Η Ελισσάβετ Καρατζόλη μιλάει στο MusicHeaven

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη σας δουλειά "Σαν προσευχή στην πιο βαθιά εμπιστοσύνη". Πώς αποφασίσατε να δισκογραφήσετε κι αυτή τη φορά μάλιστα κάτι τόσο διαφορετικό όσο η μελοποιημένη ποίηση;

Στον πρώτο μου δίσκο είχε πετύχει το πείραμα με το "Μου φτάνει ένα παράθυρο" σε μουσική Αλ. Εμμανουηλίδη και στίχους Μ. Ελευθερίου κι είπαμε με πολύ αγάπη τον επόμενο δίσκο να τον κάνουμε μόνο με ένα συνθέτη. Ξέρεις, τις περισσότερες φορές είναι καλύτερες οι συνταγές μ' έναν συνθέτη, γιατί είναι ένα ύφος, μια δομή και μια προσωπικότητα που μπορεί να βάζει πινελιά σε κάθε διαφορετικό στίχο. Έχει μια ομοιομορφία κι ένα δέσιμο καλύτερο απ' ότι ο πολυσυλλεκτικός. Στον πολυσυλλεκτικό τον δένουν οι ενοχηστρώσεις κι η φωνή που είναι κοινές συνιστώσες. Είναι πιο ολοκληρωμένη η δουλειά με έναν συνθέτη.

Είναι λιγότερο χρονοβόρο να δημιουργηθεί ένας δίσκος μ' έναν συνθέτη; Εννοώ, πως σ' έναν με περισσότερους συντελεστές θέλει περισσότερο χρόνο για να συγκεντρωθούν τα κομμάτια.

Αυτό δεν ισχύει σίγουρα όχι στη δικιά μου περίπτωση. Την πρώτη φορά πολλοί φίλοι προσφέρθηκαν να μου δώσουνε τραγούδια. Αντικειμενικά, όντως μπορεί να είναι πιο εύκολο, απλά σ' εμένα δεν έτυχε να το βιώσω έτσι.

Στο δίσκο εκτός από το Μ. Ελευθερίου συμμετέχουν και δύο πρωτοεμφανιζόμενοι ποιητές, ο Χρ. Μιχαήλ κι ο Σπ. Αραβανής. 

Με μεγάλη χαρά και περηφάνεια δέχτηκα να είμαι η πρώτη τους βόλτα στο ελληνικό τραγούδι. Εύχομαι ολόψυχα να είμαι και γουρλού για εκείνους, όπως κι εκείνοι για εμένα. Τους εκτιμώ βαθύτατα και θέλω να τους δω να κάνουν κι άλλα όμορφα πράγματα. Μακάρι να τους φέρω τόσο μεγάλη τύχη ώστε να συνεχίσουν και μόνοι τους, αλλά και μαζί μου. Γιατί όταν τελειώνει ο ένας δίσκος, σκέφτεσαι αμέσως το επόμενο!

Δηλαδή τώρα που τελείωσε όλη αυτή η διαδικασία του δίσκου, σκέφτεστε ήδη τί θα ακολουθήσει;

Ναι, κάνω ήδη σχέδια για τον επόμενο! Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους, αλλά εγώ έτσι λειτουργώ.

Δε θέλετε μία περίοδο να κάτσετε και να απολαύσετε τον "κόπο" και τους "καρπούς" σας;

Όχι..γιατί κατά ένα περίεργο τρόπο η όλη υπόθεση τελείωσε πάρα πολύ γρήγορα. Οι ενορχηστρώσεις, οι συνθέσεις, η αποτύπωση οργανικά και φωνητικά στο studio έγιναν αμέσως. Οι μουσικοί ασχολήθηκαν λίγο παραπάνω, γύρω στις είκοσι μέρες, ενώ εγώ μία ημέρα μόνο. Και περιμέναμε να έρθει η κατάλληλη στιγμή, για να το κυκλοφορήσουμε.

