότεροι μέλη της E Street Band που συνόδευε τον Bruce Springsteen (γι’ αυτό και υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, ως προς τον ήχο, μεταξύ του «Bat Out Of Hell» και των τραγουδιών που έλεγε εκείνη την εποχή ο Bruce Springsteen). Τους δύο αυτούς μουσικούς τους επέλεξε ο Jim Steinman, ο οποίος λάτρευε τα τραγούδια του Bruce Springsteen και ιδιαίτερα το «Born To Run» (1975). Ο Steinman συνεργάστηκε αργότερα κι άλλες φορές με τον Roy Bittan, ο οποίος έπαιξε και στο «Total Eclipse Of The Heart» της Bonnie Tyler ενώ συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, και με τους David Bowie, Chicago, Dire Straits, Peter Gabriel, Stevie Nicks, Celine Dion και Patti Smith.
Στα δεύτερα φωνητικά συμμετείχαν ο Todd Rundgren, ο Kasim Sulton, η Ellen Foley (για την οποία ο Mick Jones των Clash έγραψε το «Should I Stay Or Should I Go») καθώς και ο Καναδός τραγουδιστής Rory Dodd (ο οποίος ακούγεται και στο «Total Eclipse Of The Heart» με την Bonnie Tyler). Ο Jim Steinman έπαιξε σε κάποια μέρη κρουστά και keyboards.

Το τραγούδι αρχίζει με ένα ορχηστρικό μέρος, κυρίως με πιάνο και κιθάρα, που διαρκεί περίπου δύο λεπτά. Οι στίχοι ξεκινούν τοποθετώντας στη δράση δαίμονες, όπλα, μαχαίρια και αιματοβαμμένους δρόμους ενώ στο δεύτερο κουπλέ αναφέρονται σε ένα «αγνό» κορίτσι, το οποίο πάντοτε αποτελεί σημαντικό σύμβολο στη ροκ θεματολογία. Ο Steinman, επηρεασμένος από μία συμφωνία του Mahler, ήθελε μία χορωδία από αγόρια στο πρώτο μέρος του τραγουδιού. Όμως ο Rundgren προτιμούσε να χρησιμοποιήσει τα υπάρχοντα φωνητικά και με διάφορα τεχνικά κόλπα να πετύχει τον ήχο της χορωδίας.
Επίσης, στο μέρος με τη μοτοσικλέτα ο Steinman φανταζόταν μία ολόκληρη ορχήστρα και χορωδία να συνοδεύει τους μουσικούς. Κάτι παρόμοιο είχαν κάνει επιτυχημένα στο παρελθόν οι Procol Harum και ο Steinman το έβρισκε πολύ πιο ενδιαφέρον από το να συμπληρώσει απλά την μπάντα. Τελικά, λόγω του μικρού προϋπολογισμού και των χρονικών περιορισμών, δεν πραγματοποιήθηκε καμία από τις δύο αγαπημένες ιδέες του Steinman.

