Γιώργος Γκικοδήμας (O.P.A.): Είμαι πάντα ετοιμοπόλεμος!

Το 1990, ένα συγκρότημα τάραξε τα νερά της ελληνικής δισκογραφίας, παρουσιάζοντας έναν ήχο εντελώς πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής, συνδυάζοντας hip hop με βυζαντινές μελωδίες και αναμειγνύοντας ελληνικούς και αγγλικούς στίχους. Στο ίδιο μοτίβο και το όνομα του συγκροτήματος: O.P.A. (Oppressive People Attack), που τα αρχικά του παραπέμπουν μεν στα «όπα» του γλεντιού και της διασκέδασης του νεοέλληνα αλλά η πλήρης ονομασία σε προκαλεί να αναζητήσεις τα μηνύματα πίσω από τη φαινομενική ευκολία των στίχων.

Από το 1990 έως το 1996, οπότε και διαλύθηκαν, οι O.P.A. -αποτελούμενοι από τον Γιώργο Γκικοδήμα και τον Γιάννη Ευσταθίου- ηχογράφησαν 4 δίσκους. Ο Γιάννης Ευσταθίου δεν συνέχισε επαγγελματικά τη μουσική του καριέρα. Ο Γιώργος Γκικοδήμας συνέχισε να κάνει σόλο εμφανίσεις, ενώ το 2003 κυκλοφόρησε μια ακόμα δισκογραφική δουλειά, με τον προσωπικό δίσκο «Μανιτάρια Στον Τοίχο». Το 2007 κυκλοφόρησε το φιλανθρωπικού χαρακτήρα τραγούδι «Κάτι Πρέπει Να Γίνει», όπου συμμετείχαν οι Κώστας Χατζής, Γιάννης Ζουγανέλης, Δέσποινα Ολυμπίου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Χρήστος Δάντης, Κώστας Κάραλης, Σοφία Βόσσου, Κίτρινα Ποδήλατα, Ελένη Δήμου, Κώστας Μολτσίδης (Lava), Locomondo και Δήμητρα Δουμένη.

Το 2008, ο Γκικοδήμας κυκλοφόρησε το «All Right Sucker (Κορόιδο Εντάξει)» και δύο χρόνια αργότερα το χορευτικό «Embrace Me».

Το 2017 κυκλοφόρησε το πολιτικοποιημένο «High Tech Φυλακή/High Tech Prison», το οποίο αποτέλεσε το εφαλτήριο για να επιστρέψει με τους O.P.A. Με τον Ευσταθίου να έχει αποσυρθεί από τα μουσικά δρώμενα και μη θέλοντας να επαναληφθεί, ο Γκικοδήμας, ξαναδημιούργησε στα τέλη του 2018 τους O.P.A. σαν πλήρες συγκρότημα και επέστρεψε με το E.P. «Zero».

Όπως είχαν δηλώσει σε μία από τις παλιές τους συνεντεύξεις οι O.P.A., γνώριζαν από την αρχή ότι τα τραγούδια τους ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους. Η αγάπη του συγκροτήματος για την κουλτούρα της χώρας μας και η σημερινή πνευματική και πολιτιστική ένδεια, ωθούσαν τους στίχους των τραγουδιών να είναι πάντα ανατρεπτικοί και ρηξικέλευθοι και να φαντάζουν ακόμα επίκαιροι.

Μ’ αυτό το σκεπτικό μία συνέντευξη με τον Γιώργο Γκικοδήμα ήταν επιβεβλημένη, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι ο Γκικοδήμας είναι η φωνή και ο -αφοριστικός- λόγος του συγκροτήματος.

Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από τα πρώτα σας βήματα στη μουσική και τη γνωριμία σας με τον Γιάννη Ευσταθίου.
Γ.Γ.: Από 6 ετών ήμουν σε εκκλησιαστική χορωδία μέχρι τα 11 μου χρόνια. Μετά έφυγα με την οικογένειά μου στις Η.Π.Α., στο Σικάγο, όπου και έμεινα για 3 περίπου χρόνια. Πήγα εκεί σχολείο και επέστρεψα στην Ελλάδα. Πάντα τραγουδούσα και έγραφα στίχους από πολύ μικρός. Κάποτε θυμάμαι σε μια ταράτσα ενός σπιτιού στη γειτονιά μου, στους Αγίους Αναργύρους, έπαιζα κιθάρα και τραγουδούσα παρέα μ’ έναν φίλο μου. Τότε εμφανίστηκε ο Μάνος Ξυδούς, φίλος και γείτονας, όπου μου είπε να συμμετέχω σ’ ένα συγκρότημα, τους Ήλιος. Πολλοί φίλοι και γείτονες μουσικοί μαζί. Κάναμε μια εμφάνιση στην τότε κρατική τηλεόραση στο κανάλι της ΕΡΤ μ’ ένα τραγούδι αφιερωμένο στο Πολυτεχνείο. Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε…