Ενώ βλέπουμε πως οι περισσότερες νέες παραγωγές βγαίνουν σε ηλεκτρονική κυρίως μορφή, εσείς επιλέξατε να το τρέξετε με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Και δεν εννοώ απλά ένα CD, αλλά μια πολύ περιποιημένη έκδοση με booklet με στίχους κλπ. Δεν είναι λίγο δύσκολο και ρομαντικό αυτό στις μέρες μας;

Όπως το θέτεις! Είναι και δύσκολο και ρομαντικό. Μου αρέσει αυτό. Δεν είναι κάτι που κάποιος το κάνει με το ζόρι, αλλά κάτι που αγαπά και θέλει να το δει περιποιημένο, γιατί περιέχει μέσα πέντε ψυχές. Δεν μπορεί να είναι εύκολο και μη ρομαντικό κάτι τέτοιο. Το λέω εγώ που από τη δισκογραφία δεν έχω προσδοκίες, όπως καριέρα. Αν έρθει, κανένα παράπονο, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Είναι αυτό το ταξίδεμα που μετράει!

Αυτός ο δίσκος, λοιπόν, σίγουρα δε δημιουργήθηκε για να έχει χρηματικές απολαβές κι αναγνώριση, αλλά γιατί είχατε την ανάγκη να τον κάνετε.

Φυσικά. Έγινε κιόλας κάτω από τις συνθήκες που ήθελα. Στην πρώτη μου δουλειά αποφάσισαν οι συνάδελφοί μου να μου κάνουν ένα δίσκο, γιατί δεν έβλεπαν από εμένα φως. Εγώ δεν ανέλαβα σχεδόν τίποτα. Αυτό εδώ, όμως, ήταν εξολοκλήρου από εμένα για εμένα! Απ' όλους γύρω μου. Θέλω να τονιστεί πως αυτός ο δίσκος εμπεριέχει μόνο αγάπη!

Τί διαφορετικό θα ακούσει κάποιος σε αυτή τη δουλειά;

Εμπεριέχει την ωριμότητα μου, τόσο την καλλιτεχνική όσο και της υπόστασής μου. Κάνω υπερβάσεις, όπως να τραγουδήσω σε χαμηλότερους τόνους και να μη χρησιμοποιήσω κανένα εφέ στη φωνή μου. Για τους τραγουδιστές το βάθος είναι απαραίτητο συστατικό. Σου δίνει όγκο και σου ομορφαίνει τη φωνή. Πιστεύω πως αν κάποιος δεν τα πάει καλά με το εαυτό του δεν έχει βάθος και πρέπει να χρησιμοποιεί τεχνικές διορθώσεις. Πρέπει να σε ομορφύνεις, για να σε αποδεχτείς. Η φωνή μου, λοιπόν, είναι γυμνή. Πήγα σα μαθήτρια εκεί και πολύ το χάρηκα. Κι όλα αυτά γιατί σ' αυτό το δισκάκι έχει προτεραιότητα ο λόγος κι όχι η φωνή μου.

Σίγουρα μια κλισέ ερώτηση: ενώ σας βλέπουμε στα μουσικά δρώμενα αρκετά χρόνια, γιατί καθυστερήσατε τόσο πολύ να βγάλετε κάποια δική σας δουλειά;

Ναι, όντως, με ρωτάνε αρκετά συχνά γι' αυτό-κι αναμενόμενο είναι. Βλέπω πάρα πολύ σοβαρά τη μουσική κι αυτά που κάνω σε αυτή. Δεν είναι "να κάνεις για να κάνεις". Δεν είναι για να πας να πάρεις, είναι για να πας να δώσεις. Δούναι και λαβείν, όχι το αντίστροφο. Πώς να κάνεις κάτι τέτοιο σε μικρή ηλικία; Τότε δε θα διαλέξεις εσύ, θα σου δώσουν τραγούδια. Κι εγώ δεν έγινα ποτέ επαγγελματίας. Σε όσα φωνητικά κι αν έκανα, σε όσους δίσκους κι αν συμμετείχα ήταν γιατί εγώ το ήθελα. Δεν έχω την "άμμο της θάλασσης" που μπορεί να έχει μια συνάδελφος και να τραγουδάει τα πάντα. Αν δε βγαίνει απ' την ψυχή μου δε θα επιλέξω να το πω, ούτε σε δίσκο ούτε σε live.

