Σημ. MusicHeaven: Ζητήσαμε από τους συντάκτες του MusicHeaven να γράψουν για τους 10 δίσκους που ξεχώρισαν το 2012. Μετά τις επιλογές του Travelogue, φιλοξενούμε αυτές του Λάζαρου Αλληλόμη (Lazarosal).
Καλλιτέχνης: Lana Del Rey
Μου άρεσε γιατί: Ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα στο ‘‘Born to die’’ ή μπορεί και ο κόσμος να μην είχε ανάγκη τα προηγούμενα 8 κομμάτια.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Δεν ήταν και αυτή κάτι με ημερομηνία λήξης. Γύρω στο 2006, νομίζω είχα πάει σε ένα rave πάρτι τετραψήφιας προσέλευσης κόσμου, φορώντας κάτι σε στυλ “50 shades of… βεραμάν”. Με την ίδια νοσταλγία και ντροπή θα θυμάστε το 2022 ότι επιχειρηματολογούσατε κάποτε στα σοβαρά για την Lana.
Τελική αίσθηση: Δε θα μπορούσε να αφήσει καλύτερο συναίσθημα από αυτό που σου αφήνει βλέποντας στο video clip του “Blue Velvet”, το δίσκο να πέφτει στο γραμμόφωνο και τη φωνή της Lana να ακούγεται! Υπάρχει ζωή!
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: Max Richter – Vivaldi
Μου άρεσε γιατί: O Richter ανασύνθεσε άψογα τις «4 Εποχές», ένα έργο που από μόνο του διατηρεί
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Ο ίδιος ο Vivaldi ήταν στη θέση του. Με τις τεχνολογίες που έχουμε τώρα στον τομέα της μουσικής, θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα.
Τελική αίσθηση: Νομίζω πως κάθε φορά που έχω έμπνευση για να δημιουργήσω κάτι, θέλω να το κάνω ακούγοντας αυτές τις μουσικές, ο ήχος των χορδών ένως τσέλου ή ένώς βιολιού με κάνει να ανατριχιάζω.
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: Alt-J
Μου άρεσε γιατί: Μέσα σε αυτά που ακούω καθημερινα, από ξένους και Έλληνες καλλιτέχνες, έψαχνα να ακούσω κάτι τέτοιο.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Είχαν λάβει υπόψιν αυτούς που πάντα υπήρχαν και ήξεραν τι έκαναν, τύποι όπως οι New Order, Heaven 17 ή Human League που δε χρησιμοποιούσαν κατσαρολικά μπλεγμένα σε beats για να «δώσουν ηλεκτρονικό πρόσωπο» στην Pop και προσπαθούσαν να φτάσουν κάπου παραπάνω από αυτούς.
Τελική αίσθηση: Μου θυμίζει τον Jack White και καταλαβαίνω, παρά την παραπάνω κριτική μου, πως υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ξέρουν να φτιάχνουν μουσική.
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μου άρεσε γιατί: Αυθεντικός και απερίγραπτος Λεωνίδας Μπαλάφας.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Είναι, όπως πρέπει να είναι. Αυτό.
Τελική αίσθηση: Από ενορχηστρωτικής απόψεως, φέρνει στο μυαλό σου πολλούς ήχους από όλους τους τόπους της Ελλάδας, λόγω των διάφορων οργάνων που χρησιμοποιεί! Μας χρειάζεται κάτι τέτοιο, γιατί έχουμε πολλά να δείξουμε!
Καλλιτέχνης: Alabama Shakes
Μου άρεσε γιατί: Είναι αυθεντική και αμερικάνικη indie - Rock
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Δεν ήταν και αυτό κάποιοι τύποι που κοπιάρουν τους Smashing Punpkins, ενώ θα μπορούσαν να βγάλουν πολλούς ενδιαφέροντες δίσκους μόνοι τους.
Τελική αίσθηση: Από τη στιγμή που πήρα το βινύλιο και το έβαλα να παίζει, νόμιζα πως ήμουν σε ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς.