Αντίθετα, πραγματοποιήθηκε μία άλλη ιδέα του Steinman: ο ήχος της μοτοσικλέτας που ακούγεται στη μέση περίπου του τραγουδιού. Η ιδέα δεν άρεσε καθόλου στον Rundgren. Μάλιστα όταν ολοκληρώθηκε η ηχογράφηση του τραγουδιού, ο Steinman παραπονέθηκε ότι έλειπε ο ήχος της μοτοσικλέτας. Μετά από πολλά παρακάλια ο Rundgren μεταπείστηκε, μόνο που αντί να ηχογραφήσει μία πραγματική μοτοσικλέτα, πήρε την ηλεκτρική του κιθάρα και έβγαλε με την πρώτη προσπάθεια τον ήχο της μοτοσικλέτας και αμέσως συνέχισε στο σόλο χωρίς διακοπή! Όπως αναφέρει ο Meat Loaf στην αυτοβιογραφία του, όλοι μέσα στο στούντιο εντυπωσιάστηκαν από τον αυτοσχεδιασμό του Rundgren.
Τα drums και ο βρυχηθμός της κιθάρας συμβολίζουν την πτώση του οδηγού της μηχανής. Ο οδηγός κείτεται θανάσιμα τραυματισμένος, με το πόδι του σκισμένο και σπασμένο από την καιγόμενη μηχανή, και βλέπει την καρδιά του να χτυπάει. Ο ήχος της καρδιάς συμβολίζεται μουσικά από το μπάσο του Kasim Sulton και όπως χαρακτηριστικά λέει ο Steinman «Δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ πιο βίαιη συντριβή… Ο τύπος βασικά έχει το σώμα του ανοιχτό και η καρδιά του πετάγεται σαν νυχτερίδα από την κόλαση».
Το τραγούδι ολοκληρώνεται με τους στίχους «bat out of hell» να ακούγονται τρεις φορές και να τελειώνουν σε ψηλό Ντο. Ο γενικός ήχος του τραγουδιού θυμίζει ζωντανή ηχογράφηση ενώ η πνιγμένη φωνή του Meat Loaf εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την ατμόσφαιρα που αποπνέουν οι ζωηροί στίχοι του τραγουδιού. 

Στο πρόσωπο του Todd Rundgren, ο Jim Steinman και ο Meat Loaf βρήκαν τον «ήρωα» που τους έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Ήταν ο άνθρωπος που έβαλε τα χρήματα και ανέλαβε παραγωγός σε ένα δίσκο που όλοι οι άλλοι είχαν απορρίψει και παράλληλα ανέλαβε την αποστολή να συντονίσει όλους τους μουσικούς, να παίξει κιθάρα και να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα όπως το ονειρευόντουσαν οι Steinman και Meat Loaf. Μάλιστα ο Meat Loaf αναφέρει στην αυτοβιογραφία του:
- Ένα από τα πράγματα που με τρέλαναν ήταν να βλέπω τον Todd Rundgren να παίζει την κιθάρα και να τα κάνει όλα σε μία μόνο λήψη. Σε 15 λεπτά έπαιξε το βασικό σόλο και μετά τις αρμονίες της εισαγωγής. Όλη αυτή η ιστορία δεν του πήρε πάνω από 45 λεπτά! Κι έπειτα ο Todd έκανε τη μίξη του δίσκου σε ένα βράδυ. Ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα και τελείωσε περίπου στις 4 το πρωί!

Αρχικά, το «Bat Out Of Hell» ήταν μικρότερο σε διάρκεια. Ο Steinman όμως είχε μεγαλεπήβολα σχέδια και προσέθετε συνεχώς στίχους και μουσική. Χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο ο Rundgren όσο και ο Meat Loaf είχανε θυμώσει μαζί του επειδή αρνήθηκε να δώσει τέλος στο τραγούδι όταν αυτό είχε φτάσει ήδη τα 6 λεπτά.
Μετά την ολοκλήρωση του «Bat Out Of Hell» και των υπόλοιπων κομματιών που θα συμπεριλαμβάνονταν στον πρώτο δίσκο του Meat Loaf, ο Rundgren ανακάλυψε ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχε συμφωνία με την RCA και συνεπώς έπρεπε να βρεθεί δισκογραφική εταιρεία.
Ο πρώτος που εκδήλωσε ενδιαφέρον ήταν ο Albert Grossman, πρώην μάνατζερ του Bob Dylan, ο οποίος τους έφερε σ’ επαφή με τον Mo Ostin, που ήταν στέλεχος της Warner Bros. Ο Ostin εντυπωσιάστηκε αλλά όχι και τα υπόλοιπα στελέχη. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια έντονη λογομαχία καθώς λίγα χρόνια νωρίτερα ο Steinman τους είχε προσβάλει όταν τους παρουσίασε ένα τραγούδι με τίτλο «Who Needs The Young» που περιείχε το στίχο «Is there anyone left who can fuck? Screw them!». Φαίνεται πως οι άνθρωποι της Warner δεν τον είχαν ξεχάσει…
Μετά το νέο ναυάγιο, οι Steinman και Meat Loaf αντιμετώπιζαν πλέον το φόβο ότι το «Bat Out Of Hell» δεν θα κυκλοφορούσε ποτέ. Τότε, με τη βοήθεια του μάνατζερ David Sonenberg και του Steve Van Zandt, μέλος των E Street Band, ήρθαν σ’ επαφή με τον Steve Popovitch της Cleveland International Records και τελικά, μετά από σχεδόν 4 χρόνια προσπαθειών, το «Bat Out Of Hell κυκλοφόρησε στις 21 Οκτωβρίου 1977 από την Cleveland International Records, θυγατρική εταιρία της Epic Records.