Η πρώτη φορά που βλέπουμε το όνομα του Γιώργου Γκικοδήμα -μαζί με αυτό του Γιάννη Ευσταθίου- είναι ως μέλη των Dreamer And The Full Moon. Πείτε μας λίγα λόγια για το συγκρότημα και γιατί ήταν τόσο βραχύβια η παρουσία του.
Γ.Γ.: Στις αρχές του 1984, ο Μάνος Ξυδούς ίδρυσε τους Dreamer And The Full Moon. Ο ένας κιθαρίστας από τους δύο ήταν ο Γιάννης Ευσταθίου, συγγενής και συνεργάτης του Μάνου. Στον δεύτερο δίσκο των Dreamer And The Full Moon («Never Give It Up»), συμμετείχα σαν βασικός τραγουδιστής και στιχουργός του συγκροτήματος. Υπήρχαν πολλές διαφορές, διχογνωμίες και αντιξοότητες μεταξύ των μουσικών, γι’ αυτό και δεν κράτησε πολύ αυτό το concept. Δεδομένου ότι το τραγούδι «Dreamin’ In The Night» κυκλοφόρησε στην Ευρώπη και ειδικά στην Ιταλία ήταν σε πολύ υψηλή θέση στα charts, κάναμε πολλές εμφανίσεις εκεί και πήραμε πάρα πολύ καλές κριτικές αλλά δυστυχώς όλα σταμάτησαν εκεί. Το τελευταίο single ηχογραφήθηκε στο Μιλάνο, σαν Dreamers (Γιώργος Γκικοδήμας-Γιάννης Ευσταθίου).

Πώς αποφασίσατε τη δημιουργία ενός Rap συγκροτήματος, μια επιλογή αρκετά αντισυμβατική για τα ελληνικά δεδομένα εκείνης της εποχής;
Γ.Γ.: Το 1989 δημιουργήθηκαν οι O.P.A. από το ομώνυμο κομμάτι του πρώτου άλμπουμ «Εν+Τάξει». Οι στίχοι είναι μία μίξη ελληνικής και αγγλικής γλώσσας. Η μουσική ενορχήστρωση περιέχει βυζαντινό-παραδοσιακό-ethnic-rock-electro-hip hop-progressive Fusion, που τότε ήταν πραγματικά τελείως αντιφατικό για την εποχή των ρομαντικών 90s. Ήταν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό. Η διαχρονικότητα μέχρι και σήμερα είναι ένα γεγονός γιατί οι στίχοι και η ενορχήστρωση εκφράζουν τις σημερινές συνθήκες επιβίωσης και πολιτικές εξελίξεις, που τότε άγγιζαν την σφαίρα της φαντασίας για πολλούς από εμάς

Παρακάτω θα σας δώσω τίτλους τραγουδιών για να μας πείτε μερικά σχόλια για κάθε τραγούδι.

ΕΝΤΑΞΕΙ - O.P.A.
(1990, μουσική: Γιάννης Ευσταθίου, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Το «Εν+Τάξει» ήταν το τελευταίο τραγούδι που ηχογραφήθηκε για το ομώνυμο άλμπουμ. Εντελώς «προχώ» για την εποχή του. Είναι αυτό που ακόμα και σήμερα υποδηλώνει την απαράδεκτη στάση και τρόπο ζωής που ακολουθούμε, χωρίς να μετανιώνουμε για τα λάθη μας.
«Ξύπνα φιλαράκο θα σου πάρουν και το σώβρακο
Σε δένουν χειροπόδαρα με ένα συμβόλαιο
Σε πετάνε σαν χαρτί στο καλάθι των αχρήστων
Και σου λένε έλα αύριο... μεθαύριο...
το μήνα που δεν έχει Σάββατο
Εντάξει; Εντάξει;».