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: Jack White
Μου άρεσε γιατί: Είναι ένα ακόμα στιλιστικό μπιζουδάκι για το Rock των “ασφαλών”.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Ο Jack White δεν είχε καλλιεργήσει αυτό το προφίλ του εκκεντρικού που δυνητικά θα μπορούσε να απασχολεί την πιο μποέμ κουτσομπολίστικη στήλη κάποιου εστέτ εντύπου.
Τελική αίσθηση: Kλέβει αβέρτα riffs από την χρυσή εποχή των 60s, “πουλάει” αυθεντικότητα, όσοι τον ακούμε, γουστάρουμε και ξέρουμε πως δικαίως, μαζί με τον Franck OceanJack και τον Miguel συναντήθηκαν στις πρώτες θέσεις, με τα καλύτερα άλμπουμ, στις καλύτερες βιτρίνες της μουσικής.
Καλλιτέχνης: Calexico
Μου άρεσε γιατί: Συνδυάζοντας τις country κιθάρες με τα mariachi πνευστά, δημιουργούν μαγευτικά ηχοτοπία που μας έχουν συναρπάσει όλους κατά καιρούς.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Γενικά, μπορούσε να φτάσει πάνω από τις προσδοκίες μου.
Τελική αίσθηση: Καταλαβαίνεις, ότι είναι ένα από τα ισχυρότερα album της καριέρας τους, όπου το δίδυμο Joey Burns και John Convertino –και η εξαιρετική μουσική τους- ζωντάνεψαν τα τραγούδια τους με έναν μαγευτικό τρόπο.
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: The Black Keys
Μου άρεσε γιατί: Ροκάρουν, όπως πάντα, σαν να μην υπάρχει αύριο.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Διαρκούσε πιο πολύ.
Τελική αίσθηση: Ξέροντας πως έχουν στην καριέρα τους πάνω από 10 χρόνια και επτά άλμπουμ, φαντάζεσαι τον Dan Auerbach και τον Patrick Carney να μετατρέπουν το υπόγειο τους σε σκηνή και να ουρλιάζουν και να πηδούν με ψυχή, πάνω γραμμές μεταξύ μπλουζ, ροκ, R & B.
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: Bob Dylan
Μου άρεσε γιατί: Γουστάρω τρελά να ακούω το “Roll on John”, Ντιλανικός φόρος τιμής στον John Lehnon.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Έκανε κάτι για να βγάλει έναν πιο σύγχρονο ήχο, έτσι ώστε να μη συνεχίσει να είναι για κάποιους ένας μάγκας καουμπόις που κάποτε έμπαινε στο σαλούν και βαράγανε όλοι προσοχή, ενώ τώρα κάθεται στην μπάρα και δε θυμούνται καν τι ποτό πίνει.
Τελική αίσθηση: Παρόλο που σε πολλούς δεν άρεσε, ήταν, είναι και θα είναι ένας αυθεντικός Dylan.
Τραγούδι που ξεχωρίσατε:
Καλλιτέχνης: Minor Project
Μου άρεσε γιατί: Δε χρειάζεται κάτι παραπάνω από το να μου φέρνει στο μυαλό τον Μάνο Χατζιδάκι.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν: Δεν άκουγα από πολλούς πως και αυτοί είναι μια φούσκα που θα σκάσει κάποια στιγμή.
Τελική αίσθηση: Ήταν από τους τελευταίους δίσκους που άκουσα τη χρονιά που μας πέρασε και μ’ένα χρωματικό μινόρε και μια ερωτική διάθεση, είναι ο καλύτερος τρόπος για να απόχαιρετήσεις και να αφήσεις πίσω πολλά πράγματα, μαζί με το 2012.
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#26297 / 04.01.2013, 13:23 / Αναφορά Το "Black Traffic" των Skunk Anansie ή ο "Χωματόδρομος" του Κορακάκη; |
#26298 / 04.01.2013, 13:36 / Αναφορά Νομίζω πως ο μόνος δίσκος που μετάνιωσα που δεν έβαλα ήταν το "The something rain" των Tindersticks. |