Αναπόφευκτα, το εξωφρενικό αυτό album δημιούργησε ακραίες αντιδράσεις. Στη δισκογραφική εταιρεία σχεδόν όλοι το μισούσαν! Άλλωστε εκείνη την εποχή, που η Disco κυριαρχούσε στα ραδιοκύματα και η Punk ήταν η αγαπημένη μουσική των κριτικών, κανένας δεν ήθελε ν’ ακούσει μία μεγαλοπρεπή βαγκνερική Rock’n’roll όπερα…
Κι όμως! Η γοτθική υπερβολή του Jim Steinman βρήκε το κοινό της και λίγο καιρό αργότερα ο δίσκος εξέπληξε τους πάντες σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Το «Bat Out Of Hell» έγινε παγκόσμιο φαινόμενο καθώς έσπασε το ρεκόρ των πωλήσεων του «Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band» των Beatles, πουλώντας πάνω από 43.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και αποφέροντας κέρδη ύψους 125.000.000 δολαρίων! Ήταν το πιο κερδοφόρο album στην ιστορία της μουσικής (ούτε καν το «Thriller» του Michael Jackson μπόρεσε να το ξεπεράσει καθώς κόστισε 10 φορές περισσότερο) και μέχρι σήμερα κατέχει το ρεκόρ του δίσκου με τις περισσότερες πωλήσεις που έχει κάνει ποτέ καλλιτέχνης με τον πρώτο του δίσκο. Το album «Bat Out Of Hell» παρέμεινε στα βρετανικά charts 472 εβδομάδες (κάτι παραπάνω από 9 χρόνια!) και έγινε 10 φορές πλατινένιο στη Μεγάλη Βρετανία, 14 φορές στις Η.Π.Α., 23 φορές στην Αυστραλία και 20 φορές στον Καναδά!!!
Κάποιοι συνέκριναν το τραγούδι, αλλά και ολόκληρο το album, με τον «ηχητικό τοίχο» που καθιέρωσε ο Phil Spector και κάποιοι άλλοι με τη μουσική του Bruce Springsteen και ιδιαίτερα με το δίσκο «Born To Run» και το τραγούδι «Thunder Road» (βέβαια η συμμετοχή των Max Weinberg και Roy Bittan, που ήταν μέλη των E Street Band, ενίσχυσε αυτή τη σύγκριση). Τον Μάιο του 1978 σε μία συνέντευξή του ο Steinman δήλωσε ότι ο Springsteen ήταν περισσότερο έμπνευση παρά επιρροή, επισημαίνοντας ότι υπάρχει και μία βασική διαφορά: ο Springsteen γράφει πιο ρεαλιστικά και προσανατολισμένα στο δρόμο τραγούδια ενώ τα δικά του κομμάτια έχουν να κάνουν περισσότερο με μύθους και φαντασίες.
Το περιοδικό Sounds περιέγραψε το τραγούδι ως «μία βροντή heavy Metal με αρμονικές Bruce Springsteen, μία λυρική ιστορία λευκού θορύβου με σειρήνες να ουρλιάζουν, με μαύρες φανταστικές μηχανές και με το Απόλυτο Κορίτσι και την αγνότητά του, που τελειώνει με μία θανατηφόρα συντριβή όταν η καρδιά του οδηγού βγαίνει από το στήθος του και πετάει μακριά».

