Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: Για να κάνω τον πρώτο μου δίσκο, πούλησα το αμάξι μου

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Σε είδα το φετινό χειμώνα (μέχρι και το τέλος Μάρτη) στο Adeste, στον "Τρελλό" που είναι κι ο τίτλος του δίσκου που κυκλοφόρησε.

Ο τίτλος του προγράμματος μένει σταθερός "Ένας Τρελλός", αλλάζουν όμως πράγματα. Ουσιαστικά είναι μια mini παρουσίαση του δίσκου, αλλά περνάνε διάφορα κομμάτια που έχουμε αγαπήσει και τα 'χουμε στήσει λίγο πιο θεατρικά. Το live περιέχει πρόζα, όπως και ο δίσκος. Ο επόμενος δεν ξέρουμε τί θα 'ναι. Εκ πεποιθήσεως παίξαμε με ελεύθερη είσοδο σε μικρότερο μαγαζί αν και λέμε πως "η έξοδος είναι αμφίβολη"-πλάκα κάνουμε (γέλια). Τα προϊόντα μας υπάρχουν στην είσοδο, cds και βιβλία, όπως κι η ποιητική συλλογή που βγάλαμε με τον Ισαάκ Σούση, "Το γύρισμα του κύκλου". 

Έχεις να μας πεις κάτι για τον "Τρελλό" τώρα που έχεις πάρει μια απόσταση από την κυκλοφορία;

Θα σου πω απλά πως έγινε με μεγάλη δυσκολία, με σκληρή δουλειά και με πολλή αγάπη. Και το θεωρώ εξέλιξη από την πρώτη μου δουλειά κι ηχητικά και δημιουργικά κι αυτός είναι ο σκόπος. Πήγαμε ένα βήμα παραπάνω.

Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Ισαάκ Σούση;

Με τον Ισαάκ συνεργαζόμαστε χρόνια. Και στο πρώτο δίσκο είχαμε κάποια κομμάτια μαζί, στον "Τρελλό" πιο πολλά. Δύσκολη συνεργασία, όπως είναι όλες οι συνεργασίες. Με την έννοια ότι οι δημιουργικές συνεργασίες έχουν και συγκρούσεις, αλλά πάντα έρχεται πρώτα το αποτέλεσμα, γι' αυτό κι οι συγκρούσεις είναι δημιουργικές. Ετοιμάζουμε μια καινούργια δουλειά σαν συνθέτης και στιχουργός-το συνθέτης το λέω πρώτος γιατί ο Ισαάκ επιμένει σ' αυτό!-κι εκεί θα δείξουμε κι οι δύο διάφορες πτυχές του εαυτού μας. Ακόμα θέλει πολύ δουλειά.

Τα παιδικά που κάνεις;

Το βιβλίο λέγεται "Μια τρελή τρελή αλφαβήτα" . Είχε γραφτεί πριν μάθει η Ράνια Μπουμπουρή πως ετοίμαζα τον "Τρελλό". Μελοποίησα τους στίχους της και το στοίχημα ήταν να αρέσει στα παιδιά όλων των ηλικιών. Γιατί πολλές φορές βγαίνουν τέτοιες δουλειές και πουλάνε, επειδή αρέσουν στις μαμάδες πιο πολύ. Επικρατεί η άποψη πως αφού το υλικό προορίζεται για παιδιά, ας κάνουμε μια φθηνή παραγωγή. Όχι εδώ. Έχει γίνει σκληρή δουλειά, υπάρχουν πολλά μουσικά styles που περνάνε (rock, hip hop, τσάμικο, Gospel κλπ), συμμετέχουν πάρα πολλοί άνθρωποι. Το κάθε κομμάτι επιλέχθηκε ξεχωριστά.

Η Ράνια μου έφερε το υλικό κι εγώ έστησα όλο το υπόλοιπο στην εταιρεία μου, την Arttings.

Πώς αποφάσισες τη δημιουργία μιας δικής σου εταιρίας;

Το αποφάσισα με τη σκέψη πως οι εταιρίες σήμερα δεν έχουν να σου προσφέρουν κάτι. Πήρα τα δικαιώματα από το δικό μου δίσκο και τώρα πιστεύω πως είμαι πιο αυτόνομος κι ανεξάρτητος. Δεν είμαι μόνος μου σε αυτό, έχω βασικούς συνεργάτες. Η Arttings είναι στούντιο ηχογραφήσεων, δισκογραφική κλπ. Τώρα βγάζουμε δικά μας πράγματα, αλλά στο μέλλον θα κυκλοφορήσουν επιλεκτικά κι άλλες παραγωγές νέων καλλιτεχνών.

Άρα υπάρχει η προοπτική για κάποιον νέο καλλιτέχνη, που θα ήθελε να απευθυνθεί σ' εσάς, για να κυκλοφορήσει το υλικό του;

Ήδη έχουν απευθυνθεί σ' εμάς άτομα και το προγραμματίζουμε. Υπάρχει πολλή δουλειά, αλλά όπως λέω πάντα τη δουλειά την προκαλείς. Λειτουργούμε κι ως μουσικό εργαστήρι!