ΜΕΣ’ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΜΑΤΙΑ - Χάρις Αλεξίου, O.P.A.
(1990, μουσική: Γιάννης Ευσταθίου, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Αφιερωμένο στη μεγάλη και μικρή μας Ελλάδα, την πατρίδα μας. Μια γυναίκα που έχει φιλοξενήσει πολλούς διαβάτες και επισκέπτες. Κάποιοι έφυγαν, κάποιοι ξαναγύρισαν και κάποιοι έμειναν για πάντα. Είναι αυτή που πάντα φοβάται πως τα παιδιά της, που ζουν στη Δύση και στην Ανατολή, θα χαθούν για πάντα.
«Μα η αγάπη μου στέκει στην μέση
σαν μητέρα θεά με τα δυο της παιδιά
μες την αγκαλιά της όλο κλαίνε και θρηνούν
πως μια μέρα θα χαθούν».
Το τραγούδι ως πρώτη εκτέλεση είχε την συμμετοχή της Κύπριας αξιόλογης ερμηνεύτριας Εύης Καπατάη και η δεύτερη εκτέλεση είχε την συμμετοχή της κορυφαίας Χαρούλας Αλεξίου.

 

O.P.A. POWER - O.P.A.
(1990, μουσική-στίχοι: Γιάννης Ευσταθίου, Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Ένα χορευτικό και επιβλητικά ρυθμικό τραγούδι με επιρροές από hip hop και ethnic μελωδίες. Η δύναμη των O.P.A. This is the OPA Power!
«Let the DJ να παίζει στα πλατό,
Twist your body πάνω στο ρυθμό
Play the music all night long,
Let the power take control
Play the music all night long,
Let the people take control
Play the music all night long,
One, two, three, Go!
This is the OPA Power
O.P.A.»

GET AWAY - Μιχάλης Ρακιντζής, Ian Gillan
(1992, μουσική: Μιχάλης Ρακιντζής, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Ήταν μια απροσδόκητη συνεργασία, προέκυψε εντελώς ξαφνικά και έπρεπε να το αναλάβω προσωπικά και να καταφέρω το μέγιστο αποτέλεσμα. Ευτυχώς είχα την έμπνευση και έγραψα ένα ντουέτο για δύο άνδρες που διεκδικούν μια γυναίκα που τελικά θα καταστρέψει και τους δύο.
«The woman is mine
She is not your kind
She’ll break you like a toy
And you'll live too less
Let me take you away from this nightmare
Give me your hand and I’ll make you strong»
Περάσαμε πολύ καλά και με τον Ian και με τον Μιχάλη, έχω να θυμάμαι τα καλύτερα!

Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ - O.P.A.
(1992, μουσική-στίχοι: Γιάννης Ευσταθίου, Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Τελευταίο κομμάτι στο άλμπουμ «Μητέρα Γη». Το ερμήνευσα μια και έξω και αποστήθισα τους στίχους εκείνη τη στιγμή.
«Όταν θα νοιώσω την ανάσα σου να καίει,
το μαχαίρι θα κόψει την ντροπή
Όταν θα νοιώσω το κορμί σου να με σφίγγει,
θα πετάξει η ψυχή μου σαν πουλί»
Η απόλυτη δημιουργική στιγμή μέσα από την… καρδιά μου.

ΚΟΜΠΟΛΟΙ - O.P.A.
(1992, μουσική: Γιάννης Ευσταθίου, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Το έγραψα μέσα στο τρένο πηγαίνοντας για Θεσσαλονίκη το 1991 πάνω σε ένα ημερολόγιο τσέπης. Οι στίχοι δεν λογοκρίθηκαν, παρά τις έντονες αντιδράσεις από την εταιρεία δίσκων. Περιέχεται στο άλμπουμ «Μητέρα Γη».
«Σκουλήκια, διάσημοι, επώνυμοι,
πάτρωνοι βδελυροί της εξουσίας υπόστεγα.
Σκουπίδια μας πετάτε μες στα μούτρα
σαν γουρούνια μας ταΐζετε ιδέες.
Μεταξωτές κορδέλες σκουπίδια
στο περιθώριο ψάχνετε να βρείτε
κάποιον ήρωα φονιά, μαχαιροβγάλτη
και να γίνει βαποράκι της λαϊκής κουλτούρας».
Είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο στην διαφθορά της τέταρτης εξουσίας και των εκδοτών, που μέχρι και σήμερα ρίχνουν λάσπη επάνω στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