Το «Bat Out Of Hell» κυκλοφόρησε σε single το 1979. Παρά την τεράστια επιτυχία του album, το single είχε αναλογικά φτωχές επιδόσεις καθώς έφτασε στο Νο 15 της Μεγάλης Βρετανίας και στο Νο 16 της Ιρλανδίας. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το μουσικό κοινό προτιμούσε να αγοράσει ολόκληρο το album και όχι το single. Επιπλέον, στην έκδοση του single το τραγούδι έχει μικρότερη διάρκεια, την ίδια στιγμή που στις συναυλίες του Meat Loaf το «Bat Out Of Hell» ξεπερνάει μερικές φορές ακόμα και τα 12 λεπτά (συνήθως είναι και το τραγούδι με το οποίο κλείνει τις συναυλίες του).
Τον Δεκέμβριο του 1993, και μετά την τεράστια επιτυχία του «I ‘d Do Anything For Love (But I Won’t Do That)», το «Bat Out Of Hell» επανακυκλοφόρησε φτάνοντας αυτή τη φορά στο Νο 8 και με τον Meat Loaf να έχει ταυτόχρονα δύο τραγούδια του στο Top 10 της Μεγάλης Βρετανίας.
Το video του «Bat Out Of Hell», πιστό στις γοτθικές καταβολές του, δείχνει έναν μοτοσικλετιστή να οδηγεί μέσω ενός νεκροταφείου φωτισμένου από την πανσέληνο, ενώ περιλαμβάνει και λήψεις με τον Meat Loaf και τους βοηθητικούς τραγουδιστές να τραγουδάνε.

Το 2001 επανακυκλοφόρησε το album «Bat Out Of Hell» με ψηφιακά επεξεργασμένο ήχο και με την προσθήκη μίας ζωντανής ηχογράφησης (από το 1978) του ομώνυμου τραγουδιού ενώ το 2003 ακολούθησε η έκδοση «Bat Out Of Hell – 25th Anniversary Edition» που περιλαμβάνει το album καθώς και το DVD «Hits Out Of Hell». Οι εκδόσεις αυτές κυκλοφόρησαν από τη SONY, η οποία σύμφωνα με δικαστική απόφαση του 1998 ήταν υποχρεωμένη να συμπεριλάβει το λογότυπο της Cleveland International Records σε οποιεσδήποτε κόπιες του συγκεκριμένου album. Εντούτοις, η SONY δεν ακολούθησε την απόφαση του δικαστηρίου κι έτσι με νέα απόφαση κλήθηκε να πληρώσει 5.000.000 δολάρια στον ιδιοκτήτη της Cleveland International Records, Steve Popovitch.
Το τραγούδι περιλαμβάνεται σε ζωντανή ηχογράφηση στους δίσκους «Live In Cleveland» (1979), «Live At Wembley» (1987), «Live Around The World» (1996) και «VH1: Storytellers» (1999) καθώς και στα μουσικά video και DVD «Live» (1981), «Bad Attitude – Live!» (1985) και «3 Bats Live» (2007).
Επίσης, υπάρχει σε ορχηστρική εκτέλεση στο δίσκο «Royal Philharmonic Orchestra Plays The Music Of Meat Loaf» (1999) ενώ το Σεπτέμβριο του 2004 ακολούθησε η κυκλοφορία του «Bat Out Of Hell Live», μία αξιόλογη ζωντανή ηχογράφηση του Meat Loaf με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Μελβούρνης υπό τη διεύθυνση του Keith Levenson. Έτσι, με σχεδόν 30 χρόνια καθυστέρηση, πραγματοποιήθηκε η ιδέα του Steinman περί συμμετοχής ολόκληρης ορχήστρας…