Μουσικό εργαστήρι;

Ναι, γιατί πιστεύω πως ο καθένας μπορεί να μάθει ένα όργανο, σε ό,τι ηλικία και να είναι κάτω από τις σωστές συνθήκες. Όλα αυτά μέσω της κλασσική παιδείας, γιατί αυτή είναι η βάση. Όποιος έρχεται σ' εμάς θα γίνει μουσικός με την ευρεία έννοια.

Με σιγουριά το λες, πάντως.

Είμαι σίγουρος, γιατί εκτός των άλλων διδάσκω αρκετά χρόνια κι όπως λένε οι μαθητές μου, μου αρέσει να κάνω "τα δύσκολα". Στην Ελλάδα επικρατεί η άποψη "όποιος έχει τα χαρτιά", δηλαδή τα πτυχία. Τα πτυχία εδώ δε λένε τίποτα, σημασία έχει τί μπορείς να παίξεις. Είναι αυτό που λέμε στις πολεμικές τέχνες "η ζώνη είναι για να κρατά το παντελόνι".

Έχεις παρελθόν και στις πολεμικές τέχνες, όπως είναι γνωστό.

Ασχολούμαι χρόνια με τις πολεμικές τέχνες, είχα και δική μου σχολή. Στα νιάτα μου είχα πάρει κι ασημένιο μετάλλιο στην Κορέα. Στην Ελλάδα είναι λίγο παρεξηγημένη η έννοια "πολεμικές τέχνες", επειδή έχει φύγει η τέχνη από μέσα. Πρέπει να κάνεις κάτι χιλιάδες φορές, για να γίνεις καλύτερος. Αυτό ισχύει και στη μουσική. Επιβάλλεται να είσαι πειθαρχημένος.

Εσύ είσαι πειθαρχημένος;

Είμαι, όταν θέλω! Λειτουργώ έτσι, όταν το απαιτούν οι καταστάσεις. Όταν μελετάω, όταν είμαι στο studio, γενικά όταν στήνω πράγματα. Όλα αυτά τα δημιουργικά! Πιστεύω πως είμαι τελειομανής κι εργασιομανής. Γι' αυτό κι αργώ να κυκλοφορήσω νέα δουλειά.

Επιμένουν να σε χαρακτηρίζουν ως τον άνθρωπο-ορχήστρα.

Αυτό μου το έχει βγάλει ο κόσμος. Εγώ είμαι τρομπονίστας και βιολιστής πέρα από μουσικολόγος. Προσπαθώ, τα όργανα που μαθαίνω να παίζω, να τα φτάνω σ' ένα καλό επίπεδο. Έχω μια έφεση, αλλά χωρίς μελέτη δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Με ό,τι, λοιπόν, κι αν καταπιαστώ το ολοκληρώνω. Μου αρέσει αυτός ο τίτλος, γιατί μου θυμίζει κάτι πολύχρωμο και χαρούμενο, όπως το τσίρκο του δρόμου!

Άρα δε θα φανταζόσουν ποτέ να ασχολείσαι με κάτι εκτός μουσικής.

Έχω κάνει διάφορους κύκλους, αλλά πάντα πάνω στη μουσική. Έχω παίξει σε συμφωνικές ορχήστρες, ήθελα να γίνω σολίστας στο εξωτερικό, σε φιλαρμονική..σε πολλούς και διάφορους χώρους, που κάποιοι από αυτούς ήταν και παιδικά όνειρα (πχ Ηρώδειο, ΜΜΑ). Αλλά κάποια στιγμή σκέφτηκα πόσο ωραίο θα ήταν να παίζω στους "Βάτραχους" στα Εξάρχεια με μόνο δέκα άτομα κοινό. Κι εκεί, νομίζω, έκανα την επιλογή μου. Σημασία έχει, όπου και να παίζεις να να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Είναι το πιο δύσκολο, αλλα και το πιο ωραίο.

Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να κάνεις και δεν το έχεις αγγίξει ακόμα;

Θα ήθελα να κάνω μουσική για κινηματογράφο, αλλά με τα ξένα πρότυπα. Με πολυμελείς ορχήστρες κι όλο το πακέτο. Μάλλον γι' αυτό δε μου κάνουνε πρόταση, γιατί θα πάει πολύ ψηλά το μπάτζετ! (γέλια)

Τί είναι "Τρελλός" για εσένα στην εποχή μας;

Νομίζω, πως είναι αυτός που κυνηγάει τα όνειρά του. Εγώ θεωρώ πως είμαι τρελός. Για παράδειγμα, για να κάνω τον πρώτο μου δίσκο, πούλησα το αμάξι μου. Θα θυσίαζα πολλά για τα όνειρά μου. Κι αυτό είναι το πρόβλημα της γενιάς μου. Φτάνουν άτομα στα τριάντα τους και συνειδητοποιούν πως δεν τους αρέσει αυτό που κάνουνε. Ευτυχώς, δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία.

Θα κυκλοφορήσει μια ανάλογη της "Αλφαβήτας" δουλειά, αλλά με αριθμούς. Κι ακόμη μια παργωγή, πάλι με τη Ράνια Μπουμπουρή που θα λέγεται "Αν ρωτήσεις τα παιδιά". Ξέρεις, τα παιδιά είναι οι μεγάλυτεροι ρατσιστές, είναι ευθείς, ό,τι κι αν σκέφτονται θα στον πουν αμέσως, δε φιλτράρουν πράγματα. Κι είναι φανταστικό αυτό! Πάνω σε αυτό θα βασιστούμε.