Έχετε την πλήρη επιμέλεια των ζωντανών σας εμφανίσεων;

Πάντα. Είμαι κάθετη σε αυτό και καθόλου δημοκράτισσα. Και γι' αυτό μπορεί να επιλέξω να πω τραγούδια που δεν πολυξέρει ο κόσμος. Το κοινό έρχεται να ακούσει εμένα και τις επιλογές μου. Επιλογή προγράμματος είναι να βάζεις τραγούδια που εμπεριέχουν πράγματα που νιώθεις στην κάθε φάση της ζωής σου. Στο σήμερα εγώ, όπως κι οι υπόλοιποι σε αυτή τη χώρα, με αυτό το σύστημα και την κατάσταση, δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Πονάμε, πληγωνόμαστε, ωρυόμαστε. Άρα και στο πρόγραμμά μου επιλέγω τραγούδια που να περιγράφουν αυτά τα βιώματα και τα συναισθήματα.

Το κομμάτι που κλείνει το δίσκο είναι σε ποίηση κας Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ και δική σας σύνθεση. Συνθέτετε γενικότερα ή σας ενένπνευσε εξαιρετικά το ποίημα;

Συνθέτω, αλλά εξαιρετικά σπάνια. Όταν είναι θα έρθει από μόνο του. Προσωπικά την ποίηση την προτιμώ περισσότερο από την πεζογραφία, γιατί είναι πιο άμεσο το μήνυμα. Διαβάζω πολλή ποίηση και στους μαθητές μου, γιατί πιστεύω πως είναι ένα αρκετά παρεξηγημένο μάθημα. Για κάποιο λόγο το φοβάται ο κόσμος. Δεν έχει την παιδεία να αντιληφθεί τα νοήματα. Αυτό, λοιπόν, μπορεί να γίνει μόνο με διδασκαλία και μυρηκασμό. Σε μια ημέρα ποίησης (21/3/11) στον Ιανό, όπου είχα προσκεκληθεί για να τραγουδήσω, η Αγγελάκη-Ρουκ θα απήγγειλε. Τη στιγμή που ανέβηκε να διαβάσει το ποίημά της εγώ τρελάθηκα! Είδα μία έφηβη δεκάεξι χρονών. Της είπα πως θέλω να το μελοποιήσω αν μου το επιτρέπει και μου απάντησε πως θα ήταν τιμή της. Μετά από αρκετό καιρό πέφτει στα χέρια μου το ποίημα και τυχαίνει να μου μιλήσει γι' αυτό κι η αδελφή μου. Τότε εγώ σκέφτηκα πως είναι συμπαντικό μήνυμα! Σηκώθηκα μεσάνυχτα σα να ήμουν υπνωτισμένη και κάθησα να το γράψω. Όταν ξανακοίταξα το ρολόι ήταν έξι το πρωί. Ήμουν γεμάτη κι ευτυχισμένη. Το πήγα σ' ένα φίλο μου πιανίστα για να το τελειοποιήσει και το δύσκολο κομμάτι έφθασε, όταν έπρεπε να καλέσω την Κατερίνα να το ακούσει. Έτρεμα μέχρι να της το τελειώσω. Μου απάντησε συγκινημένη πως της άρεσε πάρα πολύ και πως δεν καπελώνονται λόγος και μουσική. Όπως καταλαβαίνεις πετώντας απ' τη χαρά μου το έδειξα στον Αλέξανδρο και του είπα να είναι το τελευταίο κομμάτι του δίσκου. Σα μια κατακλείδα.

Το "Κλείσε τα σκούρα" παρουσίαζεται για δύο Κυριακές στο Club του Σταυρού του Νότου. Έτσι, θέλατε να γίνει η παρουσίαση;

Εγώ δε βγαίνω συχνά να παίξω σε τέτοιους χώρους, οπότε στην αρχή μου φαινόταν μεγάλο. Υπάρχει απίστευτο τρακ κι αγωνία, η οποία κορυφώνεται λόγω των καιρών. Με την οικονομική δυσκολία όλων σκέφτομαι αν θα μπορέσει να έρθει κόσμος, να μοιραστούμε τη χαρά μου. Πολλοί θέλουν να έρθουν σε μια τέτοια εκδήλωση, θέλουν να ακούσουν τον άλλον και τους αποτρέπει η τιμή του εισιτηρίου. Βέβαια, αυτό δεν πρέπει να σταματάει εμάς τους καλλιτέχνες στην προσπάθειά μας.

*Κυριακή 23/2 

  Σταυρός του Νότου Club 

  Ώρα έναρξης: 21.30 μμ

  Είσοδος: 10 Ε (με κρασί/μπύρα)