Το 1999 ο σκηνοθέτης Bob Smeaton γύρισε το ντοκιμαντέρ «Classic Albums: Meat Loaf – Bat Out Of Hell», διάρκειας 58 λεπτών, όπου εμφανίζονται όλοι όσοι συμμετείχαν στην ηχογράφηση. Το ντοκιμαντέρ αναλύει όλο το παρασκήνιο της δημιουργίας του δίσκου με αρχειακό υλικό, live μαγνητοσκοπήσεις και συνεντεύξεις των Meat Loaf, Steinman και Rundgren. Το ντοκιμαντέρ κυκλοφορεί και σε DVD όπου κάθε τραγούδι, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του «Bat Out Of Hell», αναλύεται ξεχωριστά ανά κεφάλαιο.

Το 1995 ο Jim Steinman είχε κατοχυρώσει στο όνομά του τον τίτλο «Bat Out Of Hell» γεγονός που ανάγκασε τον Meat Loaf να καταφύγει στα δικαστήρια όταν το 2006 ο Steinman δεν του έδωσε την άδεια να ονομάσει το νέο του δίσκο «Bat Out Of Hell III» (είχε μεσολαβήσει το «Bat Out Of Hell II: Back Into Hell» που είχανε κάνει μαζί το 1993). Τελικά οι δύο παλιοί φίλοι κατά κάποιο τρόπο τα βρήκανε και το «Bat Out Of Hell III: The Monster Is Loose» βγήκε στα δισκοπωλεία τον Οκτώβριο του 2006 με παραγωγό τον Desmond Child.

Το «Bat Out Of Hell» ψηφίστηκε από τους τηλεθεατές της εκπομπής του BBC «Top Gear» στο Top 5 των απόλυτων τραγουδιών για οδήγηση ενώ το Δεκέμβριο του 2008 ο οδηγός της McLaren, Haiki Kovalainan, σε συνέντευξή του το τοποθέτησε στα 10 αγαπημένα του τραγούδια λέγοντας πως «απ' όλα τα τραγούδια του Meat Loaf, το Bat Out Of Hell είναι το αγαπημένο μου. Έχει φανταστική μουσική».
Και βέβαια δεν έχουν άδικο. Το «Bat Out Of Hell» είναι ένα τραγούδι που όταν τ’ ακούς στο αυτοκίνητο ασυναίσθητα πατάς το γκάζι αντί για το φρένο (ειδικά όταν ακούς εκείνη τη στριγκλιά της κιθάρας που συνοδεύει τις κραυγές του Meat Loaf στο 8’59’’ του τραγουδιού). Το 2007 περίπου 1.700 ψηφοφόροι συμμετείχαν σε έρευνα της Electronic Arts και της AOL για να αποφασίσουν ποια είναι η μουσική επένδυση που προκαλεί ταχυπαλμίες, αύξηση της αδρεναλίνης και επιθετική διάθεση την ώρα που «πιλοτάρουν» ένα γρήγορο αυτοκίνητο και το «Bat Out Of Hell» ψηφίστηκε ως ένα από τα τρία πρώτα!

Το 2008 απονεμήθηκε στο τραγούδι το βραβείο «Classic Song» των βρετανικών Q Awards. Ο Paul Rees, εκδότης του μουσικού περιοδικού Q, δήλωσε σχετικά:
-   Υπάρχουν κάποια τραγούδια που ξεπερνούν το χρόνο και το ύφος, και το «Bat Out of Hell» είναι σίγουρα ένα από αυτά. Ήταν εξαιρετικό όταν κυκλοφόρησε την πρώτη φορά και συνεχίζει να ακούγεται το ίδιο και σήμερα –σαν κάτι που ακτινοβολείται από άλλον πλανήτη. Και το γεγονός ότι είναι υπέροχο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μία από τις σπουδαιότερες ερμηνείες που έχουν ποτέ ηχογραφηθεί.