ΕΧΟΥΝ Τ’ ΑΣΤΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ - O.P.A.
(1994, μουσική: Γιάννης Ευσταθίου, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Διαρκείς απεργίες και διακοπές ρεύματος, πολιτικές αναταραχές και συγκρούσεις 1992-1993. Βρίσκεται στο άλμπουμ «Τράγων Χορός», για το οποίο κατηγορήθηκα για παγανιστικές και αποκρυφιστικές επικλήσεις και παρεκκλίσεις. Γελάω ακόμα μαζί τους.
«Έχουν τ' άστρα απεργία
έχουν κλείσει τα φανάρια
έχει πέσει το ρεύμα
κι εγώ ψάχνω εσένα».

ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - O.P.A.
(1994, μουσική: Γιάννης Ευσταθίου, στίχοι: Γιώργος Γκικοδήμας)
Γ.Γ.: Αυτό το τραγούδι απευθύνεται στην απόλυτα χαλαρή καθημερινότητα του νεοέλληνα και το πώς εκφράζει τη ματαιοδοξία του και τον ωχαδερφισμό του σε όλο του το μεγαλείο.
«Στην Ελλάδα οι περισσότεροι καπνίζουν
ακόμα κι όταν τρώνε.
Δεν τους αρέσει ποτέ να περιμένουν
ούτε να μπαίνουν στη σειρά.
Πειράζουν τα κορίτσια και τ’ αγόρια
όταν τα δουν να παίζουν πονηρά.
Σε κοιτάζουν συνέχεια στα μάτια σαν μαλάκες
χωρίς να ξέρουν ποιος είσαι. Ποιος είσαι;»

Μετά τη διάλυση των O.P.A., συνεχίσατε σόλο. Τί σημαίνει για σας αυτή η επιλογή της μοναχικής πορείας και τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
Γ.Γ.: Αντιμετώπισα πάρα πολλά προβλήματα, προσωπικά, οικογενειακά, οικονομικά ως εκεί που δεν παίρνει άλλο. Το άλμπουμ «Μανιτάρια Στον Τοίχο» το 2003, λογοκρίθηκε από τον Τύπο με κάποιες εξαιρέσεις. Ας μην ξεχνάμε και την Ολυμπιάδα που όλοι περιμέναμε και τα λεφτά (ευρώ) να πέσουν ψηλά από τον ουρανό, τότε που ο ουρανός έβρεχε βόμβες στην Συρία αλλά εμείς κοιτούσαμε το δέντρο και όχι το δάσος.
«Οι τράπεζες έχουνε κέφια
Έχουν κεσάτια έχουν και ντέρτια
Με το πετρέλαιο και με το αίμα
Πουλάνε όπλα παίζουν ρουλέτα

Είναι τα ούζα κερασμένα και  χρεώνουν εσένα
Στο λογαριασμό
Οργανισμός  Ηνωμένων Νεκρών…
Οργανισμός  Ηνωμένων Νεκρών…

Φτου σας και πάλι φτου σας
Στον πολιτισμό του κάτω κεφαλιού σας»

«Euroλάγνε, συνωμότη, καπετάνιε, αρχηγέ
Σε έχουνε πάρει χαμπάρι
Προσκυνάς το μαύρο σκοτάδι
Παντεπόπτη  είσαι δίγλωσσος και όφις
Ψευδοπροφήτη αυτή η πατρίδα δεν σου ανήκει
Δεν σου ανήκει».

Επιπλέον, αναλάβατε να γράφετε ο ίδιος τη μουσική, η οποία βλέπουμε πως έχει προσανατολιστεί σε νέους ήχους και πλέον έχει απομακρυνθεί από τον ήχο της Rap με τον οποίο σας έχουμε γνωρίσει. Αυτή η επιλογή έγινε από κάποια εσωτερική ανάγκη ή επειδή πιστεύετε ότι το είδος της Rap είναι ξεπερασμένο;
Γ.Γ.: Το 1996 ο Γιάννης Ευσταθίου αποχωρεί από το συγκρότημα και έκτοτε αποφάσισα να συνεχίσω μόνος μου στο μονοπάτι που είχα επιλέξει. Είχα ήδη συνθέσει αρκετά τραγούδια και πίστευα πως είναι καιρός πλέον να φέρω στο φως και άλλες πτυχές της μουσικής μου ιδιομορφίας. Έτσι λοιπόν ασχολήθηκα με τη σύνθεση και την ενορχήστρωση με τον τρόπο που εγώ νιώθω ότι με εκφράζει δημιουργικά.

