ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > Νέα

    Οι προπάτορες του horror punk στην Αθήνα

    Η θρυλική μπάντα για μία συναυλία στο Fuzz Club!

    Οι προπάτορες του horror punk στην Αθήνα

    Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
    122 άρθρα στο MusicHeaven
    Κυριακή 23 Φεβ 2014

    Οι θρυλικοί Misfits, οι προπάτορες του horrorPunkρεύματος, επιστρέφουν στην Αθήνα για μία μοναδική συναυλία, τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014 στο Fuzz Live Music ClubO Jerry Onlyo Dez Cadena (BlackFlag) και οEric “Chupacabra” Arce (πρώην Murphys LawMerauder, κ.λ.π., ενώ έχει ξαναπαίξει και με τους Misfits κατά το παρελθόν) δέκα χρόνια μετά την τελευταία επίσκεψή τους στη χώρα μας, θα ξανασκορπίσουν τον… τρόμο με τον αρχετυπικό Punk ήχο και την εντυπωσιακή εμφάνισή τους!

    “We Are 138”, “Die, Die My Darling”, “Bullet”, “Last Caress”, “Halloween”, “Night Of The Living Dead”,“Green Hell”, “She”, “Astro Zombies”, “Teenagers From Mars”, “Scream!”, “Descending Angel”, “Dig Up Her Bones”, “Shining”, “American Psycho”, “Helena”, “Them”,… Αυτά είναι μόνο ορισμένα από τα πιο γνωστά κομμάτια των Misfits. Στην πραγματικότητα και μόνο μία απλή αναφορά των τίτλων τους πρέπει να θεωρείται αρκετή για να δώσει σε οποιονδήποτε έχει παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη μουσική σκηνή – και όχι μόνο – να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Μια μπάντα που, με τον Glenn Danzig ως frontman στο ξεκίνημά της (και μετέπειτα με τους Michale Graves και Jerry Only), έχει θέσει τις βάσεις πάνω στις οποίες χτίστηκε ένα ολόκληρο μουσικό είδος, ενώ μέσα στα χρόνια η επιδραστικότητά της εξαπλώθηκε μέχρι το Metal και το hardcore.

    Τα συγκροτήματα που τους τοποθετούν ανάμεσα στις σπουδαιότερες επιρροές τους είναι αμέτρητα. Ηλίστατωνονομάτωνπουέχουνδιασκευάσειτραγούδιατουςπεριλαμβάνει, μεταξύπολλώνάλλων, τους Metallica, Green Day,Pennywise, NOFX, Sick Of It All, Guns N’ Roses, Therapy?, The Hellacopters, Dropkick Murphys, Superchunk,Entombed, Hatebreed, Prong, Cradle Of Filth, My Chemical Romance, The 69 Eyes, My Morning Jacket,Alkaline Trio, κ.λ.π.

    Όλα αυτά, για ένα γκρουπ που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1977, από την κωμόπολη Lodi του NewJersey και σήμερα, πάνω από 36 χρόνια μετά, συνεχίζει να κεντρίζει το ενδιαφέρον όχι μόνο των πολυάριθμων fiends (όπως είναι γνωστοί οι πιστοί οπαδοί τους) αλλά και του νεανικότερου κοινού που δικαιολογημένα αναγνωρίζει τη διαχρονικότητα της δουλειάς τους.

    Η μουσική τους είναι πρωτόγονη, επιθετική και επικίνδυνη. Οι στίχοι τους σκοτεινοί και βίαιοι. Οι μελωδίες τους εμπνευσμένες από το rock’n’ roll των 50’s, η εμφάνιση και η θεματολογία τους από τις μαυρόασπρες ταινίες τρόμου της ίδιας χρονικής περιόδου. Ένας μοναδικός συνδυασμός από φαινομενικά ετερόκλητα στοιχεία που οδήγησε τον μουσικό τύπο (από το RollingStone μέχρι και το Pitchfork Media) να θεωρεί πως βρίσκονται In  a league of their own.

    “Νομίζω πως δημιουργήσαμε κάτι δικό μας”, λέει ο JerryOnly. “Επιμείναμε σε αυτό που κάναμε, και το κάναμε καλά. Ποτέ δεν προσπαθήσαμε να επιβάλουμε οτιδήποτε στον κόσμο – απλά προσπαθούσαμε πάντα να τον διασκεδάσουμε, ταρακουνώντας τον γερά την ίδια στιγμή. Πέρα απ’ αυτό, πιστεύω πως η αγάπη για την τέχνη του τρόμου έχει αντέξει στον χρόνο.”

    Σήμερα, οι Misfits παραμένουν το ίδιο επιθετικοί και αιχμηροί. Τρανό παράδειγμα γι’ αυτό και η πιο πρόσφατη δισκογραφική τους δουλειά (του 2011) και πρώτη ύστερα από σειρά ετών, που φέρει τον τίτλο “The Devil’s Rain”. Με ηγέτη τον JerryOnly, στο μπάσο και τα φωνητικά, τον Dez Cadena (BlackFlag) στην κιθάρα και τον Eric “Chupacabra” Arce (πρώην Murphy’s Law, Merauder, κ.λ.π., ενώ έχει ξαναπαίξει και με τους Misfits κατά το παρελθόν) στα ντραμς, συνεχίζουν να παίζουν ασταμάτητα σε ολόκληρο τον κόσμο – συνήθως μπροστά σε soldout ακροατήρια – ξεσηκώνοντας, όπως μόνο εκείνοι μπορούν, παλιούς και νέους φίλους.