Ο Meat Loaf με τη σειρά του είπε:
- Είναι τιμή μου που παραλαμβάνω αυτό το βραβείο. Το οφείλω σε όλους τους φίλους που πιστεύουν ότι το «Bat Out Of Hell» είναι ένα εξαιρετικό κομμάτι και που το διατήρησαν για τόσο καιρό στα charts. Πραγματικά απόλαυσα τη δουλειά με τον Todd Rundgren. Τον ευχαριστώ για την ιδιοφυή δουλειά του και για το όραμά του ότι δεν χρειαζόμαστε μια πραγματική μοτοσικλέτα, αλλά μόνο μία κιθάρα…

BAT OUT OF HELL – Meat Loaf

The sirens are screaming, and the fires are howling
way down in the valley tonight.
There’s a man in The Shadows with a gun in his eye
and a blade shining oh so bright.
There's evil in the air and there's thunder in the sky,
and a killer's on the bloodshot streets.
And down in the tunnels where the deadly are rising
Oh, I swear I saw a young boy down in the gutter
He was starting to foam in the heat.

Oh, baby you're the only thing in this whole world
that’s pure and good and right.
And wherever you are and wherever you go
There's always gonna be some light,
But I gotta get out, I gotta break out now
Before the final crack of dawn.
So we gotta make the most of our one night together
when it's over, you know,
we’ll both be so alone.

Like a bat out of hell I'll be gone when the morning comes.
When the night is over, like a bat out of hell, I'll be gone, gone, gone.
Like a bat out of hell I'll be gone when the morning comes.
But when the day is done and the sun goes down
and the moonlight's shining through.
Then like a sinner before the gates of Heaven
I'll come crawling on back to you.

I'm gonna hit the highway like a battering ram
on a silver-black phantom bike.
When the Metal is hot, and the engine is hungry
And we're all about to see the light.
Nothing ever grows in this rotting old hole
and everything is stunted and lost.
And nothing really Rocks, and nothing really rolls,
And nothing's ever worth the cost.

Well I know that I'm damned if I never get out,
And maybe I'm damned if I do,
But with every other beat I've got left in my heart,
You know I wanna be damned with you.
If I gotta be damned, you know I wanna be damned
Dancing through the night with you
Well if I gotta be damned, you know I wanna be damned
Gotta be damned, you know I wanna be damned
Gotta be damned, you know I wanna be damned
Dancing through the night,
Dancing through the night,
Dancing through the night with you

Oh, baby you're the only thing in this whole world
That's pure and good and right.
And wherever you are and wherever you go
There's always gonna be some light,
But I gotta get out, I gotta break out now
Before the final crack of dawn.
So we gotta make the most of our one night together
when it's over, you know,
we’ll both be so alone.

Chorus

Well I can see myself tearing up the road
faster than any other boy has ever gone.
And my skin is raw, but my Soul is ripe,
And no one's gonna stop me now, I'm gonna make my escape.
But I can't stop thinking of you
and I never see the sudden curve until its way too late.
And I never see the sudden curve until its way too late.

Then I'm dyin' in the bottom of a pit in the blazing sun
Torn and twisted at the foot of a burning bike
And I think somebody somewhere must be tolling a bell.
And the last thing I see is my heart still beating
Breaking out of my body and flying away
like a bat out of hell.

Then I'm dying in the bottom of a pit in the blazing sun,
Torn and twisted at the foot of a burning bike,
And I think somebody somewhere must be tolling a bell.
And the last thing I see is my heart
still beating… still beating...
Breaking out of my body, and flying away
Like a bat out of hell
like a bat out of hell........

 

 

Κείμενο: Κωνσταντίνος Παυλικιάνης