Στη μετά το 1996 πορεία σας, ποια ή ποιες δουλειές σας θα ξεχωρίζατε;
Γ.Γ.: «Μανιτάρια Στον Τοίχο» (2003) και «Hi Tech Φυλακή/Hi Tech Prison» (2017)
«Πες μου πόσα θέλεις να μου φτιάξεις τον χάρτη ξανά.
Ανατολία, Ρωμυλία, Ιλλυρία, Μακεδονία
Πες μου πόσα θέλεις να μοιράσεις το πακέτο σωστά
Τον Μοριά και τα νησιά
Χώρισέ τα στα μισά… και τη Θράκη
Πες μου πόσα θέλεις να κρατήσεις τους Ρώσους μακριά
Κόψε τους πίτα από το Ιράκ και από τη Συρία ποσοστά… ας το Ιράν.
Οι τραπεζίτες δίνουν όσο κι όσο για να γίνει σωστά η δουλειά
Καινούρια αγορά και όλα πιο φθηνά».

«What if the Queen wants to walk alone
Will this make you mine, will this make you mine
What if Russia wants to go to war?
Will this make you mine, will this make you mine
What if the Vatican wants the Holy Grail?
Will this make you mine, will this make you mine
What if Germany wants to buy our land?
Will this make you mine, will this make you mine»

Πείτε μας για την τελευταία σας δουλειά, το E.P. «Zero». Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο, δεδομένου κιόλας ότι δεν υπάρχει ομώνυμο τραγούδι;
Γ.Γ.: Ακούγεται η λέξη «Zero» στο τραγούδι «Hi Tech Φυλακή/Hi Tech Prison» (ΕΡ το 2017), προπομπός του ΕΡ «Zero» (2019). Η λέξη επίσης ακούγεται στο τραγούδι «Circe’s Island», όπου και είναι το σημείο αναφοράς της προσωπικής μου ανέλιξης αλλά και το σημείο που βρίσκεται ο ανθρώπινος πολιτισμός σήμερα… Ξεκινάμε από το μηδέν…
«Zero, zero we know
We flow, we flow
We are ether in the cosmic rain
We flow, we flow
Pass me to the edge of the worlds
...away from Circe’s Island».

Σ’ αυτό το E.P. περιλαμβάνονται τρία τραγούδια εμπνευσμένα από τον Σαρλ Μποντλέρ, τον Έντγκαρ Άλαν Πόε και τον Τσαρλς Μπουκόφσκι. Ποια είναι η σχέση σας με τη λογοτεχνία;
Γ.Γ.: Δεν είναι θέμα λογοτεχνίας, είναι θέμα πραγματικότητας. Οι επιλεγμένοι στίχοι των ποιητών εκφράζουν πάρα πολύ το σήμερα αλλά και το αύριο. Δύσκολοι καιροί, δυσοίωνοι αλλά μέσα από το καθαρτήριο της ψυχής μας θα βρούμε τον χαμένο εαυτό μας.
«The city dumps fill
The junkyards fill
The madhouses fill
The hospitals fill
The graveyards fill
Nothing else fills
Nothing else, nothing else, nothing else fills

The one
The one, the one, nobody ever finds the one.
The flesh covers the bone
Nobody ever finds… the one» 
(Charles Bukowski)

Τί ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό; Περιμένουμε κάποιο άλμπουμ;
Γ.Γ.: Έχω πάρα πολλά τραγούδια έτοιμα να πολεμήσουν, είμαι πάντα ετοιμοπόλεμος!

Περισσότερες πληροφορίες (δισκογραφία, βίντεο κ.λπ.) μπορείτε να βρείτε εδώ:

YouTube Channel: George Gikodimas O.P.A. Oppressive People Attack
https://www.youtube.com/channel/UCf60pc_P5WdVjq2DwvMI-XA

Blog: https://georgegikodimasopa.blogspot.com/

Facebook:
https://www.facebook.com/GikodimasGeorge.O.P.A.OppressivePeopleAttack/
https://www.facebook.com/GeorgeGikodimas.O.P.A.OppressivePeopleAttack/