    “Οι fans που έρχονται σε ένα show των Misfits, θα δουν μια μπάντα που θα ανέβει στη σκηνή και θα τους δώσει ότι έχει και δεν έχει. Αυτό κάναμε πάντα, αυτό κάνουμε και τώρα. Στις συναυλίες μας, ο κάθε ένας από τους παρευρισκόμενους είναι μέρος της μπάντας, δεν υπάρχει “εμείς και αυτοί – είμαστε όλοι ένα”. Τα λόγια του Only περιγράφουν την ουσία αυτής της, χωρίς κανενός είδους αποκλεισμούς, προσέγγισης των πραγμάτων εκ μέρους των Misfits. Μια μπάντα που, πριν από οτιδήποτε, είναι αφοσιωμένη στους οπαδούς της, όπως εκείνοι σε αυτούς. Και αυτό την κρατάει ολοζώντανη μέχρι σήμερα.

    “Εδώ και πάνω από 30 χρόνια, ο κόσμος εξακολουθεί να παίζει τα άλμπουμ μας γιατί δεν βάλαμε ποτέ νερό στο κρασί μας. Ο στόχος μας είναι να διατηρήσουμε την προοπτική μας, παραμένοντας πιστοί σε αυτό που είμαστε και αληθινοί σε αυτό που κάνουμε. Σχεδιάζουμε να συνεχίσουμε, όπως πάντα, επισκιάζοντας το παρελθόν, μπλοκάροντας τον ήλιο και σύροντας τον ανθρωπότητα από τον λαιμό σε έναν σκοτεινό κόσμο γεμάτο φαντάσματα, ξωτικά και πλάσματα της νύχτας, εκεί όπου βασιλεύουμε εμείς!”.

    www.misfits.com

    www.facebook.com/misfits

    www.misfitsrecords.com

    Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, Αθήνα, Τηλ. 210-3450817

     

    Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00

    Ώρα έναρξης: 22:00

    Τιμή εισιτηρίου: 20 Ευρώ (τα πρώτα 200 εισιτήρια), 25 Ευρώ (προπώληση / ταμείο)

    Διάθεσηεισιτηρίων: Public, Metal Era, Reload Stores, Seven Spots, Παπασωτηρίου // On-line: www.viva.gr, www.123tickets.gr

     


    Tags
    Μουσικά Είδη:MetalPunkΜουσικά Όργανα:κιθάρα



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #28463   /   24.02.2014, 03:14   /   Αναφορά

    Πιο πολύ ο "θρυλικός" μπασίστας θα έλεγα, γιατί οι άλλοι, αν και αγαπημένοι, δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τους Misfits. Ελπίζω σε δυνατό live βέβαια...

    #28465   /   25.02.2014, 15:06   /   Αναφορά

    Sweet lovely death
    I am waiting for your breath...
    Come sweet death
    One last caress...


    Ωραιες εποχες...Το πανκ ηταν μια μουσικη αντιδραση και οχι μονο, σε ολα αυτα που συμβαινουν. Αδικια,ανεργια,φτωχεια,ζωη διχως νοημα...και το πανκ φωναζε για αυτα. Απλη μουσικη,απλα λογια (γιατι ολα να γινονται περιπλοκα?) μα φοβερη ενεργεια και αντιδραση.


    Το πανκ οπως και το ροκ ν' ρολ (συχνα αναμιγνυονται, μια και τα δυο στην πλειοψηφια τους, παιζονται με 3 ακορντα) ειναι απο τις πιο τιμιες μουσικες στον πλανητη και νομιζω θα συνεχισουν να ειναι, μια που βγαινουν γκρουπ οπως Green Day, The Hives,Τhe Ataris κτλ...Ξεκινησα να παιζω μουσικη με τετοια ακουσματα ,τα λατρευω και εχω επηρεαστει απο δαυτα.Ειναι μια μουσικη που ξυπναει τον κοσμο, μια και ο τελευταιος ειναι οργισμενος και θελει να ξεσπασει...


    Punks Not Dead


    Πολλα μπραβο,πολυ καλο αρθρο...{#emotions_dlg.rockon}





    #28481   /   01.03.2014, 23:25   /   Αναφορά

    δεν ειναι οι Misfits του . . . καποτε . . . εξου και το , δευτεριατικα !!!Απο κει και περα με τραγουδια σαν το ''land of the dead'' δειχνουν πως το εχουν ακομα . . . ειναι μια @#$@#$ all star punk μπαντα . . . αλλα ΔΕΝ ειναι οι The Misfits (προσοχη στο THE !!!)


    Υ.Γ αφιερωνω το ''She'' (1977) και χορευω αναρχα σουινγκ εξω στην βροχη . . .


    Υ.Γ ουψ . . . εξω βρεχει . . .

    #28486   /   04.03.2014, 01:00

    Θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλη "φαν" των Misfits, σε όλες τους τις εποχές, αλλά αυτό που είδα δεν ήταν καν καλό... Αν ήταν μια πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα, δε θα την ξανάκουγε ποτέ κανένας... Ένα μαγαζί κατάμεστο... Μία μπάντα που η σκηνική παρουσία της θύμιζε κάτι ανάμεσα σε Lordi και Black Metal, με έναν Jerry Only που την είχε δει rockstar και του άλλαζε ο roadie ρούχα πάνω στη σκηνή, που τίποτα δεν ακουγόταν σαν Misfits και που το μόνο που ξεχώριζες ήταν το "one, two, three" και κάτι ακαταλαβίστικους στίχους, σε συνδυασμό με έναν Cadena που πρόσθεσε κάποια ZakkWyldeίστικα σφυρίγματα στα κομμάτια και είπε ΕΝΑ Black Flag άθλια. 


    Y.Γ. Όπως είπε μία φίλη... Οι κανονικοί Misfits δε θα είχαν ποτέ άσχημο frontman :P


    Υ.Γ. Και έχασα και το τραίνο εκείνη τη μέρα ... Και έβρεχε!