Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#813 / 17.09.2004, 07:05 / Αναφορά Για να είμαι ειλικρινής, διαβάζοντας το παραπάνω ποίημα, μου ήρθε αυθόρμητα στο νου μια σειρά τραγουδιών με ολόιδια θεματική και ίδιους ή παρόμοιους στίχους. Τονίζω ότι δεν έχω καμία κακή πρόθεση και οποιαδήποτε γνώμη εκφέρω, θα την τεκμηριώσω -όπως κάνω από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του MusicHeaven- με συγκεκριμένες αναφορές. Κατ' αρχάς, πριν καν το διαβάσω, από τον τίτλο και μόνο ("Ο ναύτης του Μ/V LION"), μου ήρθε στο μυαλό ο τίτλος από το ποίημα του Καββαδία "Οι 7 νάνοι στο S/S Cyrenia. Αυτό ενδεχόμενα να μην λέει και τίποτα. Στη συνέχεια όμως, διαβάζοντάς το, η θεματική του, δηλαδή ο ναυτικός που με τα χρόνια φθείρεται ψυχικά από τις κακουχίες, το τσιγάρο και το ποτό, χάνει την αγάπη του κι αρχίζει να βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην εξαθλίωση, μέχρι που σε κάποιο μακρινό λιμάνι γνωρίζει μια πόρνη και μπαίνει στον κόσμο των ναρκωτικών και φυσικά στο τέλος βρίσκει το θάνατο, είναι ένα θέμα που ο Καββαδίας το έχει πραγματευθεί σε πάρα πολλά ποιήματά του, είτε αυτούσιο είτε χρησιμοποιώντας κάποιο/α από τα παραπάνω. Χαρακτηριστικά αναφέρω το "Μαραμπού", τον "Γουϊλι τον μαύρο θερμαστή", το "William George Allum" και την "Αρμίδα". Παίρνοντας ένα ή και περισσότερα τμήματα από το καθένα, βγαίνει αβίαστα το παραπάνω σενάριο. Ωστόσο, κάποιες σκηνές και ακόμα πιο συγκεκριμένα κάποιες λέξεις μου θύμισαν έντονα ένα άλλο πασίγνωστο τραγούδι, αυτή τη φορά των Κατσιμιχαίων. Αναφέρομαι φυσικά στο "Φάνη" και στα εξής σημεία: "Μα τα χρόνια πέρασαν και ζεί τώρα με κίτρινο χαρτί" vs "Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί" και "Μια μέρα τονε βρήκαν νεκρό μες στο κελί" vs "Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου". Τέλος, μια τρίτη αναφορά που αυθόρμητα σκέφτηκα ήταν το πασίγνωστο "Πόρτο Ρίκο", που έχει ερμηνεύσει ο Β. Παπακωνσταντίνου, σε στίχους Άλκη Αλκαίου. Δεν είναι όμως μόνο το παρόμοιο θέμα που πραγματεύεται. Ο λόγος που το συνέδεσα με τη μία ήταν -επιπλέον- η αναφορά σε ένα όνομα, το μοναδικό γυναικείο όνομα που αναφέρεται και στα 2 ποιήματα και είναι ολόϊδιο: "γνώρισε την άτιμη την Σύλβια" vs "Και η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε". Υπάρχουν κι άλλοι -λίγο ως πολύ- όμοιοι στίχοι ("Μα την κόρη ενός αράπη μόλις αντάμωσε" vs "κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη αράπη" από το William George Allum, "Εδώ και χρόνια είναι δεμένος στο κατάρτι" vs "Άκου τι έμαθα δεμένος στο κατάρτι" από την "Πηνελόπη" του Μ. Πασχαλίδη), αλλά ήδη πιστεύω είναι υπερβολικά πολλές. Απλά η προσωπική μου αίσθηση είναι πως πρόκειται για ένα...κράμα από πολλά διαφορετικά ποιήματα/τραγούδια, "λίγο από δω, λίγο από κει", από το ένα δανειζόμαστε το κυρίως θέμα, από το άλλο την πλοκή, από το τρίτο τα ονόματα, από το τέταρτο ίδια γλώσσα/ίδιες λέξεις, τα κολλάμε όλα αυτά και κάπως έτσι προκύπτει το παραπάνω ποίημα. Επαναλαμβάνω, δεν έχω καμία πρόθεση να γίνω κακός. Ούτε λέω ότι έγινε επίτηδες, το ξεκαθαρίζω. Μπορεί να έχει γίνει υποσυνείδητα. Αυτή όμως είναι η αίσθηση που μου προκάλεσε και δεν μπορώ να πω ψέμματα. Και σε αυτό το σημείο δε νομίζω ότι μιλάμε για...επιρροή από ένα ποίημα, ούτε καν από έναν δημιουργό. Αvagel21, με συγχωρείς αν έγινα κακός μαζί σου. Απλά, στην καλύτερη περίπτωση, βρίσκω -προσωπική μου άποψη μεν, τεκμηριωμένη δε- ότι δεν υπάρχει καμιά πρωτοτυπία και το όλο αποτέλεσμα βγαίνει από μια συρραφή. |
Administrator
|
#815 / 18.09.2004, 13:28 / Αναφορά Σίγουρα είναι φανερές οι επιρροές από Καββαδία, φαίνεται από την πρώτη στιγμή. Καλό είναι να υπάρχουν επιρροές, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση παραείναι έντονες. Ελπίζω τα καλοπροαίρετα σχόλιά μας να είναι αφορμή για πρόοδο και όχι για απογοήτευση. Θα περιμένουμε και άλλους στίχους σου, καλή συνέχεια. |
#818 / 23.09.2004, 09:22 / Αναφορά Συμφωνώ απόλυτα με τους προηγούμενους που σχολίασαν το ποίημα. ‘Οσο κι αν ακούγεται σκληρό θα ήθελα να επισημάνω στον φίλο οτι ένα μέτριο πρωτότυπο αξίζει περισσότερο από ένα πολύ καλό αντίγραφο… Pandora |
#1457 / 02.02.2005, 07:36 / Αναφορά Συμφωνώ και επαυξάνω με τους προλαλήσαντες, γιατί το ποιήμα, αν και πολύ ωραίο, χάνει την αξία του, και ο συγγραφέας τις ικανότητές του,μιας και θεωρείται καθαρή αντιγραφή. Αφου γράφεις ωραία, γιατί δε δοκιμάζεις κάτι original δικό σου; |